ตอนที่ 8 เป็นเด็กที่สุภาพ

เจ่อห้าวในอ้อมแขนของหลินหยุ่นจูเรียนแบบท่าทาง ของผู้ใหญ่ถอนหายใจยาวแล้วพูดอย่างจริงจัง“เมื่อกี้ ตอนฉันไปห้องน้ำพบเจอคุณลุงหล่อๆคนหนึ่งเขาเรียก ฉันว่าปีศาจน้อยแล้วยังบอกว่าฉันไม่ยืนฉี่เจ่อห้าวโกรธ มาก”พูดเสร็จก็คำรามสองครั้ง

ถึงแม้ว่าเด็กๆจะพูดอย่างไม่ตั้งใจแต่หลินหยุ่นจูก็รู้สึก ว่าเป็นหนี้เขาหลายความฝัน

ตัวอย่างเช่นในการสอนถึงวิธีการใช้ชีวิตเธอรู้สึกว่า เธอขาดแต่จะมีวิธีไหนไหม?เธอปกติก็ยุ่งมากเพื่อการ เติบโตของลูกเธอก็ต้องทำงานหาเงินดังนั้นจึงไม่ได้ สนใจสิ่งนี้

โชคดีที่เธอได้รับทุนการศึกษาสูงมากและมีความ เชี่ยวชาญด้านการแปลภาษาอังกฤษครั้งนี้เธอกลับมาที่ จีนเพื่อหวังว่าจะให้ชีวิตที่ดีขึ้น

เธอคิดเกี่ยวกับมันแล้วถามว่า“เจ่อห้าวจริงๆแล้วที่คุณ ลุงสอนคุณนั้นถูกต้องแล้ว”

.ฉันรู้แล้ว”ชายน้อยตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจ

“แล้วคุณได้พูดขอบคุณคุณลุงหรือไหม?”หลินหยุ่นจู เสียงอ่อนโยนโดยไม่มีการตำหนิใดๆ

“……”หลินเจ่อห้าวเงียบ
เอาหละ!เมื่อกี้เขาโกรธมากเพราะคิดว่าคุณลุงน่า รำคาญหม่ามี้พูดตอนนี้กลับทำให้เขารู้สึกว่าเหมือนเป็น เด็กไม่มีมารยาท

“อ๋อลุงคนนั้นต้องรู้ว่าเจ่อห้าวเป็นเด็กที่ฉลาดแต่เจ่อ ห้าวลืมใช่ไหม?”ไม่อยากเห็นความผิดของลูกชายของ ตัวเองหลินหยูนจูจับลูกชายของเขาไว้ในอ้อมแขนและ ปลอบโยนเขา

“อืมใช่แล้ว”หลินเจ่อห้าวพยักหน้าอย่างหนักแน่นโน้ม ตัวออกมาจากอ้อมแขนหลินหยุ่นจูสัญญาและสาบาน ว่า“หลินหม่ามี้ถ้าฉันพบคุณลุงคนนั้นอีกครั้งฉันจะ ขอบคุณเขา

หลินหยู่นจูยิ้มอย่างนุ่มนวลแล้วใช้นิ้วเกาไปที่จมูก ของเจ่อห้าวเบาๆ

ในเวลานี้วิทยุของแท็กซี่กำลังออกอากาศข่าว ของFinancial Channelผู้ชายตัวเล็กๆที่ยังวิงเวียนเล็ก น้อยตาสว่างทันทีแล้วนั่งลงในอ้อมแขนของหลินหยุ่นจู แล้วตั้งใจฟัง

หลินหยุ่นจูพูดไม่ออกแล้วลูบๆคิ้ว

เจ่อห้าวอยู่กับเธอมาห้าปีเต็มทั้งทำให้เธอพอใจและ ทำให้เธอกังวลเจ่อห้าวไม่ชอบทำในสิ่งที่เด็กอายุเท่า กันทำเช่นเล่นของเล่นดูการ์ตูนกินขนมของว่างเขาชอบ ที่จะดูข่าวโดยเฉพาะทางด้านการเงินและชอบดูทหาร หรือคล้ายกับพวกเครื่องบินปืนใหญ่เขาจะสนใจเป็นพิเศษ

เมื่อหลินหยื่นจูยุ่งกับการทำงานเขาต้องอยู่บ้านคน เดียวก็เพียงซื้อโมเดลเครื่องบินอยู่กับเขาแค่นี้ก็จะไม่ ร้องไห้

ไม่ง่ายเลยที่เธอจะมีเวลาว่างอยากอยู่บ้านเพื่อดู การ์ตูนเจ่อห้าวปรากฏความสนใจพวกนี้ขึ้นมาเธอก็ช่วย ไม่ได้จริงๆ

รถหยุดอยู่ที่ประตูของย่านที่อยู่อาศัยระดับสูงสองแม่ ลูกลงจากรถพวกเขาก็เห็นอีซ่างซีที่รออยู่หน้าประตู

“หยุ่นจู!”

“ซ่างซี!”

เพื่อนสาวที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนานหลายปีโอบกอดกันอี ซ่างซีพูดว่า”เด็กหญิงที่ตายไปแล้วไม่ได้เจอกันมานาน หลายปีและเธอก็ยังเหมือนเด็กหญิงตัวเล็กๆในที่สุดก็ ยากที่จะยอมแพ้ความงามตามธรรมชาติ”

ใบหน้าหลินหยู่นจูค่อยๆแดงยังไม่ทนได้พูดอะไรมาก ก็ได้ยินเสียงเด็กน้อยพูดว่า “น้าซ่างซีคุณสวยมาก!ผิว ขาวกว่าหม่ามี้ด้วยดวงตาก็ดูดีกว่าของฉัน…….

อีซ่างซีก็เพิ่งสังเกตว่าข้างๆหลินหยุ่นจูมีเด็กชายตัว เล็กแต่งตัวดียืนอยู่เธอปรึกษาและหันไปหาหลินหยุ่นจู ผู้ยิ้มอย่างมีความสุขและพยักหน้า
“โอ้พระเจ้า!คุณก็คือเจ่อห้าวเพื่อนตัวน้อย!ว้าวคุณ เป็นเด็กน้อยที่หล่อที่สุดเท่าที่เคยพบมาเลย”อีซ่างซียืน มือไปลูบหัวเบาๆในใจก็ชอบเด็กคนนี้มาก

ปากของเด็กชายตัวน้อยหันไปแล้วพูดอย่างไม่พอใจ ว่า“น้าซ่างซีฉันไม่ใช่เด็กน้อยแล้วฉันผู้ชายคือโตที่ยืนฉี่ ได้แล้ว”

คำพูดนี้ทำให้ซ่างซีหัวเราะไม่หยุดอารมณ์ของหลินห ยู่นจูก็ชัดเจนขึ้นทันที

อีซ่างซีหยิบกระเป๋าเดินทางของหลินหยู่นจูแล้วพาส องแม่ลูกไปที่ชุมชน“พอดีสองสามวันนี้เฉินเฟิงออกไป ทำธุระมิฉะนั้นฉันไม่รู้จะจัดการยังไงกับพวกคุณดี”

หลินหยู่นจูยิ้มขอโทษ“ซ่างซีฉันต้องขออภัยจริงๆ จริงๆฉันก็ไม่อยากที่จะรบกวนคุณแต่ว่าฉันไม่ค่อยเชื่อ ถือข้อมูลบ้านจากอินเตอร์เนตจำเป็นต้องเข้าไปดูด้วย ตัวเองก่อนฉันถึงจะตัดสินใจว่าจะเอาหรือไม่”

อีซ่างซีก็เอามือตบเบาๆไปที่ไหล่หลินหยื่นจู”เอาหละ! พูดอะไรกันรบกวนอะไรเธอสามารถกลับมาได้ฉัน ต้องมีความสุขสิมันจะลำบากอะไรกันเฉินเฟิงไปต่าง ประเทศดูงานน่าจะประมาณหนึ่งเดือนช่วงเวลานี้พวก เธอก็อยู่ที่นี่อย่างสบายใจได้ไม่ต้องรีบร้อนออกไป”

“ขอบคุณน้าซ่างซีน้าซ่างซีคุณเป็นคนที่มีจิตใจ สวยงามมากจริงๆ”หลินเจ่อห้าวช่างปากหวานเหมือนน้ำ ผึ้งเธอตัดสินใจชวนพวกเขาไปทานอาหารค่ำที่โรงแรมตอนกลางคืนราวกับว่าพวกเขา

โรงแรมอู่โจว

อาหารบนโต๊ะถูกดันแลกไปมาแก้วถูกดันเพื่อเปลี่ยน

พนักงานเสิรฟ์สาวสวยบริการอย่างตั้งใจค่อยๆรินให้ ฉีเทียนโหย่วเริ่มเบื่อแต่ไม่ใช่เพราะอาหารบนโต๊ะไม่ ถูกปากเขาแต่เบื่อในความบันเทิงทุกประเภทในชีวิต ของเขา

วันนี้เขาอยู่ในตำแหน่งที่สูงมีสินทรัพย์หลายร้อย พันล้านแต่เขาไม่กระตือรือร้นและหยิ่งเหมือนคนอื่นที่ ประสบความสําเร็จ

เขารู้ดีว่าโอกาสไม่ใช่การดูแลสวรรค์ดังนั้นคาม บันเทิงบางอย่างเขขาควรเข้ามามีส่วนร่วม

แต่ว่าฉีเหยวซึ่งเป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่บริหารเป็น น้องสาวของฉีเทียนโหย่วและเป็นลูกสาวคนเดียว ของตระกูลฉีด้วยสถานภาพของการเป็นคนในตระ กูลฉีและอาศัยภูมิหลังของพี่ชายในฐานะประธาน บริษัทในเมืองGเหมือนปลาที่ได้น้ำโดยเฉพาะซูจิ่งเฉิ นที่หล่อเหล่าและอ่อนโยนที่อยู่ข้างเธอนี่เป็นการเดิน ทางที่รวดเร็วของบ้านฉีเหมือนมังกรซึ่งเป็นสิ่งที่เธอ โปรดปราน

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีเสมอและในไม่ช้าก็จะยุติลง ด้วยการแต่งงาน
ในอีกห้องที่โรงแรมอู่โจวอีซ่างซีและหลินหยุ่นจูเข้าสู่ ที่นั่ง

อีซ่างซีสั่งอาหารหลินหยู่นจูก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำเธอ เป็นห่วงและจ้องมองลูกชายก็พบว่าให้เด็กชายอยู่ข้างๆ อีซ่างซีไว้ทั้งสองกระซิบบางอย่างบางทีพวกเขากำลัง คุยกันเรื่องอาหารค่ำ

ดังนั้นเธอจึงตั้งใจจะพาเขาไป

ในทางเดินที่มีแสงสว่างจ้าหลินหยุ่นจูเขาเงยหน้าขึ้น มองอย่างเย็นชาแล้วก็พุ่งเข้าไปที่เงาคุ้นเคยในทิศทาง ตรงข้างหน้าเขา