ตอนที่ 11หนีไปให้ใกล้

ทาวัตก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เห็นท่าทางอ้อนวอนของวรินทร เขากลับไม่แข็งใจที่จะแกล้งเขาต่อ

ในใจรู้สึกวุ่นวาย เขาปล่อยมือที่โอมเอววรินทร แล้วยื่นมือ

ไปจากเน็คไท”ฉันให้เวลานายสามวัน เอาผู้หญิงคนนั้นมาให้ ฉัน”

พูดจบก็หันตัวกลับขึ้นรถไป ปล่อยให้วรินทรกอดเสื้อโค้ตยืน งุนงงอยู่ มองรถแล่นผ่านไปอย่างไว

เธอไม่ได้สังเกตว่าข้างหลังเธอนั้น ครองขวัญเห็นเหตุการณ์ ทั้งหมดไปแล้ว

เดิมทีครองขวัญแทบจะไม่ใส่ใจลูกนอกสมรสอย่างวรินทร ดัง

นั้น แม้วรินทรจะเห็นเธอมีอะไรกับคนอื่น แต่เธอก็ไม่ใส่ใจ

แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ กลับทำให้เธอต้องให้ความสำคัญ กับวรินทรมากขึ้น

นึกไม่ถึงว่าวรินทรกับทาวัตสนิทกันขนาดนี้ ถึงแม้วรินทร รับปากกับเธอแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องนั้นออกไป แต่ก็ไม่แน่ว่าเรื่อง นี้จะถูกสื่อไปถึงทาวัตรึเปล่า

ถ้าทาวัตรู้เข้า งานแต่งของพวกเขาต้องพังแน่! พ่อต้องตีเธอ

ให้ตาย!
ไม่ได้ เธอจะปล่อยให้เรื่องให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้….

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ครองขวัญเรียกคุณนายอรัญญาให้มาหาที่ ห้องนอน บอกเรื่องที่เกิดขึ้นที่ประตูด้านหลัง ในวันนั้นออกมา อย่างละเอียด คุณนายอรัญญาได้ยิน ก็โกรธจนแทบจะเป็นลม

“บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าตอนออกไปเที่ยวให้ระวังตัว เธอนะ ยัง

จะพามาถึงหน้าบ้าน แถมยังให้ไอ้เด็กนั้นเห็นอีก ถ้าพ่อเธอรู้เข้า เรื่องมันจะจบลงยังไงล่ะ !! “แม่… ฉันผิดแล้ว แล้วตอนนี้จะให้ฉันทำยังไงล่ะ ? วรินทรกับ

ทาวัตสนิทกันขนาดนั้น ถ้าเกิดเขาบอกเรื่องนี้กับทาวัต…

คุณนายอรัญญารู้ตอนนี้ไม่ใช่เวลามากล่าวโทษลูกสาว เธอ ตัดค่าของครองขวัญ ยื่นมือชี้ไปที่ห้องนอนของวรินทร เราต้อง ชิงลงมือก่อน”

“แม่หมายถึง…

ครองขวัญกับแม่สบตากัน นัตน์ตาก็เปล่งประกายแสงชั่วร้าย ออกมา

วรินทรหอบเสื้อโค้ตของทาวัดเดินกลับห้องนอนตนเองอย่าง งุนงง นั่งอยู่บนเตียง เธอคิดถึงคำพูดที่ทาวัดพูดกับเธอเมื่อกี้ เวลาแค่สามวัน เธอจะไปหาผู้หญิงคนนั้นได้ที่ไหน ?

คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ หรือไม่ก็พาแม่หนีไปไกลๆซะเลยน ? แต่ถ้าหนีออกไปจากที่นี่ เธอก็ยังต้องรักษาแม่ ! เธอจะไปเอา เงินที่ไหน…
ใช่ ไปยืมเงินจากคนนั้นลองดู ถ้าเป็นเขา… ยังไงก็ต้องให้ เธอยืมเงินแน่ๆ….คิดอยู่ วรินทรก็เอนตัวลงบนเตียง หลับสนิทไป ทั้งๆที่ยังกอดเสื้อโค้ตนั้นอยู่