ตอนที่ 4 การผมแตะต้องตัวคุณ มันก็ไม่ได้ผิดกฎหมาย
ฉินอีหลิน เห็นลี่โม่อมีทีท่าที่ไม่พูดอะไร สายตาจ้องมองผู้ชาย คนนั้นอยู่ไม่รู้ว่าด้วยความโกรธหรือเครียด หล่อนใช้สองมือปิด ปาดเอาไว้ไม่กล้าพูดอะไร
พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ไม่ใช่ว่าฉันอีหลินจะไม่ยอมปล่อยไป พวกเราสองคนก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยทำอะไรกันมาก่อน มันก็ไม่ได้ เป็นเรื่องใหญ่อะไร
หล่อนเพียงรับสามีของตัวเองไม่ได้ แค่สามีในนามชั่วคราว ตอนที่ทำเรื่องอย่างว่า ปากก็เอาแต่พูดถึงแต่เชื่อผู้หญิงคนอื่น
พอพูดถึงตรงนี้แล้ว การที่หล่อนกลายเป็นผู้หญิงคนอื่น มันจะ
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ได้ยังไงล่ะ
“คุณเป็นผู้หญิงของผม ผมไม่มีสิทธิ์แตะต้องตัวคุณเหรอ?”
ลี่โม่อวี่ที่ดึงสติกลับมาก็เห็นภรรยาของตนยืนกัดฟันกรอดๆ จ้องมาที่ตนด้วยท่าทางที่ดูเหมือนจะเข้ามาขย้ำเขากะให้ตาย “ถ้าผมแตะต้องตัวคุณ มันก็ไม่ได้ผิดกฎหมายนี่”
โม่อยิ้มอย่างชั่วร้าย สายตาจ้องมองไปยังผู้หญิงด้านหน้า ด้วยสายตาเหลาะแหละ สายตาคู่นั้นดูเหมือนจะจ้องไปยังเรือน ร่างของฉินอีหลินที่อยู่ในชุดนอนบางๆ
“นายกำลังมองอะไร
ฉินหลินพอถูกสายตาที่กำลังกวาดมองเรือนร่างของหล่อน ทำให้หน้าแดง ก็เอามือขึ้นมาปิดเรือนร่างของหล่อนทันที
หล่อนพูดตะคอกออกมา “นั่นมันแค่ธุรกิจ! นายก็รู้ดีว่างาน แต่งงานของพวกเรามันเป็นเพียงแค่สัญญาที่ทำขึ้นมาเท่านั้น เชื่อถือไม่ได้!”
เนื่องด้วยความโกรธ ทำให้หน้าอกของฉันอีหลินสั่นอย่างแรง สองมือที่พยายามจะปิดของบางอย่างอยู่ กลับกลายเป็นไม่ได้ดั่ง ที่ใจต้องการ มันดูเหมือนยั่วยวนแทน
ฉินอีหลินรู้สึกเสียดายที่แต่งงานกับโมอในตอนแรก
หล่อนรู้สึกว่าหล่อนควรจะคุยกับเขาให้ดีหรือไม่ก็ทำสัญญาที่ แบ่งความสัมพันธ์ระหว่างเขาสองคนให้ชัดเจนขึ้นมาสักฉบับ หนึ่งก่อน
พอโม่อวี่เห็นหญิงสาวที่มีท่าทางยั่วยวนตรงหน้า ในหัวก็ นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
แม้ว่าเขาจะเมาแล้ว แต่ว่าความรู้สึกพอใจที่อยู่บนร่างกาย ของเขามันทำให้เขารู้สึกเหมือนได้เติมเต็มอะไรบางอย่าง บนมือ ราวกับว่ายังคงรู้สึกถึงสัมผัสที่ละเอียดนั่น
ความรู้สึกที่ทำให้หวนคิดถึงนี้ เขาถึงกับไม่เคยสัมผัสได้จาก ร่างกายของมู่หลิงมาก่อน
“สี่โม่อฉันรู้สึกว่าเราต้องเซ็นสัญญากันสักฉบับ ข้อแรก นาย ไม่สามารถเข้ามาห้องของฉันได้ตามอำเภอใจ
“ข้อสอง นายไม่สามารถมองฉันด้วยสายตาที่ลามปาม ใช่ ห้ามมองด้วยสายตาแบบนั้น ข้อสาม ห้ามแตะ…….
สี่โม่อไม่ได้ฟังคนที่ยืนพูดอยู่ด้านหน้าของเขาเลยแม้แต่น้อย เขาเพียงมองหล่อนเท่านั้น ในใจก็เต้นด้วยความตื่นเต้นเป็นระ ยะๆ
จริงๆแล้วโม่อวี่ก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย สองสามปีมานี้ สิ่ง ที่เขาไม่เคยขาดเลยก็คือผู้หญิง เขามั่นใจในด้านของการ ควบคุมอารมณ์ของตัวเองมาก
แต่ว่าเขาก็เริ่มไม่แน่ใจ ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงทำให้เขารู้สึกเติม เต็มความรู้สึกแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ได้ ลิ้มรสชาติของหล่อนแล้ว ถึงขนาดที่ว่าไม่อรู้สึกไม่อยากออก ห่างเลย
ตอนนี้ฉันอีหลินใส่ชุดนอนที่แทบจะไม่เซ็กซี่เลย แถมยังเป็น ชุดนอนที่ดูหน่อมแน้มน่ารักด้วยซ้ำ และเป็นเสื้อโคร่งๆแทบจะไม่ เห็นส่วนโค้งเว้าของผู้หญิงเลย
แต่ว่าเขาก็ยังคงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อยู่ดี โม่อวี่ไม่ใช่คนที่โกหกต่อความรู้สึกตัวเอง ถ้าอยากทำ ก็ ต้องได้ทํา
ฉันอีหลินที่ยังไม่รู้ถึงอันตรายที่กำลังมาก็ยังคงพูดพล่ามถึง “สัญญาหลังแต่งงาน” อยู่ต่อ ไม่ทันไรก็ถูกโม่อเข้ามา สวมกอด หันตัวของหล่อนกดเข้ากับโซฟา
หล่อนไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับอยู่ชั่วขณะหนึ่ง มันเกิดอะไรขึ้น กันแน่ สองตาก็เหม่อมองไม่อที่อยู่ใกล้มากๆ
พอมองเข้าไปในตาของเขาที่เต็มไปด้วยความพิเรนทร์ หล่อน ก็ได้สติกลับมาทันที
“ลีโม่อวี่! เรื่องของเมื่อคืนช่างมัน แต่ตอนนี้นายไม่ได้เมา จะ มาทำตัวคลุ้มคลั่งอะไรอีก!”
ฉันอีหลินจ้องมองชายที่อยู่บนตัวหล่อนด้วยความตกใจกลัว หล่อนบิดตัวไปอีกด้านอย่างสุดแรง ไม่อยากจะทำเรื่องอย่างว่า กับเขาอีกแล้ว ตอนนี้หล่อนปวดไปทั้งตัวแล้ว
“นายดูชัดๆ ฉันไม่ใช่แขกของนายนะ!”
โม่อที่กะจะ “เปลื้องผ้า” ของฉันอีหลิน ริมฝีปากก็ยิ้มอย่าง มีเสน่ห์น่าดึงดูด
ดวงตาที่มีเสน่ห์เจ้าเล่ห์คู่นั้นทำให้ชายคนนี้กลายเป็นปีศาจ อย่างสมบูรณ์แบบ
โม่อมองดูสีหน้าอาการที่หวาดกลัวของฉันอีหลิน มือก็ถอด เสื้อของหล่อนอย่างไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย
“ไม่ใช่ เมื่อคืน พวกเราสองคนก็…..นมาแล้ว แล้วตอนนี้ นายเริ่มมีอารมณ์อีก ถ้าเกิดหมดแรงขึ้นมาจริงๆ คืนนี้นายจะ ทำให้พวกแขกของนายพอใจได้ยังไงล่ะ? แบบนี้จะทำให้นาย เสียเครดิตนะ”
ฉินหลินพบว่าโม่อไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ก็เริ่มพูดโน้มน้าวด้วยสีหน้าที่กระวนกระวายใจ
จริงๆหล่อนพูดออกมาจากใจจริง ที่หล่อนพูดมันก็คือความ
จริง
“คุณอยากจะบอกว่า ฉันไม่ไหว?”
โม่อวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาพิเรนทร์ของเขาทำให้หน้า ของฉินอีหลินแดงขึ้นราวกับมีเลือดฝาด
บนกายของฉันอีหลินสวมใส่แค่ชุดนอน ข้างในไม่ได้สวมใส่ ชุดชั้นใน ในเวลานี้กระดุมทุกเม็ดถูกปลดออกจนหมดแล้ว ผิว ขาวๆของหล่อนถูกแสงแดดส่องมาเหมือนมีออร่าสีทองปกคลุม
อยู่
“สวยจริงๆ
โม่อมองผลงานชิ้นเอกของเขาอย่างพึงพอใจ จนถึงขนาด เปิดปากชื่นชม
“ปล่อยฉันไป!”
ถึงแม้ว่าเมื่อคืนสองคนจะทำเรื่องอย่างว่ากันมาแล้ว แต่ตอน นั้นมันมืดสนิท ตอนนี้หล่อนก็เปลือยกายให้ผู้ชายสำรวจอย่าง ละเอียดขนาดนี้แล้ว จะปล่อยให้ผ่านไปได้ยังไง
“ปล่อยไป? ปล่อยไปแบบนี้เหรอ?”
หลังจาพูดเสร็จ โม่อก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย เขาแก้ผ้าของฉันอี หลินจนหมดราวกับปอกเปลือกไข่ เผยให้เห็นผิวขาวๆรูปร่างอ้อนแอ้นของหญิงสาว
ผิวพรรณเนียนอย่างกับไข่ไก่
ลี่โมอวี่บังเอิญหันไปเห็นใบหน้าแดงๆของฉินหลิน เขาก็ต้อง ทำให้ผู้หญิงที่กล้าดูถูกเขาได้รู้ว่าเขาไหวจริงหรือเปล่า
ถึงแม้ว่าฉันอีหลินไม่หยุดที่จะดิ้น แต่หล่อนก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งจะไปสู่ลี่โม่อวี่ที่แรงเยอะขนาดนั้นได้ยังไง ไม่ว่าจะไม่ เต็มใจเพียงใด ตอนนี้หล่อนก็ได้มา “สบตาอย่างซึ่งๆหน้า” กับ โมอแล้ว ในขณะนั้นฉันอีหลินคิ้วขมวดสีหน้าโกรธจริงจัง “สี่โม่ อวี่ นายรีบลุกออกไปจากตัวฉันเลยนะ”
ถึงแม้ว่าจะเป็นคำพูดที่ปฏิเสธ แต่ตอนที่ฉินหลินพูดออกมา นั้น มันยังให้ความรู้สึกยั่วยวนอยู่ด้วย
แม้ว่าพวกเขาสองคนรู้ดีว่า ฉันอีหลินไม่มีเจตนาที่จะยั่วโม่อ อย่างแน่นอน โดยเฉพาะในเรื่องอย่างว่า
“ผม ลุกขึ้น” มาตั้งนานแล้ว คุณอย่ามากล่าวหาผมแบบนี้สิ โม่อมองไปยังผู้หญิงที่โกรธสุดๆด้วยสายตาเหมือนถูกเอา
เปรียบ รู้สึกดีสุดๆ
“นายออกไปนะ!”
ฉันอีหลินทนคำยั่วยุของโม่อได้ที่ไหนกันล่ะ สีหน้าแดง เดือด กัดริมฝีปาก หล่อนใช้แรงถีบชายคนนั้นออกจากตัวเองแต่ดันถูกมืออีกมือหนึ่งจับเอาไว้
“คุณอดใจรอไม่ไหวขนาดนี้เลยเหรอ”
โมอพูดขึ้น ภายในตาของเขามีความรู้สึกต้องการมากขึ้น กว่าเดิม
“ลีโม่อนายรีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย!”
“คุณต้องบอกผมก่อนว่า สรุปแล้วผมยังไหวอยู่หรือเปล่า” “นายไหว นายยังไหว! โอวี่ นายมันไอ้คนสารเลว!
“คุณบอกว่าผมยังไหวอยู่ งั้นผมต้องออกแรงให้เห็นสักหน่อย แล้วล่ะ”
แดดสาดส่องผ่านหน้าต่างลงบนโซฟา เพื่อให้คนสองคนที่
กำลังได้รับความเจ็บปวดอยู่รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นg
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ