บทที่6 เด็กผู้ชายคนนั้นคือใคร

กานต์พูดจบ ตาเขาก็จ้องมองไปยังทิศทางที่

บริศ เดินไป นรมนจึงตกตะลึง

“หนูเป็นเด็กผู้ชายไปสนใจว่าผู้ชายคนอื่นหล่อหรือไม่หล่อ ทำไมกัน ไปกันได้แล้ว”

นรมนย่อลงอุ้มกานต์

เมื่อเห็นว่านรมนไม่ได้อยากคุยกับเขามากนัก นัยน์ตา กานต์ก็ปรากฏร่องรอยของความเป็นทุกข์ เขายืดเหยียดแขนโอบไปรอบคอและพูดอย่างอ่อนๆ ก็

ผมช่วยมาหาหนุ่มๆอย่างไรล่ะ

“เจ้าตัวแสบ ยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ให้มันน้อยๆหน่อย กลับ มาคราวนี้มาคงให้ป้าคมทิพย์ช่วยจองที่โรงเรียนอนุบาลให้ หนูไปเรียนหนังสือก่อน มีป้าคมทิพย์คอยดูหนูให้ มาถึงค่อย วางใจหน่อย

นรมนอุ้มกานต์เดินออกไปข้างนอก

มือเธอกลับสั่นเล็ก

เมื่อครู่กานต์บอกว่าบุริศร์หล่อได้อย่างไรกัน แม้ว่าพวกเขาพ่อลูกจะมีส่วนคล้ายกันอยู่แปดส่วน แต่การที่กานต์รู้สึกชื่นชมบุริศร์นั้น ทำให้เธอรู้สึกเป็นกังวลใจใช่ น้อย

เขาเป็นลูกชายของเธอ เป็นลูกชายที่เธอให้กำเนิดมา

ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับบุริศร์

เธอไม่มีทางยอมให้บริศร์แย่งลูกไปจากข้างกายเธอเป็น อันขาด

นัยน์ตาของนรมนเปี่ยมไปด้วยความแน่วแน่ เธอจึงไม่ทัน ได้สังเกตเห็นสายตาของกานต์ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ถึงแม้ว่าเขาจะยังเล็ก แต่ว่าทุกคนที่เขานอนหลับ เขาก็รู้ ว่ามาถูกปลุกให้ตื่นโดยฝันร้าย แต่ว่ามาไม่ได้เล่าให้ฟัง มา ไม่อยากให้เขารู้ เขาจึงได้แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ แต่ว่าจะทำ อย่างไรเพื่อที่ทวงคืนความยุติธรรมให้มา เขามีแผนเอาไว้ แล้ว

แม่ลูกทั้งคู่ออกจากสนามบินด้วยความครุ่นคิด นรมนเรียกรถแท็กซี่ พากานต์ตรงไปยังที่พักอาศัยของคน

ทิพย์

ห้าปีแล้ว แต่เธอยังคงอาศัยอยู่ที่เดิม กุญแจก็ยังเก็บอยู่ที่ ตำาแหน่งเดิม

นรมนนำกุญแจออกมาเปิดประตูและพากานต์เดินเข้าไป

ที่นี่เป็นอพาร์ทเม้นต์สามห้องนอน ห้องไม่ใหญ่ แต่การจัด พื้นที่นั้น ให้ความรู้สึกอบอุ่นเป็นอย่างมาก
กานต์มองผ่านครู่หนึ่งก็กระซิบขึ้น “มามี ห้องเราอยู่ที่ไหน

ครับ” ”

“ห้องที่สองทางซ้าย แต่ก่อนมาอยู่ในห้องนั้น

ริมฝีปากของนรมนยิ้มขึ้นเล็กน้อย

เธอและคมทิพย์เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน และยังเป็นรูป เมทที่ดี เมื่อตอนที่เธอถูกแม่เลี้ยงรังแก คมทิพย์ก็มักจะต้อนรับ เธอ ที่นี่เป็นเหมือนบ้านแท้ๆของเธอ

กานต์ลากกระเป๋าเดินทางและเปิดห้องของนรมน

ในนั้นมีรูปนรมนตอนวัยรุ่นแขวนอยู่ แต่ว่ากานต์จำไม่ได้ ตั้งแต่เขาลืมตาดูโลกมา เขาก็จำได้แต่นรมนตอนที่เป็นเช่นใน ปัจจุบัน ในตาของนรมนนั้นแดงก่ำ

นั่นเป็นใบหน้าที่ห่างไกลจากความสวยในปัจจุบันมาก แต่เต็มไปด้วยความสุขของความอ่อนเยาว์ ซึ่งไม่ปรากฏอยู่บน

ใบหน้าของคนในปัจจุบันเลย

นรมนยื่นมือออกไป ค่อยลูบคลำภาพของตัวเอง ใจเธอ

นั้นหดหูเป็นอย่างมาก

กานต์เห็นพฤติกรรมของนรมน เขาจึงถามขึ้นอย่างไม่ เข้าใจ “มามี นี่ใครกันครับ ป้าคมทิพย์หรอครับ

“ไม่ใช่ นี่เป็นรูปมามีสมัยก่อนครับ

เสียงของนรมนสะอื้น มันยากที่เธอจะอดกลั้นเอาไว้ได้
เธอเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง แต่เธอกลับไม่ต้องการ

ให้กานต์ แต่ว่ากานต์นั้นเป็นเด็กที่ไวต่อความรู้สึกคน เขา

สัมผัสได้ถึงความผิดปกติในอารณ์ของนรมน เขาจึงจับมือนรมนและพูดขึ้นว่า “มามี ผมหิวแล้ว มามไป ดูให้หน่อยได้ไหมครับว่าในครัวมีอะไรให้ทานบ้าง เร็วหน่อย

น่า ผมหิวจะตายอยู่แล้ว

พูดแล้ว กานต์ก็ผลักนรมนออกไปจากห้อง

ความเศร้าโศกของนรมนก็หายไป

บนเครื่องบิน กานต์ไม่ได้ทานอะไรเท่าไหร่ เมื่อคิดถึงตรง นี้ นรมนก็ถอดเสื้อโค้ทของตัวเองออก เธอพับแขนเสื้อขึ้นและ พูดว่า “เอาล่ะเอาล่ะ มานี้จะทำอะไรให้ทาน หนูไปหาอะไรเล่น ก่อน อย่าเข้าไปเล่นในห้องของป้าคมทิพย์ล่ะ

“ครับ ผมทราบแล้ว

กานต์ทําปากจู๋และปิดประตูด้านนอก

เขาดูรูปนรมนสมัยก่อนที่แขวนอยู่บนกำแพง และนำ โทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูปเอาไว้ หลังจากนั้นเขาก็เปิด คอมพิวเตอร์ในห้อง

เขาเอารูปนรมนสมัยก่อนในโทรศัพท์โหลดเข้าไป เขาจึง สามารถดึงข้อมูลของนรมนออกมาได้อย่างรวดเร็ว

รวมถึงการแต่งงานของนรมนและบุริศร์เมื่อแปดปีก่อน และเรื่องราวเมื่อห้าปีก่อนที่นรมนถูกฝังร่างอยู่ในทะเลเพลิงเพราะเรื่องชู้สาว

นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของของกานต์ บล็กลง

มามีมีเรื่องชู้สาวรี

เป็นไปได้อย่างไร!

เขารู้ตลอดมาตั้งแต่เกิดว่าในใจของมามีผู้ชายเพียงแค่ คนเดียว นั่นก็คือบริศร์ ถึงแม้ว่าเธอไม่พูด แต่กานต์ก็รับรู้ได้ ถึงความเกลียดชังที่มีอยู่ในหัวใจเธอ

จะต้องเป็นเรื่องที่บุริศร์ทำไม่ดีไว้กับมามีแน่ๆ กานต์รีบค้นหาข้อมูลที่เกี่ยวกับบริศร์ เขารู้ชื่อบริศ จากการที่นรมนละเมอตื่นขึ้นกลางดึก เขาจึง

ทำการตรวจสอบนายบุริศร์คนนี้ เกี่ยวกับภูมิหลังของเขา รวม ถึงสถานภาพการสมรสของเขา เขารู้ชัดแจ้งหมดทุกเรื่อง

ทันใดนั้นกานต์ก็เห็นรูปที่นายบุริศ อุ้มเด็กผู้ชายคนหนึ่งอยู่

เด็กชายคนนั้นน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา หน้าตา คล้ายบุริศร์มาก และสายตาที่บุริศร์จ้องมองเด็กชายคนนั้นก็ แสนจะอบอุ่นและอ่อนโยน

เด็กผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน

กานต์หรี่ตาลง
เขาทำการตรวจสอบเด็กชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว เขาจึง ได้พบว่านั่นคือหลานชายคนโตของตระกูลโตเล็กชื่อว่ากิจจา ตอนนี้อายุสี่ขวบสิบเดือน โตกว่าตัวเขาสี่เดือน