บทที่ 14 ตรวจสอบข้อมูล

ตอนกลางคืนเวลาเจ็ดโมง

ห้องทำงานท่านประธานGEG

“ท่านประธานครับ เจอข้อมูลของเธอแล้ว ครับเธอชื่อแอนจี้คือน้องฝาแฝดของคุณแอน นา!”ระหว่างพูดบอยก็เอาเอกสารให้ไปด้วย

“อืม”ผู้ชายเหมือนไม่รู้สึกประหลาดใจอะไร เลยแต่กลับตอบอย่างเฉยชาและมือที่ทำงานก็ไม่ได้

หยุด

พอเห็นแบบนี้บอยก็เลยถอยออกไปจากห้อง ทำงานเงียบๆและปิดประตู

เขาเซ็นชื่อของเขาที่กระดาษหน้าสุดท้ายถึงจะ วางปากกาที่อยู่ในมือลง

จากนั้นก็เปิดเอกสารที่บอยเอามา

แอนจี้ อายุ20เรียนอยู่ที่มหาลัยดาเฟว

เป็นแฝดกับแอนนา รุจและบุษย์เป็นพ่อกับแม่

หลังจากที่หย่ากันก็แบ่งลูกคนละหนึ่งคน
บุษย์มีชู้ตอนแต่งงานไม่มีการตอบแทนใดๆและ ไปอยู่ที่เมืองดาเฟวกับชู้

แอนจี้ไม่มีคนอบรม ขโมยของ โกหก โลภมาก ตอนมัธยมต้นเคยทำแท้งสองครั้งชีวิตวุ่นวายมาก

ซื่อใส อ่อนแอ ใจบุญและขี้อายคือหน้ากาก ประจําตัวของเธอ

หนึ่งปีก่อนบุษย์ได้โรครักษาไม่ได้ก็เลยโดนชู้

ทิ้ง

ชีวิตของทั้งสองนั้นลำบากมากแต่มีแอนนาช่วย ถึงจะเข้าโรงพยาบาลได้

ครึ่งปีก่อนแอนจี้แย่งสามีของคนที่อยู่ในเมือ งดาเฟว ตอนนี้มีคนรู้ก็เลยขายบ้านทิ้งแล้วมาที่เมือง วอสก้ากับแม่

ผู้ชายมองไปทางข้อมูลที่อยู่บนกระดาษคิ้ว ของเขาก็ขมวดติดแน่นไม่ปล่อย

จากนั้นก็เอาเอกสารทิ้งเข้าไปในถังขยะทันที
ตระกูลมอเลก้า

“อะไรนะ?”แอนนาพึ่งกลับถึงบ้านก็ไปนั่งข้างๆ พิมพ์ “แม่ แม่บอกว่าเขาตรวจสอบแอนจี้?”

“อืม เขาน่าจะได้พบกับแอนจี้แล้วไม่อย่างนั้น คงไม่ไปตรวจสอบข้อมูลของเธอ! “พิมพ์นั่งดื่มกาแฟ บนเก้าอี้แล้วพูด

พอได้ยินแบบนี้แอนนาก็กระวนกระวายเลย “สองสามวันนี้เขาไปที่โรงพยาบาลต้องเจอที่โรง พยาบาลแน่ๆเลย แม่ตอนนี้จะทำยังไง เขาจะสนใจ เธอไหมและจะสืบรู้เรื่องไหมว่าคืนนั้นไม่ใช่ฉัน?”

พิมพ์วางโทรศัพท์ลงแล้วมองไปทางแอน นา “นาๆ แม่บอกกี่รอบแล้วว่าเจอเรื่องอะไรก็อย่า กระวนกระวาย เธอคือลูกคุณหนูต้องนิ่งไว้หน่อย!”

“แต่ว่า แต่ว่า……

“ในสิ่งนี้เธอสู้เธอคนนั้นไม่ได้เลยสัก นิด!”พิมพ์พูดแทรกเธอ

แอนนารู้ว่าเธอคนนั้นที่พูดถึงคือใคร ก็เลยเบะ ปาก “ก็ฉันกลัวหนิ อีกสองวันฉันก็จะหมั้นแล้ว ถ้าเกิดเรื่องขึ้นมา…………..

“กว่าพวกเราจะมาถึงจุดๆนี้มันไม่ง่าย ฉันจะ ให้เกิดเรื่องได้ไง?”พิมพ์ไปจับที่หัวของเธอ “เธอ วางใจได้ เขาสืบอะไรไม่ได้หรอกเพราะข้อมูล ทั้งหมดนั้นโดนฉันแก้ไปหมดแล้ว!”

“ฮะ อะไรนะ?”แอนนามองไปทางเธออย่างงงๆ “แม่ แก้ข้อมูล?”

“ฉันรู้ตั้งนานแล้วว่าเธอจะไม่เชื่อฟังและจะไม่ อยู่ที่เมืองดาเฟว เฮอะ มีทางไปสวรรค์ไม่ไปแต่จะ ไปทางลงนรก งั้นฉันก็จะให้เธอไปตายจริงๆเลย!”

พิมพ์ยิ้มที่มุมปาก เรื่องทั้งหมดนี้อยู่ในกำมือ ของเธอทั้งหมด

“ขอบคุณค่ะแม่ แม่ดีกับฉันมากที่สุดแล้ว! แอ นนาไปกอดเธอแน่นๆ

เธอไม่ชอบแอนจี้มากๆ

ไม่ชอบที่เธอมีหน้าตาเหมือนกับตัวเอง

เธอยิ่งไม่ชอบที่แอนจี้อยู่ที่บ้านนอกแต่ไม่มีความเป็นบ้านนอกเลยสักนิดแต่กลับเป็นเหมือนผู้ดี

นี่ก็คือสิ่งที่พิมพ์พูดประจำบอกว่าตัวเองไม่มีสติ เท่าเธอ

“อ๋อ แล้วพ่อหละ?”แอนนาลุกขึ้นมองซ้ายมอง ขวาแต่ก็ไม่เจอรุจ

“พ่อเธอน่าจะไปโรงพยาบาลแล้ว “พิมพ์ยิ้ม อ่อนๆแล้วจิบกาแฟอีกครั้ง

“ฮะ?ไปโรงพยาบาล?ทำไมแม่ไม่ไปด้วย ถ้า พ่อฉันเห็นผู้หญิงคนนั้น……ใจอ่อนจะทำยังไง?

ผู้หญิงที่เธอพูดก็คือแม่ที่เธอรังเกียจคนๆนั้นชื่อ

บุษย์

“เฮอะ เธอยิ้มและพูดอย่างมีความมั่นใจ “ฉัน คิดว่า……พ่อเธอน่าจะรังเกียจมากกว่าเธอนะ!”

“ทำไม?”แอนนาก็ไม่เข้าใจ

เธอไม่ชอบบุษย์เพราะแยกกันตั้งแต่เด็กไม่มี ความผูกพันธ์อะไรกันเลย
อย่างน้อยพ่อก็ได้เป็นสามีของเธอตั้งหลายปี แล้วทำไมต้องรังเกียจด้วย?

“เป็นเด็กเป็นเล็กจะถามเยอะทำไม?รีบไป มาร์คหน้าเร็วพรุ่งนี้ไปเลือกชุดราตรีวันมะรืนก็จะ หมั้นแล้วเธอต้องทำตัวให้เหมาะสม”

“ขอบคุณค่ะแม่! “แอนนาไปจูบที่ปากของเธอ ยิ้มหน้าบานแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน

“เฮอะ”พิมพ์หัวเราะสายตาเต็มไปด้วยความ ดูถูก “บุษย์เธอไม่มีทางสู้ฉันได้หรอก!”