ตอนที่3ช่วยด้วย

“เซียนเซียนฉันอยู่นี่”หลิวเซียนเซียนพึ่งจะเดิน เข้าclubpoisonฟังเวิ้นซิ่วก็เรียกเธอให้เข้ามา

ภายในclubpoisonไม่ใหญ่แต่ก็ไม่เล็ก

ตั้งอยู่ใกล้กับโรงเรียนมัธยมของพวกเธอที่นี่คือ สวรรค์ของคนสละโสดที่ชอบมานัดเดทกัน

หลิวเซียนเซียนเดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้วเรียก พนักงาน”ไวน์สองขวดค่ะ”

“เซียนเซียนเธอโอเคมั้ย? ”

“ไม่ต้องสนใจฉันคืนนี้ไม่เมาไม่กลับฉันแค่อยากดื่ม เหล้าถ้าฉันเมาแล้วเธอช่วยฉันเรียกรถไปส่งที่บ้าน นะ”หลิวเซียนเซียนเสียใจทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องที่ลี่หลินซู จะแต่งงานหลังจากพูดเสร็จเธอก็เริ่มยกไวน์ดื่ม

หลิวเซียนเซียนดื่มไปแค่สองแก้วก็เริ่มรู้สึกร้อน“ซิ่วซิ่ว ฉันร้อนจังเธอไปเอาน้ำเย็นให้ฉันแก้วนึงหน่อยสิ”

“โอเคได้ถ้ารู้สึกว่าเธอดื่มเยอะไปแล้วรีบหยุดเธอเลย นะฉันไม่อยากส่งคนตายกลับบ้าน”

“เฮอะๆเธอสิคนตาย”หลิวเซียนเซียนมองฟังเวิ้นซิ่วที่ กำลังไปเอาน้ำให้เธอ
ร้อนจัง

นอกจากร้อนแล้วก็ยังร้อน

ไวน์นี้ไม่ดีเลยจริงๆดื่มไปแค่สองแก้วก็รู้สึกแบบนี้แล้ว

อยู่ๆก็มีมือมาเกาะไหล่เธอ”เซียนเซียนทำไมเป็นเธอ ล่ะ? หน้าแดงจังไม่สบายเหรอ? ”

พอได้ยินเสียงนี้อาการเมาของหลิวเซียนเซียนส่างขึ้น มาทันทีเงยหน้ามองประธานหลิง ประธานหลิงคุณ…….. ทำไมคุณถึงอยู่ตรงนี้? ”

“ฉันมารับเธอไงเซียนเซียนเธอเมามากแล้วฉันส่งเธอ กลับบ้านเอง”ประธานหลิงพูดแล้วดึงเธอให้ยืนขึ้น

หลิวเซียนเซียนแทบจะลุกเดินไม่ไหวความรุ่มร้อน

ทำให้เธออารมณ์เสียแต่ตอนนั้นหาฟังเวิ้นซิ่วไม่เจอเลย

เธอไม่ใช่เมาแล้วล่ะเธอต้องกินอะไรที่ไม่ควรกิน เข้าไปแน่

“ประธานหลิงอย่าแตะตัวฉันฉันจะกลับเองคุณหลบ ไป”

“เซียนเซียนเดือนหน้าเราก็จะแต่งงานกันแล้วฉันจะ ทิ้งให้เธออยู่ในที่แบบนี้ได้ยังไงเด็กดีเรากลับบ้านกัน เถอะ”ไม่รอให้พูดจบประธานหลิงช้อนตัวอุ้มร่างบาง ของหลิวเซียนเซียน
“ปล่อยฉันนะฉันไม่ไปกับคุณไม่นะ….”หลิวเซียน เซียนร้องตะโกนเสียงดังเพื่อดึงความสนใจจากคนรอบ ข้าง

แต่เมื่อตะโกนร้องออกไปพบว่าเสียงตัวเองเบาเหมือน ยุงไม่พอที่จะดึงดูดความสนใจได้ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ เธออยู่ในบาร์ที่เสียงดังและมีไฟสลัว

ลั่วเหมยจูทำดีมากไม่ทำให้เขาผิดหวังจริงๆ

เขาจ้องหญิงสาวอยู่นานไม่ง่ายเลยที่ธุรกิจของหลิว เพิ่งจั่นจะมีปัญหาและได้ร้องขอโอกาสดีๆแบบนี้หลิว เซียนเซียนต้องเป็นของเขา

หลิวเซียนเซียนมองไปที่ใบหน้าของประธานหลิงและ ฟันเหลืองๆของเขารู้สึกรังเกียจมือแทบจะไม่มีแรงผลัก ประธานหลิงออก

ประธานหลิงอุ้มหลิวเซียนเซียนแล้วออกไป จากclubpoisonมุ่งหน้าตรงไปที่รถวอลโว่ของตัวเอง

สายลมยามค่ำคืนที่พัดผ่านหลิวเซียนเซียนสดุ้งตื่น หันไปกัดแขนประธานหลิงแรงๆ

ด้วยผ้าที่กั้นไว้หนึ่งชั้นเสียงร้องสดุ้ง“อ้าก”ของ ประธานหลิงถึงจะรู้มาว่าหลิวเซียนเซียนคือแมวป่าตัว หนึ่งแต่ไม่คิดว่าจะดุได้ขนาดนี้เจ็บจนต้องปล่อยมือออก มือหนึ่งกุมแขนที่โดนหลิวเซียนเซียนกัดส่วนเท้าก็เตะ หลิวเซียนเซียนที่ล้มลงพื้น“เธอเกิดปีหมารึไง? “
ร่างไร้เรี่ยวแรงของหลิวเซียนเซียนล้มลงที่พื้นหลุด ออกจากการควบคุมของประธานหลิงเธอรีบลุกขึ้นโดย ไม่สนที่ประธานหลิงเตะเธอพร้อมรีบวิ่งไปข้างหน้า

“ช่วยด้วย….ช่วยด้วย….”แม้ว่าจะไม่คุ้มกับการ ตายเมื่อตกอยู่ในมือของประธานหลิงแต่พอนึกภาพ ที่ประธานหลิงจะทำเรื่องไม่ดีกับเธอแล้วเธอก็รู้สึก รังเกียจมันก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น

“นังแพศยาหยุดเดี๋ยวนี้นะคืนนี้แกหนีไม่รอดแน่” เมื่อ เธอวิ่งหนีไปแล้วประธานหลิงวิ่งตามด้วยความโมโห

หลิวเซียนเซียนรู้สึกขาอ่อนเหมือนร่างกายนี้ไม่ใช่ ของเธอไปแล้วถ้าวิ่งแบบนี้ล่ะก็ไม่ช้าก็เร็วประธานหลิง ต้องไล่ตามมาทันแน่ๆสายตาอ่อนล้ากวาดมองหนทาง ในขณะนั้นเธอก็ต้องหยุดลง

เธอต้องตาฝาดไปแล้วแน่ๆเหมือนว่าเธอ….เหมือนจะ เห็นลี่หลินซู

ใบหน้าหล่อเข้มที่ในชีวิตนี้เธอไม่อาจลืมได้และไม่ อยากที่จะลืมด้วย“คุณลี่ช่วยฉันด้วย”

เสียงอ่อนโยนของหลิวเซียนเซียนแทรกซึมยามค่ำคืน ไปถึงกลองหูของ หลินเปลี่หลินเย่ขมวดคิ้วเขาเลือกที่ จะเมินเฉยและตรงไปที่clubblue

ลี่หลินเย่ไม่ค่อยได้ออกมายังสถานบันเทิงมีเพียงไม่กี่ คนในเมืองTที่รู้ตัวตนของเขา
ทุกครั้งที่ออกมาสถานบันเทิงเขาเกลียดที่ต้องเจอ สายตาผู้หญิงที่จ้องมองมาที่เขาแบบไม่กระพริบ

หลิวเซียนเซียนมองลี่หลินเย่ที่ไม่สนใจเธอและรีบ ตะโกนขึ้นมา“ลี่หลินซูช่วยฉันด้วย”

ลี่หลินซู

ชื่อนี้สามารถดึงความสนใจจากเขาได้สำเร็จเพราะนี่ คือชื่อแฝดน้องของเขา

ลี่หลินเย่หยุดชะงักแม้ว่าจะแอยู่ต่อคนมากมายรัศมี รอบตัวเขาที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้

เขาไม่ได้หันกลับมาแค่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เธอ จำผิดคนแล้ว”

เขาไม่ใช่ลี่หลินซูเขาคือลี่หลินเย่

เป็นน้ำสียงทุ้มต่ำที่น่าฟังเสียงนั้น

หลิวเซียนเซียนได้ยินมันชัดเจนเสียงที่แยกไม่ออก จากความทรงจำคือผู้ชายที่เธอเฝ้าคิกถึงไม่มีทางที่เธอ จะจำผิดคนแน่

หรือบางทีอาจจะเป็นฤทธิ์แอลกอฮอล์มอบความกล้า ให้กับหลิวเซียนเซียนเธอใช้โอกาสที่ประธานหลิงกำลัง ชะงักรีบวิ่งไปทางลี่หลินเย่