ตอนที่3ส่งเธอกลับบ้าน

ที่เรียกว่ารู้ของปรพลก็รู้แค่ชื่อของจรินทร์เท่านั้นเอง

ที่มาที่แน่ชัดของเธอตอนที่ผู้ช่วยเอาเสื้อผ้ามาส่งให้ พวกเขาถือโอกาสให้เอาข้อมูลเบื้องต้นของจรินทร์มา ด้วยเขาถึงเข้าใจจริงๆ

“คือว่าคุณปรพลขอบคุณสำหรับชุดของคุณแล้ว ก็…จรินทร์เปลี่ยนชุดเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำความ รู้สึกละอายในใจมากขึ้นกว่าเดิมอยากจะสารภาพผิด

ก่อนที่จะรู้ตัวตนของเธอปรพลอยากจะถามหาเหตุผล ส่วนตอนนี้น่ะเหรอเขาพูด”มีอะไรจะพูดก็เก็บไว้พูดกับพี่ สาวของเธอเถอะ”

ที่จรินทร์เป็นน้องสาวของนรมนจริงๆเขาคาดไม่ถึง เลยจริงๆแต่ก็นับเป็นความบังเอิญที่น่ายินดี

“คุณไม่ว่าฉัน?”ทางด้านนรมนน่ะถึงเธอจะไม่พูดอีก ฝ่ายก็คงมาหาเรื่องถึงที่อยู่ดีนั่นเป็นเรื่องที่เธอคาด การณ์ไว้แต่เรื่องนี้ปรพลต่างหากที่เป็นคนได้รับความ เสียหายมากที่สุดไม่ใช่หรือ?

ปรพลส่งสายตาว่า“เธอคิดมากเกินไปแล้ว”ให้เธอใน ฐานะน้องสาวของนรมนในเมื่อวางแผนนอนกับคู่หมั้น ของพี่สาวเรื่องนี้ปรพลถึงปรพลจะใจกว้างไม่ถามหามูล เหตุด้วยพื้นเพนิสัยอย่างนรมนก็คงจะไม่มีทางปล่อยจริ นทร์ไปง่ายๆ
สาวน้อยคนนี้เกรงว่าจะยังไม่ได้ตระหนักถึงความร้าย แรงของเรื่องนี้ยังมีแก่ใจมาคิดว่าเขาจะตำหนิเธอหรือ ไม่?

“ไปเถอะฉันไปส่งเธอกลับบ้าน”ปรพลอยากจะไปดู เหตุการณ์สักหน่อยว่าเธอจะอธิบายเรื่องนี้กับคนที่บ้าน ยังไง

“ส่งฉันกลับบ้าน?มันคงไม่ดีมั้งคะ?”ตั้งแต่เธอได้ยินว่า ปรพลจะหมั้นกับนรมนสองเดือนกว่ามานี้ยังไม่เคยเห็น เขามาส่งนรมนกลับบ้านเลยสักครั้ง

แต่ยังไงเธอก็ทำสิ่งเหล่านี้เพื่อล้างแค้นนรมนเพิ่ม ความเกลียดชังขึ้นมาอีกหน่อยก็คงไม่มีอะไรใหญ่ไป กว่านี้ได้อีกแล้ว

ปรพลยังไม่ทันได้คิดถึงเหตุผลที่จะโน้มน้าวเธอก็เห็น มือเล็กๆของเธอโบกทีหนึ่งพูดขึ้นอย่างค่อนข้างกล้า หาญว่า“งั้นก็ต้องขอบคุณคุณปรพลมากๆนะคะวันหน้า ฉันจะเลี้ยงชานมคุณเอง!”

นี่คือสิ่งที่ทำให้ปรพลตระหนักได้ว่าหญิงสาวคนนี้ ยังเป็นเด็กอยู่เลยก่อนหน้านี้แต่งหน้าเข้มจนมองไม่ ออกตอนนี้เธอลบเครื่องสำอางออกแล้วใบหน้าเล็กอัน งดงามดูแล้วสดชื่นและยังเจริญตาไม่น้อยเลย

ถึงแม้ว่าเพื่อที่จะแก้แค้นนรมนแล้วจรินทร์พร้อมจะ เสี่ยงทุกอย่างแต่พอนึกถึงฉากรักสามเส้าต่อมาแล้วเธอ ก็ยังคงกระวนกระวายเพื่อที่จะให้เธอนั่งอยู่เบาะหลังอย่างเรียบร้อยราวกับแกะน้อยตัวหนึ่งไปตลอดทางไม่ พูดอะไรสักคํา

ปรพลดูออกว่าเธอกังวลมากก็ไม่ได้เอ่ยปากให้เธอ รู้สึกกดดัน

ถึงหน้าคฤหาสน์บ้านเกตุทัตฟ้าก็มืดแล้วจรินทร์เปิด ประตูรถเพิ่งแสดงตัวออกมาคนรับใช้ที่กำลังรออยู่ข้าง นอกก็รีบเข้าบ้านไปเพื่อรายงานทันทีไม่ทันเห็นเลยว่า ยังมีปรพลอีกคนที่อยู่ด้านหลังเธอ

จรินทร์เดินไปถึงหน้าประตูยังไม่ทันเห็นแม้แต่ตัว ของนรมนก็ได้ยินเสียงกรีดร้องด่าอันแหลมคมของอีก ฝ่าย“จรินทร์ของไร้ค่าไม่มียางอายอย่างแกยังมีหน้า กลับมาอีกเหรอ?ทำไมไม่ตาย…

นรมนด่าไปด้วยเร่งเดินไปทางประตูไปด้วยอยากจะ สั่งสอนจรินทร์สักหน่อยพอไปถึงประตูถึงเพิ่งจะเห็นปร พลยืนอยู่ด้านนอกด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

“ปรพล!”การแสดงออกอันมุ่งร้ายของนรมนถูกแทนที่ ด้วยรอยยิ้มเล็กๆทันทีเหมือนกับเมื่อกี้คนที่ด่าไม่ใช่เธอ เลย“คุณมาได้ยังไงคะ?อย่ามัวแต่ยืนอยู่ข้างนอกเลย รีบเข้ามาเถอะค่ะ!”พูดจบก็ดึงจรินทร์ไปอีกด้านอย่าง รุนแรงต้องการที่จะขึ้นไปด้านหน้าเพื่อกุมแขนของปร พล

“ฉันส่งน้องสาวเธอกลับมา”เขาเอ่ยปากอย่างใจเย็น ประสบความสำเร็จในการทำให้นรมนตะลึงงันค้างอยู่ที่เดิมเขาใช้โอกาสที่จะเลี่ยงเธอและเดินเข้าไปข้างใน

ที่ด้านหลังของปรพสนรมนกำลังจ้องมองไปที่จรินทร์ อย่างร้ายสายตานั้นราวกับจะเฉือนเลือดเฉือนเนื้อเธอ แต่จรินทร์ไม่กลัวแถมยังทำหน้าบอกบิดเบี้ยวไปทาง เธออย่างเย้าแหย่ด้วยเธอรู้ว่ามีปรพลอยู่ที่นี่ถึงนรมนจะ ไม่พอใจยิ่งกว่านี้ก็ต้องทนเอาไว้

ชัชพลกับสารสก็โกรธพอๆกันแต่ยังคงมีรอยยิ้ม ต้อนรับปรพลอยู่ทั้งๆที่โกรธมาก

“ประธานปรพลเป็นเกียรติที่ได้ต้อนรับคุณการที่ คุณมาถึงบ้านเราช่างเป็นการทำให้บ้านดูมีราศีขึ้น จริงๆ!”แม้ว่าปรพลจะเป็นคนที่กำลังจะกลายเป็นลูกเขย ของบ้านเกตุทัตแต่ความเคารพของชัชพลที่มีต่อเขาจะ ไม่เปลี่ยนแปลงด้วยเหตุนี้เพราะการมีตัวตนอยู่ของบ้าน ไกลคอนไม่ใช่สิ่งที่บ้านเกตุทัตจะล่วงเกินได้จริงๆ

“ประธานชัชพลถ่อมตัวเกินไปแล้ว”ปรพลผงกศีรษะ ไปทางเขาไม่สนใจท่าทางจะจับมือกันของชัชพลหาที่ นั่งแล้วนั่งลงอย่างไม่สนใจอะไร

มือของชัชพลค้างอยู่กับกลางอากาศอย่างเก้อเขินใน ใจรู้สึกตื่นตระหนกขึ้น

สวรสถือโอกาสจับมือของชัชพลมาแล้วดึงเขาไปนั่ง ฝั่งตรงข้ามกับปรพล

เดิมทีนี่ก็คือบ้านเกตุทัตแต่ชัชพลกลับนั่งแล้วรู้สึกเหมือนถูกเข็มแทงแต่ปรพลกลับสบายๆไม่เหมือนกับมา เป็นแขกเลยสักนิด

ละล้าละลังไปมาชัชพลถึงเอ่ยปากขึ้นอย่าง ระมัดระวัง “ลูกสาวของฉันเพิ่มปัญหาให้ประธานปรพล แล้วยัง…”

เขายังไม่ทันพูดจบปรพลก็โบกมือตัดบท“ประธานชัช พลพูดเกินไปแล้วลูกสาวทั้งสองคนของคุณพิเศษมาก คนหนึ่งใจกล้าสุดขีดอีกคน…”เขาพูดสายตาก็เลื่อนไป นรมนที่อยู่อีกด้านยิ้มเย็นเอ่ย“ฝีปากดีเยี่ยม

ไม่ว่าจะพูดถึงจรินทร์หรือว่านรมนคำพูดของปรพลก็ ไม่ใช่การชมโดยเฉพาะพูดถึงนรมนเผยให้เห็นว่าได้ยิน ที่เธอด่าจรินทร์ไปเมื่อกี้

นรมนก็ไม่ได้โง่ย่อมฟังออกอยู่แล้วเบะปากทำท่าจะ ร้องไห้กล่าวทันทีว่า“ปรพลคุณพูดอย่างนี้กับคนอื่นได้ ยังไงกันคะ!”

ปรพลเห็นเธอแบบนี้รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาหน่อยๆจริงๆ ทำได้เพียงย้ายสายตาไปมองจรินทร์แทน

ระหว่างพี่น้องสองคนดูแทบจะไม่มีอะไรเหมือนกัน เลยนรมนแต่งตัวสวยงามสีสันหลากหลายอยู่เสมอแต่ง ตัวเองออกมาให้เหมือนดอกไม้ดอกโบตั๋นที่มีสีสันสดใส เขาสงสัยว่าการแต่งหน้าหนาๆที่โรงแรมก่อนหน้านี้ ของจรินทร์คงเรียนรู้มาจากนรมนพอมาอยู่บนหน้าเธอ ทำเอาเสียดายพื้นฐานใบหน้าที่ดีของเธอเลย
ชัชพลเห็นท่าทางเย็นชาของปรพลในใจก็หนัก อึ้ง”ขึ้นมาชั่วขณะพูดด้วยความลนลานว่า”ประธานปร พลเป็นเพราะลูกสาวผมไม่รู้เรื่องรู้ราวถึงได้ทำให้คุณ ขุ่นเคืองคุณจะจัดการกับเธอยังไงก็ได้แค่อย่าทำลาย ความสามัคคีระหว่างสองครอบครัวของเราเลย!”

“ประธานชัชพลพูดแบบนี้คงจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ เย็นนี้แล้ว?”ปรพลถามด้วยความสนใจอย่างมาก

ประโยคคำถามนี้ทำเอาชัชพลไปไม่เป็นถึงแม้ว่าเขา จะเห็นรายงานในหนังสือพิมพ์แต่แท้ที่จริงแล้วเกิดเรื่อง อะไรกันแน่นี่เขายังไม่ทันได้ถาม?

ปรพลไม่รอให้เขาเอ่ยอะไรออกมากล่าวอีกว่า“ถ้า ประธานชัชพลยังรู้สึกว่าไม่ชัดเจนก็หาเวลากลับไปดู รายงานข่าวเย็นนี้ให้ดีๆอีกทีผมเชื่อว่าคุณจะได้คำตอบ จากในนั้น”

“ปรพลคุณจะไปแล้วเหรอ?เรายังไม่ค่อยได้คุยอะไร กันเท่าไหร่เลย!”เห็นปรพลลุกขึ้นมานรมนกล่าวอย่าง ยั่วยวน

“มัวงงอะไรกันอยู่?ยังไม่รีบไปส่งประธานปรพล อีก”สวรสจ้องนรมนอย่างคาดหวัง

“ไม่ต้องหรอกผมคิดว่าพวกคุณยังต้องยุ่งกับการแก้ ปัญหาเรื่องในครอบครัวอีก”ปรพลก็เป็นเหมือนแขกผู้ บริสุทธิ์ที่ผ่านมาสะบัดแขนเสื้อทิ้งปัญหามากมายไว้ให้ กับบ้านเกตุทัตแล้วก็จากไป
“จรินทร์!สรุปเรื่องนี้มันเป็นมายังไงกันแน่แกกล้าทำ เรื่องหน้าไม่อายขนาดนี้ออกมาได้ยังไง?”รอกระทั่ง ทันทีที่ปรพลจากไปชัชพลก็โพล่งออกมาทันที

เสียงที่แผดออกมาอย่างกะทันหันทำเอาจรินทร์ตกใจ จนร่างเล็กสั่นเทา

ทันใดนั้นเธอก็สรุปลงแล้วเอ่ยว่า”นั่นพ่อควรจะถาม พี่สาวหน้าไม่อายของหนูแล้วล่ะค่ะเธอแย่งแฟนหนูหนู นอนกับคู่หมั้นเธอมันก็เป็นการแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสม เนื้อกันดีนี่นา”

“เธออย่ามาพูดจาเหลวไหล!”สวรทชี้นิ้วไปที่จริ นทร์”จรินทร์ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจฉันมาตลอดแต่เธอเป็น คนที่ทำผิดเธอกลับมาทำให้พี่สาวของเธอเสื่อมเสีย แทนได้ยังไงกัน?”

จรินทร์ไม่โต้แย้งเพียงแค่มองดูชัชพลให้เขาตัดสิน เอาเอง

“ที่เธอพูดมามันจริงไหม?”ชัชพลถามนรมน

นรมนหลบสายตา“หนูไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไร ก็แค่ไม่อยากเห็นหนูได้ดีต้องการทำลายความสุขของ หนู!”

“ปัง!”ชัชพลตบฝ่ามือลงบนโต๊ะกาแฟ“ฉันถามแกว่าที่ เธอพูดมาจริงหรือไม่จริง?”
เห็นการแสดงออกของนรมนที่จริงในใจของเขามีคำ ตอบอยู่แล้วแต่เป็นเพราะนี่คือลูกสาวคนโตที่เขารักมาก เขาก็แค่ไม่อยากจะเชื่อมันเท่านั้นเอง

ชัชพลต้องการจะถามหาความเป็นมาของเรื่องนี้ให้รู้ เรื่องให้ได้สวรสทำอะไรไม่ได้แล้ว