ตอนที่11 กัมพลมาจับฉันแล้ว

ทันใดนั้น สาวใช้ก็วิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน “คุณผู้หญิง คะ คุณกัมพลมาแล้ว”

ชญานีสงสัย “คุณกัมพลไหน?”

“คุณกัมพลของประธานบริษัท KJ”

“อะไรนะ?”

ชยานีตกใจค้าง ถึงแม้ว่าตระกูลนิธิวรสกุลมีอำนาจ และบารมี แต่เทียบไม่ติดกับตระกูลสูงส่งอย่างธาดาศิริ สกุล ปกติแทบไม่มีโอกาสได้พบเจอกับกัมพลเลย

ชยานีลากรีบลากขจีออกไปข้างนอกอย่างรีบร้อน “เขามาได้ยังไง? รีบเร็ว รีบไปรับเขา”

จิลลายืนแข็งทื่ออยู่ตรงที่เดินเหมือนกับท่อนไม่ พร้อมกับเผยสีหน้าขาวซีด

กัมพลมาจับตัวเธอจริงๆ

เขาจะเปิดเผยเรื่องเป็นเมียเก็บต่อหน้าทุกคนไหม?

จิลลากระวนกระวายใจ อยากจะหนี แต่ขาทั้งสองข้าง กลับถูกตะกั่วแช่แข็งไว้ จนไม่สามารถขยับไปไหนได้

ขณะทุกคนเดินเข้ามา กัมพลเดินอยู่ข้างหน้าสุดพร้อมเผยสายตาเย็นชาที่เมินเฉย

ตอนเข้าประตู เขาส่งสายตาแหลมคมไปที่จิลลา

ดีมาก ผู้หญิงคนนี้กล้าผิดสัญญาเขา

เขาก้าวเท้ายาวๆเดินเข้ามาใกล้เธอ

จิลลาตื่นเต้นจนไม่กล้าหายหายใจ ตอนนี้หัวใจเต้น แรงมากจนจะทะลุออกจากอก

เมื่อกัมพลยิ่งเดินเข้าใกล้ เธอก็กลัวว่าเขาจะทำไม่ดี ไม่ร้าย เลยเอ่ยปากรับอธิบาย

“คุณกัมพล คุณฟังฉันก่อน ที่ฉันไม่ได้ไปเพราะ…”

รูปร่างสูงใหญ่ของกัมพลกดดันเข้ามา เหมือนกับยืน อยู่เบื้องหน้าของจิลลา และมีแรงกดดันสูงที่น่าอันตราย พุ่งตัวเข้ามา

จิลลาตกใจจนหน้าขาวซีด และหัวใจหยุดเต้น

เขา เขาจะทำอะไร? ชยานีมองดูจากข้างหลังอยู่นะ! จิลลาตกใจมาก ขณะที่ทำตัวไม่ถูกนั้นก็เห็นกัมพลก้าว เข้ามา และเดินผ่านตัวเธอไป เหมือนกับไม่รู้จักเธอมา ก่อน

กัมพลนั่งลงบนโซฟาอย่างเรียบร้อย เขานั่งไขว้ขา ด้วยท่าทางสูงส่งเหมือนราชา
ส่วนพ่อบ้านกิตติก็เดินตามกัมพลจากข้างหลัง ในมือ ของเขาถือเอกสารฉบับหนึ่งไว้ และมีขนาดเหมือนกับ สัญญาเลย

จิลลายังไม่ทันสบายใจก็ต้องกังวลอีกครั้ง

ชยานีรีบให้คนรับใช้เสิร์ฟชา จากนั้นนั่งอยู่ด้านข้าง อย่างกระตือรือร้น

“คุณกัมพลค่ะ ไม่รู้ว่าคุณจะมา เลยต้อนรับไม่ค่อยดี ต้องขออภัยด้วย”

สามีของฉันกำลังกลับมาแล้ว ไม่ทราบว่าคุณมาด้วย ธุระอะไรคะ?”

“แก้ไขสัญญาฉบับหนึ่ง”

กัมพลเผยรอยยิ้มมุมปากเย็นชา และจ้องมองชยานี ด้วยสายตาเย็นชา

กิตติเดินเข้ามาข้างหน้า และวางเอกสารไว้บนโต๊ะ “คุณชยานี ลองอ่านดูก่อนนะครับ”

ตอนที่กิตติเดินมาวางเอกสาร จิลลาถึงกับตกใจ เพราะเห็นประโยคสัญญาเมียเก็บ

ทันใดนั้นเธอก็เสียวสันหลัง กัมพลจะทำจริงๆหรอ

ไม่มีเวลาคิดมากแล้ว เธอเดินเข้ามาแย่งเอกสาร และกอดไว้ในอ้อมอกอย่างแน่น

“คุณกัมพล ฟังฉันอธิบายก่อน ฉันรู้ว่าเซ็นสัญญา แล้วไม่ไปทำงานมันผิด แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ เพราะว่า ฉัน…ฉัน…”

จิลลามองชยานี และไม่กล้าบอกเหตุผลที่แท้จริง “เพราะว่าบริษัทของพ่อฉันเกิดปัญหาเล็กน้อย คือขาด แบบร่างออกแบบ ฉันเลยยุ่งมากจนไม่ได้ไปบริษัท”

“ใช่หรอ?”

กัมพลจ้องมองจิลลาด้วยสายตาแหลมคมเหมือนกับรู้ ว่าเธอโกหก

จิลลารู้สึกผิดเลยไม่กล้าสบตาเขา

“เป็นแบบนี้จริงๆค่ะ แบบร่างออกแบบชุดนี้เป็นไอเดีย ของจิลลา ดังนั้นเมื่อเกิดปัญหาเลยต้องให้เธอแก้ไข”

ขจีเดินออกมาจากข้างตัวของชยานี และช่วยจิลลา แก้ตัวด้วย บนใบหน้าสวยสะอาดแขวนรอยยิ้มอ่อนโยน ด้วย

เธอจ้องมองกัมพลด้วยแววตาเป็นประกาย

“คุณกัมพลค่ะ อย่าโทษจิลลาเลยนะคะ เธอเองก็ จนปัญญาเหมือนกัน ฉันเป็นพี่สาวแท้ๆของเธอ เรื่อง ออกแบบก็เป็นฉันที่สอนเธอเหมือนกัน ไม่กล้าบอกว่าฉันเก่งกว่าเธอมาก แต่เราทั้งสองคนต่างเก่งพอๆกันเลย

ถ้าหากคุณไม่ถือสา ฉันสามารถไปทำงานบริษัท KJ แทนเธอได้ค่ะ และทำตามสัญญานี้ด้วย”

จิลลาจ้องมองขจีด้วยสายตาตกใจ คิดไม่ถึงว่าเธอจะ หน้าด้านถึงขนาดนี้

กัมผลเผยสายตาสงบนิ่ง โดยไม่มองขจีเลยแม้แต่นิด เดียว จากนั้นเขาก็โบกมือเรียกอย่างรำคาญ

“กิตติ จัดการเรื่องผิดสัญญาหน่อย”

ทันใดนั้นขจีก็รู้สึกหน้าแตก ไม่เคยมีใครทำกับเธอ แบบนี้มาดูก่อนที่ทำให้เธอดูเป็นคนโง่ที่พูดอยู่คนเดียว

หน้าขายขี้หน้ามาก