ตอนที่ 3 อ๋องชิงผิงแต่งงาน

จางยวี่โหร่วยิ้มเยาะอยู่ในใจ ปากหวานราวกับคมดาบ ราดน้ำผึ้ง ใครจะไปนึกว่าจิตใจที่ชั่วร้ายเช่นนี้จะซ่อน อยู่ในภายใต้รูปลักษณ์ที่อ่อนแอ ต่อให้ในใจอยากจะ ฉีกร่างกายของนางเป็นชิ้นๆมากแค่ไหน แต่ภายนอก นางกลับไม่แสดงท่าทีใดๆ

“ เจ้าสวยดั่งดอกไม้จิตใจงดงามบริสุทธิ์เช่นนี้ จะต้อง ได้แต่งงานกับคนที่ปรารถนาเป็นแน่ ”

จ้าวซินซินใช้ผ้าเช็ดน้ำตาและแสร้งทำสีหน้าเศร้าใจ “ ได้ยินมาว่าองค์ชาสามรูปงามไร้ที่ติและมีความสามารถ เป็นเลิศ ได้แต่งงานกับสามีแบบนี้ ชีวิตนี้ก็ไม่ผิดหวัง แล้ว ข้าจะโชคดีอย่างท่านพี่ได้อย่างไรกัน ”

ก่อนหน้านี้นางร้องไห้กับตัวเองว่าท่านพ่อเตรียมจะให้ นางแต่งงานกับลูกชายของขุนนางคนหนึ่ง ท่านชายคน นั้นหน้าตาอัปลักษณ์ก็แล้วไป แต่ภายในจวนยังมีเมีย น้อย 18 คน หลังจากที่ได้แต่งไปจะต้องรู้สึกน้อยใจแน่ หลังจากที่นางรู้ก็รีบให้ท่านปู่จางไท่ซือของตัวเองออก หน้ากดเรื่องนี้ให้เงียบลง และยังบอกอีกว่าหากหลังจาก นี้นางจางยวี่โหร่วแต่งงานออกเรือนไปก็จะพานางไป ด้วย ทนดูนางถูกใครรังแกไม่ได้

นางมานึกถึงในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าจ้าวซินซินต้องการ ให้นางพาตัวเองแต่งงานกับตำหนักสามด้วย!

แต่กลับไม่คิดว่าในครั้งนี้จางย โหรวจะพูดอย่างเย็นชา “ ดังนั้นนะ การเป็นคนต้องมีคุณค่าในตัวเอง อย่า ไปดึงดันในสิ่งที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง หากปรารถนาสูง เกินไปจะทำให้ได้รับผลลัพธ์ตรงกันข้ามและเสียแรงไป โดยเปล่าประโยชน์ ”

จ้าวซินซินใบหน้าซีดเผือด นางหมายความว่าอย่างไร กัน กำลังดูถูกว่านางฐานะต่ำต้อยไม่คู่ควรที่จะแต่งงาน กับสามีที่ดีเหรอ?

เมื่อดูท่าทางของจ้าวซินซินในตอนนี้แล้ว ในใจของ นางยิ้มเยาะ ทุกอย่างเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น!

“ เจ้าอย่าได้เข้าใจความหมายของข้าผิดไปเลย ข้า แค่ทอดถอนใจกับโชคชะตาของตัวเองเท่านั้น ลูกสาวที่ แต่งงานออกเรือนไปก็เหมือนน้ำที่ถูกสาดออก หลังจาก ที่แต่งงานออกเรือนไปแล้วก็ไม่สามารถคอยอยู่ข้างๆ ปรนนิบัติดูแลพ่อแม่และคนที่รักเหมือนเช่นตอนนี้ได้อีก พอคิดถึงเรื่องนี้ ข้าก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย ”

จ้าวซินซินบิดผ้าเช็ดหน้าที่มือเข้าหากันด้วยความ อิจฉา นางได้แต่งงานกับโอรสของฮ่องเต้ ต่อไปก็เป็น ราชนิกุลของราชวงศ์และอาจจะได้เป็นฮองเฮาของ แผ่นดิน นี่คือฐานะที่นางไม่สามารถจะไปอิจฉาได้เลย แต่ตอนนี้นางกลับพูดถึงความเสียใจอะไรกัน

แต่ทว่าจ้าวซินซินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็ก น้อย คำพูดของจางยวี่โหร่วเมื่อครู่นี้ทำให้นางตกใจ กลัวมาก คิดว่านางมองอะไรออกแล้วเริ่มจะรำคาญนาง ในเมื่อเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ดีไป
ดังนั้นนางจึงพูดประจบประแจงขึ้นมาทันที “ ท่านพี่ มีฐานะเป็นถึงคุณหนูผู้สูงส่งเพียงคนเดียวของตระกูล จาง หลานสาวสุดที่รักของจางไท่ซือ ถึงแม้หลังจากนี้พี่ จะแต่งงานกับองค์ชายสาม อยากจะกลับบ้านมาเยี่ยม ญาติก็สามารถมาได้ทุกเวลา อีกทั้งองค์ชายสามก็ยังจะ มากับท่านพี่ด้วย

จางยวี่โหร่วไม่มีพี่น้องผู้หญิง นางมีพี่ชายห้าคน ดัง นั้นนางจึงปฏิบัติต่อจ้าวซินซินในฐานะน้องสาวแท้ๆ มอง ดูท่าทางบอบบางน่ารักของนางจึงดูแลเป็นพิเศษ แต่ พอมองดูหน้าตาของนางในตอนนี้แล้ว จางยวี่โหร่ว รู้สึกเพียงแค่ความสะอิดสะเอียน และอยากจะเปิดเผย ใบหน้าจอมปลอมของนางจนแทบจะทนไม่ไหว

ไม่เป็นไร ทุกอย่างสามารถค่อยเป็นค่อยไปอย่างช้าๆ นางจะเอาทุกอย่างที่จ้าวซินซินเคยทำมาทั้งหมด คืน กลับไปให้นางสิบเท่าร้อยเท่า ทำให้นางได้เข้าใจอย่าง ดีว่าอะไรคือรสชาติของการตายทั้งเป็น หากจะประหาร ชีวิตของนางในตอนนี้ จะไม่ดูถูกนางเกินไปหน่อยเห รอ?

เสี่ยวเฟิงที่ยุ่งอยู่ตลอดวิ่งเข้ามาอีกครั้ง และเห็นว่า พวกนางสองคนกำลังพูดคุยกันอยู่ ผ้าคลุมหน้าของจาง ยวี่โหร่วก็ยังไม่ได้คลุม จึงรีบเร่งในทันที “ คุณหนูนี่มัน เวลาอะไรกันแล้วเจ้าค่ะ องค์ชายสามมาถึงแล้ว ท่าน ชาย ท่านหญิงกับญาติๆทุกคนกำลังรออยู่ พวกท่านให้ บ่าวมาช่วยประคองคุณหนูออกไปตอนนี้แล้ว ”

เจ้าสัตว์ร้ายตัวนั้นมาแล้ว พอนึกถึงเป่ยจื่อห้าว จางยวี่โหร่วก็ตัวสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ นิ้วของนาง ประสานกําหมัดแน่น

เป่ยจื่อห้าว! เขาไม่เพียงแต่ทําลายชีวิตของนาง แต่ ยังทำร้ายครอบครัวของนางทั้งตระกูล ความเกลียดชัง ที่ฝังลึกเข้าไปในกระดูกแม้ตายนางก็ไม่มีวันลืมนี้ แทบ รอที่จะควักหัวใจของสัตว์ร้ายตัวนั้นเมื่อเขาเข้าประตูมา ไม่ไหวแล้ว นางจะไม่มีวันแต่งงานกับเขาอีกเด็กขาด

แต่ฮ่องเต้ได้ประกาศพระราชโองการแต่งงานแล้ว และก็ถึงเวลาที่จะต้องขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว หากนางยกเลิก งานแต่งในตอนนี้ก็เท่ากับขัดพระราชโองการ ตอนนี้ นางควรจะทําอย่างไรดีล่ะ?

ทันใดนั้น ก็มีเสียงขบวนแห่เกี้ยวรับตัวเจ้าสาวดังมา จากทางทิศตะวันตก จางยวี่โหร่วรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย “ วันนี้ยังมีคนแต่งงานงั้นเหรอ? ”

ได้ยินเช่นนั้น บนใบหน้าเล็กๆของเสี่ยวเฟิงก็ปรากฏ สีหน้าตื่นตระหนกขึ้นมาทันที นางเพียงแค่ถามว่าวันนี้มี ใครแต่งงานแค่ประโยคเดียว เหตุใดจึงทำให้นางตกใจ จนมีท่าทางแบบนี้?

สีหน้าของจ้าวซินซินก็ซีดเผือดอย่างเห็นได้ชัด “ วันนี้ เป็นวันที่อ๋องชิงผิงแต่งงาน โธ่…ช่างน่าสงสารแม่นางคน นั้นจริงๆ! ”

ในใจจางยวี่โหร่วสั่นเทา ความทรงจำชาติที่แล้วกำลัง จะกลับมา
นางคิดออกแล้ว ตอนที่นางแต่งงานกับเป่ยจื่อห้าวยัง มีขบวนเกี๊ยวรับตัวเจ้าสาวอีกขบวนหนึ่งจริงๆ

เพียงแต่นางไม่รู้แน่ชัดว่าใครที่แต่งงานวันเดียวกันกับ นางในตอนนั้น ทั้งหัวใจของนางกำลังตกอยู่ในความสุข ที่ได้แต่งงานกับเป่ยจื่อห้าว ความคิดเรื่องของอ๋องชิงผิง นั้นจึงเลือนรางมาก

ในตอนนั้นดูเหมือนว่าจะมีท่านอ๋องชิงผิงท่านหนึ่ง เพียงแต่ถูกส่งไปประจำที่ชายแดนเป็นเวลาหลายปี ถึง แม้นางจะเป็นฮองเฮามาห้าปี ก็ไม่เคยได้เจอหน้าเขา เลยสักครั้ง

เมื่อเห็นนางพูดถึงชื่อของเขา ทั้งสองคนก็ตกใจจน กลายเป็นแบบนี้ จางยวี่โหร่วจึงแปลกใจเล็กน้อย “ การ แต่งงานไม่ได้เป็นเรื่องที่ควรยินดีหรอกหรือ เหตุใด พวกเจ้าจึงมีท่าทางเช่นนี้? ”

“ คุณหนู ท่านฐานะสูงส่ง ทั้งยังได้รับความเอ็นดูจาก ท่านจางไท่ซือ แน่นอนว่าไม่รู้เรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว ท่าน อ๋องชิงผิงคนนั้นเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามของพวกเรา หนานหมู่ อายุเพียงแค่ยี่สิบต้นๆเท่านั้น มีวีรกรรมใน การรบอย่างโดดเด่น ฮ่องเต้จึงพระราชทานยศท่าน อ๋องให้แก่เขา ดูแลดีกว่าองค์ชายเหล่านั้นอีก ภายใน พระที่นั่ง ฮ่องเต้ทรงอนุญาตยกเว้นให้สองคนที่ไม่ต้อง คุกเข่าเคารพเป็นพิเศษ ท่านแรกคือท่านปู่จางไท่ซือ ของคุณหนู อีกท่านหนึ่งก็คืออ๋องชิงผิง ”

ท่านอ๋องชิงผิงคนนี้เก่งกาจขนาดนั้นเชียว เหตุใดนางถึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาในชาติก่อนเลยล่ะ? หรือว่า หลังจากที่นางกลับชาติมาเกิดอีกครั้ง บางสิ่งบางอย่าง ได้เริ่มเปลี่ยนแปลงไป?

จางยวี่โหร่วไตร่ตรองดูก็รู้สึกปล่อยวางเล็กน้อย นางสามารถกลับชาติมาเกิดได้ เดิมทีแล้วก็คือการ เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต ถึงแม้เรื่องราวอื่นๆจะไม่เหมือน เดิมก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

“ ในเมื่อท่านอ๋องชิงผิงเก่งกาจเช่นนี้ เช่นนั้นการได้ แต่งงานกับเขาก็ควรจะเป็นเรื่องที่มีความสุขมากไม่ใช่ หรือ เหตุใดพวกเจ้าถึงพูดว่าหญิงสาวคนนั้นน่าสงสาร ล่ะ? ”

“ ถึงแม้ท่านอ๋องชิงผิงจะชื่อเสียงโด่งดัง แต่ในเมือง หลวงนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้ว่าท่านอ๋องชิงผิงหน้าตาอัปลักษณ์ ใส่หน้ากากปิดบังใบหน้ามาตลอด ฆ่าคนจนเป็นนิสัย มี โรคเรื้อรังติดตัว หากบ้าคลั่งขึ้นมาไม่เพียงแต่ฆ่าคน แต่ยังกินเนื้อและดื่มเลือดของมนุษย์อีก ก่อนหน้านั้น เขาเคยแต่งพระชายามาหลายคนแล้ว และถูกยิงตาย ภายในเจ็ดวันหลังจากแต่งงานเข้าเรือน ฉายาท่านอ๋อง ชิงผิงกินภรรยานี้นั้นเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งแผ่นดิน ทุก คนล้วนพูดว่าพระชายาสองสามคนที่ตายไปนั้นถูกเขา ทรมานจนตาย การได้แต่งงานกับเขาก็หมายความว่า เท้าข้างหนึ่งได้ก้าวเข้าสู่ประตูนรกไปแล้วไม่ใช่หรือเจ้า คะ? ”

จางยวี่โหร่วฟังจบก็ไม่ได้มีท่าทางหวาดกลัวแต่ อย่างใด หืม…ประตูนรก? นางแต่งงานกับเป่ยจื่อห้าว ถึงจะเรียกว่าเข้าสู่ประตูนรกอย่างแท้จริง นางมี ประสบการณ์มากมายในชาติที่แล้วและยังเห็นการตาย อย่างน่าอนาถของคนในตระกูล 72 คนด้วยตาตัวเอง ยังมีความน่ากลัวอย่างอื่นที่น่ากลัวมากกว่านี้อีกไหม?

ในชาตินี้ นางจะต้องเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตัว เองและเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตระกูลจางให้ได้ ทำให้คนที่รังแกนาง ดูถูกนาง ทำร้ายนางเหล่านั้นชดใช้ อย่างเจ็บปวด

“ เช่นนั้นทุกคนที่พูดว่าพระชายาสองสามคนตาย อย่างทรมาน มีใครเคยเห็นด้วยตาตัวเองบ้างไหม? ”

“ เรื่องนั้น…บ่าวจะรู้ได้อย่างไรกัน ล้วนแต่ได้ยินมาทั้ง นั้น ” เสี่ยวเฟิงรีบส่ายหัว

จางยวี่โหร่วยิ้มเบาๆ “ ถึงอย่างไรก็เป็นแค่ข่าวลือ สิ่ง ที่ไม่น่ากลัวที่สุดในโลกนี้ก็คือคนชั่วที่ดูจริงใจและเที่ยง ธรรม แต่คนที่ภายนอกดูสุภาพเรียบร้อยแต่ภายในเห็น แก่ตัวเหล่านั้นถึงจะเป็นความน่ากลัวที่แท้จริง ”

ในตอนนั้นเองไม่รู้ว่านางรู้สึกผิดไปหรือเปล่า จ้าวซิน ซินจับมือของนางอย่างสั่นเทาเบาๆ หากไม่หวาดผวา นางก็ไม่เป็นถึงเช่นนี้

นางยอมที่จะแต่งงานกับผีกินคน ดีกว่าต้องเห็น ใบหน้าจอมปลอมน่าสะอิดสะเอียนของเป่ยจื่อห้าวอีก

ดังนั้นนางต้องคิดหาวิธี ถ้าหากนางจำไม่ผิดหลังจากทีนางขึ้นไปบนเกี้ยวเจ้าสาว ทั้งสองขบวนดูเหมือนจะ ไปทางทิศตะวันออกด้วยกัน หลังจากเดินทางไปตลอด สิบลี้ถึงจะแยกจากกัน ขบวนหนึ่งไปทางตำหนักสาม ทางตะวันออกเฉียงเหนือ อีกขบวนหนึ่งเลี้ยงไปทางทิศ ตะวันออกเฉียงใต้

จางยวี่โหร่วจับผ้าเช็ดหน้าในมือแน่น ในครั้งนี้ไม่ว่า จะต้องพยายามใช้วิธีใดก็ตาม นางก็ต้องเปลี่ยนแปลง ชะตาชีวิตตัวเองให้ได้