ตอนที่7 ค่าทิป

เจ้าหนุ่มสมควรตาย ช่างมีทักษะการกระตุก

เงินฉันจริงๆ

ใบหน้าหล่อเหลา

ดวงตาเสน่ห์ร้าย

ร่างกายก่าย่านําสัน

ซินเหยาเข้าสู่ห้วงสภาวะโดยสมบูรณ์…

ฮ่องเต้ยิ่งกำเริบเสืบสาน จุมพิตอย่างหนักหน่วง เร่งเร้า

ป่าเถื่อน โรมรันเข้าใส่ อันตรายจนแทบถึงชีวิต!

พงหญ้าล้มระเนระนาด

ราตรีแห่งวังต้องห้าม ได้เผามอดไหม้ลงอย่างสิ้นเชิง

จนกระทั่งหมดสิ้นเรี่ยวแรง คนทั้งสองกอดก่ายกันและ

ผล็อยหลับไป

สตรีนี้ น่าปลาบปลื้มเป็นอย่างยิ่ง

“เจ้า! มีนามว่าอะไร? เจิ้นจะแต่งตั้งเจ้าเป็นชายา” เรื่อง แรกหลังจากที่ฮ่องเต้รู้สึกตัวขึ้นมาก็คือการตัดสินใจโปรด กรุณาธิคุณให้สตรีที่จุดไฟพิศวาสเขาเป็นพระชายา
แต่เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาก็พบว่า ในลานสวนนั้นว่างเปล่า

เหลือแต่เพียงกองหญ้าที่ถูกกลิ้งทับระเนระนาด……

ข้างกายของเขาวางไว้ด้วยทองคำหนึ่งแท่ง

หญิงงามไม่พบ กลับเหลือทิ้งไว้เพียงทองคำหนึ่งแห่ง

ฮ่องเต้เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้น!

“สารเลว! นางอย่างไรถึงได้กล้าบังอาจเห็นเจิ้นเป็นชาย

บ้าเรอ?

ฮ่องเต้ระเบิดโทสะขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด

สังหาร

ปรากฏกลิ่นอาย

ค่ำคืนแห่งความหลงใหลและพึงพอใจ ซินเหยาเถรตรง อย่างมากจึงนำทองคำที่มีมูลค่าเพียงหนึ่งเดียวบนร่างของนาง

ทิ้งไว้ให้กับเขา

นางยอมรับว่าหนุ่มรูปงามทำให้นางเพลิดเพลิน เจ็บปวด ใคร่ตายกลับสุขสันต์ดั่งเทพเซียน

แต่ในเหยาไม่ใช่สตรีที่หมกมุ่นไร้ศีลธรรมสำส่อน เมื่อ ฤทธิ์ยาจางหายไป นางกลับไม่อาวรณ์ความรู้สึกแบบนั้นอีก

นางคือสายลับ!

สิ่งสำคัญที่สุดของสายลับก็คือความอิสระที่ไม่ตายตัว

ภายใต้สถานการณ์ที่ถูกฤทธิ์ยาควบคุม นางสามารถ เรียกหนุ่มบริการได้แต่ไม่อาจที่จะชื่นชอบ แม้ว่าหนุ่มบริการผู้นั้นจะรูปงามและหาญกล้าก็ตาม

ฟ้าเผยแสงรำไร นางทิ้งทองคำไว้หลังจากที่ตื่นขึ้นแล้ว พลันหลบหนีออกมา

นางวกไปวนมา ในสถานที่ที่ราวกับวงกต จนในที่สุดนางก็ หนีออกมาได้

แต่เมื่อนางกระโดดขึ้นกำแพงที่ฝั่งที่สูงสุด นึกว่าใกล้จะ หลุดพ้นจากเขาวงกตที่ทั้งน่ากลัวและแปลกประหลาดนี้แล้ว กลับพบความสิ้นหวัง นางกวาดสายตามองออกไปไกล รูป แบบสิ่งก่อสร้างล้วนเหมือนกันหมดทุกหนแห่ง

ภายในใจนางเกิดความรู้สึกลางร้ายบางอย่าง นี่มันไม่ใช่รูปแบบเมืองในศตวรรษที่ 21 เลยนี่นา…….

นางเตร็ดเตร่อยู่ภายในเมืองที่แปลกและประหลาด พบเห็นสิ่งก่อสร้าง โบราณแสนประหลาดเหล่านี้ บนถนนแต่ง กายกันก็แปลกๆ รูปแบบการสัญจรที่ล้าหลัง นี่มันเหมือนย้อน กลับมาสมัยยุคราชวงศ์ถัง ซึ่งโบราณเลยนะเฮ้ย……

นี่คือที่ใดกัน? ซินเหยาสิ้นหวังแล้ว

ความอ่อนแอและความเหน็ดเหนื่อยในด้านกำลังกาย ได้ ทำลายจิตวิญญาณความเชื่อมั่นให้พังพลายลง นางสูญเสีย การทรงตัว ดวงตาดำมืด ทรุดตัวสลบลงไปกลางถนน……

ฮ่องเต้จอมเผด็จการสีหน้าเขียวคล้ำ
พวกทหารองครักษ์ชั้นหัวกระทิของพระราชวังหลวงที่แท้ ล้วนเป็นสัดใส่ข้าวหรือไร? กระทั่งสตรีที่อ่อนแอก็ยังหาไม่พบ หรือนางหนีออกไปนอกพระราชวังแล้ว?

ภายในตำหนักเทพอันเปลี่ยวร้าง

เรียวนิ้วของฮ่องเต้ลูบลวดลายดอกกุหลาบที่ยกขึ้นเล็ก

น้อยบนมุมขวาล่างของกล่องศักดิ์สิทธิ์ ภายในหัวเต็มไปด้วย

ความสงสัยหนักอึ้ง “เหตุใดบนไหล่ของสตรีนางนั้นจึงมีรูปที่

คล้ายกัน? หรือนางมีความเชื่อมโยงแปลกประหลาดบางอย่าง

กับกล่องศักดิ์สิทธิ์? สตรีเอ๊ย! ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ใดเป็นจะต้องหา

เจ้าพบแน่นอน!

จวนอ๋อง โจว

สลบไปสามวันเต็ม จนในที่สุดในเหยาก็รู้สึกตัว หลังจาก ที่ฟื้นขึ้นมา นางตื่นตระหนกพบว่าตนนอนอยู่ในห้องประหลา ดๆอีกแล้ว……