บทที่ 6 ฉันดีกว่าหรือว่าเขาดีกว่า

ในตอนแรกฉันหลบโอชินเป็นพัลวัน ผ่านไปสัก พักฉันก็ไม่ได้หลบอีก ฉันนั่งยอง ๆ ลงหน้าตู้เสื้อผ้า แล้วเอ่ยขอโทษกับเขา

“ครูขอโทษนะคะ แต่ครูมาทำงาน พ่อของหนู เป็นเจ้านายของครู เขาสั่งว่าตอนนี้ห้ามให้หนูลงไป ข้างล่าง ครูก็ต้องทำตามคำสั่งของเขา

เด็กคงจะไม่ยอมพูดเหตุผลกับฉันหรอก ณ เวลานี้ เขาก็คงจะลืมความดีฉันของฉันไปหมดแล้ว ล่ะ

ตอนนี้เขาก็คงจะเห็นฉันเป็นคนร้ายกาจที่ไม่ น่าให้อภัยแล้ว เขาสะบัดมือขึ้นมาตบตี แล้วกระชา กดึงผมของฉัน

ฉันโกธรจนเกือบจะจับเขามาตี แต่ก็ทำไม่ลง และสุดท้ายฉันก็ทำได้แค่ร้องไห้ด้วยความโกรธจัด

ไม่นาน ฉันได้ยินเสียงที่ทะเลาะกันอย่างรุนแรง ดังขึ้นมาจากชั้นล่าง เป็นเสียงทะเลาะกันของผู้ชาย กับผู้หญิง เหมือนว่าพวกเขากำลังถกเถียงกันเรื่อง สิทธิ์ในการดูแลลูก

ฉันไม่เคยเห็นคุณาสินโกรธขนาดนี้มาก่อนเลย
บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าต้องเผชิญหน้า ภรรยาเก่า เขาถึงควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้

จนกระทั่งเสียงเริ่มสงลลง ฉันเดาว่าอดีต ภรรยาเขาน่าจะกลับไปแล้ว

โอชินในตอนนี้ทุบตบตีฉันจนเหนื่อย เขานอน ร้องไห้ที่พื้นจนหลับไปแล้ว

ฉันอุ้มโอชินกลับไปที่ห้องนอนของเขา ซับ น้ำตาที่อาบแก้มบนใบหน้าของเขาออกแล้วห่มผ้าให้

ตอนเดินไปที่ประตูแล้วหันไปมองกระจกพบว่า หน้าตัวเองมีรอยหยิกสีแดงเต็มไปหมด ดูไม่ได้เลย

ฉันตกใจสภาพของตัวแองเป็นอย่างมาก แต่ รอยแผลพวกนี้ก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเท่าไร นัก

ฉันเดินลงบันได มองเห็นคุณาสินกำลังนั่งดื่ม เหล้าอยู่บนโซฟา

ไฟในห้องรับแขกถูกปิดจนมืดหมดแล้ว ฉันมอง ไม่เห็นสีหน้าอารมณ์ของเขา แต่มองจากเงาอันโดด เดี่ยวที่ว้าเหว่ก็รับรู้ได้ถึงความโศกเศร้าของเขาในตอนนี้

ฉันอยู่ห่างจากเขาระยะหนึ่ง แล้วมองเขาอย่าง ไม่วางตา ในหัวเผลอคิดอะไรแปลก ๆ ขึ้นมา ถ้า หากวันหนึ่งฉันไปจากเขาอย่างไม่เหลือเยื่อใย เขา จะรู้สึกโศกเศร้าแบบนี้เพราะฉันบ้างหรือเปล่านะ?

เรื่องวันนี้มันค่อนข้างส่งผลกระทบต่อจิตใจ ของฉันเป็นอย่างมัน ทำให้ฉันรู้สึกสับสนไปหมดและ อยากจะออกจากที่นี่ไปให้เร็วที่สุด

ฉันเดินลงบันได ไม่ได้บอกลากับคุณาสิน ฉัน เดินตรงออกไปยังประตูหน้าบ้าน

ฉันไม่พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขาในตอนนี้ ฉัน รู้ว่าเขาเสียใจ แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกดีไปกว่าเขาเท่าไร หรอก

ในตอนที่มือของฉันสัมผัสที่กลอนประตู เสียง ของเขาก็ค้งขึ้น

“เธอก็จะไปจากฉันเหมือนกันเหรอ?”

ฉันหยุดนิ่งอยู่อย่างนั้น
เสียงของขาดังมาจากทางด้านหลัง แฝงไป ด้วยความเสียใจอย่างหาที่สุดไม่ได้

“ทำไมเธอถึงชอบทิ้งฉันไปง่าย ๆ แบบนี้ตลอด ๆ เลย?”

ตั้งแต่กลับมาอยู่กับเขาอีกครั้ง ฉันก็ไม่ค่อย ร้องไห้เลย แต่ครั้งนี้ฉันกลับรู้สึกว่าฉันแทบจะ ควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว

ฉันเอ่ยด้วยเสียงสั่น “คุณดื่มเยอะแล้ว”

“เธอยังอยากจะอยู่กับเขาใช่ไหม?” คุณาสิน ลุกขึ้น มองเรือนหลังฉันแล้วเอ่ยว่า “สิ่งที่ฉันเคย ทำให้เธอ เธอลืมไปหมดแล้วเหรอ?”

เขาคิดว่าฉันเป็นอดีตภรรยาเขาสินะ

เรี่ยวแรงทั้งหมดของฉันถูกกระชากออกไปใน เวลาเพียงเสี้ยววินาทีนี้

“คุณดื่มเยอะแล้วค่ะ ฉันไม่ใช่”

ฉันยังพูดไม่ทันจบ เขาก็สวมกอดเข้ามาบน เรือนร่างของฉัน แล้วหอมเส้นผม ผ่านหลังลำคอจากนั้นก็ค่อย ๆ รูดซิปชุดเดรสของฉันออกอย่างช้า ๆ จากข้างหลัง แล้วจับฉันกดไปกับประตู กลิ่นเหล้า ลอยมาจาง ๆ นิ้วมือหนาใหญ่ก็เริ่มจะไล่รูดมาที่สัน หลังอย่างช้า ๆ ขึ้นมาที่ลำคอ แรงเยอะมากอย่างกับ คนมีพลัง ฉันไม่สามารถผลักเขาออกได้เลย เขาจับ ขาของฉันแยกออกจากกันแล้วสอดใส่เข้ามาจาก ทางด้านหลัง

เขากดตัวฉันแล้วกระแทกใส่ฉันที่หน้าประตูจน เสร็จไปครั้งหนึ่ง จากนั้นก็โอบรอบเอวแล้วพลิกตัว ฉันไปอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก ฉันไม่เคยเห็นเขา เดือดดาลแบบนี้มาก่อนเลย เขาเข้ามาในร่างกาย ของฉันโดยไม่ส่งเสียงแม้แต่นิดเดียว ทุกจังหวะการ กระแทกเข้าออกราวกับเป็นฝนฟ้าคะนองและพายุที่ รุนแรงอย่างนั้น ไม่มีเศษเสี้ยวของความรักแต่กลับ เต็มไปด้วยความป่าเถื่อน ฉันถูกเขาทำจนเสียวซ่าน ทนไม่ไหวแล้ว ขอร้องให้เขาหยุดก่อน โอชินยังคง นอนอยู่ข้างบน แต่เขากลับกระแทกเข้ามาต่อโดย ไม่สนใจอะไรเลย เขาขบกัดใบหูของฉัน แล้วอยู่ๆ ก็เอ่ยถามฉันออกมาอย่างกะทันหัน

“โนว์ ฉันดีกว่าหรือว่าเขาดีกว่า?”

ฉันอึ้งไป นึกถึงเวลาที่โอชินร้องหาแม่ “แม่โนว์”
ในตอนนั้นฉันเจ็บปวดหัวใจหมือนกับโดน

สายฟ้าฟาดผ่าลงมา การกระทําทุกอย่าง แม้แต่ หัวใจของฉันหยุดชะงักไปหลายวินาที

ในจังหวะที่ฉันก็ลังนิ่งอึ้งอยู่นั้น เขาโยนฉันลง บนพื้น ฉันรู้สึกได้ถึงความเย็นเฉียบของพื้นแล่น เข้ามาจากแผ่นหลังทะลุเข้าหัวใจ ในตอนที่เขาใส่ เข้ามาอีกครั้ง ทุกสัมผัสของเขากลายเป็นความเจ็บ ปวดที่เย็นยะเยือก ทิ่มแทงทำร้ายจนหัวใจของฉันมี เลือดหยดออกมา

ฉันทนไม่ไหวยื่นมือไปจับลำคอของเขาไป แล้ว จ้องมองดวงตาที่ลึกล้ำของเขาด้วยแววตาที่ลุ่มหลง

“ตอนนี้คุณรักฉันหรือเปล่า?”

“ฉันรักเธอ” เธอจูบดูดดื่มฉัน แล้วพูดออกมา อย่างไม่ลังเลใจเลย

แล้วน้ำตาของฉันก็ไหลทะลักออกมาอย่างอด กลั้นเอาไว้ไม่อยู่

ฉันคิดว่า แค่ได้ยินคำนี้จากปากเขาก็ถือว่า ดีแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงแค่คำโกหกก็ตาม
ผู้หญิงชอบฟังคำโกหกจริง ๆ ด้วยสินะ

ถ้าหากไม่ได้ยินคำพูดต่อมาของเขา ฉันก็ คงจะอยู่ในโลกของความรักที่ฉันได้จิตนาการขึ้น มาเองไปตลอดแล้วล่ะ

“สโนว์ ฉันรักเธอ”

คุณาสินกระซิบข้างหูฉันอย่างอ่อนโยนในตอน ที่เขาผละออกจากร่างกายของฉัน

นี่เป็นคำพูดที่นุ่มนวลและแสนจะอ่อนหวาน ที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมา

แต่เสียดาย เขาไม่ได้พูดกับฉัน