ตอนที่6ท้องแล้วแถมยังเป็นแฝด

“นายนอนไปสองปีขานายยังโดนพื้นไม่ได้”เกสร เดินเข้ามาอย่างรีบเร่งนวดให้เขาพร้อมกับถามเขาไป ด้วย“เป็นยังไงบ้างรู้สึกอะไรไหม?”

ชนาพยักหน้า”ยังรู้สึกชาๆเล็กน้อย”

ได้ยินเขาพูดแบบนี้เกสรก็โล่งอกไปทีงั้นขาคงไม่มี ปัญหาอะไรแล้วล่ะ

ชนายังฟื้นไม่เต็มที่แต่เกสรก็จะมาโรงพยาบาลเพื่อ นวดให้เขาทุกๆสัปดาห์ตอนไม่อยู่ก็จะถามอาการจาก พยาบาลเพราะถ้าไม่ได้นวดนานเธอกลัวขาเขาจะไม่ ยืดหยุ่น

“พี่ครับผมหลับไปสองปีจริงๆหรอ?”ชนาคิดไปถึง อาการคุณหมอที่ดูโอเวอร์เมื่อเห็นเขาฟื้นขึ้นมาจนต้อง ถามออกไป:“แต่ผมทำไมรู้สึกเหมือนผมตื่นมาจากการ หลับไปของเมื่อวานล่ะ?”

เกสรพยักหน้าแล้วพูดว่า “ตอนนั้นนายโดนแทงไปสิบ กว่าแผลแผลที่หลังหัวนั้นอันตรายที่สุดจนเกือบตายก็ คือเหมือนคุณหมอเป็นคนฉุดนายขึ้นมาจากความตาย แต่อาการก็โคม่าไม่รู้ว่าฉันกับแม่เป็นห่วงนายขนาดไหน กลัวว่าชีวิตนี้นายจะฟื้นขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว”

หลังฟังจบชนาเอามือตัวเองไปจับแผลที่หลังหัวเขารู้ ว่ามีแผลเป็นอยู่หลังจากนั้นก็เห็นหน้าของเกสรที่เต็มไปด้วยน้ำตารู้สึกผิดมาก“พี่ผมขอโทษเป็นเพราะผมทำให้ พี่กับแม่ต้องเหนื่อย”

“ไม่เป็นไรตอนนี้นายไม่ได้ฟื้นขึ้นมาแล้วหรือ ไง?”เกสรเช็ดน้ำตาออก”ชนาต่อจากนี้นายก็อย่าทำ อะไรแบบนั้นอีกถ้านายเป็นอะไรไปพี่จะทำยังไง?”

“อนาคตผมจะเป็นทหารเข้าไปช่วยคนที่เดือดร้อนคือ เรื่องไม่สมควรหรอ?”ชนาพูด”อีกอย่างตอนที่พี่ลำบาก ผมก็อยากเป็นคนที่ช่วยเหลือพี่”

แม้ว่าความเป็นห่วงเป็นใยของน้องชายจะทำให้เธอ ซาบซึ้งก็ตามแต่พอคิดถึงสองปีที่ผ่านมานี้ความทุกข์ ทรมาณที่นับไม่ถ้วนในแต่ละวันเธอตัดบทโดยพูดไป ว่า“ฉันบอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้!ถ้านายยังทำแบบนี้อีก นายกับฉันนับว่าไม่รู้จักกัน!”

“โอเคโอเคพอย่าโกรธไปผมทำตามพี่”เห็นว่าเกสร โกรธจริงๆชนาเลยรีบปลอบ:“สิ่งที่พี่ไม่อนุญาติผมจะไม่ ทำอย่างแน่นอนผมสัญญา!”

สีหน้าเกสรเปลี่ยนเป็นดีขึ้น

โจ๊กที่พยาบาลเอามาให้รสชาติจืดชืดกินไปชนารู้สึก ไม่ชอบแต่ว่าเกสรบังคับยังไงก็ต้องกินชนาถามออก ไป“เอ่อพี่ทำไมมีแค่พี่แม่ล่ะ?”
“..….……เกสรที่ปลอกแอปเปิ้ลอยู่ชะงักไปสักพักท่าทาง ดูสับสน

สองปีก่อนตอนที่หมอบอกว่าชนาเป็นเจ้าชายนิทรา อีกทั้งยังป่วยเป็นโรคติดเชื้อที่รักษายากมีโอกาสรอด ต่ำมากแม่ของทั้งสองร้องไห้แล้วร้องไห้อีกโรคเก่าๆก็ กำเริบขึ้นมาให้คืนนั้นทำให้ช่วยไว้ไม่ทัน

แม่ของทั้งสองเลิกกับสามีตั้งแต่ทั้งสองอยู่ในท้อง เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ด้วยตัวคนเดียว

แม้ว่าชนาจะดื้อแต่เขาก็เชื่อฟังแม่มากเขาเพิ่งฟื้นขึ้น มาถ้ารู้ว่าแม่ตายแน่นอนว่าในใจเขาต้องรับไม่ได้แน่ๆ

เกสรก็คงยอมรับไม่ได้หากต้องเสียคนที่รักไปอีกคน

“แม่แม่ท่าน…….

“เป็นอะไร?”เห็นเกสรลังเลชนาถึงบางอย่างผิดปกติ ไปโจ๊กก็ไม่กินแล้วตาจ้องมองไปที่พี่สาวของตน“แม่ จากเราไปแล้วใช่ไหม?”

“ไม่ใช่!”เกสรปฏิเสธทันทีเรื่องที่แม่ตายยังไงก็ต้องให้ ชนาดีขึ้นแล้วค่อยบอก

ชนาขมวดคิ้ว“แล้วแม่ไปไหนล่ะ?”

เกสรแสร้งยิ้มต้องปิดเรื่องโกหกเมื่อกี้ไว้ก่อนท้องเธอ เริ่มเจ็บขึ้นมาอีกครั้งเธอทนไม่ไหว ดลงบนเก้าอี้ทันที
“พี่!พี่!”เห็นเกสรที่หน้าซีดล้มลงบนพื้นสีหน้าชนา เริ่มเสียแต่ขาเขาขยับไม่ได้สะดวกได้แต่แค่รีบกดปุ่ม ฉุกเฉินเพื่อเรียกหมอ

ไม่ถึงนาทีหมอกับพยาบาลรีบนำตัวเกสรขึ้นบนรถ เข็นเข็นออกไป

ชนาขอเก้าอี้ผู้ป่วยเพื่อที่จะพาตัวเองไปหาเกสรแต่

โทรศัพท์ก็ดังขึ้นก่อนเขาออกไป

มันคือโทรศัพท์ของเกสร

ชนาขึ้นมาเหลือดูเยอรมันซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนร่วม งานของเกสรหรือป่าวลังเลไม่นานเขาก็เลือกที่จะรับ โทรศัพท์”สวัสดีครับ”

เยอรมันเห็นว่าคนที่รับโทรศัพท์ไม่ใช่เกสรเสียงกด ต่ำลง“เกสรล่ะ?”

“พี่สาวผมเธอเป็นลมไปเมื่อกี้ถูกส่งไปยังห้อง ฉุกเฉิน”ชนาตอบไปตามตรงแล้วถามต่อว่า “คุณคงเป็น เพื่อนร่วมงานของพี่สาวผมมีเรื่องด่วนอะไรหรือป่าว?ให้ ผมช่วยคุณบอกไหม?”

“ไม่ต้อง”

พูดจบก็วางสายทันทีทำให้ชนาสงสัย

ทําไมรู้สึกเพื่อนร่วมงานของพี่สาวดูมีอานาจมาก
ชนาเข็นรถเข็นผู้ป่วยไปยังห้องฉุกเฉินผ้าม่านได้ถูก พยาบาลเลื่อนออกใบหน้าของเกสรที่นอนอยู่บนเตียง ยังซีดไม่หายเขาอดไม่ได้ที่จะถาม:”พี่พยาบาลครับพี่ สาวผมเป็นยังไงบ้าง?

“พี่สาวนายท้องแถมได้ลูกแฝดด้วย!”เห็นชนา นอบน้อมแบบนี้พยาบาลเลยอดไม่ได้ที่จะคุยกับเขา ต่อสองประโยค แต่เหมือนท้องพี่สาวนายถูกกระแทก ทำให้กระทบถึงหัวใจเด็กในท้อง”