บทที่2 คืนนี้ไปไหนดี

หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็ได้ทายาอยู่ในห้อง ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียงที่ดังจากข้างนอกอย่างกึกก้อง

ฟังดีดีๆอีกที เหมือนชายหญิงกำลังมีอะไรกันอยู่

ฉันได้เปิดประตูออก และมองออกไปทางหน้าต่าง ทันทีนั้นก็ได้เห็นกับตา

“อุ้ย! …….อย่าทำแบบนี้เลย……”

“ที่รัก เธอยอดเยี่ยมมากเลย!

“กันต์ เธอลีลาสุดยอดเช่นนี้ ภรรยาเธอคงมี ความสุขมากสินะ

“มุ้ย! “กันต์ได้ทำเสียงเหมือนขะยะแขยง “ผู้ หญิงพันธุ์นั้นก็เหมือนของใช้มือสอง ก่อนแต่งงานทำ เป็นเล่นตัวอย่างกับเป็นสาวพรหมจรรย์ แตะยังไม่ให้ แตะ ทำให้กูหวั่นไหวมาก หลังแต่งงานถึงได้รู้ทั้งหย่อน ยานและแก่สิ้นดี กูซวยแท้ๆ!

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ยินสามีด่าฉัน แต่ในใจก็ รู้สึกที่จะอดแค้นไม่ได้ ฉันยืนอยู่หน้าประตู กำกำปั้นไว้ อย่างแน่น ตัวสั่นไปหมด

เขาส่งตัวฉันไปนอนกับเจ้านายเขา ฉันคิดว่าถ้า เขาได้เลื่อนขั้นตำแหน่งเมื่อไหร่ เราคงจะได้กลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิม

แต่ตอนนี้เขากลับพาผู้หญิงอื่นมาหยามหน้า และ ยังว่าร้ายฉันลับหลัง จะให้ฉันทนยังไงไหว!

“ปิ๊ง! ”

11

ฉันได้พลักประตูอย่างสุดกำลังเข้าไป เดินไปที่ โซฟามองดูชายชั่วหญิงเลวที่มันกำลังร่วมเสพสุขอยู่

“กันต์ นี่นายกำลังทำผิดกับฉันอยู่นะ?”

“นี่เธอ เธอทำไมอยู่ที่บ้าน? ให้เธอไปหาภาคิน ไม่ใช่หรอ?” ทันทีที่กันต์ได้เห็นฉัน เขาก็มีสีหน้าที่ ตกใจ

“ฉันทำเพื่อเธอทุกอย่างเพื่อให้เธอได้สำเร็จใน การงาน ฉันต้องไปนอนกับผู้ชายอื่น แต่ลับหลังฉัน เธอกลับทรยศฉันใช่ไหม? นายไม่กลัวบาปกรรมบ้าง หรอ?”

ฉันโกรธและโมโหมาก ทั้งด่าทอและพยายามฉีด เสื้อของเขา ร่างของกันต์ยังนอนทับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ฉันกระชากร่างเขาออกมาอย่างสุดกำลัง

กันต์โมโหมาก ได้ตบหน้าฉันอย่างสุดแรงเช่นกัน
“เปี๊ยะ!

กำลังของผู้ชายแรงยิ่งนัก ฉันถูกตบจนล้มไปอยู่ กับพื้นไม่สารถลุกขึ้นมาได้

กันต์ยังไม่หายโกรธ เขาได้ใช้เท้ามาถีบท้องฉัน อย่างสุดแรง ฉันทนเจ็บไม่ไหวได้แต่หดตัวนอนอยู่กับ พื้น

“ริสา จึงทำให้งานกูต้องพัง! เชื่อไหมกูจะถีบมึง ให้ตายไปเลย?”

ทันทีที่กันต์ได้เห็นความกลัวของฉัน ก็ได้เข้ามา ถีบซ้ำที่ท้องของฉันอีกที สายตาเขาช่างโหดร้ายมาก

ผู้หญิงคนนั้นได้เห็นฉันโดนสามีทำร้าย ก็ได้ทำ สีหน้าและหัวเราะเยาะใส่ฉัน

กำลังผู้หญิงสู้กำลังผู้ชายไม่ได้ ฉันถูกเขาทำร้าย ร่างกายจนเลือดอาบไปทั้งตัว ฉันไม่กล้าพูดอะไรอีก เลย ได้แต่คดตัวและนั่งร้องไห้อยู่อีกมุม

ตาย!

“ไสหัวออกไป! บินอยู่ที่นี่ต่อกูจะเอาให้มีง

ฉันกลัวและเจ็บมากเหลือเกิน ได้แต่รีบเก็บเสื้อผ้า ตัวหนึ่งและรีบวิ่งออกไปจากบ้านหลังนี้
ฉันเดินคนเดียวอยู่บนถนนเหมือนคนร้ายวิญญาณ ผู้คนมากมายก็มองดูฉันด้วยความสงสัย ฉันเลือดอาบ ทั้งตัว ได้แต่ก้มหน้าและรีบเดินไปข้างหน้าอย่างเร็ว

ฉันได้หาเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่งพัก พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ เห็นตึกชั้นสูง หน้าตึกมีผู้คนเดินไปมา จากนั้นแต่ละ ห้องก็ได้เปิดไฟสว่างขึ้นมา แต่ทำไมแสงไฟที่นี่ถึง ไม่ใช่เปิดเพื่อฉันหล่ะ

ฉันได้ล้วงดูกระเป๋า แม้แต่เศษเงินยังไม่มีติดตัว คืนนี้ฉันจะไปไหนได้?