ตอนที่ 4 ชายโฉดออกมาขอถอนหมั้น

เห็นอาการเฉินเยี่ยนแบบนี้แล้ว คนที่มุงดูอยู่ต่างกระซิบ กระซาบ ป้ายนั่นก็ยังคงดำเนินเยียนต่อ เมื่อเดินเขียนทำ เธออารมณ์เสียแล้ว

เฉินเวยก็ยังอ้อนวอนขอร้องแทนเงินเยียนอยู่ แต่ความ หมายในคำพูดของเธอเท่ากับยอมรับว่าเป็นเยี่ยนผิด

แม่ของเฉินเยียนคนนั้นร้องไห้กอดเงินเยี่ยน เธอสงสารที่ ลูกสาวกลายเป็นแบบนี้ แต่ลูกสาวเธอทำผิดใหญ่หลวงขนาดนี้ เธอไม่รู้ควรจะทำอย่างไรดี

ตอนนี้ชายหนุ่มที่นอนเลือดอาบหน้าอยู่บนพื้นเริ่มขยับ ดู เหมือนจะฟื้นขึ้นมา

ด้านหลังฝูงชน มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังจ้องมองเหตุการณ์ ทุกอย่างอยู่อย่างนิ่งเฉย

เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลามาก ดูแล้วท่าทางอวดดี ที่ พิเศษคือผมเขาสั้นมาก สั้นมากจนเหมือนว่าผมเพิ่งขึ้นมาได้ไม่ นาน เทียบกับผู้ชายรอบๆ แล้วผมเขาดูไม่ค่อยเข้าพวก แต่ก็ ไม่ได้มีผลต่อใบหน้าหล่อเหลาของเขาเลย

ทั้งตัวเขาดูไม่ค่อยเข้ากับที่นี่เลย แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรที่ เขาอยู่ตรงนี้
เงินเยี่ยนปล่อยให้คนพวกนั้นพูดไป จนกระทั่งมีชายคน หนึ่งปรากฏตัวเธอถึงเงยหน้าขึ้นมอง

เป็นอวี้เหวยหมิน

พูดให้ถูกต้องก็คืออวี้เหวยหมินตอนวัยรุ่น น่าจะอายุ ประมาณยี่สิบได้มั้ง? อวี้เหวยหมิ่นอายุยี่สิบเก้าแล้ว ตอนนี้ กลายเป็นอายุยี่สิบ ยังเด็กอยู่มาก

“อวี่เหวยหมิน”

เงินเยี่ยนตะโกนเรียก ในน้ำเสียงกดเก็บความโกรธเอา

ไว้อยู่

“อา”

อวี่เหวยหมินตกใจขึ้นมา มองเฉินเยี่ยนแล้วรีบพูด “คุณ เรียกผมก็ไม่มีประโยชน์ เฉินเยี่ยน ผมคิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำ เรื่องแบบนี้ได้”

“พี่เหวยหมิน พี่อย่าพูดแบบนี้กับพี่สาวฉัน พี่ พี่ไม่ได้ ตั้งใจ บางที บางทีอาจจะเป็นเพราะพี่เสียใจถึงได้ ถึงได้ไปหา ลุงชุนชาน พี่ให้อภัยพี่สาวฉันเถอะ”

ตอนนี้เฉินเวยไปขอร้องเหวยหมินอย่างน่าสงสาร แต่ ความหมายในคำพูดเธอกลับบอกว่าเป็นเยี่ยนไปหาผู้ชายคน อื่น

“เสี่ยวเวย อย่าพูดแบบนี้ พี่สาวลูกไม่ใช่คนแบบนั้น พี่ สาวลูกเป็นคนจริงใจ เธอกับเหวยหมินหมั้นกันแล้ว ในใจเธอมีแต่เหวยหมิน เธอจะไปหาคนอื่นได้ยังไง เรื่อนี้ต้องมีอะไร แน่นอน เยี่ยนจื่อ ลูกพูด บอกแม่มา ว่าเกิดอะไรขึ้น

แม่เฉินเยี่ยนไม่เชื่อว่าลูกสาวตัวเองจะทำเรื่องแบบนี้ ลูกสาวเธอชอบอวี่เหวยหมินมาตลอด เธอรู้ดี จะไปหาหนุ่ม โสดสูงวัยอชุนชานได้ยังไง

แล้วอชุนชานก็ไม่ใช่คนเอาการเอางาน สาวน้อยสาว ใหญ่ทั่วทั้งหมู่บ้านต่างลือให้แซด จนถึงตอนนี้ภรรยาสักคนยัง ไม่มี ผู้หญิงที่ไหนจะมาชอบพอเขา

แต่ตอนที่คนมาพบ เห็นลูกสาวตัวเองและอวีชุนชานนอน อยู่ในสวนผลไม้นี้ อชุนชาน ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดสลบไป ลูกสาวก็เลือดเต็มหน้าสลบไปเหมือนกัน แล้วยังมีคนบอกว่า เห็นอชุนชานและเฉินเยี่ยนแอบมาที่สวนผลไม้นี้ตั้งแต่ฟ้ายัง ไม่สางแล้ว บอกว่าพวกเขาต้องมีเรื่องอะไรกันแน่ สุดท้ายเลย ตีกัน

เมื่อซื้อชุนชานฟื้นแล้ว กุมศีรษะบอกว่าเป็นเยี่ยนให้คน ไม่อยากแต่งงานกับอวี่เหวยหมิน อยากจะอยู่กับเขาอซุนซาน จะมาปรึกษาเขาว่าจะทำยังไงดี เขามาด้วยความดีใจ รอไม่ นานเฉินเยี่ยนก็มา จากนั้นเขากอดเฉินเยี่ยน แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่า ได้ยินเสียงมีคนมา หรือเป็นอะไรไป เฉินเยี่ยนไม่ยอมเขา และ ต่อสู้กับเขา เฉินเยี่ยนตีจนเขาบาดเจ็บ

ไปบอกเขา ให้เขามาที่สวนผลไม้นี้ บอกว่าเป็นเยี่ยนชอบเขา

เขาด่าเงินเยียนว่าหน้าด้านมาอ่อยเขา เรียกให้เขามาแล้วยังก่อเรื่องแบบนี้อีก คิดถึงผู้ชายจนเป็นบ้าไปแล้ว เลย ลงมือตีเขา เรื่องนี้เขาไม่ยอมจบกับเฉินเยี่ยน

เขาพูดจบ ทุกคนต่างมองไปที่เฉินเยี่ยน สายตามีความ ดูถูกเหยียดหยาม คิดไม่ถึงว่าลูกสาวบ้านเฉินหน้าตาสวยงาม เวลาปกติก็ดูซื่อๆ แต่กลายเป็นว่าทำเรื่องแบบนี้ ผู้หญิงแบบนี้ ใครจะกล้าเอา บ้านอวก็ช่างโชคร้าย อวี้เหวยหมินเป็นเด็กดี ขนาดนั้นทำไมถึงจะแต่งภรรยาแบบนี้ แต่พอเรื่องนี้เกิด บ้านอ ต้องไม่เอาเฉินเยียนแล้วแน่นอน เฉินเยียนแต่งออกยากแล้ว ถึงแม้จะแต่งก็ต้องแต่งกับคนผิดปกติ บ้านจนหรือไม่ก็ชายโสด สูงวัยได้เท่านั้น

ส่วนเฉินเยี่ยนตอนนี้กำลังพิสูจน์คำพูดของอชุนชาน อย่างเลือนราง คำพูดเขายืนยันว่าเฉินเยี่ยนไม่บริสุทธิ์ใจ ยืนยันว่าเป็นเยี่ยนใช้คนไปเรียกให้อซุนซานมาที่นี่ ยืนยันว่า เฉินเยี่ยนหักหลังคู่หมั้นตัวเองไปอ่อยผู้ชายคนอื่น

เฉินเยี่ยนมองเฉินเวย มองอวี้เหวยหมิน เวลานี้ในใจเธอ สั่นสะท้าน อาการปวดหัวเมื่อกี้ เป็นเพราะเธอได้รับความทรง ว่า เธอเลยไม่สนใจว่าคนพวกนี้ว่าเธอยังไง

แต่ความทรงจำนี้กลับทำให้เธอกลัว ความทรงจำนี้ และ ร่างกายที่เจ็บปวดบอกเธอว่า เธอไม่ได้ฝันไป เธอมาเกิดใหม่ แล้ว

เฉินเยี่ยน หญิงสาวที่ชื่อและหน้าตาเหมือนเธอ เกิดใน หมู่บ้านกลางภูเขา ปีนี้อายุสิบแปด หมั้นกับอวี่เหวยหมินคนในหมู่บ้านเดียวกัน

บ้านเฉินเยียนมีพ่อแม่ พ่อชื่อเดินจง หน้าตาหล่อเหลา เป็นคนฉลาด แต่เพราะที่บ้านยากจน เลยใช้ชีวิตไปวันๆ แม่ชื่อหวางนิ้ว หน้าตาธรรมดา เป็นลูกสาวเกษตรกรที่

และจะธรรมดา

คุณปู่คุณย่าของเฉินเยี่ยนเสียชีวิตไปหมดแล้ว

เฉินเยี่ยนเป็นคนซื่อๆ จริงใจ ไม่ค่อยชอบพูด ที่บ้านมีพี่ ชายอีกคนชื่อเฉินกุ้ย เฉินกุ้ยมีบุคลิกนิสัยเหมือนเป็นเยี่ยน

พี่ชายแต่งงานกับภรรยาชื่อช่างเหลียน หน้ากพื้นๆ แต่ โมโห ปากไม่ดี อยู่บ้านชอบแกล้งเฉินเยี่ยน

เฉินเยี่ยนยังมีน้องสาวและน้องชายอีกอย่างละคน

น้องชายชื่อเฉิน ปีนี้สิบขวบ เป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดี สนิทกับเฉินเยียน

น้องสาวชื่อเฉินเวย ปีนี้สิบห้า ก็คือเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า

คนนี้

อยู่ๆ เฉินเวยก็กลายมาเป็นน้องสาวแท้ๆ ของเธอ น้อง สาวที่มีพ่อแม่คนเดียวกัน

เฉินเวยร่างกายอ่อนแอมาตั้งแต่เด็ก และเพราะว่าหน้าตา

น่ารัก ปากหวาน ผู้ใหญ่มักเอ็นดู เวลาเธอพูดมักจะเสียงค่อย เสียงเบา บอกว่าเธอดีกันหมด
แต่เฉินเยี่ยนมั่นใจได้ว่าเฉินเวยคนตรงหน้าไม่ใช่คนอื่น เธอก็คือเฉินเวยคนปัจจุบัน เพราะว่าในความทรงจำเกินเวย เคยหยั่งเชิงเธอมาก่อน แต่เป็นเยี่ยน ในตอนนั้นไม่ใช่เธอ เลย ไม่เข้าใจที่เฉินเวยหยั่งเชิง

ตัวเธอกลับมาเกิดใหม่ในร่างคนที่ชื่อแซ่เดียวกับตัวเอง

แต่ตอนนี้เป็นปลายยุค 70 ตอนนี้ชาติที่แล้วของตัวเองก็ ยังไม่เกิดเลย ทำไมถึงย้อนกลับมาที่นี่? อีกอย่างยังเกิดมา พร้อมกันสามคนอีก ยังมีอวี่เหวยหมิน เธอมั่นใจว่าเป็นสามี คนปัจจุบันของตัวเอง

เกิดใหม่แล้ว? เกิดใหม่แล้วจริงๆ? ทั้งสามคนเกิดใหม่ พร้อมกัน? เรื่องนี้ช่างยุ่งเหยิงเสียจริง

ไม่ ไม่ เฉินเยียนคิด ในความทรงจำเป็นเวยมาหยั่งเชิง ตัวเองหนึ่งปีก่อน เหมือนสองเดือนหลังจากนั้นอวี้เหวยหมินก็ มาหยั่งเชิงตัวเองเหมือนกัน พวกเขาคงมาเกิดก่อนตัวเอง

ทำไมพวกเขาทั้งสามคนถึงมาเกิดด้วยกัน แต่คนละเวลา

ในเมื่อเกิดใหม่แล้ว ทำไมถึงยังต้องมาเกี่ยวข้องกัน

เฉินเยียนคิดไม่ออก

“ผู้หญิงหน้าไม่อายแบบนี้จะมาแต่งงานเป็นสะใภ้บ้านเรา ได้ยังไง? ยังไงพวกเราก็ไม่ยอม ปล่อยให้เธอทำขายหน้าไป หมดแล้ว นี่ขนาดถูกจับได้ ถ้าจับไม่ได้ไม่รู้ว่าจะไปอ่อยผู้ชายอีกไม่รู้กี่คน งานแต่งนี้ พวกเราไม่ยอมรับ เอาสินสอดทอง หมั้นของพวกเราคืนมาให้หมด

แม่ของอวี่เหวยหมิน ซึ่งก็คือป้าซุย เฉินซุยโวยวายขึ้นมา อีกรอบ

“อืม ผู้หญิงแบบนี้ ครอบครัวพวกเราก็รับไม่ได้

อวี่เหวยหมินก็พูดขึ้นมา เรื่องแบบนี้เกิด ถึงแม้จะโดนคน นินทา แต่ชื่อเสียงของเฉินเยี่ยนเสียหายหมดแล้ว เธอไม่มีหน้า ไปเจอใครอีกแล้ว แล้วตัวเองก็ยังสามารถถอนหมั้นเงินเยี่ยน ได้ ความคิดนี้ของเวยเวยไม่เลวเลย รอเรื่องนี้สงบลงก่อน อา ยุเวยเวยก็โตพอดี ถึงตอนนั้นตัวเขาก็สามารถแต่งงา นกับเวยเวยได้แล้ว ไม่ต้องมาเป็นห่วงนังปีศาจเฉินเยี่ยนคนนี้ แล้ว

อวี้เหวยหมินรู้สึกว่าเป็นอย่างนี้ก็ดีมาก ส่วนเรื่องที่ทำ แบบนี้แล้วจะทำร้ายเฉินเยี่ยนไหม เขาไม่ใส่ใจ แถมยังคิดชั่ว ไปอีกว่า เฉินเยี่ยนตายไปยิ่งดี ถ้าไม่ใช่เฉินเยียน เขากับ เวยเวยจะมาอยู่ในที่กันดารแบบนี้ กลายเป็นเกษตรกร ใช้ชีวิ ยากจนข้นแค้นนี้ได้ยังไง เขาเลยเกลียดเฉินเยี่ยนมาก