How to ยังไงถึงได้เป็นแฟนของเธอ

ตอนที่ 4 เป็นคนรัก



ตอนที่ 4 เป็นคนรัก

เขาผ่านผู้หญิงมาเยอะ ทักษะชั้นเชิงก็สูง เพียงมาเย้า แหย่แบบนี้ก็ทำให้เซี่ยซีหวั่นกระตุกวูบขึ้นมาออกมา โดยอัตโนมัติ

เขายังคงจ้องมองเธออยู่ ในดวงตาของเธอเกิด ประกายไฟเล็กๆ แม้ว่าเธอจะพยายามระงับมัน แต่ก็ไม่ อาจปิดซ่อนมันได้

“ถ้าผู้หญิงสวยๆแบบเธอต้องการเงิน ก็แก้ง่ายหนิ ไม่ใช่หรอ?”

เขาพูดประโยคนี้ออกมา นิ้วมือของเขาก็เพิ่มแรงที่ มากขึ้น ลูบไปมาบนริมฝีปากที่อ่อนนุ่มของเธอ

การกระทำของเขา ช่วยบอกใบ้เพิ่มเติมถึงคำที่เขา ต้องการสื่อ จนทำให้ใบหน้าของเซี่ยชีหวั่นแดงเผือด เธอหลบตาลง แล้วพูดเสียงเบาออกมา “ฉันแค่อยากใช้ ความพยายามของตัวเองเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมา”

เย่เชินหลินเข้าใกล้เธอเข้ามามากขึ้น เผยเสน่ห์ที่ ร้ายกาจออกมา “เธอรู้ได้ยังไงว่าการให้มาเป็นคนรัก กันมันไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามล่ะ? ก็ไม่เห็นจะ ต้องไปคิดเยอะเลยว่าท่าทางแบบไหนที่จะทำให้เร้าใจ ผู้ชาย ร้องครางยังไงให้ผู้ชายชอบใช่มั้ย?”

ทันใดนั้นใบหน้าของเซี่ยซีหวั่นก็แดงก่ำไปถึงหูด้วย อับอายไม่พอใจ หน้าและหู ถึงขั้นที่ว่าร้อนรุ่มไปทั้งร่างด้วยความไม่พอใจกับคำพูดของเขา

เธอไหนจะเคยได้ยินคำพูดล่อแหลมแบบนี้กัน หรือ ไม่ก็เป็นเพราะนี่เป็นกลางดึก เป็นเรื่องที่ชายโสดพูดกับ เธอออกมา

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเข้ามาใกล้เธอแล้วลูบ ใบหน้าของเธอเบาๆจนรับรู้ถึงลมหายใจและกลิ่นบุรุษ เพศที่คละคลุ้งของเขาจนเธอใจสั่นรัวและกังวลออกมา เธออยากโยนผ้าขี้ริ้วทิ้งแล้ววิ่งหนีออกไป แต่เธอกลัวว่า ถ้าเธอจะยิ่งตื่นตระหนก เขาจะยิ่งคิดว่าการแกล้งเธอ เป็นเรื่องที่น่าสนุก

เธอก้มหน้าลง “คุณเย่คะ นี่ก็ดึกมากแล้ว คุณควรรีบ พักผ่อนนะคะ! ฉันยังต้องเช็ดถูพื้นต่อ คงอยู่คุยเป็น เพื่อนคุณไม่ได้แล้วล่ะค่ะ”

เขาลุกยืนขึ้น เซี่ยชีหวั่นแอบผ่อนลมหายใจออกมา

คิดว่าการกระทำที่เข้าใจยากของเขาจะจบลงแล้ว

เธอตั้งสติ แล้วก้มลงเช็ดพื้นหินอ่อนต่อ

เมื่อเธอคิดว่าเขาจะกลับห้องของตัวเองไปทันที แต่ ทันใดนั้นก็ได้ยินเขาพูดออกมาช้าๆ “ท่านพ่อบ้านไม่ได้ บอกเธอหรอว่าตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไปจะต้องมีคนผลัด เปลี่ยนกันมาทำกะกลางคืนที่ห้องนอนของฉัน? ในส่วน ของวันนี้ก็คือเวรของเธอที่จะต้องเข้ากะ?”

เซี่ยซีหวั่นหยุดการกระทำในมืออย่างชะงัก เดิมเขาก็ไม่สนใจปฏิกิริยาโต้ตอบของเธออยู่แล้ว พูดจบเขาก็ เดินออกไป

เธอทําได้เพียงทิ้งผ้าขี้ริ้วลง แล้วลุกขึ้นวิ่งตามเขา ไป วิ่งไปพลางพูดออกไปด้วยความร้อนใจ “คุณเย่ ได้ โปรดรอก่อนค่ะ”

ก้าวของเขาหยุดลงอย่างกะทันหัน เธอเกือบจะชนเขา จากด้านหลัง ยังดีที่เธอตอบสนองออกมาอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งสองก้าวไปด้านหน้าเขา

เขาไม่พูดอะไรออกมา เพียงมองเธอออกมาอย่างไร้ ความรู้สึก ตั้งใจฟังว่าเธอจะพูดอะไร

“คุณเย่ ขอโทษค่ะ ท่านพ่อบ้านไม่ได้บอกฉันเรื่องที่ คืนนี้จะต้องทํากะกลางคืนด้วย

ตามที่ท่านพ่อบ้านได้ยึดคำสั่งทั้งหมดของเขาเป็น คำเด็ดขาดที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เป็นไปไม่ ได้ที่ท่านพ่อบ้านจะลืมเรื่องการเปลี่ยนเวรทำงานกะ กลางคืนของเขา คนแซ่เย่พูดมาแบบนี้ ก็คงจะต้องเป็น แบบนี้ เขาจงใจกลั่นแกล้งสร้างความลำบากให้เธอแน่ๆ

ถ้าเธอเข้าไปทำงานในห้องของเขาด้วยความรู้สึกไม่ ชัดเจนแบบนี้ พรุ่งนี้พวกกลุ่มสาวใช้จะต้องซุบซิบนินทา กันว่าเธอคอยให้ท่าหลับนอนกับเจ้านายอย่างแน่นอน

พวกเขากลั่นแกล้งเธอ แต่มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องทำให้ เธอรู้สึกหวาดระแวงที่สุด
คนที่เธอกลัวที่สุดก็คือเขา คนแซ่เย่ทำได้ทุกอย่าง เมื่อกี้เขายังพูดเรื่องระหว่างชายหญิงกันเลย อยู่ด้วย กันตลอดทั้งคืน จะทำยังไงถ้าอยู่ดีๆเขาก็เกิดอารมณ์ ขึ้นมา?”

เขาถามกลับมาเสียงเรียบ “เธอกำลังตั้งคำถามกับ ฉัน?”

“ฉัน….”

“เธอควรรู้ไว้ว่า ที่นี่ถูกควบคุมโดยท่านพ่อบ้าน หรือ ว่าฉัน ถ้าเธออยากออกจากที่นี่ ก็ไม่ต้องทำตามสิ่งที่ฉัน พูดก็ได้”

เขาพูดออกมาด้วยถ้อยคำรุนแรง โดยไม่มีช่องว่างให้ ต่อรองอะไรเลย

เซี่ยซีหวั่นกัดริมฝีปาก น้ำเสียงกดต่ำลงมาหลาย

ระดับ “ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณค่ะ”

ตกลงว่าคิดจะอยู่ที่นี่ต่อไป? อย่างที่เขาคิดเอาไว้ไม่มี ผิด อยากแฝงตัวอยู่ใกล้เขา แต่อยากทำใจให้ดีก่อน

เธอรู้สึกกดดันมาก และต้องข่มใจตัวเองเป็นอย่าง มาก ในใจของเธอจะต้องรู้สึกต่อต้านเขาอย่างแน่นอน?

จู่ๆเขาก็ยื่นมือออกมา นิ้วเรียวยาวหยิกลงบนคางเธอ อีกครั้ง มองลงไปในดวงตาแล้วถามเธอออกมา “ถ้าคำ สั่งของฉันคืออยากให้เธอขึ้นเตียงด้วยล่ะ?”
“คุณ!” เธอเอ่ยออกมาเพียงคำเดียว แล้วกัดริมฝีปาก ตัวเอง แต่กลับไม่รู้ว่าการทำแบบนี้มันยั่วยวนเขาขนาด ไหน

ร่างกายของเย่เงินหลินเกิดความรู้สึกบางอย่างที่ เปลี่ยนแปลงไปโดยที่เขาเองก็คิดไม่ถึง จากนั้นเขาก็ จ้องตาเธอเอาไว้ ใช้สายตาบอกกับเธอ ว่าเขาอยาก ครอบครองเธอ

สายตาแบบนั้นราวกับหมาป่าที่จ้องจะกินเหยื่อของ มัน ใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นอย่างไม่รักดี ราวกับว่าจะ หลุดออกมาซะให้ได้

เธอกลัวมาก ก้มหน้าลงด้วยความสับสน ไม่กล้าสบตา กับเขาอีกต่อไป

“ตอบฉันมา!” เขาขึ้นเสียงออกมา คางของเธอรู้สึก

ปวดขึ้นมาเล็กน้อย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ