บทที่ 2 วันที่ 1000ที่คุณจากไป

เป็นจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของสิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้า ของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่” วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึก

เก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเป็นจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน

ฟังเธอเลย

แต่ว่าเขาไม่

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ เป็นจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ เป็นจิ้ง

พูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย
สายจาของมูวี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเป็นจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ? “เสียงทุ้มต่ำของสิงก็ดังขึ้น เชิ้ต ของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ? “ใบหน้าของเป็นจิ้งดูด

ไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเงี่ยนดังๆจากด้านนอกเข้า มาเป็นจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับ เขานานๆหน่อยเหรอ……..

เป็นจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบ จะเป็นเพื่อนบ้านกัน เงี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไป ทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉัน ชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ! “เงินจึงรีบเขียนเบอร์โทรตัวเอง จากนั้นก็ลงรถ

มู่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเงิน งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากระดาษแน่น

เงี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับ มาเป็นจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ? นี่ไม่ใช่ว่า สําเร็จแล้วเหรอ? “
“ไม่ใช่เขา เป็นจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าถึงไม่ได้

เงี่ยนจองรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็น

ล้าน!

“ลูกพูดอะไร? อย่าหลอกแม่ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดู หน่อย”

เงินจึงนิ่งไป มองสิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่

ออกมา

ในรถนั้น สิ่งมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่น ลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้า มาว่า : วันที่1000ที่คุณจากไป

เป็นจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของสิ่งยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ น้ำเสียงของสิ่งมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ! “เป็นจิ้งยิ้ม เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ พอพูดจบเสียงของเงี่ยนก็เข้ามาเป็นจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่ง

เวินจิ้ง:

สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า ผมมี

ธุระ ไปก่อนนะ” เป็นจิ้ง โล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มี

เรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เงี่ยนก็ยังมองมา เป็นจิ้งปิดประตูดัง “ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง? “

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้? “

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เป็นจิ้ง ครั้ง นี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!

เงินจึงกลับเข้าห้อง ปิดประตู