ตอนที่ 10 ปฏิบัติต่อกันอย่างจริงใจ

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ชเยศไม่รับสายเธอเลยสัก สายเดียว นี่มันชัดเจนพอแล้วว่าผู้ชายคนนั้นไม่ควร ค่าที่เธอจะคิดถึงเขา เธอคงไม่เลิกราเพราะแบบนี้แน่ๆ!

จิรภาสยอมรับ การที่เขาเอาผู้หญิงคนนี้มาอยู่ข้าง กาย มันช่างเป็นการตัดสินใจที่ไม่เลว

จิดาภายิ้มอย่างนิ่งๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา เธอเลือกที่จะ เป็นกระดาษสีขาว งานแต่งงานไม่ได้เป็นพิธีการอะไร ถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้จักกันมาไม่นาน แต่จิดาภารู้สึก ได้ถึงว่ามีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้เธอสนใจเข้าใกล้ ผู้ชายคนนี้

“คุณค่ะ ของที่คุณสั่งให้เตรียมไว้ดิฉันเอาไปไว้ที่ห้อง นอนและห้องน้ำแล้วนะคะ” คนใช้พูดอย่างเคารพนบ น้อม

จิดาภาจับมีดและส้อมในมือแน่น ในใจเหมือนมีลูก กวางตัวน้อยๆ เดินชนกันไปมาชุลมุนวุ่นวาย ใบหน้า เล็กๆ ของเธอที่มองไปจิรภาสก็เริ่มแดงขึ้นมา

คืนวันแต่งงาน!

จิดาภาเดินตามหลังจิรภาสเดินเข้าห้องนอน ในห้อง เต็มไปด้วยกลีบดอกกุหลาบและเทียนหอม เธอเตรียม พร้อมมาตั้งนานแล้ว แต่พอมาถึงขั้นนี้แล้วจริงๆ ก็ยัง รู้สึกกลัวและตื่นเต้นกังวลใจ
เท้าทั้งสองข้างเหยียบลงบนพรมสีเบจ และรู้สึกถึง ความอ่อนโยนของผู้ชายคนนี้ที่หล่อแบบเย็นชา การ จัดการของเขาก็เพื่อทำให้เธอรู้สึกสบายขึ้นมาหน่อย

เมื่อจิรภาสเห็นปฏิกิริยาของเธอ ก็พูดออกมาอย่าง เย็นชา “ผมไปอาบน้ำก่อนนะ คุณก็สามารถเตรียม พร้อมสักหน่อย ผมหวังว่าเธอจะเป็นภรรยาของฉัน อย่างไม่ลังเล ถ้าหากคุณยังไม่พร้อม คืนนี้ผมก็จะไม่ทำ อะไร”

คำพูดของเขาช่างอบอุ่น แต่ว่างานแต่งงานนี้เป็นสิ่งที่ จิดาภาเลือกเอง ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นเท่าเทียม กัน เธอจะไม่ให้จิรภาสมารับผิดชอบอดีตของเธอ

จิดาภารวบรวมความกล้า เธอยกข้อมือขึ้นไปดึงฉุด เสื้อเชิ้ตของเขา

วินาทีต่อมา เธอเขย่งเท้าเล็กน้อยแล้วจูบไปที่ริม ฝีปากของเขา หลังจากเวลาอันสั้นๆ จิดาภาก็ต้องการ แสดงออกความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเขาออกมาพอดี เธอถูกเขาโอบไว้ในอ้อมกอด เขาโอบเอวของเธอและ หมุนตัวเธอจนไปตกอยู่บนเตียงนุ่มๆ

จิรภาสพูดอย่างควบคุมตัวเอง เสียงที่ทุ้มต่ำดังขึ้นมา “มั่นใจแล้วจริงๆ เหรอ หลังจากคืนนี้ไป คุณจะเปลี่ยน ใจไม่ได้อีกแล้วนะ”

อุณหภูมิที่ร้อนแรงจากตัวเขาได้ส่งผ่านทางฝ่ามือของ เขาไปสู่บนร่างของเธอ เขาขมวดคิ้วรอคำตอบจากจิดาภา

“ฉันเชื่อว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”

เขาไม่รีรอ ก้มลงไปลงไปจูบเธออย่างดูดดื่ม ความ อ่อนโยนและความอันธพาลของเขานั้นผสมเข้าด้วยกัน อย่างลงตัวในหัวใจและวิญญาณของจิดาภาเหมือนถูก จุดไฟขึ้นมา เธอไม่เคยได้ลิ้มลองความรู้สึกแบบนี้มา ก่อน

เธอพยายามที่จะให้ความร่วมมือกับเขาอย่างเต็มที่ ภายใต้สายตาที่ไม่ชัดเจนและเต็มไปด้วยความรักนั้น เธอสังเกตเห็นการกระทำของเขาอย่างหนึ่ง เธอถูกเขา อุ้มขึ้นมาอย่างอ่อนโยน จูบของเขาค่อยๆ ผ่อนและหยุด ลง และเขาก็เรียกชื่อเธอออกมา

“จิดาภา…”

“หืม?” จิดาภาโน้มคอเขาไว้อยู่ แล้วอุทานออกมาเบาๆ

จิรภาสสูดหายใจเข้าลึกๆ ไปทีหนึ่ง แล้วระงับความ อยากที่อยู่ภายในใจเอาไว้ เขาคิดไม่ถึงว่านี่คือครั้งแรก ของจิดาภา ความรู้สึกเมื่อกี้นี้…ทำให้เขาตกใจ แต่ว่าไม่ นานมากนัก เขาก็ได้ทำการตัดสินใจแล้ว

ไม่ควรรีบร้อนที่จะมีค่ำคืนอันล้ำค่าขนาดนี้

ไหล่ที่กว้างของเขาอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้ชิดกับเธอ มาก “คืนนี้คุณสวยมาก แต่ผมไม่อยากให้คุณต้องเจ็บหรือว่า… ไว้ครั้งหน้าก็แล้วกันนะ”

“ฉัน…ฉันทำอะไรให้คุณไม่พอใจรึเปล่าคะ” จิดาภา คิดว่าตัวเองทําผิดอะไรสักอย่าง เธอจึงเอ่ยปากถาม ออกมาอย่างระมัดระวัง

จิรภาสใส่เสื้อ พยายามที่จะสยบความต้องการของ ตัวเองลง “ต่อไปเรื่องแบบนี้ จะต้องบอกผมก่อน ถ้าไม่ อย่างนั้น ผมทำให้คุณเจ็บ จะทำยังไง”

“งั้น เมื่อกี้…ถือว่าเรามีอะไรกันรึยังคะ” จิดาภาเห็น ท่าทางกังวลของเขา ก็อดไม่ได้ที่จะถาม

“ไม่ว่าจะมีหรือไม่มี คุณก็คือภรรยาของผม” พูดจบ จิรภาสก็อุ้มจิดาภาขึ้นมา แล้วเข้าไปที่ห้องอาบน้ำ “ถือ โอกาสให้ผมตรวจดูสักหน่อยว่าคุณได้รับบาดเจ็บตรง ไหนรึเปล่า”

จิดาภาหัวเราะออกมา และพยายามทรงตัวให้อยู่ “ทำไมคุณถึงดีกับฉันขนาดนี้คะ”

แววตาของเขาเริ่มค่อยๆ หนักแน่น และมองเธออย่าง จริงจังอย่างรวดเร็ว “นี่คือโชคชะตา ถึงจะพลาดพลั้ง ไป ผมก็มีคุณอยู่”

ความเด็ดขาดที่เกินความคาดหมายของเขาทำให้เธอ รู้สึกอบอุ่น เขาแสดงความคิดที่แท้จริงของเขาออกมา ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ดังนั้นความคิดของเขาจึง เป็นเอกฉันท์กันกับเธอได้อย่างง่ายได้
เธอยินยอมที่จะเป็นแมวในอ้อมอกของเขา และกลำ เข้าไปในท่ามกลางความอ่อนโยนที่เด็ดขาดของเขา

มีเพียงต่างฝ่ายต่างให้ความสำคัญกันและกัน ปฏิบัติ ต่อกันอย่างจริงใจ จึงจะสามารถทำให้หัวใจทั้งสองดวง ใกล้ชิดกันมากขึ้น

อย่างน้อย จนถึงตอนนี้จิดาภาก็ไม่ได้ผิดหวังเลยที่ เป็นฝ่ายเข้าก้าวเข้ามาหาเขาเอง