บทที่ 5 จำได้
วินเห็นว่าเป็นฐิสาก็ตกใจ
ชายอ้วนยังไม่ยอมหยุด เห็นฐิสาหันหน้าไปทางอื่น ก็เตรียมตัวจะเข้าไปหา
วินรีบมาขวางที่ข้างหน้าของฐิสาทันที
“คุณครับ ดื่มหนักแล้วมาอาละวาดที่นี่ไม่ค่อย เหมาะสมนะครับ ต้องการให้เรียกยามมาทำให้คุณ สร่างเมาไหม”
ชายอ้วนเตรียมจะพูดก็ถูกคนมาขวางไว้
“ยังจะเถียงอีก นี่คุณวินแห่งกรุ๊ปบริษัทซันชาย แกชดใช้ใช้ไหวไหมฮะ”
ชายอ้วนเป็นใบ้ทันที รีบใช้สองมือทำท่าเคารพนั อบน้อมสีหน้าพลันเปลี่ยนไปทันที
“โอ้ที่แท้ก็เป็นคุณวิน ขอโทษจริงๆครับ”
วินไม่สนใจ รีบหันตัวกลับไปดูฐิสาแต่กลับพบว่า หล่อนนั้นออกไปอย่างรีบร้อน วินรีบตามไปติดๆ
“ฐิสา”
ฐิสาหยุดเดิน หันตัวกลับมาด้วยสีหน้าอึดอัดใจ
“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง”
ฐิสาฝืนยิ้มที่มุมปาก เธอจะตอบคำถามนี่อย่างไรดี
ไม่ต้องถาม วินก็พอจะเดาได้
“เขาทำกับเธออย่างนี้ได้อย่างไร ไป ฉันจะพาเธอ ไปถามให้ชัดเจน วินจับข้อมือของฐิสาเตรียมตัวจะจูง เธอเดิน”
“ซี้ด”
ฐิสารู้สึกเจ็บท้องอย่างฉับพลัน
“เป็นอะไรไป” วินปล่อยมือทันที เห็นฐิสาจับท้อง เขารีบถามว่า “ไม่สบายหรอ”
ฐิสาส่ายหัว
“ไม่เป็นไร”
ฐิสาปวดจนสีหน้าเปลี่ยน แต่ยังคงรวบรวมกำลัง
ยืนขึ้น
“วันนี้ขอบคุณมากนะ แต่ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเคน”
“วันนี้ขอบคุณมากนะ แต่ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไร
กับเคน
“ทำไมจะไม่เกี่ยว ถ้าไม่ใช่เขา เธอจะอยู่ในสภาพ
นี้หรอ”
วินยังไม่หายโกรธ
“ไม่เกี่ยวกับเขา ยิ่งกับเธอ….ยิ่งไม่เกี่ยวเลย
เมื่อฐิสาพูดคำนี้ก็หันหน้าไปอีกทางหนึ่ง
วินตะลึงงันหลังจากนั้นก็ก้มหัวลง นั่นสิมันจะเกี่ยว อะไรกับเขา นี่คือเรื่องครอบครัวของฐิสา
ฐิสาไม่ใช่ไม่รู้ว่าวินนั้นชอบตัวหล่อนเอง เพราะเขา ก็เคยมาสารภาพ แต่น่าเสียดายตอนนั้นหล่อนแอบชอบ เคนมาตลอดจึงปฏิเสธวิน
ตอนนี้หล่อนกับเคนแต่งงานกันเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าความสัมพันธ์ในรูปแบบสามีภรรยาจะไม่ดีนัก แต่ ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเคยชอบหล่อน ฐิสายังคงรู้จัก ผ่อนปรน
“ฐิสา เรื่องของเธอกับเคนฉันพูดอะไรมากไม่ได้ แต่ฉันหวังว่าเธอจะไม่ทรมานตัวเอง ไม่อย่างนั้นแล้ว มี คนปวดใจแทนนะ”
“ฉันรู้ ขอบคุณในความหวังดี ฉันเลิกงานแล้ว ขอตัวก่อนนะ
พูดจบ ฐิสารีบเข้าเปลี่ยนเสื้อผ้า
หล่อนถึงเวลาเลิกงานแล้วจริงๆ เปลี่ยนเสื้อผ้า อย่างรวดเร็ว เพราะว่าเป็นงานpart time รายได้จึงให้ ในวันนั้น คิดตามจำนวนเหล้าที่ได้ขายออกไป หล่อนได้ มาห้าร้อยกว่าหยวน นี่ก็ถือว่าไม่ได้มาที่นี่ฟรีๆ
บนถนนทางกลับบ้าน ฐิสารู้สึกว่าท้องปวดขึ้นเป็น ระยะๆ เธอรีบเอายาที่ฟ้าจ่ายให้ออกมากิน
แต่ว่าถึงบ้าน ตอนเธอเข้าห้องน้ำยังคงเห็นเลือดสี
แดงสด
ฐิสาไม่ล่าช้ารีบเอาโทรศัพท์โทรหาฟ้าทันที
หลังจากฐิสาออกจากบาร์ไปแล้ว วินดื่มเหล้าแก้ กลุ้มอยู่คนเดียว เห็นสภาพของฐิสาเป็นเช่นนั้น เขาก็ รู้สึกปวดใจตลอดเวลา
ชายบุคลิกเคร่งขรึมคนหนึ่งเดินฝ่าฝูงชนเสียงดัง มาหาอยู่ข้างๆวิน
หาทางและใบหน้าของเคนเย็นชาพอๆกัน
“เรียกฉันมามีอะไรหรือเปล่า
สองคน โตมาด้วยกัน เป็นพี่น้องกัน โดยเฉพาะ อย่างยิ่งเคนตอนเด็กมีนิสัยเย็นชา วินคือเพื่อนเพียงคน เดียวของเขา
แต่ว่าตั้งแต่เขาทั้งสองชอบผู้หญิงคนเดียวกัน ความสัมพันธ์จึงเปลี่ยนไปเป็นในรูปแบบที่ยากจะเข้าใจ ได้
วินวางแก้วเหล้าลงแล้วชกเข้าที่หน้าเคนทันที
เคนไม่ทันตั้งตัว หลังจากที่ยืนได้ที่แล้วก็เช็ดเลือด
ที่อยู่ข้างริมฝีปาก
วินเอาสองมือคว้าปกคอเสื้อของเคนไว้
“เคนนายยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า ในเมื่อแต่งงา นกับฐิสาแล้วก็ดูแลเธอให้ดีๆ นายดูสินายทรมานเธอให้ กลายเป็นอะไร”
เคนยิ้มอย่างเยือกเย็น
“ที่แท้ก็เป็นเพราะฐิสา ถึงว่าล่ะทำไมนายถึงว่างนัดฉัน”
วินปล่อยเคน และกลับไปนั่งที่เดิมอีกรอบ
“นายรู้ไหมว่าฉันเพิ่งพบใครในบาร์นี้ ”
“ใคร” เคนนั่งลงข้างๆวิน
“ฐิสา ”
เคนตะลึง ฐิสามาบาร์หรอ
“เธอมาเป็นบริกร ขายเหล้า ”
มือที่เคนยกแก้วเหล้านั้นสั่นขึ้นมาทันใด
“ฐิสาเป็นลูกสะใภ้นะ ครอบครัวนายปฎิบัติต่อลูก สะใภ้อย่างนี้หรอ และเคนนายปฎิบัติต่อภรรยาอย่างนี้ หรอ
เคนถือเหล้าขึ้นจิบอย่างเยือกเย็น
“สมน้ำหน้า”
“สมน้ำหน้า นายก็กล้าพูดออกมาได้ ถ้านายไม่ได้ แต่งงานกับเธอ เธอคงไม่ต้องตกต่ำถึงขั้นนี้ ในเมื่อนาย แต่งงานกับเธอแล้ว ก็ต้องรับผิดชอบเธอสิ
“ถ้าตอนแรกฐิสาไม่ได้วางแผนไว้ดิบดีก็คงไม่ตกมาอยู่ขั้นนี้หรอก”
เคนแผดเสียง
ถ้าทั้งหมดเป็นไปตามแผนการที่เขาทำขึ้น เขากับ ฐิสาอาจจะมีชีวิตที่มีความสุข
วินถอนหายใจ
“สำหรับเรื่องที่นายโดนวางยาฉันไม่อยากพูด มาก ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ว่านาย ลองถามใจนายดูหน่อยว่าฐิสาที่นายรู้จักเป็นคนอย่างนี้ จริงๆหรอ”
คำพูดนี้สะกิดใจเคน
ใบหน้าไร้เดียงสาในวัยเด็กของฐิสาผุดขึ้นมาต่อ
หน้าเขา
“ฉันยังจำได้นายพูดกับฉันว่า ตอนที่นายได้เห็นจิ สาเป็นครั้งแรกก็ถูกดึงดูดด้วยรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ของเธอ เธอสามารถหัวเราะเสียงดังได้โดยไม่อายใคร ไม่มีข้อ ผูกมัดใดๆ เพราะว่าความไร้เดียงสาของเธอนี้ไม่ได้เส แสร้งเพื่อจะดึงดูดนาย ดังนั้นนายรู้สึกจริงๆหรอว่าฐิสา จะทำเรื่องแบบนี้”
เคนเงียบ
ตั้งแต่หลังจากถูกวางยา แผนการของเขาทั้งหมด ก็ยุ่งเหยิง เขาเหมือนถูกความโกรธเข้าครอบงำ แน่ใจว่า ฐิสาป็นคนวางยา แน่ใจว่าฐิสาเป็นผู้หญิงโลภ และใช้วิธี การของเขาเองลงโทษเธอ
แต่เขากลับลืมไปว่าตัวเองตัวเองชอบผู้หญิงคนนี้
ได้อย่างไร
“เคนถ้านายรังเกียจฐิสาจริงๆก็ปล่อยเขาไปเถอะ ทำไมจะต้องทรมาณเขา ทรมานเขาก็เหมือนกำลัง ทรมานตัวเองด้วย
เคนฮีมอย่างเย็นชาทันที
วินปกป้องฐิสาทำให้เขารู้สึกหึง
“เขาคือผู้หญิงของฉัน ฉันจะทำอย่างไรก็ได้ นาย
ไม่ต้องยุ่ง”
เคนวางแก้วเหล้าลงและเดินออกไป
“ฉันจะแย่งฐิสาคืนมา วินตะโกนออกมาอย่าง
โกรธๆ
จังหวะการเดินของเคนเป็นไปอย่างช้าๆและเบาๆ ไม่มีคำพูด แล้วออกมาอย่างหุนหัน
เขานั่งอยู่บนรถของตัวเองพร้อมกับสูบบุหรี่ ใบหน้าของเขาที่อยู่ในควันนั้นยิ่งปรากฎชัดถึงความ เมินเฉย
คำพูดของวินดังก้องที่ข้างหูเขาตลอดมา
สองปีมานี้ฐิสาก็พูดตลอดว่าคนที่วางยาไม่ใช่ตัว
แต่คนทั้งเมืองZรู้ว่าฐิสาเป็นคนวางยา ฐิสาเป็น โสเภณีแผนสูง
ทำไมเขาต้องเชื่อเหมือนคนอื่นๆ ทำไมไม่ฟังฐิสา
อธิบาย
หรือบางทีก็อาจจะถึงเวลาที่พูดกับหล่อนแบบดีๆ
แล้ว
เคนสตาร์ทรถเตรียมตัวกลับบ้าน ก็พอดีกับ โทรศัพท์ดังขึ้นมาอย่างถี่ๆ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ