บทที่ 2 รักชีวิต ห่างไกลผู้ชายเฮงซวย

อารมณ์ตอนนี้ไม่สามารถพูดได้เลยว่าเป็นยังไง ของขวัญก็อ่านหนังสือสัญญาหย่าตั้งแต่แรกจนจบอีก ครั้ง

ยิ่งดู เธอก็ยิ่งตกใจ

จักรินทร์ก็รวยจริงๆ พวกเขาสมรสกันเมื่อสองปี ก่อน สิ้นสุดการดำรงชีวิตสองปีนี้ลง เขาจะให้ค่าหย่า กับเธอสองร้อยล้าน นอกจากนี้ ยังมีคฤหาสน์อีกหนึ่ง หลัง

ผู้ชายชุดสูทเมื่อกี้น่าจะเป็นเลขาของเขามั้ง? เลขาคนนี้ยังบอกว่า ถ้าวันนี้เธอเซ็น ก็ให้คฤหาสน์เพิ่ม อีกหนึ่งหลัง

เพราะฉนั้น เธอจะเป็นเศรษฐีแล้ว?

ใช้ช่วงเวลาห้าปี แลกกับเงินเยอะแยะขนาดนี้ น่า จะคุ้มแล้วแหละ?

ในขณะที่ของขวัญกำลังคิด มือถือก็ดังขึ้น

เธอดูชื่อบนนั้น รู้สึกแปลกหน้า แต่ว่าก็เลื่อนรับ สายอยู่ดี

“ฮ่าๆๆ ของขวัญ แกนี่เก่งเนอะ ตอนนี้แม้แต่ฆ่าตัว ตายแกก็คิดได้? “ชัยวุตหัวเราะเยาะ “แต่ว่า พี่จักรินทร์ของพวกเราก็ไม่รักแกแล้วอยู่ดี! แกรู้มั้ยว่าตอนนี้ พี่จักรินทร์เขาอยู่ไหน?

ถึงแม้ของขวัญจะสูญเสียความทรงจำไปแล้ว5ปีก็ เถอะ แต่ว่า พอได้ยินคำพูดพวกนี้ก็โมโหเหมือนกัน

เธอพูดอย่างเย็นชา : “ไม่เกี่ยวกับฉัน!

“ตีจนหน้าบวมแล้วบอกอ้วนหรือเปล่า? “ชัย วุตหัวเราะแล้วพูด: “ตอนนี้เขากำลังไปเลือกเครื่อง ประดับกับน้องสาวฉัน พรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดของแม่ฉัน แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลชัยบ้านฉันกับตระกูล จักร แกน่าจะรู้ดีนะ? ”

ฟังถึงตรงนี้ ของขวัญยิ่งโมโหไปใหญ่ วางสายใส่ เลยทีเดียว

เธอพอจะคาดเดาเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในห้า ปีที่ผ่านมาได้แล้ว

แน่นอนว่าเธอก็ไม่รู้ว่าไปทำท่าไหนถึงได้ไป แต่งงานกับจักรินทร์ที่เป็นเพชรเป็นพลอยในสายตา ชาวโลก แต่ว่าหลังแต่งงานกลับไม่ได้รับรัก ยังมีผู้ หญิงอีกมากมายที่มาแทนที่เธอ

เพราะรักจึงทำให้เธอเกิดความอิจฉา พอถึงตอน ท้าย ทำให้ตัวเองกลายเป็นป้าแก่คนหนึ่งที่ในใจเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แล้วยังจะฆ่าตัวตาย เพื่อที่จะให้ ผู้ชายหันมาสนใจ

แต่ว่า ผู้ชายเฮงซวยก็ย่อมเป็นผู้ชายเฮงซวย แล้ว จะเป็นไปได้ยังไงที่จะให้เขากลับใจมารักเธออีกครั้ง?

แม้ว่าเธอจะฆ่าตัวตาย ก็ไม่เห็นว่าผู้ชายเฮงซวย คนนี้จะหันมามองเธอแม้แต่แวบเดียว

นี้ไง หนังสือสัญญาหย่าก็ส่งมาแล้ว!

เธอจะตายแล้วแท้ๆ เขาไม่มีเวลามาดู วันเกิดแม่ ของผู้หญิงคนอื่น เขากลับรีบไปซื้อเครื่องประดับ!

เหอะๆ ผู้ชายน่อผู้ชาย

ของขวัญอัดอั้นใจ: ผู้ชายแบบนี้เอาไม่ได้เด็ด

ขาด!

มีเงินแล้วมีประโยชน์อะไร ผู้ชายที่วันๆก็ทำให้เธอ เครียดตายได้ ไม่หย่าให้เก็บไว้ไปเคาท์ดาวน์หรือไง? เธอยังอยากมีชีวิตอยู่เคาท์ดาวน์หลายๆปีนะ!

รักชีวิต ห่างไกลผู้ชายเฮงซวย!

ของขวัญหยิบปากกาขึ้น ซว่าซว่าซว่าเซ็นชื่อตนเองลงไป

แต่หลังจากวินาทีต่อไปนี้ เธอก็รู้สึกหงิดๆนิดหน่อย

เมื่อกี้ผู้ชายชุดสูทนั้นบอกว่า เซ็นเสร็จให้ติดต่อ

เขา แต่ว่าเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชื่ออะไร! นึกถึงคำที่พยาบาลพูด นี้เป็นโรงพยาบาลเฉพาะ

ของบริษัทจักรกรุ๊ปจํากัด ของขวัญคิดแล้วคิดเล่า ตัดสินใจออกไปถามคนอื่น

ดีที่พยาบาลอยู่ห้องข้างๆ เห็นเธอ ชี้ที่เธอ: “นูนๆ ๆ ชำระเงินตรงนู้น

“ฉันเป็นเจ้ที่บริษัทจักรกรุ๊ปนะ โรงบาลของพวก แกก็เป็นของบริษัทจักรกรุ๊ปทั้งหมด ฉันมารักษาตัวยัง ต้องเสียเงินอีกหรอ? “ของขวัญทำเป็นชี้นู้นชี้นี้ ไหนๆ ที่นี้ก็แลดูแล้วน่าจะแพง เธอก็ไม่มีเงินอีก จ่ายอะไรล่าว!

ก็ดูออกแหละว่าจริงๆแล้วเมื่อกี้พยาบาลก็แค่พูด เล่นๆ พอได้ยินแบบนี้ก็แค่ยื่นใบเสร็จให้เธอ : “งั้น รบกวนคุณของขวัญเซ็นชื่อให้หน่อยนะคะ”

ของขวัญรู้ว่าตนเดาถูกแล้ว รีบเซ็นชื่อ ถาม: “คน เมื่อกี้ที่มาห้องฉันชื่ออะไรนะ? ”
พยาบาลมองเธอเหมือนมองคนบ้าคนหนึ่ง 1 พูด ต่อว่า: “คุณของขวัญคะ คุณเล่นกลอะไรอีกเนี่ย? ธิติเป็นเลขาของประธานจักรินทร์ คุณอย่าบอกนะว่า คุณไม่รู้จัก”

ของขวัญไม่ได้สนใจเธอ กลับหลังหัน กลับไปที่ ห้องผู้ป่วยหาเบอร์ของคมเพชร แล้วโทรเบอร์ไป

“ฉันเซ็นเสร็จแล้ว รบกวนคุณมาทำตามสัญญา ด้วย “เธอพูดอย่างเฉยชา