8

กล่าวจบริมฝีปากแกร่งก็บดเบียดเข้าหากลีบบางบอบบาง ชมพูเรือของเธออย่างจงใจ ก่อนจะลงโทษเธอด้วยจุมพิตลง ทัณฑ์ที่รุนแรงเข้าขั้นป่าเถื่อน หญิงสาวตัวแข็งทื่อด้วยทำอะไรไม่ ถูกไปชั่วครู่ เมื่อได้สติเธอจึงพยายามดิ้นรนหาทางรอด และดู เหมือนว่าอาการดิ้นรนของเธอจะยิ่งทำให้ชายหนุ่มเพิ่มระดับ ความรุนแรงของจุมพิตและแรงโอบกระชับให้มากขึ้น จนเธอ รู้สึกราวกับว่าจะตัวเธอจะแหลกละเอียดในอ้อมกอดเขาเสียให้ ได้

หญิงสาวพยายามเม้มปากสุดฤทธิ์เพื่อป้องกันการรุกรานจาก ลิ้นรุ่มร้อนของเขาที่หาทางแทรกเข้าไปในโพรงปากของเธอ แต่ ชายหนุ่มเองก็ไม่ยอมละความพยายามง่ายๆ เช่นกัน ไรฟันขาว ขบลงบนเรียวปากนุ่มเพื่อหวังจะใช้ความเจ็บปวดนั้นเป็นตัวช่วย ในการเปิดริมฝีปากบางให้เผยอออก แต่ก็ไร้ผล ปารวียุติจุมพิต ลงทัณฑ์ลงกะทันหัน ก่อนดึงหน้าตัวเองขึ้นมาจ้องลึกเข้าไปในตา เธอ แววตาจริงจังและวาวโรจน์นั้นสะกดเธอให้ยืนตัวแข็งไม่ ขยับเขยื้อนไปได้อย่างง่ายดาย

“เก่งนี่! นี่คงฝึกมาดีล่ะสิท่า ถึงขนาดทำให้ฉันเกือบเชื่อได้ว่านี่ เป็นจูบแรกในชีวิตเธอ ทำท่าทางไร้เดียงสาได้เนียนจริงๆ แต่ เสียใจ ฉันไม่มีวันเชื่อผู้หญิงมากเล่ห์หิวเงินอย่างเธอหรอก!”

เพียะ!!
คราวนี้ญาตาวีไม่ได้ขาดสติในการตบหน้าเขาเหมือนครั้งแรก แต่เธอตั้งใจจะตบเขาเพื่อหวังจะเป็นการตักเตือนให้เขารู้ว่า สิ่งที่ เขากำลังพูดอยู่นั้นเป็นเรื่องที่ทำร้ายจิตใจผู้หญิงเป็นอย่างมาก และมันไม่ควรออกมาจากปากของผู้ชายที่ควรจะเป็นสุภาพบุรุษ อย่างเขาเลยแม้แต่น้อย

แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้เข้าใจในคำเตือนของเจ้าของร่างบาง ตรงหน้า ในเวลานี้ความโกรธามันครอบงำจิตใจของเขาจน แยกแยะผิดชอบชั่วดีไม่ออกเอาเสียเลย รู้แต่ว่าเขาจะต้องทำ อะไรสักอย่าง อะไรก็ได้ที่จะทำให้ผู้หญิงที่เขาตราหน้าว่า “หัว เงิน ตรงหน้าเขา ได้รับบทเรียนอย่างสาสมจากการที่บังอาจตบ หน้าเขาไปถึงสองครั้งสองครา

ใบหน้าคมคายก้มต่ำลงอีกครั้ง และญาตาวีไม่อาจมีโอกาส ในการเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากร้อนรุ่มที่ก้มลงมาประกบกลีบปาก บอบบางของเธออีกครั้งด้วยความรุนแรงและแม่นยำ คราวนี้มือ หนาข้างหนึ่งของเขาตะปบลงบนแผ่นหลังบอบบาง ออกแรงกด เล็กน้อยให้ร่างเธอเข้ามาแนบชิดร่างของแกร่งเต็มไปด้วยมัด กล้ามอย่างคนออกกำลังกายเป็นประจำของเขา ส่วนมือใหญ่อีก ข้างบีบกระชับตรงคางมนอย่างแรง ในขณะที่ไรฟันขาวสวยขบ ลงบนริมฝีปากบางเพื่อเป็นการบังคับให้เธอยอมเปิดปากรับการ บุกรุกจากเรียวลิ้นของเขา

หญิงสาวผู้อ่อนประสบการณ์ในทนต่อการรุกเร้าด้วยความ รุนแรงหากแต่เร่าร้อนจากคนที่มีประสบการณ์มากกว่าได้ไม่นาน นัก ในที่สุดเธอก็ยอมเปิดทางให้เรียวลิ้นร้อนรุ่มของเขาเข้าไปควานหาความหวานจากโพรงปากของเธอจนได้ ปารวีรู้สึก เหมือนกับว่าตนเองเป็นราชสีห์หนุ่มผู้แก่กล้าที่กำลังล่ากวางน้อย อย่างเอาเป็นเอาตาย เมื่อเรียวลิ้นเล็กๆ ของเธอพยายามเบี่ยง หลบลิ้นของเขาอยู่ตลอดเวลาอย่างไม่ยอมถูกเอาเปรียบได้ง่ายๆ ซึ่งนั่นกระตุ้นให้เขารู้สึกสนุกและอยากจะเอาชนะเธอมากขึ้นไป อีก จนในที่สุดหญิงสาวต้องยอมแพ้ความร้อนแรงแต่หวานหอม ที่เขาเป็นผู้ก่อขึ้น ยอมให้เขาเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กๆ ของเธอ อย่างว่าง่าย

ญาตาวีรู้สึกเหมือนมีแรงกดดันบางอย่างที่ทำให้เธอหายใจไม่ ออก เหมือนมีผีเสื้อนับร้อยหมุนวนอยู่ในท้องเต็มไปหมด หูไม่ ได้ยินเสียงสิ่งใดเลย ในเวลานี้นอกจากเสียงลมหายใจ เสียงจูบ ของเขาและเธอ และที่ชัดเจนที่สุดดูเหมือนจะเป็นเสียงหัวใจของ เธอที่ดังราวกับจะทะลุออกมาเต้นอยู่นอกอก เธอรู้สึกว่าโลกไม่ ได้หยุดหมุน หากแต่หมุนเร็วขึ้นจนเหมือนกับว่าเท้าเธอจะไม่อยู่ ติดพื้น และเธอกำลังจะลอยขึ้นสู่ท้องนภา กำลังล่องลอยอยู่บน ปุยเมฆสีขาวที่นุ่มละเอียด

ปารวีตั้งใจว่าจะแค่จูบเพื่อเป็นการลงโทษที่เธอกล้าตบหน้า เขา แต่เมื่อได้ลิ้มลองความอ่อนหวานที่หวานกว่าน้ำผึ้งเดือนห้า จากเธอแล้ว เขาก็ยากที่จะห้ามใจในการยุติจุมพิตนี้ลงได้ เขาจูบ เธอ จูบอย่างที่เขาต้องการนึกอยากจะจูบ ลืมไปเสียสนิทว่าเธอ เป็นผู้หญิงหิวเงินที่น่ารังเกียจ ลืมไปว่าเขาต้องเกลียดผู้หญิงคนนี้ ลืมไปว่าผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาวของคนที่ทำให้แม่เขาต้องทน ทุกข์ตลอดชีวิต เวลานี้เขารับรู้เพียงแต่ว่า เขาต้องการลิ้มลองความหวานจากเธอให้และมากที่สุด

อยู่ๆ ริมฝีปากบางเคลื่อนออกห่างริมฝีปากกระด้างหากแต่ นุ่มนวลเสียแปลกใจลืมตาตัวเอง ออกมาจากภวังค์ของความหอมหวาน เมื่อรู้สึกร่างบางใน อ้อมแขนการต่อต้านหรือตอบโต้เมื่อครู่ แขนแข็งแรง เปลี่ยนมาซ้อนร่างเธอขึ้นอ้อมกอดแทน ร่างบางหลับพริ้ม อยู่อ้อมกอดเขาอย่างไม่สติ วีรีบมุ่งหน้าตรงไปยังนอนของหญิงร่างบาง

ชายหนุ่มจ้องใบหน้านวลใสเป็นลมล้มไม่ได้สติบน เตียง สวย สวยมาก เรียกว่าสวยหยาดฟ้ามาเลยว่า ไม่เชื่อเลยว่าเธอจะอ่อนประสบการณ์ถึงขนาดเป็นลมเมื่อโดน จูบเช่นเมื่อครู่นี้ หากว่าเธอไม่ใช่…

ไม่ไม่! ผู้หญิงคนมีมารยาเป็นพันเล่มเกวียน เขาจะ ใจอ่อนเพียงแค่เธอเสแสร้งเธอ คนเพื่อพ่อของเขาอีก เธอต้องชดใช้ความเจ็บปวดแม่ของ เขาไม่แทนแม่ของเธอ ยอมสมปรารถนาเด็ด ขาด ไม่ว่าสิ่งที่เธอต้องการนั้นคืออะไรก็ตาม!

ญาตาวีลืมตาตื่นขึ้นมาเช้าของอีกวัน เมื่อคืนเธอฝัน แปลกๆ ฝันปารวีเข้ามาจูบเธอ ที่ตอนรุนแรงก่อนจะ แปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนและเรียกร้องยากห้ามใจตอบแต่มันก็แค่ความฝัน ความจริงแล้ว…เธออยากจะให้มันเป็นแค่ ความฝันเท่านั้น ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นจริงเลย ด้วยไม่รู้ว่าหาก มันเกิดขึ้นจริงๆ เธอจะสู้หน้าเขาได้อย่างไร?

หญิงสาวลุกขึ้นจากที่นอนอย่างสะลึมสะลือ ก่อนเดินตรง

เข้าไปในห้องน้ำซึ่งอยู่ภายในห้องนอนของเธอนั่นเอง เธอยืนอยู่

หน้าอ่างล้างหน้าซึ่งตรงหน้าเป็นกระจกเงาบานใหญ่ ญาตาวียน

จ้องมองร่างของตนเองในกระจก เธอยืนสำรวจหน้าตาตัวเองไป

เรื่อยๆ จนมาสะดุดเมื่อเจอคราบแดงๆ คล้ายเลือดติดอยู่ที่ริม

ฝีปากล่างของเธอ หญิงสาวค่อยๆ ใช้มือคลำกลีบปากบางเพื่อ

สํารวจว่าคราบเลือดนั้นเป็นแผลจากส่วนใดกันแน่

“โอ๊ย!”

ญาตาวีรู้สึกแสบแปลบเมื่อคลำไปโดนแผลที่ริมฝีปากล่างของ ตนเอง พยายามนึกทบทวนดูว่าเธอไปได้แผลนี้มาจากที่ใดกัน จะว่าละเมอตกเตียงแล้วปากไปกระแทกเข้ากับประตูหรือ ก็ไม่ใช่ จะว่าเดินหกล้มจนปากกระแทกขอบเตียง ก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ เพราะเท่าที่จำได้เธอไม่เคยเดินหกล้มเลยตั้งแต่มาถึงที่นี่ แล้ว เธอได้แผลนี้มาจากที่ไหนกันแน่เนี่ย?

เอ๋! หรือว่า…จูบเมื่อคืนมันเกิดขึ้นจริง? เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ อย่างนั้น ไม่ใช่แน่ๆ เขารังเกียจเธอออกอย่างนั้นคงไม่มีวันจบ เธออย่างแน่นอน เธอคงคิดถึงบ้านมากจนฟุ้งซ่านไป แต่ถ้าเขา ไม่ได้จูบเธอ แล้วไอ้แผลแตกนี่มันมาจากไหนกันล่ะ? โอ๊ย! ยิ่งคิด ก็ยิ่งกลุ้ม!