ตอน4 โน้มตัวสู่อ้อมกอดเขา

ตอนที่4 โน้มตัวสู่อ้อมกอดเขา

“ลี่หลินซูช่วยฉันด้วยข้อร้องล่ะ พอพูดคำนี้เสร็จหลิวเซียน เซียนตรงเข้าไปเกาะแขนลี่หลินเย่คืนนี้เธอแค่ไปกับเขา

กลิ่นหอมจากสาวน้อยและอุณภูมิร่างกายที่ร้อนรุ่มส่งผ่าน

ไปยังลี่หลินเย่

ความร้อนที่ผิดปกติทำให้หลินเยอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่อง เมื่อคืน

“ไม่สบายเหรอ? “หลินเยู่หันกลับมาพร้อมใบหน้าหล่อ

เหลาตรงหน้าหลิวเซียนเซียน

ตาคมลึกจมูกเป็นสันและริมฝีปากบางนั้นคนนี้มีรสนิยม มากกว่าชายในความทรงจำของหลิวเซียนเซียนมากกว่าคนที่ เธอเห็นในทีวีและสิ่งพิมพ์อีก

หลิวเซียนเซียนหายใจเข้าลึกๆแต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะมอง

เขา

“อืม เธอรู้สึกไม่สบายจริงๆ ไม่รู้ว่าทำไมกันพออยู่ต่อหน้า ชายคนนี้เธอไม่เคยต้องการที่จะซ่อนมันไว้

12ปีก่อน
และ12ปีต่อมา

กลิ่นหอมจากตัวเขาหลิวเซียนเซียนเอนตัวสู่อ้อมแขน หลินเย่โดยไม่ได้ตั้งใจ

ลั่วเฟิงที่อยู่ไม่ไกลจะเข้ามาถึงหลิวเซียนเซียนออกแต่ก็ เห็นสายตาที่เหลือบมองมาทางเขาเขารับรู้ได้เลยว่าลี่หลินเย่ไม่ อยากให้เขาก้าวเข้ามา

“อยากให้ฉันช่วยเธองั้นเหรอ? “หลินเยพยุงเอวของ หลิวเซียนเขียนไว้

“อืม…..คุณช่วยฉันด้วย “หลิวเซียนเซียนพูดออกมาเสียง

“หลิวเซียนเซียนเธอมียางอายมั้ย? เธอทำแบบนี้ฉันจะ โทรหาพ่อเธอหลิวเพิ่งจนว่าฉันจะยกเลิกงานแต่งงาน

พอประธานหลังรู้สึกตัวก็รีบพุ่งเข้ามาเขาไม่รู้จักหลินเย และไม่รู้จักลี่หลินซูด้วยดังนั้นเลยไม่ได้จริงจังอะไรกับหลินเย

“จะยกเลิกก็ยกเลิกสิฉันไม่ต้องการแต่งกับคุณหรอก” หลิว เซียนเซียนทนไม่ไม่ไหวพูดขึ้นร่างกายที่เจ็บปวดในอ้อมแขน หลินเย่และเพื่อความอยู่รอดเธอบอกกับตัวเองว่ายังไงก็ตาม คืนนี้อย่าให้ประธานหลังพาเธอไปได้ไม่งั้นเธอจบแน่

ประธานหลังไม่คิดว่าหลิวเซียนเซียนจะให้เขายกเลิกงาน แต่ง “หลิวเซียนเซียนเธอกล้าเหรอมาหาฉันเดี๋ยวนี้นะ
ผู้หญิงที่ใกล้ปล่อยให้หลุดไปไม่ได้ไม่งั้นที่ทำมาทั้งหมด สูญเปล่าแน่

แต่มือเขาที่ยังไม่ทันได้เอื้อมถึงหลิวเซียนเซียนหลินเย จ้องด้วยสายตาเย็นเยือก หยุดนะ

เสียงของเขาทำให้ประธานหลังตกใจแล้วชักมือ กลับ แก…..แกเป็นใคร?

ด้วยรัศมีของลี่หลินเยู่ทำให้เขาตกใจไม่กล้าต่อกรกับ หลินเที่อยู่ตรงหน้าไม่งั้นสายตาของคนนี้อาจจะฆ่าเขาได้

“ไปให้พ้น ลี่หลินเย่ไม่อยากสนใจประธานหลิงหันมามอง ลั่วเฟิงลั่วเฟิงจึงรีบกางแขนกั้นประธานหลิงเอาไว้

ส่วนลี่หลินเย่โอบหลิวเซียนเซียนไว้แล้วเดินเข้าไป

ในclubblue

ห้องโถงอันงดงามภายในclubblueชายทั้งสามที่มองผ่าน หน้าต่างก็รีบเดินจากประตูเข้ามาทักทาย

เมื่ออยู่ไกลเกินจนเห็นหน้าผู้หญิงไม่ชัดตอนนี้จะต้องเห็น ให้ได้ว่าผู้หญิงประเภทไหนกันที่สามารถจับชายภูเขาน้ำแข็ง อย่างลี่หลินเย่คนนี้ได้

ทันทีที่ลี่หลินเย่เงยหน้าขึ้นเขาเห็นจิ้นหญ้เดินไปข้างหน้า โดยไม่สนใจสายตาที่ประกายออกมาจากดวงตาเขา จองห้อง พักให้ฉันด้วย”
“ได้…ได้ครับ เมื่อกู้จิ้นหยู่ได้ยินหลินเย่พูดคำนี้แล้วคิด ว่าตัวเองฟังผิดพอตรวจสอบอีกครั้งแล้วว่าไม่ได้ฟังผิดไปก็รีบ ตอบกลับไปทันที

ในเวลาเดียวกันสายตาก็มองไปที่หลิวเซียนเซียนที่อยู่ใน อ้อมแขนลี่หลินเยู่หัวเราะคิกคัก” ให้เตรียมอะไรอีกมั้ยครับ?

“ไม่ต้องแล้ว “คำเดียวเท่านั้นลี่หลินเย่ก็เดินตรงไปที่ลิฟต์ โดยไม่สนใจชายทั้งสามที่อยู่ด้านหลัง

จินเฉินมองหลังของหลินเย่และมองไปที่กู้จิ้นหญ้ที่กำลัง จองห้องพักที่หน้าเค้าเตอร์แล้วพูดกับมู่เย่ไปอย่างมีความ สุข หลินเย่เอาจริงดิ?

“อุ้มมาโรงแรมขนาดนี้จะไม่เอาจริงได้ไง? “เย่ไปมอง จิ้นยี่เฉินแทบอยากจะเดินตามไปด้วย

ลี่หลินเยอุ้มหลิวเซียนเซียนเข้าไปในลิฟต์

ภายในลิฟต์สีเงินที่สะท้อนทั้งสองคนในผนังลิฟต์หลิว เซียนเซียนที่เหมือนจะไม่รู้อะไรดึงคอเสื้อของเธอเพื่อคลาย ความร้อน

ลี่หลินเย่เอียงหัวขมวดคิ้วมองมือข้างหนึ่งพยุงหัวเธอไว้อีก ข้างก็ปล่อยหมัดเหนือศีรษะ

“ปิ้ง แสงประกายไฟทำให้ทุกอย่างดับมืด

ชายทั้งสามที่กำลังเปิดกล้องวงจรปิดดูโมโหจนแทบจะปิดกล้องวงจรปิดในห้องควบคุมทั้งหมดในclubblueลี่หลินเยโหด เกินไปแล้วกล้าทำลายกล้องวงจรปิดของโรงแรม