เวลาที่เหลือรอเพียงคุณ

บทที่4 ห้อง



บทที่4 ห้อง

ในเริ่มหยุด, ฟ้าเริ่มสว่าง

คืนนึงผ่านไป หน้าของสุราภาชาไปหมด สายตามี แต่ความนิ่งเฉยชา

เขาเช็ดน้ำตา เหมือนว่าไม่ว่าตัวเองจะทำอะไรมัน ก็ ไม่มีประโยชน์อีกแล้ว เขาแน่ชัดแล้วเขานอกใจเขา หักหลังเขา

นอกจากว่าเขาจะใช้หลักฐานอย่างอื่น

ทันใดนั้น มือถือที่อยู่ข้างข้างเขาก็ดังขึ้น เป็นแม่ภาเอง

“หวัดดีค่ะ?” เขารับสายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

มาก่อน

“ภา พ่อหนูจุจุโดนตำรวจจับไปแล้ว บอกว่าเป็น คดีลักทรัพย์! “แม่ของภาตื่นเต้นจนเสียหล่น: “ หนูรีบ เรียกจูเนียร์สอบถามตรวจสอบดูว่าเป็นเพราะอะไร……

หลังจากแต่งงานสุรภาแจ้งสุขไม่แจ้งทุกข์

แม่ของเค้าก็เลยนึกว่าความรักของเขาไปได้ดี จู เนียร์เป็นคนที่มีอำนาจฉลาดและคิดเป็น พอเกิดเรื่อง อย่างนี้ขึ้นแม่ของเขาก็นึกเขาได้เป็นคนแรก
พอวางสายแล้ว สุรภาก็ได้แต่รอที่หน้าประตูต่อไป จูเนียร์ไม่รับสายของเขาแน่นอน ประมาณ 8 โมง ประตูก็ได้เปิดออก จูเนียร์ได้ใส่ชุดสีดำที่เป็นชุดสูตรเดินมาด้วยตัว

“ จูเนียร์” สุรภายืนขึ้น หน้าเริ่มมืดตาเริ่มมัว ตัว (( เริ่มยืนไม่นิ่ง: “ พ่อของฉันโดนตำรวจจับไป คุณช่วย (( ตรวจสอบหน่อยได้ไหมว่ามันเป็นเพราะอะไร?”

“ ถ้าไม่ได้ทำอะไรผิด โดนตำรวจจับไปแล้วจะยัง ไง? “ จูเนียร์หน้านิ่ง พูดด้วยเสียงเฉยชา

“ พ่อของฉันอายุเยอะแล้ว ท่านรับไม่ไหวอะไร อย่างนี้หรอก คุณช่วยท่านหน่อยได้ไหม…… สุรภา จะยืนไม่ไหวแล้ว ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองได้กำลังใจจาก ที่ไหน ทั้งทั้งที่ตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงที่จะยืนแต่ก็ยังจะรั้ง เขาไว้

อยากให้ผมช่วยเขา

“ ฉันขอร้องละ

จูเนียร์ยิ้มออกมาด้วยความนิ่งพร้อมความโหดรเยทางสายตา: “ คุณโดนผู้ชายคนนั้นนอนจนโง่แล้วหรือ ไง? ฉันเป็นคนแจ้งตำรวจจับเขาไปเอง คุณคิดว่าผมจะ ตกลงที่จะช่วยเขาได้ออกมาไหม?

“คุณ….คุณบอกอะไรนะ?” สุรภาจองด้วยตาโต มองเขาด้วยความไม่น่าเชื่อ : “ คุณเป็นคนทำให้ตำรวจ มาจับพ่อฉันไปงั้นหรอ? คุณทำอย่างนี้ได้ยังไง? เขา เป็นพ่อตาคุณนะ !”

“ ทุกอย่างเป็นเพราะเขาทำตัวเองก็ต้องรับเอง!”

หลังจาก พ่อของสุรภากับพ่อของจูเนียร์ได้จัดงาน แต่งให้เขาสองคนแล้ว พ่อของสุราภาได้ทำเรื่องไม่ดีไว้ ร้ายๆไว้มากมาย แต่พ่อของเขากลับเอาคนที่ทำนั้นยก ให้ทางบ้านของจูเนียร์

เขาแค่ฟ้องว่าเป็นคดีแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ

ทีนี้ มือถือของจูเนียร์ก็มีสายเรียกเข้า

สุรภาไม่ได้ตั้งใจเห็นสายเรียกเข้านั้นชื่อเป็นอุ้ม จากนั้นสุรภาก็ได้ยินเขาพูดกับเขาว่าจะไปรับประทาน อาหารกลางวันด้วยกัน

“ จูเนียร์! คุณมันเหี้ย!” เขากัดฟันแล้วพูดออกมา จากนั้นยื่นมืออยากจากตีไปที่ร่างกายเขา แต่กลับโดน มือจเนียร์จับไว้ก่อน จากนั้นก็สะบัดทิ้ง : “ รีบเซ็นใบหย่า ผมไม่ได้มีใจที่จะอดทนนานนัก”

สุรภามองจูเนียร์ยิ่งเดินยิ่งไกลด้วยสองตาตัวเอง

เขาอยากจะวิ่งตามไป แต่ลำคอของเธอเหมือนมี เลือดกำลังพุ่งขึ้นมา หน้าอกเริ่มรู้สึกเย็นและเจ็บ เจ็บจน เขาไม่สามารถยืนขึ้นได้

แต่เขากลับไม่มีวี่แววที่จะหยุด

มีแต่เดินจากไป

หลังจากเจ็บมาก สุรภาพยายามบังคับตัวเองให้ โทรไปที่รถพยาบาล

ใบแสดงอาการออกมา กลับทำให้ใจของเขารู้สึก

สับสนไปหมด

ท้อง!

เขาท้องได้สี่อาทิตย์แล้ว!

ก่อนหน้านี้หนึ่งเดือนที่ห้องคาราโอเกะเขาเมาแล้วครั้งหนึ่ง
หมอบอกว่าอาการของเด็กตอนนี้ไม่ค่อยจะแข็ง แรง แนะนำให้เขาต้องรักษาตัวดีดี มาตรวจครรภ์ตาม เวลากำหนด

สุรภาจับไปแสดงผลไว้ นั่งลงที่พื้นหน้าระเบียง

ด้วยความเจ็บชา ไม่มีใครรู้เลยว่า ตรงหน้าเขามีผู้ชายคนนึงได้

ประคอง ของผู้หญิงคนหนึ่งออกจากห้องตรวจสุขภาพ

มันเป็นเงาของจูเนียร์กับอุ้ม

ตอนเช้าที่เขาคุยโทรศัพท์กันไม่ใช่ว่าจะไปรับ ประทานอาหารกลางวันด้วยกันหรอ?

ตอนนี้ทำไมอยู่ที่ห้องตรวจครรภ์ เป็นเพราะเป็น เพราะอุ้มก็ท้องเหมือนกันยังงั้นสิ?

ประคองอุ้มไปที่ห้องพักผ่อน จูเนียร์หันหลังกลับ มามองเห็นคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือสุรภา

เขายิ้มเกน้อย เดินมาด้วยความเร็ว

” คุณมาทำอะไรที่นี่?”

ไม่มีอะไร ฉันจะรีบไปจากที่นี้” สุรภาไม่อยาก ให้เขารู้ว่าตัวเองก็ท้องเหมือนกัน
เขารีบเก็บใบแสดงผลเข้าในกระเป๋า จากนั้นก็รีบ หันหลังอยากรีบๆจากไป แต่มือเขากลับมีความเจ็บ คน ทั้งตัวถูกจูเนียร์จับแล้วดันไปชิดกับผนัง

เขายืนมือมาแย่งใบแสดงผลไป มองไปที่ใบรอบ หนึ่ง: “มีลูกเหี้ยละหรอ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ