บทที่3 ทนทรมาน

นําหวานแค่อยากจะส่งข้อความไปขู่เซี่ยยีหยาน

แต่ทว่า กลับสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเอง

ตอนเช้า หล่อนกำลังนอนหลับสนิทอยู่ที่บนเตียง จู่ๆ กวินพุ่งเข้ามาในห้องด้วยความโมโห แล้วดึงผม หล่อนลากหล่อนลงมาอยู่กับพื้น น้ำหวาน ทำไมเธอถึง ได้อสรพิษได้ขนาดนี้ บังอาจส่งข้อความมาข่มขู่ยีหยาน ว่าจะลงไม้ลงมือกับนางอย่างโหดร้าย

ดี เธอก็ลองลงไม้ลงมือดูสิ พอดีฉันก็อยากเห็น

เหมือนกัน หลายปีแล้วที่เธอแอ๊บว่าใสๆเนี่ย ก็คงแอ๊บจน

เหนื่อยแล้วมั้ง?

น้ำหวานมึนๆแค่รู้สึกว่าตัวเองล้มไปกับพื้น และ

รู้สึกเจ็บปวด

เมื่อคืน เพราะว่าเป็นห่วงอาการของฮ่อวชิง แล้วยัง ได้รับการกระตุ้นจากเซี่ยยีหยาน จนหลับไป ใครจะไปรู้ ว่าตอนเช้านี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

เห็นน้ำหวานเงียบ ยื่นมือ ไปบีบคางหล่อนให้ยื่น หน้าขึ้น พูดอย่างฉะฉาน น้ำหวานฉันจะบอกให้เธอ ตำแหน่งภรรยา พิพัฒน์จริงแล้วเป็นของเซี่ยยีหยาน เธอนี่แหละที่เป็นคนแย่งตำแหน่งหล่อนมาตลอด ถ้า หากให้ฉันรู้ว่าเธอจะทำไรกับหล่อนละก็
กวินกำลังพูดอยู่หยกๆ ก็โดนน้ำหวานผลักตัวออก ไป กวินถึงเธอจะไม่เต็มใจกับฉันแค่ไหน แต่ฉันก็เป็น ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอ ถึงเธอจะเต็มใจ กับเซี่ยยีหยานแค่ไหนแต่หล่อนก็เป็นได้แค่เมียน้อยแค่ นั้น!

มองสภาพของน้ำหวาน กวินอึ้งกับการพูดของ เธอ นิ่งไปแป๊ปนึง ก็หัวเราะ ทำไม? โดนแค่นี้ก็ทนไม่ ไหวแล้วหรอ ทนไม่ไหวก็ไปบอกกับคุณปู่ให้หย่า ถ้า หากไม่ใช่คุณปู่ไม่ให้ฉันหย่ากับเธอ ฉันคงลากเธอไปที่ สำนักกิจการพลเรือนแล้วล่ะ

กวินตะโกนอย่างโมโห ทำให้สติของน้ำหวาน ค่อยๆกลับมา ตอนนี้ คุณอาลู่ก็ไปแล้ว คุณน้าลู่ก็

หล่อนไม่น่าพูดไรแบบนี้ในสถานะการณ์นี้เลย

เห็นน้ำหวานไม่พูดไร กวินคิดว่าสิ่งที่เขาพูดมัน แทงใจหล่อน ก็เลยเยาะเย้ยหล่อนอีกว่า ทำไม ไม่กล้า แล้วหรอ ตะกี้ยังปากดีไม่ใช่หรอ?

กวินคุณอากับคุณน้าเพิ่งจากไป ฉันรู้เธออารมณ์ ไม่ดี ฉันไม่อยากจะเถียงกับเธอ!

น้ำหวานลุกขึ้นจากพื้น จัดชุดนอนที่ตัวเองใส่อยู่ เสียงพูดของหล่อนปกติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมา ก่อน ก็เหมือนกับว่าผู้หญิงที่เถียงกับ กวินตะกี้ไม่ใช่หล่อน!

พูดถึงสองคนนี้ ความโกรธของ กวินยังไม่ทันหาย ก็ยังมาพูดยั่วให้โมโหอีก ลุกขึ้นพร้อมบีบคอของน้ำ หวานกดลงกับเตียง น้ำหวาน เธอมีสิทธิ์ไรมาพูดถึงพ่อ แม่ของฉัน เธอก็เหมือนแม่เธอ ผู้หญิงชั้นต่ำ!

เธอจะทำอย่างไรกับฉันก็ไม่สนใจ แต่ว่าเธอไม่ ต้องมาว่าแม่ฉันแบบนี้! น้ำหวานทนแล้วหัวก็ล้มลงใน ระหว่างนั้นก็เกิดการมึน ระหว่างพูดก็เหมือนกับไม่ได้ใช้ ลำคอพูด

เหอะ ว่าแม่เธอแล้วไง?ทั้งบริษัทAใครไม่รู้ แม่เธอ เพื่อที่จะดำเนินการบริษัทตัวเอง ขึ้นเตียงกับผู้ชายแล้ว กี่คนต่อกี่คน?

น้ำหวานกก็ผ้าปูที่นอนไว้แน่ทั้ง2มือ แต่ก็ไม่พูด อะไรสักคำ

ในสายตาของ กวินหล่อนไม่มีค่าไรเลยสักนิด หล่อนก็รู้ กวินดูถูกฮ่อวชิง แต่นี้เป็นรอบแรกที่เขากล้า พูดได้ขนาดนี้!

ตลอดเวลา ถึงแม้เขาจะดูถูกฮ่อวชิงแค่นี้ แต่ก็ เรียกแม่อย่างเคารพนับถือ!

เป็นเพราะหล่อนทำให้พ่อแม่เขาต้องตายหรอ?
น้ำหวานคาดเดา กลับไม่รู้ ความคิดของ กวินแค่ เพราะว่าตั้งแต่นี้ฮ่อวชิงจะไม่มีผลประโยชน์อะไรอีก!

น้ำหวาน ตอนนี้ตั้งใจท้องลูก และเอาอกเอาใจคุณ ปู่ เพื่อครองตำแหน่งตัวเองในบ้าน พิพัฒน์!

กวินเอาตัวออกห่าง และมองน้ำหวานอย่างสมเพช