ฉัน.....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม

ตอนที่4 เห็นหนึ่งครั้งจูบหนึ่งครั้ง



ตอนที่4 เห็นหนึ่งครั้งจูบหนึ่งครั้ง

รถยนต์สีดำจอดอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศของตระกูลม

นอนน่อนกำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัย เฉินถึงเซียวที่อยู่ข้างๆ โน้มตัวเข้ามา นิ้วเรียวยาวกดเบาๆที่ล็อกเข็มขัดนิรภัย เสียง”ผัวะ”ดังขึ้น เข็มขัดนิรภัยปลดออกแล้ว

ใบหน้าที่หล่อของเขา ใกล้ชิดมาก ถึงแม้ว่าหัวใจขอ งนอนน่อนเหมือนน้ำที่หยุดไหล เห็นแล้วก็หน้าแดง ใจสั่นอย่าง หลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน เดิมทีตาที่ลอยอยู่เกิดความสับสนเล็ก น้อย

ผู้ชายคนนี้ใช้แค่ใบหน้า ก็พอที่จะทำให้ผู้หญิงทุกคนหวั่นไหว

ได้

แต่คิดถึงพฤติกรรมของเขาเมื่อวานนี้ สีหน้าของก่อนนอนก็ กลับมาปกติ

ก็แค่ลูกผู้ดีมีเงินร่ำรวยที่คิดสนุกเกินเลยกับพี่สะใภ้เท่านั้นเอง หน้าตาดีทําไรได้

เธอเงยหน้าขึ้น ดันแว่นเล็กน้อย สีหน้ามึนๆ ดวงตาที่ไม่มีแวว นั้นมีความโง่เขลา”ฉันจะลงรถแล้ว”

เฉินถิงเซียวหรี่ตาเล็กน้อย ออร่าถูกปล่อยออกมาทันที คน ทั้งคนเต็มไปด้วยกลิ่นไอความอันตราย
นอนน่อนรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของเขาอย่างเฉียบแหลม เปิดประตูจะลงรถ แขนข้างหนึ่งล็อกมือที่หล่อนจะเปิดประตูก่อน

รูปร่างของเขากว้าง แขนยาวยืดอยู่ตรงหน้าเธอ ถ้าดูจากด้าน นอก เขาเหมือนกอดหล่อนไว้ในอ้อมแขน

เขามองทะลุผ่านแว่นเธอ มองตาที่สดใสของหล่อนตรงๆ พูด อย่างมีความหมายลึกซึ้ง”ฉันใจดีส่งพี่สะใภ้กลับมา พี่สะใภ้ไม่ ขอบคุณฉันเหรอ?”

เธอก้มหัวลง มีสภาพจิตใจที่หวาดกลัว กระซิบพูดเบาๆ ว่า”ขอบคุณ” พวกตระกูลมู่เห็นสภาพแบบนี้ของเธอแล้วเบื่อที่จะสนใจเธอ

ขอให้เฉินเจียฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน

เฉินถึงเซียวมองริมฝีปากอมชมพูที่เม้มเล็กน้อยของเธอ สีหน้า ค่อยๆหมองลง “ขอบคุณได้ไม่จริงใจขนาดนี้ ฉันคงต้องเอาคำ ขอบคุณเอง”

ทั้งทั้งที่เป็นแค่ใบหน้าที่มีผิวหมองคล้ำ กลับมีริมฝีปากท่อม ชมพูขนาดนี้ ทำให้เขามีความอยากได้ขึ้นมา

ในเมื่อเป็นภรรยาที่ถูกต้องของเขา ทำไมเขาต้องอดกลั้น ด้วย?

คิดขึ้นมา เขาโน้มตัวลงจูบบนฝีปาก

นอนน่อนรู้สึกได้ว่ามีวัตถุนุ่มเย็นปกคลุมริมฝีปากของเธอ
เธอตะลึงมองใบหน้าที่ขยายใหญ่อยู่ตรงหน้า ยื่นมือคิดจะ

ผลักเขาออก กลับเห็นมือทั้งสองของตัวเองถูกเขาล็อกไว้แน่น

เฉินถึงเซียวพอใจมากกับการตอบสนองของหล่อน เขาว่างมือ หนึ่งออกมา เอาแว่นของหล่อนออก เผยตาที่สดใสคู่นั้นออกมา ดูแบบนี้แล้ว สบายตาขึ้นเยอะ

นอนนอนโกรธจนหน้าแดง ผู้ชายคนนี้บังอาจมาก ไม่คิดว่า จะกล้าเกินเลยเธอหน้าประตูตระกูลม

จูบจบ เขาออกจากริมฝีปากหล่อนอย่างลืมไม่ได้ พูดสั่ง”คราว หลังห้ามใส่แว่น ไม่งั้น ฉันเจอหนึ่งครั้ง จูบหนึ่งครั้ง”

ทั้งอุ่นทั้งหวาน มีโอกาสอยากจะลองอีก

ประโยคหลัง เขาตั้งใจลดเสียงลงแต่กลับเพิ่มความหนักหน่วง

เขากวาดตามองบนตัวหล่อนโดยอำเภอใจ

ดูเหมือนสัตว์ป่าที่ดุร้ายบางอย่างกวาดตามองที่ของตัวเอง มี ความเป็นเจ้าของมาก

มู่นอนน่อนจะด่าเขาหน้าด้าน เสียงผู้หญิงพูดทำลายความ เงียบในรถ

“นอนน่อน?”

มู่นอนนอนได้ยิน ทันใดนั้นหันหน้ามองไปทางนอกหน้าต่างรถ ที่เปิดครึ่งหนึ่ง

เซียวเหอเบิกตากว้างอย่างตกใจ ครึ่งหนึ่งคือตกใจ อีกครึ่งหนึ่งคือไม่พอใจ”เธออยู่ที่นี่ได้ไง?”

นอนน่อนกำมือแน่น ในตามีความสับสนเล็กน้อย

วันแต่งงานวันแรก ก็ถูกแม่เห็นฉากแบบนี้ที่หน้าบ้านตัว

ยังไงเซียวเหอก็คำนึงถึงศักดิ์ศรี มองรอบๆ เห็นว่าไม่มีคน ก็ งหน้าพูดเสียงเย็นชา “ลงมา”

มู่น่อนนอนเปิดประตูรถตรงลงไปเลย

เธอลงไปปุ๊บ เซียวซูเรือลากเธอจะเข้าบ้านพักตากอากาศ

แต่คาดไม่ถึง เฉินถึงเซียวที่อยู่ในรถยื่นหัวออกมานอก หน้าต่าง ในนิ้วมือริมฝีปากอย่างชั่วร้าย พูดอย่างไม่ใส่ใจ” สะใภ้ ฉันรอเธอนะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ