ตอนที่ 7 ทําไมไม่ไปปล้นซะเลยล่ะ!

ตอนนั้นเอง เสียงฝีเท้าก็ดังมาจากหน้าประตู ตามด้วยเสียง เหล่าเกา นายน้อย เรื่องที่นายน้อยสั่งไว้ ผม…ผม

มือเหล่าเกาที่หอบเอกสารอยู่สั่นระริก เอกสารในมือร่วง ลงพื้น เขายืนปากอ้าตาค้าง มองลั่วเสวี่ยจูบกับเฉวียนหมิง พูดอะไรไม่ออก

สองคนนี้พัฒนาความสัมพันธ์กันเร็วขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือเพราะเขิน ก็เลยหาทางให้เขาออกไปจากบ้าน

อีวเสงี่ยหน้าแดงก่ำ เธอทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ดิ้นหลุด จากอ้อมแขนเขาทันที แล้วหันไปพูดกับเหล่าเกา “ลุงเกา ไม่ใช่ อย่างที่ลุงคิดนะ เขาไม่สบาย ฉันดูแลเขา เท่านั้นเอง

จูบแรกในสองภพจบลงเพียงเท่านี้ แถมยังถูกคนเห็นด้วย น่าอายจริงๆ เลย ถึงลั่วเสวี่ยจะผ่านประสบการณ์สองโลกมา แล้ว แต่เรื่องแบบนี้ เป็นใครก็ต้องรู้สึกกระอักกระอ่วน

“ครับๆ ดูแล” เหล่าเกาพยักหน้า แล้วก้มลงเก็บเอกสาร

เงียบๆ

“ลุงเกามาก็ดีแล้ว งั้นฉันขอตัวก่อน” ลั่วเสวี่ยพูดจบก็ไม่ สนว่าเหล่าเกาจะคิดอย่างไร ทั้งไม่คิดจะอธิบาย เธอทำสีหน้า เป็นปกติ ผละจากไปอย่างนิ่งๆ
เหล่าเกาเลิกคิ้ว มองตามหลังมีลัวเสวี่ย แต่ไม่ได้พูดอะไร เขาเดินเข้าไปในห้อง เห็นกล่องยาและน้ำบนหัวเตียง แล้วมุม ปากก็ยกขึ้น

“นายน้อยครับ เธอเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีงาม เพียง แต่เฮ้อ” บางทีเรื่องวันนี้อาจเป็นเรื่องดีก็ได้

อีมั่วเสวี่ยเดินลงมาจากชั้นสาม ออกไปที่สนาม พอได้รับ ลมเย็น ความรู้สึกร้อนผ่าวก็หายไป

แม่คุณ ท่าทางเวลาคุณอาย ที่จริงก็น่ารักดีนะ ลูกบอล เงินแกว่งไปมาตรงหน้าเธอ ท่าทางระรื่น

อลั่วเสวี่ยเอือมระอา “พูดให้น้อยหน่อยได้ไหม ถามหน่อย นายเป็นตัวอะไรกันแน่ มีประโยชน์อะไร ไหนว่ามาซิ ตอนอยู่ โรงพยาบาลเธอยังรู้ไม่หมด

ลูกบอลเงินเหาะเลี้ยว ลอยไปหยุดที่ศาลาในสนาม อีทั่ว เสงี่ยเดินตามไป ดวงตาเป็นประกาย

ฟังให้ดี ผมมาจากดาวที่อยู่ห่างจากโลกหมื่นล้านปีแสง สร้างขึ้นโดยสิ่งมีชีวิตชั้นสูงที่นั่น หมายเลขเจ็ดสี่แปด เป็นร้าน ค้าอัจฉริยะที่สามารถค้าขายแลกเปลี่ยนกับดาวอื่น เทียบ เท่ากับโดรนของโลกนี้ หรือสัตว์ปีศาจในโลกของพวกคุณ เพียงแต่ทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ก็พวกซื้อมาขายไปนั่นแหละ

อลั่วเสงี่ยพยักหน้า ว่าต่อ ร้านค้าอัจฉริยะมีประโยชน์อะไร
“หึๆ ก็ความหมายตามตัวอักษรนั่นแหละ ผมจะให้คุณดู ของสิ่งหนึ่ง ลูกบอลเงินพูดจบ ในสมองลั่วเสงี่ยก็มีสินค้า มากมายจนลานตาปรากฏขึ้นทันที

เหมือนสินค้านานาชนิด ในร้านค้า แต่ที่ต่างออกไปคือ ของใหญ่ตั้งแต่ยานบินแบบต่างๆ ไปจนถึงของเล็กพวกของ เล่นสารพัดชนิด เสื้อผ้า ของกินของใช้ ล้วนมีครบทุกอย่าง มี แม้กระทั่งสมุนไพรและโอสถวิเศษในโลกก่อนของเธอ เพียงแต่ คุณภาพสู้ที่เธอหลอมขึ้นมาไม่ได้

ลูกกลอนตัดกระดูก! อีมั่วเสวี่ยตาไว เห็นขวดยาเล็ก ใบ หนึ่งทันที บนขวดเขียนว่าลูกกลอนตัดกระดูก

ถูกต้อง นี่คือลูกกลอนตัดกระดูก ราคาหนึ่งล้านเหรียญ

ดาว’

ลัวเสงี่ยเลิกคิ้ว เหรียญดาว มันคืออะไร ในโลกก่อน ของเธอมีเหรียญเงิน เหรียญทองแดง เหรียญทอง เหรียญจอ จิน เป็นเงินตราที่ใช้ทั่วไป ส่วนโลกนี้ก็มีเหรียญกษาปณ์ แต่ เหรียญดาวไม่เคยได้ยินมาก่อน

พูดง่ายๆ ก็คือเงิน! หนึ่งเหรียญดาวถ้าคำนวณเป็นเงิน ของที่นี่ อืม…ขอผมคำนวณก่อน น่าจะราวๆ หนึ่งล้าน

แพงขนาดนี้เชียว? ทำไมไม่ปล้นซะเลยล่ะ! เหรียญดาว บ้าบออะไรนี่ ทั้งหนึ่งล้าน ของอย่างนั้นที่โลกก่อนของฉันยัง หลอมได้ดีกว่าเลย!
ลูกบอลเงินยิ้มร่า ช่วยไม่ได้ ของที่ดาวเราก็แพงอย่างนี้ แหละ อีกอย่าง มูลค่าเงินตราของแต่ละดาวก็ไม่เท่ากัน ถูก ไหมล่ะ ของที่เราขายไม่มีสินค้าสำเร็จรูปชิ้นไหนที่ราคาต่ำกว่า หนึ่งล้าน