ความคิดถึงตามกาลเวลา

บทที่ 3 ประกาศวันหมั้น



บทที่ 3 ประกาศวันหมั้น

พอแอนจี้ได้เงินก็รีบไปที่โรงพยาบาลแล้วไป จ่ายเงิน

กลับไปถึงที่ห้องผู้ป่วยพอผู้หญิงที่อยู่บนเตียง

เห็นเธอ

ก็รีบลุกขึ้นมาแล้วเรียกเบาๆว่า “จี้ๆ……”

“แม่”แอนจี้รีบวิ่งไปและถามอย่างเป็นห่วงว่า “แม่ทำไมยังไม่นอนหิวแล้วใช่ไหมเดี่ยวไปซื้อข้าว มาให้”

“เด็กบ้า เธอให้คนส่งข้าวให้แม่แล้วไม่ใช่เหรอ แม่ไม่หิว” บุษย์ไปจับที่มือของเธอแล้วพูดว่า “พ่อ เธอไม่ให้เธอพักนี่งั้นเหรอ ได้ข่าวว่าด้านนอกหิมะ ตกหนาวไหม?”

ระหว่างพูดบุษย์ก็ไปจูงมือของเธอเข้าไปในผ้าห่ม

ในใจของแอนจี้อบอุ่นมากแล้วส่ายหัว “หนูไม่หนาว ”

ในสายตาของบุษย์เต็มไปด้วยความเป็นห่วง จากนั้นก็ดึงเธอมานั่งบนเตียงแต่พอเห็นผมของเธอ“ผมของเธอ…….

แอนจี้ชะงักแล้วมองไปทางผมของตัวเอง

จากเดิมผมของเธอคือดำยาวแต่เพื่อจะปลอม เป็นพี่สาวก็เลยย้อมเป็นสีน้ำตาลกาแฟ

“พี่……พี่สาว หนูไปยืมเงินกับพ่อแล้วพี่กำลัง ทำผมพอดีก็เลยให้หนูทำด้วย แอนจี้ไปจับที่ผมของ ตัวเอง “แม่ สวยไหม?”

“สวยๆ……สวย……บุษย์ยิ้มแล้วพูดต่อด้วย ถามอย่างระมัดระวัง “พี่สาวเธอ……ได้พูดอะไร ไหม?”

“พี่…….บอกว่าถ้าช่วงนี้ว่างจะมาหาแม่! ตา ของแอนจี้มองไปทั่ว

ไฟในดวงตาของของบุษย์ดับไปและเธอก็ไม่ ได้พูดอะไรต่อ

สายตาของเธอเต็มไปด้วยความหมดหวัง

แท้จริงแล้วในใจของทั้งสองรู้ว่าแอนนาไม่ยอมรับพวกเธอสองคนเลย……
“อ่อแม่ พ่อให้แม่รักษาสุขภาพดีๆ”แอนจี้รีบ เปลี่ยนเรื่องคุย

บุษย์มองไปทางเธอ “จี้ๆต่อไปอย่าไปยืม เงินกับพ่อแล้ว เขา……มีครอบครัวของตัวเอง แล้ว ไปบ่อยๆไม่ดี โรคของแม่……รักษาไม่หาย หรอก……….”

“แม่พูดอะไรเนี่ย พ่อบอกแล้วถ้าไม่มีเงินก็ไป บอกพ่อ ไม่ว่ายังไงหนูก็คือลูกของเขา เขาจะทน เห็นหนูไม่มีแม่ได้ไง!

ตาของบุษย์แดงไปหมดเลย แอนจี้ก็เลยไป นอนอยู่บนตักของเธอตาก็เริ่มแดง……

วันที่สอง

ตอนเที่ยงแอนจี้ไปเอาอาหารให้แม่ที่โรงอาหาร

และกําลังกินกับข้าวกับบุษย์ที่ห้องอยู่

“เฮ้ยดูเร็วๆหนุ่มนิ่มหล่อจริงๆ! “อยู่ดีๆน้าที่อยู่ ข้างๆก็ร้องดังขึ้นมา
พอแอนจี้กับบุษย์ได้ยินก็หันไปมอง

บนจอทีวีคือชายหญิงคู่นึง

แอนจี้ขมวดคิ้วแล้วมองไปทางบุษย์อย่างน่า

เป็นห่วง

เป็นอย่างที่คิดมือของบุษย์เริ่มสั่น

เพราะผู้หญิงที่อิงอยู่บนไหล่ของผู้ชายคนนั้น

ก็คือลูกของเธออีกคน แอนนา!

จากนั้นก็มีนักข่าวพุ่งเข้าไปมุงมากม เกมาย

“ท่านประธานอาชว์จะหมั้นกับคุณหนูตระกูล มอเลก้าจริงๆหรอครับ?”

ไมค์มากมายๆที่พุ่งเข้ามารอคำตอบ

ผู้ชายอยู่ในทีวีไม่ได้พูดอะไรยืนตรงอยู่ที่เดิม แต่บุคลิกของเธอทำให้นักข่าวทั้งหลายคนอดกลั้น หายไปและขอให้เขาตอบ

แอนนากัดริมฝีปากมองไปทางผู้ชายที่อยู่ข้างๆอย่างไม่มั่นใจ

และในตอนนี้ผู้ชายที่อยู่ข้างๆจากเดิมหน้าที่ ไม่มีรอยยิ้มก็ได้ยิ้มบานแล้วไปกอดผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ “ผมอาชว์จะหมั้นกับแอนนาในวันเสาร์ของสัปดาห์ หน้า”

และในวินาทีนั้นมีแฟลชกล้องกระพริบไม่หยุด

และผู้หญิงที่อยู่ข้างๆผู้ชายตกใจจนปิดปากตัว เองและน้ำตาคลอเต็มหน้า

และวินาทีต่อไปบนจอก็มีข้อความว่า

“ผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงทุกคนหลงไหล ค่าตัวพัน ล้าน ประธานบริษัทGRG”

“อาชว์กับแอนจี้ประกาศวันหมั้น”

“เขาคือคนรวยเมืองวอสก้านี่เอง เหมาะสมกัน จริงๆ น้าคนนั้นพูดไปด้วยกินข้าวไปด้วย

“แม่……..แอนจี้เรียกเธอเบาๆ

มือของบษย์สั่นแรงกว่าเดิมสดท้ายเธอก็วางถ้วยลงช้าๆ

“จี้ๆแม่อยากพักผ่อนแป๊บ……

แอนจี้อ้าปากอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่รู้จะ ปลอบใจยังไง

เธอถอนหายใจและเอาผ้าปิดปากที่อยู่ข้างๆ แล้วเก็บถ้วยออกไปด้านนอก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ