ตอนที่12ใครกระชากฉัน

ใบหน้าที่อยู่ใต้ผ้าห่มเห่อร้อน

วี่เฉิงสูดลมหายใจพยักหน้ารับประกันว่าจะไม่กรนอีก

อานซินนอนไม่หลับจนถึงตอนตีสามเช้าที่สองก็ยังคง มีแค่เธอดั่งเก่าเธอมองเวลาใกล้ได้เวลาอาหารเช้าของ ตระกูลวี่แล้วจึงรีบลุกขึ้นจากที่นอนเปลี่ยนเสื้อผ้าพลาง คิดเรื่องเมื่อคืนไปด้วย

เมื่อคืนเธอเหมือนเจอพี่เฟิงเฉินของเธอเธอรู้สึกเสีย หน้ามากที่มองคนปัญญาอ่อนอย่างงี่เฉิงเป็นพี่เฟิงเฉินข องเธอไปได้

หลังจากที่เฟิงเฉินไปเธอคิดเสมอว่าเขาอาจจะมีธุระ เลยต้องไปและไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องกลับมาหาเธอแน่ แบกความสงสัยไว้เต็มอกและเฝ้ารอจนถึงสองปีเต็ม ผ่านไปสองปีก็ยังไม่มีข่าวคราวใดๆของเขาเลยมีเพียง เขาบอกกับแม่เลี้ยงว่าเขาใช้ชีวิตที่อเมริกาอย่างมีความ สุขดี

นับจากตอนนั้นเธอจึงสาบานว่าจะไม่รอไม่ต้องการ และไม่คาดหวังกับเขาอีก

แต่ผ่านไปเพียงหนึ่งปีเธอก็เอาคิดถึงเขาไม่หยุด

เป็นความผิดของวี่เฉิงคนปัญญาอ่อนเธอคิดเช่นนั้น
เมื่ออานซินอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เปิดประตู กระจกของระเบียงเพื่อออกไปข้างนอก

คฤหาสน์ของตระกูลวี่สร้างอยู่บนภูเขาอากาศค่อน ข้างรื่นรมย์กว่าในตัวเมืองถึงแม้จะหนาวแต่ก็สบายเธอ อ้าแขนและเงยหน้าพร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกๆรู้สึก ปลอดโปร่งไปทั้งร่าง

แต่อารมณ์สุนทรีย์นั้นอยู่กับเธอได้เพียงห้าวินาทีก็ ต้องอันตรธานหายไปเพราะฉากในสนามเบื้องหน้า

สวนดอกไม้ที่สวยงามดอกไม้สวยสดและทุ่งหญ้าที่ เขียวขจีใสสะอาดแต่ท่ามกลางดอกไม้นั้นกลับมีบรรดา ชายหนุ่มและหญิงสาวที่โหดร้ายอยู่

บุคคลโชคร้ายที่โดนกลั่นแกล้งให้คุกเข่าคลานสี่ขา บนพื้นหญ้าที่เต็มไปด้วยน้ำค้างในฤดูหนาวและแบก หญิงสาวหนึ่งคนอยู่บนหลังก็คือสามีคนโง่ของเธอ นั่นเอง

กลุ่มคนที่อายุอานามไม่น้อยทั้งชายและหญิงต่าง หัวเราะร่าทั้งหมดคือบรรดาญาติและมิตรสหายของ ตระกูลวี่ทั้งนั้นคนที่เกิดในตระกูลใหญ่โตเหตุใดถึง มารยาททรามและทำตัวต่ำราวกับไม่ได้รับการสั่งสอน ถึงเพียงนี้กัน

แต่สามีที่ไร้อนาคตของเธอกลับยินยอมให้พวกเธอ ขึ้นขี่หลังทีละคนๆอย่างมีความสุขทั้งหัวเราะให้กับพวก เธอที่ลงแส้ใส่ตัวเองซะอย่างนั้น
อานซินคิ้วขมวดเล็กน้อยเธอไม่เข้าใจตัวเองเลยว่า เพราะเหตุใดถึงยอมแต่งงานกับสามีที่ไร้ประโยชน์เช่น นี้กัน

ยามที่อานซินมาถึงสวนดอกไม้ผู้หญิงที่ขี่หลังของ เฉิงถูกเปลี่ยนคนตอนนี้เป็นพี่สาวตามกฎหมายอย่างห รงฉี

คนมีศักดิ์เป็นพี่สาวขี่หลังคนมีศักดิ์เป็นน้องชายสามีผู้ หญิงคนนี้ไม่มีศักดิ์ศรีเลยสินะ

จ้องมองใบหน้าที่หัวเราะร่าอานซินที่ทนดูไม่ได้รีบปรี่ เข้าไปด้วยใบหน้าเฉยชาคว้าแขนของเธอและกระชาก อย่างแรง

หรงฉีที่ไม่ได้ระวังล้มหัวคลุกไปกับหญ้าเธอรีบยัน ตัวลุกขึ้นมาจากพื้นหญ้าพร้อมตะโกนลั่นใครใครหน้า ไหนมันกระชากฉัน”

เมื่อเห็นเป็นอานซินที่อยู่เบื้องหน้าใบหน้าพลันปรากฏ ความประหลาดใจ

การปรากฏตัวของอานซินทำให้ทั้งหมดเงียบลงไป ทันตาทุกคนต่างจดจ้องมาที่อานซินแม้แต่วี่เฉิงเองก็ กลัวจนขดตัวอยู่ที่ข้างๆเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครคาดคิดว่า จะเป็นคนที่มีฐานะต่ำต้อยไม่คิดว่าจะเป็นคุณนายรองที่ ตบแต่งกับวี่เฉิงอย่างอานซินที่มากระทำอาจหาญเช่นนี้

ผู้คนต่างตื่นเต้นกำลังรอคอยว่าหรงฉีสะใภ้ใหญ่แห่งตระกูล ผู้นี้จะจัดการกับอานซินเช่นไรมองตาไม่ กะพริมราวกับกลัวพลาดฉากสำคัญไป

“แกแกมากระชากฉันทำไมจะฆ่าฉันหรืออย่างไร เพื่อ แสดงให้เห็นว่าฐานะของตนนั้นใหญ่กว่าอานซินเพื่อไม่ ให้เป็นที่หัวเราะเยาะของบรรดาพี่สาวน้องสาวใบหน้า ตกใจของหรงฉีถูกแทนที่ด้วยใบหน้ากรุ่นโกรธในทันที สาวเท้าเข้าไปยืนอยู่เบื้องหน้าของอานซินพร้อมจ้อง เธอตาเขม็ง