ตอนที่ 8 เธอทำกับเขาดีเป็นพิเศษ

แม้ว่าเป็นคําตอบที่คาดการณ์ไว้แล้ว แต่จิรภาสกลับ มองจิดาภาใกล้ๆ อย่างละเอียดถี่ถ้วน แล้วพูดเสริมว่า “หลักการของผมก็คือ ถ้าเริ่มแล้ว จะเลิกไม่ได้”

“ฉันเคยได้ยินนิสัยในการทำงานของท่านประธานจิร ภาสแห่งบริษัทเค.เอฟ มานานแล้วล่ะค่ะ ฉันรู้ดีว่าตอนนี้ ฉันกำลังทำอะไร ฉันยอมรับสถานะในการเป็นคุณหญิง ตระกูลปรีดาอัครกุล ฉันยินยอมพร้อมใจในการเป็นผู้ หญิงของคุณ แต่ฉันอยากจะขอคุณเรื่องนึงค่ะ”

สายตาที่ทำให้มองทะลุเข้าไปถึงจิตใจของเธอทำให้ คนใจเต้นได้ จิรภาสมองเธออย่างตั้งใจ “ว่ามาสิ”

จิดาภาพูดออกมาอย่างยืนหยัด “เรื่องแค้นเคืองของ ฉันกับชเยศขอให้คุณปล่อยให้ฉันตัดสินใจเอง ฉัน อยากจะจัดการเขาด้วยตัวเอง และอีกอย่างฉันไม่อยาก จะหยิบยืมอำนาจของบริษัทเค.เอฟมาใช้จัดการเรื่องนี้ ค่ะ”

จิรภาสพยักหน้าเห็นด้วยโดยไม่ได้พูดอะไร

ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนคนอื่นเลยจริงๆ เขาก็อยากจะรู้ ว่าจิดาภาจะทำอะไรต่อไป สุดท้ายแล้วผู้หญิงคนนี้จะมี ค่าพอที่จะทำให้เขาใจเต้นได้หรือไม่

ทั้งสองคนเดินเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลปรีดาอัครกุล ด้วยกัน
“ผมมีเอกสารที่ต้องไปดู คุณไปพักผ่อนก่อนละกันนะ” เขาพูดกับจิดาภา แล้วเดินไปข้างหน้าสองก้าว จากนั้นก็ ผายมือซ้ายออกไป “ห้องนอนของผมอยู่ทางนี้”

จิดาภาเขินจนแก้มแดง “…ค่ะ”

ดูเหมือนว่าเขาจะเปิดประตูไว้ให้เธอแล้ว เป็นประตูที่ มีเพียงแค่เธอที่เดินเข้าไปได้

เสียงโทรศัพท์สั่นดังขึ้นรัวๆ คนที่โทรมาก็คือพี่นัก

“จิดาภา จัดการเรื่องทั้งหมดเรียบร้อยแล้วล่ะ เดี๋ยว เปิดเน็ตก็จะเห็นข่าวที่ชนิศาใช้เงินก้อนโตเพื่อแลกกับ บท โดยใช้ความสัมพันธ์กับชเยศเป็นเครื่องมือ ยึด ทรัพย์สินบริษัท สร้างความร้าวฉานให้กับคู่รักที่จะ แต่งงานกัน”

“ขอบคุณนะคะ พี่นัฎ” จิดาภาพูดขอบคุณออกมา อย่างจริงใจ ในตอนนี้พี่นัฎยังคงยินยอมจะอยู่เคียงข้าง เธอ เธอรู้สึก

“ภาจะเกรงใจพี่ทำไม ภาต้องไม่รู้แน่เลย หลักฐาน พวกนี้ ทีมงานของบริษัทเป็นคนให้กับพี่เอง พวกเขา บอกว่าชนิศารังแกมาโดยตลอด พวกเขายินดีที่จะช่วย เหลือภา ภาวางใจเถอะนะ พวกเราทุกคนจะคอยช่วย เหลือและสนับสนุนภา”

“ขอบคุณค่ะ พี่นัฎ…จริงสิ ข่าวเรื่องชนิศาท้องถูกเปิด เผยแล้วใช่มั้ย”
“ยังเลย เรื่องนี้เธอคิดดีแล้วจริงเหรอ ถึงตอนนั้นแล้ว เธอจะทํายังไง

พี่นัฎยังคิดว่าจิดาภายังคงรักชเยศอยู่

จิดาภาเหลือบมองไปทางห้องหนังสือของจิรภาสเล็ก น้อย แล้วยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ “ภาก็เพิ่งจะรู้ ว่าคนที่ ชีวิตลิขิตให้เป็นคู่กับภาไม่ใช่เขา

“งั้นเป็นใครล่ะ หรือว่าจะเป็น…” พี่นัฎรับรู้ถึงจุดที่ เปลี่ยนไปของจิดาภาได้ในทันที เลยเตรียมที่จะถาม ซักไซ้เธอ แต่ก็ดันมีเบอร์ซ้อนโทรเข้ามาขัดจังหวะซะ ก่อน “นักข่าวปากไวโทรมา เดี๋ยวพี่จัดการเรื่องนี้ก่อน นะ!”

“อื้อ ภาจะรอความเคลื่อนไหวจากพี่นะ” จิดาภาวาง สาย สภาพอารมณ์และจิตใจก็เปลี่ยนไปจากเดิม

ชีวิตต้องก้าวออกไปอีกขั้น เพื่อที่จะได้รู้ว่าวิวทิวทัศน์ และหนทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร

ไม่รู้ว่าจิรภาสปรากฏตัวข้างเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่โทร คุยกับพี่นัฎเมื่อกี้ เขาก็ได้ยินเข้าโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะ เขาก็ยืนอยู่ห่างไปไม่ไกลมากนัก นอกจากนี้เขาก็เป็น บุคคลสำคัญในวงการบันเทิงเช่นกัน สืบเรื่องที่จิดาภา เสนอตัวมาแต่งงานกับเขาได้อย่างง่ายดายเหมือนอยู่ที่ ปลายนิ้ว

“คุณได้ยินหมดแล้วเหรอ” จิดาภาหันไปแล้วมองเขาอย่างจริงจัง เธอก็กลัวว่าเขาจะรู้สึกไม่ดีอยู่ในใจ

“คุณทำได้เด็ดเดี่ยวจริงๆ” จิรภาสเข้าไปใกล้จิดา ภายื่นมือออกมาจับคางของเธอ แล้วมองหน้าเธอด้วย สายตาที่ดูอันตราย

“ฉันแค่ทำในสิ่งที่ฉันคิดว่าถูกต้อง!” จิดาภามองเขา อย่างเด็ดเดี่ยว ในแววตาของเธอไม่มีความลังเลเลย แม้แต่น้อย “คุณอย่าเข้าใจผิดนะ…

“ความคิดเห็นของผมสำคัญด้วยเหรอ” เขายิ้มอย่าง ลึกลับ ปล่อยมือจากคางของเธอ แล้วหันไปเปิดประตูตู้ เย็น “ผมแค่เชื่อในสิ่งที่ผมเห็น”

ประโยคนี้ทำให้จิดาภารู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของเธอ กำลังถูกบางสิ่งบางอย่างสัมผัส เหมือนกับเป็นความ อบอุ่นที่อธิบายได้ยาก

สามีที่เพิ่งแต่งงานกับเธอคนนี้ได้ใจเธอไปเก้าสิบเก้า

คะแนน

หลังจากที่ชเยศรู้ข่าว ก็โกรธจนมือถือ “ใครบอกฉัน ได้บ้าง ว่านี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

ภายในระยะเวลาครึ่งชั่วโมง บริษัทs.jรับสายจากผู้ สื่อข่าวนับไม่ถ้วน ในอินเทอร์เน็ตก็แพร่กระจายข่าวการ ซื้อบทของชนิศาอย่างที่ไม่มีใครคาดถึง และยังมีคอมเม้นของผู้ที่ไม่ออกนามมากมายเปิดเผยข่าวของชนิศา ที่เพิ่งเดบิวต์เสร็จก็ทำให้คู่หมั้นร้าวฉานกันและ

เหล่าผู้จัดยังคงต้องการคำอธิบายจากชเยศ

ในตอนนั้น ข่าวจิดาภาออดิชั่นแทนชนิศาทำให้ชื่อ เสียงของบริษัทs.jถูกผลกระทบอย่างหนัก

ชนิศามองเขา แล้วขมวดคิ้ว “ตอนนี้คุณยังดูไม่ออก อีกเหรอ เรื่องพวกนี้คือเรื่องที่จิดาภาจงใจก่อขึ้น นังนั่น มันไม่ยินดีที่จะคบค้าสมาคมกับฉัน”

“ไม่หรอก ถ้าภาเห็นว่าฉันกับเธออยู่ด้วยกัน ก็ไม่มี ทางไม่มาหาฉันหรอก” ชเยศคิดว่าตัวเองเข้าใจจิดาภา เป็นอย่างดี “ฉันจะส่งคนไปสืบให้”