เจ้าหญิงในดวงใจ (3)

อิสริยาคอยแต่หลบอยู่ข้างหลังของอนลตลอดเวลาที่ครอบ ครัวเมดิสันมาพักอยู่ที่บ้านเกียรติกรไกร จนกระทั่งถึงวันที่ครอบ ครัวเมดิสันต้องเดินทางกลับประเทศอังกฤษ หลังจากที่โลแกน กับอาวุธคุยแผนงานธุรกิจร่วมกันเสร็จเรียบร้อย

อิสรียาชอบเล่นหม้อข้าวหม้อแกง เธอชอบแอบชวนอนลไป เล่นกับเธอที่เรือนกระจกที่ปลูกดอกไม้ที่แม่อรทัยชอบเอาไว้ แต่ วันนี้มีโรเบิร์ตติดตามอนลมาเป็นแขกประจำร้านเจ้าหญิงของอิส รียา อน ไม่เข้าใจโรเบิร์ตเหมือนกันว่าทำไมถึงอยากจะมาเล่น กับน้องสาวของเขาทั้งที่น่าจะอยู่เล่นเกมคอมพิวเตอร์กับเจมส์ผู้ เป็นพี่ชายในห้องนอนเสียมากกว่า

“ร็อบเดินให้ห่างจากน้องสาวของเราด้วย น้องยิ่งกลัวนาย อยู่” อนลเตือนเพื่อนสนิทที่ทำท่าอยากมาเดินเข้าไปใกล้กับอิสรี ยาที่เดินนำหน้าไปพร้อมกับอุปกรณ์ของเล่นขายของที่รักและ ถนอมดั่งดวงใจ

“เรารู้ว่าน้องกลัวเรา นายไม่ต้องตอกย้ำก็ได้ แต่นายให้น้อง ถือของเล่นถุงใหญ่เองคนเดียวแบบนี้ได้ไง ให้เราช่วยน้องนาย ถือดีไหม”

“นายอย่าไม่ยุ่งเลย น้องเขารักของเล่นของเขา ให้ถือเองนะ ดีแล้ว ลองไปแตะต้องแล้วเกิดพังขึ้นมา พาลร้องไห้สามบ้าน แปดบ้านกันพอดี” อนลรีบเตือนโรเบิร์ตด้วยความหวังดี
“น่าเสียดายที่วันพรุ่งนี้เราต้องกลับบ้านแล้ว ถ้าบ้านของนาย อยู่ติดกับบ้านของเรา ป่านนี้เราคงได้มาเล่นเป็นเพื่อนน้องของ นายได้ทุกวันแล้ว น้องของนายจะได้ไม่เหงาด้วย” โรเบิร์ตรู้สึก เสียดายที่เวลาเดินเร็วเกินไป เขายังอยากเห็นหน้าหวานตากลม โตของเจ้าหญิงตัวน้อยอีกสักหน่อย อยากจะเข้าใจภาษาไทยที่ ปากน้อยช่างเจรจาอ้อนทั้งอาวุธและอนลให้ยิ้มและหัวเราะด้วย

“น้องเราไม่เหงาหรอก นายไม่ต้องห่วง เมื่อวานก่อน น้องบอก ว่าเจอเพื่อนใหม่ บ้านอยู่ติดกันนี่เอง อีกหน่อยคงชวนมาเล่นที่ บ้านด้วยละมั้ง แต่ขอบใจที่นายมีใจเป็นห่วงน้องสาวของเรา

“น้องสาวของนายก็เหมือนน้องสาวของเราเหมือนกัน” โรเบิร์ ตอยากจะพูดต่ออีกประโยคหนึ่งแต่กลัวว่าจะโดนเพื่อนรักกันท่า เขาไม่ให้เข้าใกล้อิสรียาขึ้นมา เขาได้แต่คิดอยู่ในใจเท่านั้นเอง

น้องของนายเป็นเจ้าหญิงในดวงใจของเราต่างหาก รอให้เรา โตก่อนเถอะ เด็กอะไรยิ้มที ใจเราละลายไปหมดแบบนี้ นายนล ไม่ต้องห่วงเลย เราจะดูแลน้องนายดีอย่างกับเจ้าหญิงเลย โร เบิร์ตไม่มีวันให้อนลได้รู้ความจริงที่เด่นชัดในใจของเขาอย่าง เด็ดขาด เขาจะเฝ้ารอวันที่เจ้าหญิงน้อยของบ้านเกียรติกรไกร เติบโตเป็นเจ้าหญิงของเขาในอนาคต ตอนนี้เขาคงได้แต่เก็บ เกี่ยวความสุขที่ใกล้จบลงเอาไว้เป็นน้ำหล่อเลี้ยงหัวใจไปก่อน

“พี่นลขา…น้องจะทำขนมเค้กดอกไม้ พี่นลเก็บดอกไม้ให้น้อง นะคะ” เสียงหวานส่งยิ้มหวานจับใจไปอ้อนพี่ชายของเธอที่เพิ่ง ผ้าใบนั่งเล่นเปิดร้านให้เธอเสร็จ
“ครับน้องสาว ให้พร็อบไปช่วยเก็บดอกไม้ด้วยได้ไหมครับ

“ได้ค่ะ” อิสรียามองดูพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าที่ส่งยิ้มนำมา เธอเริ่มคุ้นเคยกับพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้ามากขึ้น เธอไม่ได้กลัว เขาแบบครั้งแรกที่เจอกันกับวีรกรรมโดนกอดเป็นหมอนข้าง รอยยิ้มของพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าดูอ่อนโยนและอบอุ่นขึ้นทุก วัน วันนี้เด็กน้อยได้ยินมาว่าคืนนี้พี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าจะต้อง กลับบ้านแล้ว เด็กน้อยแอบเสียดายที่พี่ชายที่คอยเอาใจเธอจะ หายไปอีกหนึ่งคนและไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไร

ยามเมื่อวัตถุดิบเป็นดอกไม้สีสันสวยงามมาครบ เด็กน้อยขึ้น ดินน้ำมันหลากสีสันเป็นตัวแทนเนื้อขนมเค้กและตกแต่งด้วย ดอกไม้เสียสวยงาม ขนมเค้กก้อนแรกตามธรรมเนียมแล้ว อิสรี ยาจะต้องให้กับอนลแบบทุกครั้ง แต่วันนี้เด็กน้อยกับทำอะไรที่ แตกต่างไปจากทุกวันที่ทำให้อนลดีใจที่น้องสาวเลิกกลัวคนต่าง ชาติเสียที

“วันนี้ให้แขกก่อนนะคะพี่นล” โรเบิร์ตยิ้มกว้างกับขนมเค้กดิน น้ำมันปั้นที่สวยงามกว่าที่เขาคิด เจ้าหญิงตัวน้อยของเขาดูมี ความสามารถด้านศิลปะไม่ใช่น้อย

“ก้อนใหญ่สุดให้พี่นลของน้อง” อนยิ้มกว้างอารมณ์ดีที่ยังไง น้องสาวให้ความสำคัญเขามาเป็นอันดับหนึ่งเช่นเคย แต่อาการ ขยับตัวไปมาของโรเบิร์ต เด็กฝรั่งตัวโตทำเอาทุกอย่างยังไม่เป็น ท่าขึ้นมา

เมื่อผึ้งตัวหนึ่งบินเข้ามาใกล้ โรเบิร์ตรู้ตัวดีว่าเขาเป็นพวกแพ้ผึ้ง เขายังไม่อยากสร้างปัญหาในการเดินทางกลับบ้านคืนนี้ให้ กับครอบครัว อาการกลัวผึ้งกำเริบขึ้น จนเขาเผลอลุกขึ้นทำให้ อุปกรณ์ของเล่นทั้งชุดของอิสรียาพังไม่เป็นชิ้นดีเลย เจ้าหญิงตัว น้อยที่เริ่มเปิดใจผูกมิตรโรเบิร์ตเปลี่ยนจากรอยยิ้มหวานเป็น เสียงร้องไห้ดังลั่นในทันทีที่เธอเห็นชุดอุปกรณ์ของเล่นทำครัว ของรักที่แม่อรทัยซื้อให้ชุดใหญ่พังลงต่อหน้าต่อตา

“พี่นลขา…ของเล่นที่แม่อซื้อให้ทั้งหมดแล้ว มันมีชิ้นเดียวบน โลก ฮือ..ฮือ…น้องเกลียดพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้า” เสียงร้องไห้ ปานใจจะขาดของอิสรียาทำเอาอนลไม่รู้จะทำตัวอย่างไรดี ใน เมื่อโรเบิร์ตเองไม่ได้ตั้งใจทำอุปกรณ์แสนรักของอิสรียาพังเลย

“พร็อบขอโทษ พร็อบไม่ได้ตั้งใจทำให้ของเล่นของน้องพังเลย พี่เสียใจที่ไม่ระวังตัวเอง น้องจะให้อภัยพี่รอบได้ไหม” โรเบิร์ตได้ แต่คุกเข่าลงตรงหน้าของเจ้าหญิงตัวน้อยและเอ่ยคำขอโทษออก มาจากใจด้วยแววตาสีฟ้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด แต่คำขอ โทษของโรเบิร์ตคงส่งไปไม่ถึงเจ้าหญิงในดวงใจของเขา อิสริยา ไม่เข้าใจว่าโรเบิร์ตกำลังพูดอะไรกับเธอเลย อนลได้แต่กระซิบ กระซาบแปลให้น้องสาวตัวน้อยที่ร้องไห้ในอ้อมกอดฟังเท่านั้น

“พี่รอบเขาบอกว่าขอโทษที่ทำของเล่นของน้องพัง เขาเสียใจ มากนะ น้องครับ…ของทุกอย่างบนโลกมีพังมีเสียหายได้ พี่นล เข้าใจว่าน้องเสียใจที่ของเล่นที่แม่อรซื้อให้พัง แต่ว่าน้องต้องดู ว่าของเล่นพังเพราะอะไร หากว่าเจตนาของคนทำพัง เขาตั้งใจ ทำ พี่นลจะไม่ห้ามให้น้องโกรธเกลียดพี่ร็อบเลย แต่หากเป็ทําผิดนะครับอนลถือโอกาสสอนน้องสาวในตัว

เป็นของแม่อร ให้ไว้ แม่อรของน้องอยู่ในไกลแสน ไกลมันเป็นของเล่นทำให้น้องรู้สึกว่าแม่อยังตรงกับ น้อง” อิสรีกอดเอวอนลและร้องไห้อีกครั้ง เด็กน้อยเธอจะวันได้กอดแม่อรทัยอีกแล้ว แม้แต่ของเล่นต่างยังพังลงแล้วเช่นกัน

“แม่อรในหัวใจของกับพี่นลเสมอ ไม่ว่าของชิ้นไหนที่ แม่อร ให้ไว้ มันจะไป น้องรักพี่นล แม่อยังอยู่กับและ นลตลอดเวลาอิสรียาได้แต่ร้องไห้พยักหน้ารับตามที่อนล พูดปลอบน้องน้อยของเขา

“พี่นลช่วยพี่สัตว์ประหลาดตาฟ้านะคะ น้องไม่โกรธ เขาได้ น้องเชื่อตามพี่นลสอน พี่นลช่วยน้องซ่อมของเล่นเท่าที่ ซ่อมได้คะ” อนลพยักและหันแปลให้โรเบิร์ตนั่ง คุกเข่าขอโทษอิสรียานิ่ง เด็กหนุ่มเฝ้าคำให้อภัยจากเจ้าหญิง ตัวน้อยอยู่พื้นตรงหน้า

น้องเขาไม่โกรธนายแล้ว เขาเข้าใจแล้วว่าเป็น เดี๋ยวซ่อมน้องบ้านกัน ก่อนนายเดินทางกลับเย็นนะอนลหันไปชวนเบิร์ตเก็บข้าวของที่พังลงใส่ถุงและเอากลับไปนั่งซ่อมแซมกันที่ บ้านเกียรติกรไกร

เย็นนั้นก่อนโรเบิร์ตเดินทางกลับอังกฤษ เด็กหนุ่มแอบหยิบตุ๊กตาหมีตัวโปรดเขาชอบพกเดินทางไปไหนมาไหนด้วยกัน เขาเอามันไปวางเอาไว้ในห้องนอนของอิสริยาและเขียน

โน้ตทิ้งเอาไว้ “ตุ๊กตาเท็ดดี้เป็นของรักของพี่รอบ พร็อบให้น้องเอาไว้ชดเชย ความผิด ฝากน้องช่วยดูแลเจ้าเท็ดดี้แทนพร็อบด้วยนะครับ แล้ว

วันหนึ่ง ร็อบจะกลับมาหาน้องอีกอย่างแน่นอน”

พี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้ากลับบ้านเกิดเมืองนอนไปแบบไม่เคย กลับมาให้อิสริยาได้เห็นหน้าอีกเลย แต่เจ้าตุ๊กตาเท็ดดี้ของพี่ สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าทำให้อิสรียานอนหลับสนิท เด็กน้อยเลิก ร้องไห้ละเมอหาแม่อรทัยอีกเลย

อิสรียาพกเจ้าเท็ดดี้ของพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าไปไหนมาไหน ด้วยตลอดเวลา และสงสัยว่าพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าจะจำเธอได้ ไหมในวันที่ได้เจอกันอีกครั้งหนึ่ง หรือจะว่าไปแล้วอิสรียาเองต่าง หากที่อาจจะจำพี่สัตว์ประหลาดตาสีฟ้าไม่ได้แล้วเสียมากกว่า ในความทรงจำของเจ้าหญิงน้อยวันนี้เติบโตเป็นเจ้าหญิงแสน สวยไปแล้วนั้นมีเพียงแววตาอบอุ่นสีฟ้าเท่านั้นที่เธอจำได้ตั้งใจ