ตอนที่ 12 ทำไมคุณถึงยังไม่ลืมนูเจ๋อหยางอีก

“ใช่คะ!” เป้ยฉ่ายเวยยิ้ม ตั้งใจตอบเขาไปว่า “คุณไม่มี แฟน ฉันเองก็ไม่มี เรามาคบกันไม่ดีหรือคะ อีกอย่าง เราก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ไม่ต้องปรับตัวเข้าหากันมาก ด้วย”

หลี่จื่อเซียนหยุดเดินทันที เขาดึงมือเป้ยฉ่ายเวยเข้า มาใกล้ ทําเอาเป้ยฉ่ายเวยตกใจนิดหน่อย “แต่ผมว่า สายตาคุณมันฟ้องว่าคุณยังชอบนูเจ๋อหยางอยู่นะครับ”

“คือฉัน….. เป้ยฉ่ายเวยฝืนยิ้ม ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี หลี่จื่อเซียนกลับอ้าแขนทั้งสองโอบกอดเธอไว้แนบอก “ผมชอบคุณครับ ดังนั้นผมจะแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้ละ กัน”

“ผมให้เวลาคุณได้เพื่อลืมเรื่องเขาซะ แต่ว่าคุณต้อง จำไว้ว่า ตอนนี้คุณเป็นแฟนผมอยู่ คุณอาจจะยังไม่ชอบ ผมในตอนนี้ แต่ก็ห้ามไปยุ่งเกี่ยวใดๆกับเขาอีก ไม่อย่าง นั้นผมโกรธคุณจริงๆด้วย?”

เขาทำท่าเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ลูกอม น้ำเสียงงอน เล็กน้อย จนเป้ยฉ่ายเวยอดขำไม่ได้ ยื่นมือออกไป กอดเขาไว้แน่น ตอบอืมเบาๆ ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆรู้สึกอยาก ร้องไห้ขึ้นมา

มีผู้ชายดีดีแบบนี้มาชอบเธอ ทำไมเธอถึงจะลืม เจ๋อหยางไม่ได้ล่ะ?
เมื่อเป้ยฉ่ายเวยและหลี่จื่อเซียนแยกกันแล้ว พอถึง บ้านเธอก็รับสายของหนานฉิงทันที หล่อนบ่นว่าทําไม เธอถึงรีบกลับ แถมยังบอกอย่างตื่นเต้นว่า “เวยเวยเธอ รู้หรือยังว่าฉันกับฉูเจ๋อหยางกลับมาคบกันอีกแล้วนะ!”

เป้ยฉ่ายเวยตอบ “อืม ฉันรู้แล้ว เห็นแล้วล่ะ”

“เธอรู้ไหม ครั้งก่อนที่เขาทำเฉยชากับฉันน่ะ ฉันยัง คิดว่าเขาต้องปฏิเสธฉันแน่ๆ!” หนานฉิงอมยิ้ม “ที่ไหน ได้ เขายังแอบชอบฉันอยู่ แต่รอให้ฉันสารภาพความใน ใจออกมาก่อนเท่านั้นแหละ บ้าจริงตานี่!”

หนานฉิงถามต่อว่า “เธอกับหลี่จื่อเซียนกลับไปพร้อม กันไหม พวกเธอคุยกันแล้วว่าไงบ้างล่ะ?”

“ก็ดีนะ” เป้ยฉ่ายเวยบอก แสร้งทำเป็นสบายใจ “ฉัน

ย้ายมาอยู่กับเขาแล้วล่ะ อวยพรพวกเราหน่อยสิ!”

“พระเจ้าช่วย พวกเธอนี่มันไวไฟกันจริงๆ!” หนานฉิงอุ ทานเสียงดัง ไม่ยอมน้อยหน้า “ไม่รู้ล่ะ เธอนัดวันเลี้ยง ข้าวฉันกับอาเจ๋อด้วย แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องกลับไปกับอา เจ๋อแล้ว”

“โอเค ระวังตัวด้วยนะ”

ได้ยินเสียงปลายสายวางหูอย่างรวดเร็ว เป้ยฉ่ายเวย รู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก เธออยากจะเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง ซะ
ทำไมหนานฉิงจึงเรียกชื่ออาเจ่อได้อย่างใกล้ชิดสนิท สนมกันนักนะ?

นูเจ๋อหยางเป็นทนายที่มีชื่อเสียงมาก ในวงการ กฎหมายไม่มีใครไม่รู้จักคนอย่างเขา 3ปีที่แล้วตอนที่ จัดตั้งสำนักงานกฎหมายขึ้น เขารับทำคดีหลายร้อย คดี ไม่มีคดีไหนที่เขาแพ้ความเลย เขาเป็นมือวางอันดับ ต้นๆของวงการนี้ ทั้งๆที่อายุยังน้อย ดังนั้นเขาจึงออก ข่าวอยู่บ่อยๆ

ตอนเช้าเขาพาหนานฉิงไปที่ทำงานด้วย หลังจาก เวลาผ่านไปราว 3 ชั่วโมง ก็มีข่าวนับไม่ถ้วนเผยแพร่ ออกมา ถ่ายภาพอย่างใกล้ชิดจำนวนมากของคนทั้ง สองทำให้บรรดานักข่าวเชื่อว่า ในที่สุดทนายคนดังฉ เจ๋อหยางก็มีแฟนสักที

หนานฉิงให้สัมภาษณ์กับสื่อต่างๆ พลางปล่อยให้ พวกเขาถ่ายรูปตนได้ตามสบาย เธอยิ้มไปพลางให้ สัมภาษณ์ว่าตนและฉูเจ๋อหยางเคยคบกันมาก่อน แต่ว่า ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ต้องแยกทางกันไป ตอนนี้จึง ได้กลับมาคบกันอีกครั้ง

“ว้าว คิดไม่ถึงเลยว่าทั้งสองคือรักแรกพบหรือคะ!” พนักงานในร้านชื่อเสี่ยวซงดูข่าวบันเทิงด้วยความตื่น เต้น แล้วหันไปถามเป้ยฉ่ายเวยว่า “นี่ พี่เวยเวย พี่เคย เจอรักแรกพบบ้างไหม!”

“ไม่เคยจ้ะ!” เป้ยฉ่ายเวยบอก พลางยื่นมือไปปิด หน้าจอโทรศัพท์ “เวลาทำงาน ไม่อนุญาตให้เล่นโทรศัพท์นะจ้ะ ข่าวบันเทิงนั่นก็ไร้สาระด้วย”

“แต่ว่าฉันรู้สึกว่าฉูเจ๋อหยางหล่อมากเลยนะคะ แถม ยังหนุ่มยังแน่นด้วย น่าเสียดายที่เขาเคยเจอรักแรกพบ แล้ว ถึงจะเลิกกันไปตั้งหลายปี แต่ก็ยังกลับมาคบกัน อีกได้ พี่ว่าไหมทำไมผู้ชายดีดีอย่างนี้ไม่ตกมาอยู่ในมือ ของพวกเราบ้างนะ?”

เป้ยฉ่ายเวยยิ้มแล้วยิ้มอีก ไม่ได้ตอบอะไร

นี่คือหนานฉิง ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเธอเองละก็ คงจะไม่ เปิดเผยขนาดนี้หรอกมั้ง? ไม่เช่นนั้นทำไมตลอดระยะ เวลา 3 ปี เธอจึงต้องคอยหลบๆซ่อนๆเวลาอยู่กับเขา?

เป้ยฉ่ายเวยคิดได้ทันทีว่าเธอไม่อยากพักอยุ่แถวนี้ อีกแล้ว ไม่เพียงเพราะเหตุผลที่ไม่อยากเจอหน้าหนาน ฉิงอีกแต่ยังมีเหตุผลอื่น

วันต่อมาเธอรีบตื่นแต่เช้า รีบนัดหมายกับบริษัทขน ย้ายบ้าน จากนั้นจึงโทรหาหลี่จื่อเซียน “จื่อเชียน ที่อยู่ ของฉันหมดสัญญาแล้ว ฉันขอย้ายไปอยู่กับคุณสักพัก ได้ไหมคะ?”