บทที่ 6 ความโชคดีหรือความโชคร้าย

“เฮ้อ โชคดีที่ทัน’แอนจี้ถอนหายใจ

โรงพยาบาลใหญ่นี่คนเยอะจริงๆแค่ลิฟต์ก็มี แปดเก้าอัน

แต่ลิฟต์จะเยอะขนาดไหนก็ไม่เท่ากับคนที่มาที่

เมื่อกี้ที่เธอลงไปก็รอลิฟต์ไปตั้งสิบนาทีเธอ เบียดเข้าไปถึงจะไปที่ชั้นหนึ่งจนได้

แต่ตอนนี้ที่เธอเข้ามาได้ก็คือความโชคดีจริงๆ แต่ไม่มีใครคิดถึงว่าจะมีคนเข้ามาเรื่อยๆ

แอนจี้ได้แต่ถอยหลังๆแล้วไปโดนใส่ร่างกายที่ สูงใหญ่แอนจี้ได้แต่ถอยหลังๆแล้วไปโดนใส่ร่างกาย ที่สูงใหญ่

อยู่ดีๆเธอก็รู้สึกว่าหนาวเหมือนน้ำแข็งพัดเข้า

มาตรงร่างกายเธอ

เธอขมวดคิ้วอยากจะหันหลังไปดู

แต่ใครจะรู้ว่าลิฟต์หยุดแล้วแต่ใครจะรู้“คะ”ลิฟต์หยุดแล้ว

ในวินาทีนี้ในลิฟต์มืดไปหมดเลย

อ้าๆๆๆๆๆๆเกิดอะไรขึ้น”ในลิฟต์มีเสียงร้องดัง

“ลิฟต์ค้าง”

“อ้าๆๆๆๆๆ ฉันกลัวมากเลย”

“เงียบๆดู”

“อย่าโวยวายเปิดแฟลชโทรศัพท์กดกริ่งสิ!”

มีคนไหวรีบเอาไฟไปส่องแล้วกดกริ่ง

ในวินาทีต่อไปก็มีเสียงส่งมาจากลิฟต์

“ทุกคนอย่าใจร้อนนะครับจะให้คนไปดูด้วย ทุกคนเงียบๆนะคะ”ได้ยินเสียงของพนักงานดังขึ้น

ทุกคนถึงจะเงียบแต่ก็มีคนยังซุบซิบอยู่

“ท่านประธาน”บอยขมวดคิ้วแล้วเรียกเขาเป็นห่วงอาชว์“ไม่เป็นไร”เสียงของผู้ชายดังขึ้น

แอนจี้ที่อยู่ตรงหน้าขมวดคิ้ว เมื่อกี้ยังคิดว่า โชคดีแต่ทําไมโชคร้ายแบบนี้..……..

และที่โชคร้ายกว่านั้นคือด้านหน้ามีคนผลักเธอ “เข้าไปหน่อย ฉันขยับไม่ได้แล้ว”

“อ้า……”คนนี้ผลักแรงมากพอผลักแอนจี้ก็ ถอยหลังไปเลยและไปชนใส่ตัวของคนบางคน

“ลุงเบาๆหน่อยซิ! “น้ำเสียงของแอนจี้ไม่ค่อย

พอใจ

ลิฟต์ก็เล็กอยู่แล้วแต่เขายังจะผลัก ผลักอะไร

เนี่ย!

“เธอเหยียบเท้าของฉัน”มีเสียงที่เย็นชาดังขึ้น บนหัวเธอ

แอนจี้ชะงักแล้วกดหัวไปดูแต่ไม่เห็นอะไรเลย เธอตกลงก็เอาขาหลีก

แปลกๆๆ หาไมเมื่อกี้รู้สึกว่าเท้าเย็นๆ
“ขอ ขอ ขอโทษ”แอนจี้ก้มตัวขอโทษแต่ในนี้ แคบมากเธอก้มตัวไม่ได้เลย

แต่เสียงของผู้ชายคุ้นๆนะ!

เธอเคยได้ยินจากไหนนะ?

“ระวัง”อยู่ดีๆผู้ชายก็ไปจับที่ไหล่ของเธอ

ลิฟต์เซไปเซมา

“อ้า…….”มีเสียงกรี๊ดดังขึ้นมา

“ทุกคนอย่ากลัวนะครับกำลังซ่อมลิฟต์อยู่ เดี๋ยวก็เสร็จ “ได้ยินเสียงของพนักงานอีกครั้ง

“ขอบ ขอบคุณ”แอนจี้ตกใจจริงๆ

หน้าของผู้ชายไม่มีความรู้สกใดๆตอนที่กาลัง จะปล่อยเธอเขาก็ขมวดคิ้ว

“คือ นาย นายปล่อยฉันได้แล้ว……..

ถึงแม้แอนจี้จะขอบคุณที่เขาช่วยไว้แต่โดน ผู้ชายแปลกหน้ากอดไว้แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายมาก

“อย่าขยับ!”

“ฮะ?”แอนจี้อึ้งไปเลย อย่าขยับลิฟต์มีปัญหา อีกแล้วเหรอ?

แต่วินาทีต่อไปก็มีลมร้อนเป่าเข้าไปที่หูของเธอ

“กลิ่นตัวเธอคุ้นจังเลย……

“เออ นายพูดอะ……

“กลิ่นหอมเหมือนน้ำนมน่าดมมาก”

วินาทีนั้นตัวเธอแข็งไปหมดเลย

เสียงนี้……

หรือจะเป็น……

คือเขา?!คือเขา?!