ตอนที่ 11 ทําให้เธอมาชินไปทีละนิด

ไม่ว่าขนาจะพูดยังไงเกสรก็ไม่เห็นด้วย

ตอนนี้คนที่เธอรักก็เหลือแค่ขนาว่าเขาจะฟื้นมาก็ ไม่ใช่เรื่องง่ายยังไงก็ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดถ้าชนาไป เป็นทหารคงไม่ได้เจอกันสี่ห้าปี

ชนาไม่อยากให้เกสรโกรธคิดว่ายังไงก็มีเวลาถามไป ทีเธอก็ไม่เคยใจอ่อนเขาเลยไม่ถามอีกคิดว่าไม่แน่ว่า อีกไม่นานเธอก็จะใจอ่อน

“พี่เอาจริงๆแม่อยู่ไหน?”ชนาถามถ้าไม่ได้เจอแม่ มานานมากเลยคิดถึงมากๆ“ที่นั่นมันไกลจนแม้แต่ โทรศัพท์ก็ไม่มีเลยหรอ?”

“ใช่แล้วที่นั่นไม่สามารถใช้โทรศัพท์ได้”เกสรพูดไป ตามน้ำ”เพราะนายนอนไม่ฟื้นอยู่นานมากแม่เลยไปขอ พรให้นายไกลขนาดนั้นไง

ขนาขยับปากอยากจะพูดออกมา

เกสรพูดขัดขึ้น “ฉันจะติดต่อแม่ให้แม่รีบกลับมาฉันจะ ให้นายเจอกับพี่เขยนายเอาไหม

นาชงักไปครู่หนึ่งแต่ก็โดนหลอกถามด้วยน้ำเสียง ตื่นเต้นว่า”จริงหรอพี่เขยกลับมาแล้วหรอแล้วหลังจากที่ พี่เขยรู้ว่าท้องเขาตอบสนองยังไงบ้าง?”

“เขาดีใจมาก ตาเกสรหลุบต่ำกลัวถูกจับได้จับไปที่หัว ของชนา”พี่เขยนายก็ดีใจมากที่นายฟื้นเขาก็อยากเจอนาย

“โอเคพี่ก็นัดเวลาละกัน”

เกสรหยักหน้าด้วยร้อยยิ้ม

ไม่ว่าจะยังไงก็ขอแค่ชนาไม่ถามถึงแม่ก็พอ

พอรอเยอรมันกลับมาเกสรก็บอกเรื่องทั้งหมดกับเขา และขอให้เขาช่วยเยอรมันบอกแค่ว่าต้องดูก่อนว่าวัน ไหนที่บริษัทไม่ยุ่งแค่เท่านี้เกสรก็รู้สึกขอบคุณเขามาก

หลังจากที่เยอรมันยุ่งมาหลายวันทำงานทั้งวันทั้งคืน เธอผู้ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาได้รับความช่วยเหลือกับ เขาได้รับเวลาเล็กๆน้อยจากเขาเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย

พลอยไม่มายุ่งวุ่นวายกับเกสรตั้งแต่นั้นมาถ่ายทำกัน ปกติแต่แสดงสีหน้าของเธอที่นับวันนับได้ใจโดยเฉพาะ ต่อหน้าเกสร

เหมือนกับตั๊กแตนที่ฟื้นจาการโดนทับตาย

ถึงเกสรจะมองเห็นแต่ก็ไม่เก็บมาใส่ใจในใจมาแต่ เรื่องการฟื้นตัวของชนาอีกอย่างเธอให้คนทำความ สะอาดไปทำสะอาดคอนโดที่เพิ่งซื้อตั้งแต่เช้า

เธอเอาเงินมาจากเยอรมันที่เหลือจากการรักษาชนา เธอก็เก็บไว้ปีที่แล้วเห็นตึกที่เขตตก ไม่เลวเลยออ พาร์เม้นผ่านเพื่อนมาชุดนึง
ชนาอาการดีขึ้นเร็วมากใช้เวลาไม่นานก็สามารถเดิน เหมือนคนปกติได้แล้วหมอตรวจแล้วไม่มีอะไรต้องเป็น ห่วงสามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้วเกสรเลยพา เขาไปอยู่ที่เขตตก

เมื่อเธอถึงอาพาร์เม้นที่เขตตกเธอถึงรู้ข่าวจาก เยอรมันว่าเขาว่าง

เกสรให้ชนาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ชนาตื่นเต้นเป็นพิเศษเมื่อได้รู้ว่าเขาจะได้เจอพี่เขยใน อนาคตของเขายังอยากพูดเรื่องการซื้อเสื้อผ้าแต่เกสร ก็พาเขามายังห้องนอนพอเปิดตู้ก็เจอกับชุดสูทและชุด ออกกำลังกายเต็มตู้

ชนาอึ้ง“พี่ซื้อทั้งหมดนี่ให้ผมเลยหรอ? ”

“แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ? “เกสรมองบน“ชุดพวกนี้ฝุ่น เกาะเพราะไม่ได้ใช้มาเป็นปีแล้วคราวนี้มันจำไม่มีฝุ่น เกาะอีกต่อไปครั้งหน้าเราไปช็อปปิ้งกันพี่จะซื้อให้นาย อีก”

เกสรพยายามปกปิดไว้แค่ในตาเธอกลับแดงขึ้น

ชนารู้ว่าทำให้เกสรต้องเป็นห่วงมานานโอบไหล่เธอ และพูดอย่างตั้งใจว่า:“พี่วางใจได้หลังจากนี้ผมจะเป็น คนยืนอยู่ข้างๆ ตลอดไปดูแล และแม่ให้ดีจะไม่ทําให้ พี่เป็นห่วงอีก”
“รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว”เกสรปัดมือเขาออกหมุนตัวเดิน ออกไปด้วยความอบอุ่นในใจ

ปีนี้ชนาอายุแค่สิบเก้าแต่สูงถึงร้อยแปดสิบเจ็ดร่าง เผาบางเผยเสน่ห์ออกมาจากชุดสูทที่สวมในตาอันคม เข้มเหมือนคนในตระกูลสูงศักดิ์

เกสรช่วยเขาผูกเน็คไทแล้วขับรถออกไปกันสองคน

เยอรมันไม่ชอบกินข้าวนอกบ้านฉะนั้นเกสรจะซื้อ กับข้าวมาทำกินที่บ้านชนาอยากช่วยเกสรทำเพราะกลัว เธอเหนื่อยแต่ถูกผลักออกไป

ชนาไม่มีอะไรทำปากแทะแอปเปิ้ลไปพร้อมกับสำรวจ อพาร์ทเม้นหรูโชฟาหนังแท้โคมไฟราคาแพงแจกันศา ดลที่มีดอกปักอยู่ทุกๆที่เต็มไปด้วยความหรูหรา

ดูไปดูมาชนารู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล

ที่นี่ทำให้รู้ว่ามีคนอาศัยสองคนแต่ของของฝ่ายชายดู น้อยเกินไปรองเท้าไม่กี่คู่ในชุดสูทไม่กี่ชุดที่เหลือเป็น ชุดผู้หญิงทั้งหมด

หรือว่าพี่สาวกับพี่เขยจะมีปัญหากัน