Chapter 6
ตลอดเวลาที่นั่งอยู่กับป่าธีมตัวเขานั้นมีแต่ความกังวลไปหมด จนไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเหมือนกัน ยิ่งตอนนี้ยัยเด็กแสบของเขา นั้นสนิทกับคนอื่นไปทั่วโดนเฉพาะพวกผู้กำกับและตากล้อง ของกองถ่ายละคร
“ดิวดีใจจังเลยที่ภูมาหา”
นี่ก็อีกคนจริงๆแล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาหาหล่อนเลย เขาแค่ แวะมาเยี่ยมเยียนน้องชายอย่างเช่นไอ้ธีมก็แค่นั้นแล้วว่าจะพา เด็กแสบของเขาไปเที่ยวตลาดนัดด้วย
“ภูมาหาป๋าธีมด้วยนะ”
“อ่อ นึกว่าแค่อยากจะมาดูดิวทำงานซะอีก”
เขามองเด็กแสบของเขาที่ตอนนี้กำลังหัวเราะร่ากับพวกทีม งานและไอ้ธีมด้วยท่าทีที่สนุกสนานรอยยิ้มของเธอทำให้คนทั้ง กองถ่ายเริ่มหลงรักเธอกันใหญ่
“ปลาวาฬลองดูสิ เอาแบบยกน้ำส้มขึ้นดื่มอยู่แล้วทำหน้าเซ็ก ๆอ่ะ เดี๋ยวพี่จะถ่ายมุมกล้องให้ดู”
เขาเริ่มอยู่ไม่นิ่งเมื่อตอนนี้ยัยแสบปลาวาฬของเขากำลังหยิบ น้ำส้มขึ้นมาแล้วทำท่าทางดื่มอย่างเซ็กซี่ทุกท่วงท่าของเธออยู่ใน สายตาของคนในกองถ่ายแม้กระทั่งเขาที่มองจนตาค้างเมื่อสาว น้อยที่เขาเคยมองว่าคือเด็กซนๆกลับกลายเป็นสาวสวยต่อหน้าคนอื่นและดูมีเสน่ห์ชวนหลงไหลมาก
“แบบนี้ได้มั้ยคะ”
“เซ็กซี่มากแม่คุณเอ้ย!!”
“ฮ่าๆๆ ปลาวาฬพอเป็นดาราได้มั้ย”
“โคตรสวยเลยแม่คุณไปอยู่ที่ไหนมาเนี่ยถ้ามาไวกว่านี้ไป เป็นดาราฮอลลีวูดแล้ว”
ปลาวาฬหัวเราะร่าอย่างชอบใจ จริงๆเธอไม่ได้จะมาทำอะไร แบบนี้หรอกเธอก็แค่อยากจะประชดใครบางคนที่ตอนนี้กำลังคุย อยู่กับเพื่อนสาวของเขาจนไม่สนใจคนที่มาด้วยเช่นเธอเลย ก็ เลยต้องหาวิธีเรียกร้องความสนใจจากเขาโดยการใกล้ชิดกับ คนอื่น
“จริงเหรอคะเขินเลยนะเนี้ย คิกคิก”
“บอกแล้วว่าให้มาเป็นดาราในสังกัดป่าตกลงว่าสนใจมั้ย แต่ ดูเหมือนว่าเฮียกูจะไม่ค่อยชอบในนะนั้น
ป่าธีมเอ่ยยิ้มๆส่วนตัวเธอนั้นหันไปมองเฮียก่อนจะเบะปาก อย่างหมั่นไส้ที่เขาทำตัวสนิทสนมกับผู้หญิงอื่นต่อหน้าเธอ
“เขาไม่สนใจปลาวาฬหรอกดูสิคะขนาดเอาปลาวาฬมาด้วย แท้ๆยังไม่สนใจเลยมัวแต่สนใจสาวๆ ชิ!!”
ปลาวาฬทําหน้างอ โดยอยู่ในสายตาของป่าธีมตลอด เด็กคน นี้ช่างน่ารักเสียจริงและคงเล่นกับลูกน้องผมเพราะประชดคนที่มาด้วยแน่แต่ว่าเฮียภูเขาสนใจแหละว่าหวง หวงตั้ง
“น้อยใจเก่งนะคนนี้
“ป่าธีมดูเถอะค่ะวาฬก็คือเด็กเวลาอยู่แล้วเหมือนพี่คนนั้นเขาทั้งสวยและเป็นดาราดังถ้าเลือกคงเลือกยาก
สาวน้อยเอ่ยอย่างน้อยใจสุดก็ทำได้แต่เพียงเก็บความ รู้สึกนั้นเอาเธอรู้ตัวว่าไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้อยู่แล้ว เพราะแค่ยอมให้เธอไปหาทุกยอมคุยด้วยมันก็สำหรับ เธอมากแล้ว
“เอาเถอะเขาสองคนเป็นเพื่อนกันอย่า
“ป๋าดูไม่ออกเหรอคะว่าเขาไม่ได้คิดกับเฮียแค่เพื่อน แน่นอน
แล้วปลาวาฬไม่ออกหรือยังไงว่าเฮียภูเขาไม่ได้ชอบผิว
ปลาวาฬหันมองสองคนนั้นที่นั่งคุยกันปกติและสายตาของ เฮียแบบแสดงเฮียกูไม่ชอบผู้หญิงที่ชื่อผิวมากไปกว่าเพื่อนจริงๆ
“คิดมากทำไมหึม ”
ป่าธีมเอามือมาหยีหัวเธอเล่นเธอหน้าทำหน้ายวรีบหลบมือ ใหญ่นั้น โดยทันใด
“ผมยุ่งหมดเลยอ่ะป่าธีม”
“ก็เรามันน่าแกล้งนี่นา ฮ่าๆๆๆ”
“พอเลยนะปลาวาฬิงอนแล้ว”
ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเหลือบสายตามองชายอีกคน ที่ตอนนี้เริ่มนั่งไม่ติดเมื่อมีคนเริ่มเข้าหาสาวน้อยของเขา
“ดิวภูต้องไปแล้วนะไว้เจอกัน
“อ่าวทําไมมาแปปเดียวเอง”
หญิงสาวอ้าปากค้างอย่างงงๆ ชายหนุ่มไม่รอฟังแม้กระทั่งว่า เธอจะพูดอะไรต่อเขารีบเดินตรงไปหายัยเด็กกะโปโลคนนั้น เหมือนว่าจะไม่ชอบใจเอามากๆ ที่มีแต่คนเข้าหาไม่ได้การแล้ว แบบนี้หล่อนจะมาแพ้ยัยเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบนี้ไม่ได้
“ฉันควรจะต้องทำอะไรซักอย่างแล้วสินะ หึ!!”
“ปลาวาฬกลับบ้านได้แล้ว”
เขามาถึงตัวเด็กแสบก่อนจะดึงมือของเธอขึ้นมาจะพาเดินออก ไปจากตรงนั้น ผู้ชายเยอะเหลือเกินและเธอทำไมถึงยังจะไปคุย กับพวกเขาอีกไม่รู้จักวางตัวซะเลยสนิทกับคนอื่นไปทั่วมันน่าถูก ลงโทษนัก
“รีบกลับไปไหนคะทำไมไม่คุยกับเพื่อนให้หายคิดถึงก่อนที่มาที่นี่ก็เพราะอยากจะมาหาเพื่อนไม่ใช่เหรอคะ”
สาวน้อยเอ่ยอย่างประชดประชันบ่นน้อยใจในตัวของเขา อย่างสุดขีด มีอย่างที่ไหนอ้างว่าจะมาหาป่าธีมแต่ตัวเขานั้นนั่ง คุยอยู่กับผู้หญิงอีกคน
“อย่ามาประชดประชันเฮียปลาวาฬ”
“ไม่ได้ประชดค่ะปลาวาฬพูดเรื่องจริงต่างหาก ช่างเถอะค่ะ กลับกันเถอะ”
ปลาวาฬสะบัดมือออกก่อนจะหันหน้ากลับไปหาพวกทีมงาน และป่าธีม
“ปลาวาฬกลับก่อนนะคะพี่ๆไว้มีโอกาสปลาวาฬจะมาคุยด้วย ใหม่ ^//^”
สาวน้อยพูดจบยกมือไหว้สวยอย่างคนถูกอบรมสั่งสอนมา อย่างดี เธอหันไปมองสบตากับเฮียของเธอก่อนจะสะบัดหน้า ใส่เขาอย่างงอนๆแล้วเดินกอดอกออกไปเลย
“งอนไปโน่นแล้วเฮียรีบไปง้อสิ :)”
เขาหันไปมองป่าธีมอย่างคาดโทษอย่าคิดจะพายัยแสบของ เขาไปเข้าวงการเชียว ไม่ได้หวงหรืออะไรหรอกนะก็แค่เธอยัง เด็กแค่นั้น
“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกชวนปลาวาฬมา เข้าวงการนะ”
“ขี้หวงชะมัดหวงขนาดนี้ทำไมไม่มัดขังไว้ที่บ้านล่ะเฮีย
“หวงบ้าอะไรปลาวาฬมันยังเด็กจะไปเอาอะไรกับเด็กมากเล่า กลับก่อนนะไว้ไปกรุงเทพค่อยนัดเจอกัน”
“โอเคครับเฮีย”
เขาโบกมือให้รุ่นน้องก่อนจะรีบเดินไปตามหายัยเด็กแสบของ เขางอนตุ๊บป่องไม่คุยด้วยกับเขาแน่ๆนิสัยแบบนี้เขาโดนบ่อย
“ปลาวาฬอยากไปไหนต่อมั้ย
เขาเอ่ยถามหลังจากที่เขาเดินมาถึงตัวของเธอ สาวน้อยตัว แสบไม่มองหน้าไม่พูดไม่จากับเขาเพราะความน้อยใจที่เขา สนใจคนอื่นมากกว่าตัวเองตามอารมณ์เด็กขี้งอน เขาถอน หายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ถ้างอนแบบนี้ต้องเอาของมาล่อ เดี๋ยวก็หาย 
“ไปกินไอศกรีมมั้ย”
“เชอะ!”
สาวน้อยสะบัดหน้าใส่อย่างงอนๆเขายื่นมือไปจับหัวเธอไว้ ก่อนจะส่ายไปมา
“งอนอะไร”
“เชอะ!!!”
สาวน้อยไม่ตอบอะไรทั้งนั้นเอาแต่งอนท่าเดียว ชายหนุ่ม ปล่อยมือแล้วหยิบกุญแจเปิดรถแล้วเดินไปทันทีไม่สนใจหญิงสาวอีก ปลาวาฬหันไปมองตามเฮียของเธอก่อนจะอ้าปากค้าง อย่างงงๆ
“อ่าวเฮียไม่ง้อปลาวาฬต่อแล้วเหรอ”
“ง้อแล้วแต่เล่นตัวเองหนถ้าไม่หายก็ไม่ต้องกินแล้วไอศกรีม นะ :)”
“อออ ง้ออีกหน่อยก็ไม่ได้จะหายอยู่แล้วเชียว รอปลาวาฬ ด้วยปลาวาฬจะกินไอศกรีม เฮียยยยย !!!!!”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ