ตอนที่ 6 ปากเธอค่อนข้างตรง

ในเมื่อทะลุมิติมายังสถานที่ที่ไอทิพย์ขาดแคลนมากกว่าเดิม จริงๆ เธอก็ไม่มีทางเลือก ยังดีที่แม้ไอทิพย์จะเบาบาง แต่ใน อากาศก็ยังพอมีหลงเหลืออยู่บ้าง ยังพอให้ฝึกฝนได้ ถึง อย่างไรการป้องกันตัวเองก็คงไม่มีปัญหา

จากที่เคยมีสถานะสูงส่ง มีพลังอำนาจเข้มแข็ง แล้วต้อง กลายเป็นผู้หญิงธรรมดาไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะมัดไก่ เป็นสิ่งที่ หญิงสาวไม่อาจยอมรับได้ ไม่ว่าจะอยู่ในโลกไหน ผู้แข็งแกร่ง เท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์พูด

“อือ…” ขณะที่มีลัวเสงี่ยกำลังครุ่นคิด เสียงครางของเวี ยนหมิงบนเตียงทำให้ความคิดของเธอสะดุดลง

ในฐานะหมอ เธอลุกขึ้นทันทีเพื่อตรวจดูอาการของชาย หนุ่ม ตอนนี้ใบหน้าเขาแดงมาก แต่บนหน้าผากกลับมีเหงื่อซึม ออกมา

เธอรู้สึกแปลกใจ “ไม่นะ ถูกความเย็นเข้าแล้ว ร่างกาย นี้” เธอพูดพร้อมกับยื่นมือมาแตะหน้าผากเขาเพื่อตรวจ อุณหภูมิ

เมื่อมือสัมผัสถูกเฉวียนหมิง อุณหภูมิร้อนลวกทำให้ทั่ว เสงี่ยถึงกับตกใจ “น่าจะมีไข้สูงมาก ไม่น่าต่ำกว่าสี่สิบองศาว่า เขาอาจถูกเย็นตอนเขา

หุ่นยนต์จะมีความรู้สึกอะไร เสวยส่ายหน้าอย่าง ระอา ค่อยๆ ดึงผ้าห่มที่ปลายเท้า ขณะที่กำลังถึงมือ กลับถูกมือใหญ่สองคว้าไว้แน่น แน่นจนแทบจะทำให้ แขนหัก

ให้ตาย! เมื่อกี้ทำไมสัญชาตญาณป้องกันไม่แรง แบบ” เธอสองออกแตะจุดบนร่างเฉวียนหญิงสอง สามจุดอย่างฉับไว เขากลายมือออก แต่รอยบน มือเธอแทน

ลัวเสวี่ยกัดฟันกรอด ตัววิ่งๆ ออกคิดถึงอะไร บางอย่างวิ่งยังห้อง เมื่อเปิดประตู กลิ่นมาปะทะจมูก หญิงสาวขมวดทันที

ยาแผนปัจจุบันทั้งนั้น ไม่ยาที่อยากสักอย่าง แม้ ปากจะห้องของเฉวียนหญิง

คฤหาสน์ใหญ่โตหลังนอกจากเหล่าแล้ว เฉวียนหม ไม่ส่ง รวมทั้งผลไม้ด้วย

ต้มน้ำ รอน้ำเย็น แล้วป้อนให้เฉวียนหมิงอย่างเสร็จแล้ว อีมั่วเสวี่ยก็ปาดเหงื่อ คิ้วขมวดแน่น

“ต้องหาเวลาปรับสภาพร่างกายนี้แล้ว ไม่ใช่รอจนคน

อย่างเฉวียนหญิงลาโลกไปก่อน แล้วฉันก็ก้าวตามไปด้วย ฉัน ยังอยากฝึกฝนตัวเอง หาโอกาสกลับไปแก้แค้นอยู่นะ

“อืมๆ แล้วก็ถือโอกาสปรับสภาพให้หมอนี่หน่อย เขาเป็น สามีคุณไม่ใช่เหรอ เขาดี คุณก็ดีไปด้วย

อีมั่วเสวี่ยรู้สึกกระอักกระอ่วน ไปให้พ้น! พี่สาวไม่หวั่น

ไหวเพราะความงามหรอก ถึงหมอนี่จะรูปหล่อ แต่พี่สาวไม่ ชอบเขา ที่ฉันไม่ให้เขาตาย ไม่ได้หมายความว่าจะคิดหาวิธี รักษาเขาให้หาย

โลกนี้ไม่มีทั้งสมุนไพรวิเศษหรือยาวิเศษ คิดจะรักษาเขา ยาก…ยากมากๆ!

หลังจากเฉวียนหญิงกินยาแล้ว อุณหภูมิของเขาก็ค่อยๆ ลดลง เมื่อตรวจอุณหภูมิและจับชีพจรแล้ว อีตั๋วเสวี่ยจึงค่อย

โล่งอก

“จบเรื่องวุ่นซะที” พูดจบก็ดึงผ้าห่มมาคลุมให้เฉวียนหญิง จู่ๆ คนบนเตียงก็ขยับตัว ยื่นสองแขนออกมาข้างหน้า โอบ กอดอีลั่วเสวียโดยบังเอิญ ริมฝีปากเธอสัมผัสกับริมฝีปากที่ปิด สนิทของเขาพอดี

เฉวียนหมิงซึ่งยังมีไข้ทำให้ลั่วเสวยรู้สึกร้อนผ่าว แม้แต่ ลมหายใจที่พ่นรดออกมาก็ยังร้อนระอุ ใบหน้าเธอแดงเรือทันที
ภาพนี้น่าดูจัง! ผู้หญิงนี่นะ คำพูดมักไม่ตรง แต่ปากกลับ ตรงจริงๆ ลูกบอลเงินเหมือนได้ดูหนังสนุก ตื่นเต้นจนตัว เปลี่ยนเป็นสีชมพู