บทที่ 6 แกล้งทําเป็นเล่นละคร

ฉันโมโหจนพูดอะไรไม่ออก

กันต์ได้ตะหวาดออกมา “รู้ไหมว่าที่ภรรยาของภาคิ นเป็นใคร?เขาเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลเจียงวัน ข้างหน้าจะเป็นผู้สืบทอดมรดกหมื่นล้านเลยนะภาคิน ไม่ได้โง่สักหน่อยมีอนาคตดีๆอยู่ต่อหน้าไม่เอาแต่จะมา ช่วยเธอเนี้ยะนะ!ฝันไปเถอะ!”พูดจบก็ถีบท้องฉันอีกที

ตอนที่ฉันรู้ตัวว่ามีเลือดไหลออกจากช่องคลอดก็ หลังจากที่กันต์ได้ออกไปสักพักแล้ว

ฉันดูแล้วเหมือนไม่ใช่เลือดไหลปกติสีเลือดมัน แปลกๆฉันเริ่มตื่นเต้นแล้วรีบนั่งรถไปที่โรงพยาบาล

ยังไม่ถึงโรงพยาบาลฉันก็รู้สึกว่าตัวเองจะไม่ไหว

แล้วโชคดีที่คนขับพาฉันไปที่ห้องฉุกเฉิน

หลังจากหมอตรวจร่างกายเสร็จหมอได้กำชับว่า ฉันได้ตั้งครรภ์หกสัปดาห์แล้วอาการเบื้องต้นคล้ายจะ แท้งลูกเวลานี้ต้องพักผ่อนให้ดีๆ

ฉันนับดูเวลาแล้วไปตรงกับที่ฉันมีอะไรกับภาคินพ อดีเลยครั้งแรกที่เรามีอะไรกันเขาได้ทำอย่างดุเดือด และเขาก็ไม่ได้สวมใส่ถุงยางอนามัยป้องกันเลย

ฉันพักอยู่ที่โรงพยาบาลสักครู่ก็ได้จ่ายค่ารักษา พยาบาลเสร็จจากนั้นก็ได้เดินออกจากโรงพยาบาลฉันเดินออกมาจากโรงพยาบาลที่มีป้ายรถสาธารณะรอรถ

นั่งอยู่บนรถฉันได้ลังแลอยู่หลายครั้งในที่สุดฉัน ก็ได้โทรหาภาคินอยากจะบอกเรื่องนี้ให้เขาได้รับรู้ไม่ว่า เขาจะอยากได้ลูกคนนี้หรือไม่

ฉันได้โทรศัพท์ไปหลายรอบแต่ไม่มีคนรับสายหลัง จากสิบนาทีฉันก็ได้โทรอีกรอบหนึ่ง

ครั้งนี้ได้โทรติดแล้วจริงๆแต่เป็นผู้หญิงคนหนึ่งมา รับสายเสียงผู้หญิงคนนั้นอ่อนโยนมาก”ฮัลโหลสวัสดี ค่ะ”

ฉันได้ตกใจไปสักพักถึงได้เอ่ยปากพูด”สวัสดีฉัน

หาภาคิน”

“ภาคินกำลังอาบน้ำอยู่”เสียงของเขาเหมือนคน กำลังมีความรักเลย”เธอจะโทรมาภายหลังหรือจะให้ ฉันบอกเขาให้โทรกลับ”

“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันจะโทรมาอีกรอบเอง ขอบคุณค่ะ”

ฉันได้รีบวางโทรศัพท์ลงเหมือนคนไปขโมยอะไร มาอย่างนั้นรู้สึกไม่ต่างจากโจรเลย

หลักจากนั้นหลายวันฉันก็ไม่ได้โทรหาภาคินอีกเลย

รอถึงวันที่สี่ฉันได้โทรหาภาคินอีกครั้งแต่ครั้งนี้มี เสียงตอบมากจากเครื่องว่า “ขอโทษค่ะปลายสายไม่รับ สายของคุณคะ”

ฉันอึ้งไปสักพักและคิดว่าเขาคงลบเบอร์ฉันออก

แล้ว

ฉันได้วางสายและได้แต่หัวเราะตัวเองฉันหัวเราะ จนน้ำตาไหล

ที่แท้ผู้ชายสะระเลวกันต์พูดไม่ผิดจริงๆภาคินไม่มี ทางช่วยฉันหรอกเราก็แค่คนรู้จักเท่านั้นเรากับเขาก็แค่ ได้หลับนอนด้วยกันไม่กี่ครั้งเองพูดง่ายๆแบบที่ผู้ผู้ชาย เขาคุยกันว่าแกล้งทำเป็นเล่นละครพอละครจบก็ไปทาง ใครทางมันเขาลบเบอร์ทิ้งถือว่าให้เกียรติที่สุดแล้ว

นี่ก็สามวันสุดท้ายแล้วที่กันต์ให้ฉันย้ายออกไปคน อย่างกันต์โหดร้ายอย่างยิ่งเขาพูดได้ก็ทำได้หากฉันไม่ ทำตามที่เขาบอกถึงเวลานั้นฉันจะเป็นฝ่ายซวยเอง

ฉันนอนไม่หลับมาแล้วคืนแล้วคืนเล่าและได้อยู่ อย่างหวาดกลัวทุกวัน