บทที่ 10 ใครให้เธอแตะต้องฉัน?
คนสามารถเปลี่ยนได้มากมาย
แต่สายตาเปลี่ยนกันไม่ได้
ยิ่งกว่านั้นตาของผู้ชายคนนั้นติดอยู่ในสมอง ของเธอตั้งแต่คืนนั้นแล้ว
ถึงแม้ตอนนี้เขาจะใส่ผ้าปิดปากเธอก็รู้ตั้งแต่ แว็บแรกที่เห็น……
“ไอ้หนูเร็วๆซิ! “ระหว่างพูดบอยกดเปิดประตู รอเธอเข้ามา
และผู้ชายร่างใหญ่คนนั้นเข้าไปก่อนแล้ว
เขาตัวสูงใหญ่และเย็นชาทําให้คนรอบๆไม่ ค่อยกล้าเข้าใกล้มากนัก
ก็เลยทําให้ลิฟต์ดูมีพื้นที่เยอะมาก
แอนจี้รีบได้สติคืนแล้วไอทีนึง อือฮี้มเพื่อปกปิด เสียงตัวเอง “คือฉันมีธุระเธอไป……
“เร็วๆ ลิฟต์จะปิดแล้ว”บอยไม่เห็นเธอพูด อะไรเห็นแต่เธอเหม่อก็เลยรีบวิ่งออกมาดึงเธอเข้าไปในลิฟต์
ลิฟต์จะปิดแล้ว
แอนจี้เหมือนจะหยุดหายใจไป
เกิดไรขึ้น?
ทำไมเธอมาอยู่ในลิฟต์?
เธอ เธอกำลังจะหาข้ออ้างหายไปหนิ!
แต่ไม่ว่าเธอจะโทษตัวเองยังไงลิฟต์ก็ปิดประตู ลงแล้ว…….
คนในลิฟต์มีไม่มาก
แต่เธอแอบรู้สึกว่ามีความกดดันแค่หายใจก็ลำบาก
ผู้ชายยืนตัวเย็นชาอยู่ที่เดิมเหมือนเดิมไม่ขยับ เลยแม้แต่น้อย
และเธอก็อยู่แทนที่ของบอยพอดีนั่นก็คือข้างๆเขา….…..
เธอแอบมองไปข้างๆแล้วหายใจเข้าลึกๆเสื้อ ของเธอสัมผัสกับเสื้อของเขา……
อยู่ดีๆตัวเธอก็ขนลุกแล้วเริ่มขยับเท้าทีละ
แอนจี้ไม่ต้องกลัว เขาจำเธอไม่ได้..…….. เธอกัดริมฝีปากแล้วมองไปทางประตู ทำไมยังไม่มีคนขึ้นลง?
ไม่สนแล้วไม่ว่าเดี๋ยวลิฟต์หยุดชั้นไหนเธอก็จะ พุ่งออกไป!
ดิ้ง ลิฟต์เปิดที่ชั้นห้าเธอไม่คิดอะไรแล้วจะพุ่ง ออกไป
แต่ไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาเยอะขนาดนี้
ทีแรกเธอที่จะออกไปกลับโดนเบียดเข้ามาด้านใน
“เฮ้ย ฉันยัง……
ยังพูดไม่จบประตูก็ปิดแล้ว……
แอนจี้กัดริมฝีปาก โอ่……
“แงๆ…… “อยู่ดีๆในลิฟต์ก็มีเสียงเด็กร้องไห้
ทุกคนอึ้งไปหมดเลย
แอนจี้ถึงจะรู้ว่าข้างหลังเธอมีเด็กสามขวบยืน อยู่หลังเธอและกำลังไปดึงที่ผมของผู้หญิงด้วย
“ตี่พอแล้ว”ผู้หญิงขมวดคิ้วและสั่งห้ามเขา
“อือๆๆๆๆ ผมไม่อยากฉีดเข็ม อือ “เสียงร้องไห้ ของเด็กผู้ชายแสบแก้วหูมาก
“ใครให้เธอไม่สบาย!ผู้หญิงก็เริ่มจะโกรธจับที่ มือของเด็กแน่นๆให้อยู่นิ่งๆ
แต่ใครจะรู้ว่าเด็กคนนี้หงายหลังไปและร้องดังขึ้นมา
แอนจี้ตกใจไปหมดก็เลยรีบไปพยงหัวเด็กไว้
“ขอบคุณนะ”แม่ของเด็กรีบพูดคำขอบคุณ
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ใครให้เธอมาแตะต้องตัวฉัน?”อยู่ดีๆเด็ก ผู้ชายตะคอกไปทางเธอ “ผู้หญิงขี้เหร่ ใครให้เธอ แตะต้องตัวฉัน?”
“ตี๋ ทำไมไม่มีมารยาทแบบนี้?”ผู้หญิงก็โกรธแล้ว
“คนที่ใส่ผ้าปิดปากคือคนขี้เหร่”พอที่พูดจบก็ ไปกระชากปากที่ผ้าปิดปากของเธอ “ให้เธอแตะ ต้องตัวฉัน ให้เธอแตะต้องตัวฉัน!”
แอนจี้อึ้งไปเลยยังไม่ทันระวังตัวผ้าปิดปากก็ อยู่ที่มือของเด็กแล้ว
เธอรีบปิดที่ปากของตัวเองแล้วจะไปเอาผ้าปิดปาก
แต่ใครจะรู้ว่าเด็กนี้จะยกผ้าปิดปากสูงๆให้เธอ
“รีบคืนให้พี่ “แม่ของเด็กก็เริ่มไปเอา
“ไม่ให้”พอเด็กโมโหก็เอาผ้าปิดปากเข้า กระเป๋าตัวเอง
แอนจี้ไม่อยากจะแย่งต่อก็เลยก้มหัวให้เตี้ย ที่สุดเท่าที่จะทำได้
รีบเปิดประตูซิลิฟต์……
ดิ้ง ลิฟต์เปิดแล้ว
คนที่อยู่ตรงหน้าเริ่มออกไปทีละคนแอนจี้ยืน ตรงและปิดหน้าเดินไปด้านหน้า
แต่ใครก็คิดไม่ถึงว่าเด็กคนนั้นจะดึงผมของเธอ
และดึงแรงๆ……
“อ้า……”
แอนจี้ยังไม่ทันระวังตัวเธอก็หงายไปด้านหลัง
เลยทันที……
ทุกคนหลับตากันหมดล้มลงไปเจ็บแน่!
แต่รอไปหลายวินาทีก็ไม่ได้ยินเสียงที่ร้อง
แอนจี้หลับตาแน่นๆแต่ความเจ็บปวดที่คิดไม่มี
ฮะ?
เกิดอะไรขึ้น?
เธอเปิดดวงตากลมๆช้าๆ
ที่พื้น กางเกงสีดำเสื้อตัวใหญ่…….
ทำไมสีนี้คุ้นขนาดนี้…….
และเธอมองขึ้นไปก็เห็นตาคู่นึงที่จ้องมามาทาง
ทันใดนั้นเธอทำตาโตตัวสั่นไม่หยุด……
“นาๆ!”
เสียงที่มีเสน่ห์และขี้สงสัยดังขึ้นมา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ