บทที่9 สายเลือดชั่ว

“ เธอนี่เอง! “ ไป๋ซูมู่โมโหอย่างมาก “ ไป๋ซูซี่ ทำไมเธอใจคออำมหิตขนาดนี้! “

ไป๋ซูซี่ยืนขึ้นเธอเดินเซไปเซมาไปยังไป์ซูมู่

“ ฉันก็อำมหิตแบบนี้ เธอจะทำไม? ต่อไป ฉัน ก็จะทำให้เธอตาย! ลูกสาวเธออยู่ในกำมือของฉัน ผู้ชายที่เธอรักที่สุด ก็รู้สึกผิดต่อฉันมาก ฉันยังมีเงิน ที่เธอต้องการนักหนา ตัวหมากในมือฉันมีอีกเยอะ ฉันสามารถทำให้เธอตายได้ตลอดเวลา! “

ไป๋ซูมู่รู้สึกเสียโอกาสที่ไม่ได้อัดคลิปเสียงของ เธอไว้!

เธอถือเช็คเงินสดพร้อมจะเดินจากไป

รอให้ลูกของเธออาการดีขึ้น เธอจะพาลูกออก จากที่นี่ ยังไงลูกสาวก็เป็นลูกแท้ๆของกู้เป่ยห่าน ฉัน ไม่เชื่อว่ากู้เป่ยห่านจะยืนมองลูกสาวตัวเองถูกควัก ลูกตา

” หยุดเดี๋ยวนี้นะ! “ ไป๋ซูซี่กระโจนเข้าหาไป๋ ซูมู่ ทำให้เธอล้มลง เล็บมือของเธอหยิกเข้าที่ลำคอ ของไป๋ซูมู่
“ คนชั้นต่ำ ฉันจะฆ่าเธอ! เธอมีสิทธิอะไรที่ได้ สิ่งที่ฉันไม่ได้อย่างง่ายดาย มีสิทธิอะไรที่ทำให้ทุก คนรักแต่เธอ? ฉันจะฆ่าเธอ! “

“ ปล่อยนะ! “ ไป๋ซูมู่ขัดขืน แต่ไป๋ซูซี่ถูกยา ทำให้ประสาทหลอน ตาของเธอแดงก่ำ และจะฆ่า ไป๋ซูมู่จริงๆ

เธอบีบคอไป์ซูมู่แน่น เล็บมือของเธอจิกเข้า เนื้อของไป๋ซูมู่ทำให้ไป๋ซูมู่หายใจไม่ออก ใบหน้า แดง เริ่มสูญเสียการมองเห็น

“ ไป๋ซูซี่ ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้! “ กู้เป่ยห่านที่ไม่รู้ ว่ามาถึงตอนไหนวิ่งเข้ามาผลักไป๋ซูซี่ออก

ไป์ซูซี่ตกลงทะเล ทำให้เธอได้สติกลับมาบ้าง

“ เสี่ยวซี! “ กู้เป่ยห่านพยุงเธอไว้ เขามองเห็น รอยโดนจิกจนเลือดออกตรงลำคอ

“ เป่นห่าน…แค่กแค่ก! “ ไป๋ซูมู่พิงอยู่ในอ้อม ” แขนของเขา เธอไอไม่หยุด

“ เป่ยห่าน…” ไป๋ซูซี่ค่อยๆลุกขึ้น เธอตัว เปียกไปหมด “ ฉันถูกวางยา ไป๋ซูมู่ใช้เข็มฉีดยาอะไรไม่รู้ใส่ฉัน…”

เธอชี้ไปที่เข็มที่ตกลงอยู่บนชายหาด แล้วดึง แขนเสื้อขึ้นให้เห็นรอยฉีด เธอร้องไห้โวยวายไม่ หยุด

“ เป่ยห่าน ฉันรู้ว่าเว่ยซีต้องการเงิน ฉันจึง ตั้งใจเอาหนึ่งล้านหยวนมาให้เธอ แต่เธอกลับฉวย โอกาสตอนฉันไม่ทันระวังตัวฉีดยาใส่ฉัน เธอยัง บอกอีกว่าถ้าฉันไม่ทำตามที่เธอสั่ง เธอก็จะเอายา นั่นมาขู่ฉัน…”

กู้เป่ยห่านนิ่ง เดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรหรือ รู้สึกแบบไหน

“ หลายปีก่อนตอนที่เว่ยซีอยู่ต่างประเทศ เธอ มีลูกกับชาวต่างชาติคนหนึ่ง เด็กคนนั้นเกิดมาก็เป็น โรค พ่อของลูกกลัวจนหนีไปแล้ว เว่ยซีเลี้ยงลูกคน เดียว ฉันเห็นเธอน่าสงสาร…

ไป๋ซูซี่ร้องไห้จนตาแดงก่ำ เธอชี้ไปที่เช็คใน มือของไป๋ซูมู่ “ ฉันตั้งใจเอาเงินมาให้ เธอวางแผน ” ทำร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไงกัน? ”

กู้เป่ยห่านที่นิ่งไปได้สติกลับมา “ ไป๋ซูมู่เธอมีลูกกับชาวต่างชาติคนหนึ่งจริงๆหรือ? “

ไป์ซูซี่พยักหน้า “ ลูกชายของเธออยู่โรง พยาบาลหนานอัน ถ้าไม่เชื่อ คุณก็ไปดูสิ! “

“เธอโกหก! “ ไป๋ซูมู่รู้สึกมันน่าขำสิ้นดี “เด็ก คนนั้นเป็นลูกของฉันกับ…”

จู่ๆเธอก็เงียบและไม่ได้พูดชื่อออกมา

ถ้าหากกู้เป่ยห่านรู้ว่าเขายังมีลูกชายอีกคน เขาจะอุ้มเด็กไปแบบไม่ใยดีเหมือน5ปีที่แล้วไหม

“ เป็นลูกของเธอกับใคร? “ กู้เป่ยห่านสีหน้า ตึงเครียด เขาพูดด้วยน้ำเสียงรังเกียจขึ้นอีกว่า “ หยุนธ์ห้าว หรือกับผู้ชายข้างทางที่เธอยังจำชื่อไม่ ได้? «

ไป๋ซูมู่ผลักกู้เป่ยหำนออก เธอรีบลุกขึ้น “ จะ กับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ! ”

เธอถือเช็คแล้ววิ่งออกไป

“ เป่ยห่าน ฉันมึนหัวจังเลย ไป๋ซูมู่ฉีดยา อะไรใส่ฉันไม่รู้…” ไป๋ซูซี่ล้มลงในอ้อมแขนของกู้เป่ยห่าน เธอพยายามให้กู้เป่ยหุ่นหันมาสนใจ เธอคนเดียว

“ ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ “ กู้ เป่ยห่านอุ้มเธอแล้วพูดเสียงเย็นชาว่า “ ไปโรง พยาบาลหนานอัน

จะได้ไปดูเค้กที่สิบสายเลือดต่าๆของไป่หู่กับ ผู้ชายข้างทางคนนั้น