บทที่ 1 โชคร้ายสุดๆ

“คุณเงิน คุณ25ปีแล้ว? “

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน? ”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน? ”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง? “

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมี มารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “เกี่ยวอะไร กับคุณเหรอ! “

“คุณ…เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ? ก็แค่รู้จักกัน และกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย! “ผู้ชายตรงข้ามขมวด คิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน! “เป็นจิ้งหยิบกระเป๋า

ขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ
ชายคนนั้นรีบดึงเงินทิ้งไว้ หมายความว่าไงอ่ะ? คุณอาย ใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อน

ข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด เป็นจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟ ในมือของเว้นจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออก จากร้าน

เป็นจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ เธอหยิบทิชชูจากในกระเป๋าอย่างอื่นๆ มอง เสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็ รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของสิงเย็นชา มองไปที่เป็นจิ้งด้วยใบหน้าได้ ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้า ใน กระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เงินจึงรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้ ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม! ”

“น่ารำคาญจะตายชักเงินจึงดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจาก ร้านกาแฟ
ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูท นั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็น แล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เป็นจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดัง ขึ้นมา ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง? ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?

“จบแล้ว เป็นจิ้งตอบไปสองคำ ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไม่ได้ เป็นจึงยิ่งรำคาญมาก

ขึ้น

“อะไรกัน? นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆ ให้ ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!

เงินจึงไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลัง

รถขยับออกไปไม่ได้ เป็นจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลง จากรถวันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ! ถึงได้โชคร้าย สุดๆแบบนี้!

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เป็นจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอ นึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป
ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เซ่สีดำก็มาจอด

ข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคย นั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสารกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เป็นจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆ พร้อมส่ายหัว ไม่เป็นไรค่ะ ลำบาก คุณเปล่าๆ

“ไม่ลำบาก สิงยังคงเย็นชาใส่

เป็นจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมี แท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้า

ส้นสูงพัง

มู่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขา ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเงินจึงขึ้นไป ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก