ฝากรักไว้กับสายลม

บทที่ 6 ใช้ชีวิตของเธอชำระแค้น



บทที่ 6 ใช้ชีวิตของเธอชำระแค้น

คําคืนในซ่อง

ในห้องที่มืด เธออยู่กับชายวัยกลางคนหลายคน เธอกลัวจนตัวสั่น

ชายพวกนั้นเดินเข้ามาใกล้เธอด้วยสายตา น

“ไส่หัวไป ! ”

เธอค่อยๆถอยหลังทีละก้าวจนติดกำแพง แต่ชาย พวกนั้นไม่มีทาทีจะหยุด

เข้ามาดึงเสื้อเธอจนขาด สองขาโดนเปิดอ้าชาย คนนึงได้ทับเข้าตัวเธอ

เธอขัดขืนดิ้นรนขอร้องสุดชีวิต ในห้องมีแต่ชาย พวกนี้ไม่มีใครกล้าเข้ามาช่วย

เธอหวาดกลัวและหมดเรี่ยวแรงต่อสู้จำต้องยอมรับ ชะตากรรม ทันใดนั้นประตูถูกรีบออก

ชายคนนึงพุ่งเข้ามาชกไปที่ชายนั้นที่กำลังจะ สอดใส่เธอ

เขาถอดเสื้อคลุมๆตัวเธอและกอดเธอไว้แน่น : “ พิมไม่เป็นไรแล้วนะ……
ไม่เป็นไรแล้วผมพาคุณออกจากที่นี้กัน ! ”

พิมที่เสียสติมองหน้าเขาแล้วน้าตาไหลพราก :

ชายพวกที่ถูกชกตะโกนโวยวายขึ้นมา :

เธอเป็นนางบำเรอที่คุณชาญชัยยกให้กับลูกค้า

ที่มาเที่ยว

ถ้าคุณอยากได้ก็ต้องรอให้พวกเราเสร็จก่อน ! ”

คุณทีพยุ่งเธอขึ้นมาแล้วใช้เทาเหยียบไปที่หน้า พวกนั้นแล้วพูด: “เธอไม่ใช่สิ่งของ !

ถึงจะเป็นคุณชาญชัยก็เหอะ ก็ต้องมีเหตุผล

ในโลกนี้มีอย่างที่ไหนที่ทำกับเมียตัวเองได้ขนาดนี้ ? ”

ทั้งสองคนหนีออกมาจากไนท์คลับ

ทีเห็นพิมที่เพิ่งหนีรอดตายออกมาหน้าตาที่บอบช้ำ

เห็นแล้วสงสารมาก :

“ผมพาพิมกลับบ้านผมไปพักผ่อนก่อน หลังจาก เรื่องนี้ผมค่อยไปเคลียร์กับเขา ! ”
ทั้งสองคนเพิ่งหนีออกไปได้ไม่นาน ชาญชัยก็ได้

รับข่าว

เขารีบพาลูกน้องหลายคนตามไปถึงที่บ้านคุณที ล้อมสองคนที่นั่งคุยกันไว้

คุณ ป้องกันพิมไว้แล้วพูด :ผมดักจะไปหาคุณ พอดี คุณก็มาเลย ก็ดีเหมือนกัน

ผมกำลังอยากจะถามคุณอยู่พอดี ท่ามไมถึงได้ทำ กับโหดกับพิมขนาดนี้ !

เสื้อพิมที่ถูกฉีกขาดในตัวคลุมเสื้อของทีไว้

ชาญชัยเห็นแบบนี้แล้วอารมณ์ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่

ไฟโกรธได้ลุกขึ้นสมองพูดไม่ออกว่าโกรธหรือหึง

“ โหดร้าย ? ถ้าคุณรู้เรื่องที่เธอลงมือทำทั้งหมด คุณก็จะเข้าใจ

บทลงโทษแค่นี้มันน้อยเกินไปสำหรับเธอด้วยซ้ำ

พิมพูดด้วยความตื่นเต้น : เรื่องพวกนั้นฉันไม่ได้

เป็นคนทํา !
ทําไมคุณถึงไม่ยอมเชื่อฉัน !

คุณก็แค่ตรวจสอบก็จะรู้ความจริง !

“ ความจริงก็คือคุณพูดโกหกมากตลอด ! ”

ชาญชัยจะดึงเธอกลับมาเธอยิ่งถอยหลังหลบ

เหมือนเขาเป็นเชื้อโรคทำให้เขาลุกเป็นไฟ

“มานี้ ! ไม่งั้นผมก็จะไม่ลามือแค่นี้ ! ”

คุณทีปัดมือเขาออก : “เธอเป็นเมียคุณนะ !

อย่างน้องคุณต้องให้เกียรติและเชื่อใจเธอ ! ”

ชาญชัยยิ้มอย่างเย็นชา : ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ! ก่อน เธอจะถูกส่งไปบริการแขก

ผมได้เซ็นเธอใบหยาไว้แล้ว ตอนนี้ใครจะนอนกับ เธอ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ! »

คุณที่พูดอย่างจริงจัง : ถ้าอย่างนั้นผมจะแต่งงา

นกับพิม !

ต่อจากนี้กรุณาให้อยู่หางเธอไว้ ! ” พิมได้ยินแล้วนิ่งไป
เธอไม่คิดว่าเขาที่โตมาด้วยกันจะมีใจให้เธอ…..

ชาญชัยหน้าดำเครียด

“แต่งงานกับเธอ ? รอชาติหน้าเถอะ ! ชีวิตของเธอ ต้องมาใช้หนี้ให้ผม !

“เรื่องที่เธอร้าวมาผมเชื่อเธอ ผมไม่ยอมให้คุณ

ทำแบบนี้กับเธอ !”

คุณทีที่ยืนขวางยิ่งทำให้เขามีใจอาฆาด

เขายกมือสั่ง พวกลูกน้องกก็เข้าลุมเขาจนล้มเดิน

ไม่ไหว

พิมร้อง : หยุด ! นี้เป็นเรื่องระหว่างเราสองคน อย่า เอาเขามาเกี่ยว ! ”

“ เจ็บแทนเหรอ ?

เขายิ้มเห็นฟันขาว “ มีเวลาเป็นห่วงเขาคิดถึงตัว

เองก่อนมั้ย !

คุณก็ไม่รอดเหมือนกัน ! ”

นอกจากสองคนที่คุมตัวทีไว้ ที่เหลือต่างเดินไปหา

พิมแล้วค่อยๆถอดเสื้อ
.พวกแกจะทําอะไร ? ” พริบเดียวเธอ

ขนลุกทั้งตัว

“ บริการลูกน้องผมอย่างดีหละ ! เรื่องบริการที่เธอ

ไม่ยอมทำในไนท์คลับ

ก็ทำตรงนี้แล้วกัน ! » *


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ