บทที่ 19 สถานการณ์ที่เลือกไม่ได้

ตอนนี้จ้าวเทียนรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนตาชั่ง เขาไม่ สามารถเอนเอียงไปทางไหนมากจนเกินไป

ไม่งั้นอาจจะมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น

‘ ที่แท้ความรู้สึกเมื่อครู่ มาจากสองสาวที่นั่งอยู่ข้างฉันนี่เอง

“ น้องจ้าว…กินปูผัดผงกระหรี่พวกนี้สิ พี่แกะเนื้อออกมาให้เธอ เรียบร้อยแล้ว ” กงเสี่ยวเหมยพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“ขอบ…คุณครับ” เขาตอบด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

“นายกินกุ้งอบชีสพวกนี้…ฉันแกะเนื้อกุ้งมาให้นายแล้ว มัน อร่อยมากเลยนะ ” เหยาเหยาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

อ่า…ขอบใจมาก ” เขาตอบออกมาเสียงอ่อน

ชิง!

ทั้งสองสาวต่างมองมาที่จ้าวเทียนด้วยรอยยิ้มน้อยๆ พวกเธอ กำลังดูว่าจ้าวเทียนจะกินของใครก่อน

เฮ้อ…

จ้าวเทียนถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาตกปูผัดผงกระหรี่กับกุ้ง อบชีสเข้าปากไปพร้อมกัน แล้วเดี๋ยวพวกมันด้วยสีหน้าฝืนทน

เหตุการณ์แบบนี้ได้ผ่านมาหลายรอบแล้ว เขาไม่รู้ว่าพวกเธอแอบนัดกันมาก่อนหรือเปล่า

เวลาที่มีคนตักอาหารมาให้

เขา อีกคนก็จะตักให้ด้วย…

ถ้าตัวเขาตักอาหารของใครกินก่อน อีกคนก็จะทําหน้าเศร้า เหมือนจะร้องไห้ออกมา…

ทำให้เขาต้องกินอาหารสองอย่างผสมกันทุกครั้ง ซึ่งรสชาติ มันก็ตีกันเองจนเขาต้องฝืนกลืนเข้าไป

จนถึงตอนนี้ หากเขายังไม่เข้าใจอีก ก็คงจะเสียแรงที่อยู่มา เกือบแสนปีแล้ว หญิงสาวทั้งคู่ต่างก็มีใจให้เขา แต่ตัวเขานั้นก็ ไม่รู้จะจัดการกับเรื่องแบบนี้ยังไง

เมื่อคิดย้อนกลับไปในอดีต ตอนที่เขาถูกคู่หมั้นของตัวเองหัก หลัง แล้วตายไปอย่างน่าสมเพชนั้น วิญญาณของเขาถูกท่าน อาจารย์ดึงมาที่แดนสวรรค์

เขาได้เลือกที่จะผนึกความทรงจำความรู้สึกทั้งหมดในอดีต แล้วตั้งใจฝึกฝนอย่างบ้าคลั่ง จนสามารถช่วงชิงตำแหน่ง มหาเทพมาได้

จากนั้นก็โดนเต๋าแห่งสวรรค์ควบคุมเป็นหุ่นเชิด ตลอดเวลาที่ ผ่านมานับแสนปี เขาไม่เคยมีคนรักเลย

ทําไมชีวิตเขามันช่างน่าเศร้า…

– เต๋าแห่งสวรรค์….แกทำให้ฉันโสดมานับแสนปี ฉันไม่มีทาง ปล่อยแกไปแน่ ! ‘
ตอนนี้เขารู้สึกว่าลิ้นตัวเองแทบไม่รู้รสแล้ว ต้องทำอะไรซัก อย่าง สายตาเขามองไปที่เฟยเพื่อนรักเป็นคนแรก

คิกคิก

เมื่อลี่เฟยเห็นแววตาต้องการความช่วยเหลือของจ้าวเทียน เธอก็เผลอหลุดหัวเราะออกมา แล้วหันไปกระซิบอะไรบางอย่าง ให้เด็กสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

จ้าวหยูเหมยที่ได้ยินสิ่งที่เฟยบอก เธอก็มีสีหน้าตกใจเล็ก น้อย แล้วมองไปทางพี่ชายด้วยแววตาเป็นประกายระยิบระยับ

สาวน้อยแบบเธอชอบเรื่องอะไรทำนองนี้ที่สุด ยิ่งตัวเอกของ เรื่องเป็นพี่ชายตัวเองยิ่งสนใจมาก…

เฮ้อ…

จ้าวเทียนถอนหายใจอีกครั้ง เมื่อเห็นท่าทางของเฟย อีกฝ่าย คงไม่ช่วยเขาแน่นอน เขากลั้นใจกิน ปลาผัดเปรี้ยวหวานผสมกับ ผัดเผ็ดเต้าหู้อย่างอดทน

งั้น..

สายตาของจ้าวเทียน มองตรงไปที่หวูเฉินผู้เป็นความหวัง สุดท้าย เขาแกล้งส่งสายตาไปทางขวดเหล้าที่ตั้งอยู่

ซึ่งอีกฝ่ายก็รับรู้ได้เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกัน อีกทั้งพรุ่งนี้ยัง ต้องพึ่งพาจ้าวเทียนในการรักษาคุณปู่ลี่ด้วย

หลังจากที่เห็นหวูเฉินกระพริบตาตอบกลับมาให้จ้าวเทียนรู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที เขารีบตักไก่แช่เหล้าผสมกับกระเพราะ ปลาน้ำแดงเข้าปาก แล้วกลืนเข้าไปอย่างรวดเร็ว

” มาเถอะ…ได้เวลาสําหรับการดื่มฉลองแล้ว ” หวูเฉินพูดขึ้น เสียงดัง

ใช่แล้ว…ฉันก็รู้สึกอิ่มแล้วเรามาดื่มกันต่อเถอะ แต่น้องพี่ยัง เด็กอยู่ เธอดื่มน้ำผลไม้ก็แล้วกันนะ ” จ้าวเทียนพูดเสริมขึ้น เมื่อ เห็นแววตาเป็นประกายของน้องสาว

จ้าวหยูเหมยทําแก้มป่อง แล้วมองค้อนใส่พี่ชายของเธอแบบง อนๆ

” เหล้าเหมาไถ50ปีขวดนี้ พี่แอบเอามาจากที่บ้าน เธอลองชิม ดูสิ ” กงเสี่ยวเหมยหันไปบอกจ้าวเทียนด้วยรอยยิ้ม

ในขณะที่พนักงานกำลังรินเหล้าเหมาไถ ใส่แก้วของทุกคนบน

โต๊ะ

ฉันเกือบลืมไป…ตอนที่ไปถ่ายโฆษณาที่ฝรั่งเศสฉันได้ไวน์ Romanee-Conti ปี1990 มา ฉันเลยเอามาวันนี้ด้วย ” เหยา เหยาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม เธอได้ให้พนักงานไปหยิบไวน์ออกมา

” เอ…ให้ฉันลองด้วยพี่เหยาเหยา ” เฟยรีบออกตัวทันที

“ นายก็ลองชิมดูสิ..” สี่เหยาเหยาส่งแก้วไวน์ให้จ้าวเทียนด้วย รอยยิ้มจริงใจ
ตอนนี้ที่อยู่ตรงหน้าจ้าวเทียนคือแก้วเหล้าและแก้วไวน์ ด้าน ข้างเขาก็มีสายตาของหญิงสาวสองคนที่กำลังส่งรอยยิ้มเฝ้ารอ อย่างคาดหวังมาให้เขา

* ทําไมฉันรู้สึกว่าสถานการณ์มันเลวร้ายลง

จ้าวเทียนได้หันไปสบตากับหนูเฉินอีกครั้ง ซึ่งอีกฝ่ายก็มอง กลับมาด้วยสีหน้ายุ่งยากเหมือนกับต้องการจะสื่อกลับมาว่า

นี่ฉันก็ช่วยนายไปแล้ว นายจะเอายังไงอีก

หวูเฉินปรับสีหน้าเล็กน้อย แล้วก็คิดขึ้นในใจ ฉันจะช่วยนาย อีกครั้งก็ได้

“เอ๋…ไวน์นี้พี่อยากลองชิมมานานแล้ว ขอพี่ก่อนแล้วกันนะ” เขาเอื้อมมือไปหาแก้วไวน์ ตรงหน้าจ้าวเทียนทันที

ตุบ!

ที่ใต้โต๊ะ กงซื้อได้เหยียบไปที่เท้าของคู่หมั้นเธอเต็มแรงด้วย ความหมั่นไส้ อีกทั้งยังส่งสายตาเย็นชากลับไปให้

ถ้านายยังไม่หยุดยุ่งเรื่องของคนอื่น…ฉันจะจัดการนาย

หวูเฉินสะดุ้งเฮือกทันที เขาอ่านความหมายของสายตาคู่ หมั้นสาวได้ เขาจึงหดมือกลับมาอย่างรวดเร็ว

” เอ่อ…แต่พอคิดดูอีกที พี่คิดว่าถนัดดื่มเหล้าจีนมากกว่านะ ” เขารีบนั่งลงหยิบเหล้าเหมาไถขึ้นมาดื่มด้วยสีหน้ามีความสุข แล้วแอบส่งสายตาขอโทษกลับไปให้จ้าวเทียน
!!

นี่ฉันต้องดื่มเหล้ากับไวน์ผสมกันจริงๆ จ้าวเทียนคิดขึ้นด้วย ความสิ้นหวัง

เขาแอบมองไปยัง สีหน้าคาดหวังของสองสาวข้างๆ แล้วก็ ต้องถอนหายใจ

ช่างเถอะ…

ในตอนที่เขากำลังจะเทผสมเครื่องดื่มทั้งสองนั้นเอง…

คิกๆๆ อิอิๆๆ

ผู้หญิงทั้งสองคนข้างๆเขาก็หัวเราะออกมาพร้อมกันอย่าง กลั้นไม่อยู่ ตัวของพวกเธอสั่นไหวอย่างรุนแรง แม้แต่สาวๆคน อื่นบนโต๊ะก็หัวเราะออกมาเช่นกัน

คิกๆๆๆ ฮ่าๆๆ

เหลือเพียงจ้าวเทียนกับหนูเฉินที่สบตากันด้วยความสับสน…

“ นายคิดจะดื่มมันจริงๆเหรอ…พวกพี่เขาก็แค่แกล้งนายเล่น เท่านั้นเอง ” ลี่เฟยที่พยามกั้นหัวเราะพูดออกมาด้วยเสียงร่าเริง

“ พี่ชาย…ซื่อบื้อที่สุด ” จ้าวหยูเหมยรู้สึกอ่อนใจ ยิ่งเมื่อนึกไป ถึงการแสดงออกของพี่ชายเธอ ตอนอยู่ที่งานดนตรีในโรงเรียน

ทั้งเรื่องตอนรักษาข้อเท้าของพี่เหยาเหยา กับเรื่องในห้อง ประชุมจัดแสดง แสดงให้เห็นพี่ชายเธอไม่ได้เข้าใจผู้หญิงเลย แม้แต่น้อย…
จ้าวเทียนเมื่อโดนน้องสาวว่ามาแบบนั้น ก็รู้สึกอายเล็กน้อย ตัวเขาตอนอยู่บนแดนสวรรค์ ก็เคยชินกับกฎที่ผู้เข้มแข็งควบคุม ผู้อ่อนแอ

บนแดนสวรรค์มีการต่อสู้แย่งชิงเกิดขึ้นทุกวัน ตัวเขาในฐานะ ผู้ปกครองสูงสุด คำสั่งของเขาไม่มีใครกล้าขัดขืน ทุกคนต้อง เคารพเชื่อฟัง เขาไม่จําเป็นต้องสนใจความรู้สึกของใคร

ยิ่งเวลานั้นที่ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเต๋าแห่งสวรรค์ ตัว เขาเองเหมือนหุ่นเชิดที่ไร้อารมณ์ความรู้สึก เรื่องการคาดเดา ความคิดของคนรอบข้างนั้นไม่จำเป็น

ถึงแม้ตอนนี้เขาจะได้ความทรงจำและความรู้สึกของตัวเอง กลับมาแล้ว แต่ก็คงต้องใช้เวลาซักพัก ในการปรับตัวให้เข้ากับ โลกมนุษย์

เหมือนที่ลี่เฟยบอกแหละ…ฉันกับพี่เสี่ยวเหมยก็แค่แกล้ง นายเล่น พวกเรารอดูว่านายจะรู้สึกตัวตอนไหน ” เหยาเหยา พูดออกมาพร้อมกันแอบข่าเล็กน้อย

ตัวเธอไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายแบบนี้มานานแล้ว…

เธอยอมรับว่าตัวเธอมีความรู้สึกสนใจจ้าวเทียนกว่าผู้ชายคน อื่น เขาเป็นผู้ชายที่ดูลึกลับ มีความสามารถหลายอย่าง เวลาที่ อยู่ใกล้เขาแล้วเธอรู้สึกปลอดภัย แต่มันก็ยังไม่ถึงขั้นเป็นความ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอพบเจอผู้คนมากมาย แม้จะไม่เคยมี คนรักมาก่อน เพราะอยากทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับความฝันของตัวเอง แต่ก็ใช่จะไร้เดียงสา ในเรื่องนี้

เธอกับจ้าวเทียนพึ่งรู้จักกันได้แค่วันเดียวเท่านั้น เรื่องความรัก คงต้องให้มันค่อยเป็นค่อยไปจะดีกว่า….

ทางฝั่งของกงเสี่ยวเหมยนั้นความคิดของเธอก็คล้ายกับ เหยาเหยา พวกเธอทั้งคู่ก็รู้สึกสนใจในตัวจ้าวเทียนเหมือนกัน แต่ยังไม่ถึงขั้นที่จะทุ่มเทความรักให้

ตั้งแต่ได้พบจ้าวเทียนเมื่อวาน เธอก็รู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่ เหมือนผู้ชายคนอื่นที่เธอเคยเจอมา ยิ่งเธอได้เห็นการแสดงออก ของจ้าวเทียนที่คลับแมวป่า ก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ดูลึกลับมาก

อีกทั้งเขายังช่วยเหลือเธอไว้ด้วย ทำให้เธอรู้สึกว่าเขานั้น พึ่งพาได้แม้จะอายุน้อยกว่า เลยอยากจะรู้จักกันให้มากกว่านี้

จ้าวเทียนมองผู้คนรอบๆตัวเขา ที่พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

ผ่อนคลาย และหัวเราะกันออกมาอย่างร่าเริง บรรยากาศนั้นเต็ม

ไปด้วยความสุข

เขารู้สึกถึงมิตรภาพและความจริงใจ ที่เขาไม่เคยได้สัมผัส ตอนที่เป็นมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ เพราะตอนนั้น สายตาของผู้คนรอบ กายมองมาที่เขาด้วยความหวาดกลัวเท่านั้น

รอยยิ้มอันอบอุ่นครั้งแรกตั้งแต่ที่เขาได้ย้อนกลับมา ปรากฏ ขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของจ้าวเทียน

มันเป็นรอยยิ้มที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน บนใบหน้ามหาเทพ เทียน…
ซึ่งหญิงสาวทั้งสองคนที่นั่งอยู่ด้านข้าง ก็ได้แอบเห็นเข้าพอดี พวกเธอทั้งคู่ต่างหน้าแดงแล้วก้มหน้าลงอย่างเขินอาย

“ จะว่าไป…นายนี่ก็ดูดีเหมือนกันนะ สนใจมาเป็นแฟนฉันมั้ย ” ลี่เฟยที่กำลังเคลิบเคลิ้มกับรอยยิ้มของจ้าวเทียน ก็ได้หลุดปาก พูดออกมาด้วยใบหน้าแดงๆเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

ทั้งโต๊ะอาหารเงียบไปในทันที เหมือนกับเวลาถูกหยุดเอาไว้

ซิ้ง!

สายตาอันดุดัน ของสองสาวฝั่งตรงข้ามได้จ้องกลับมาอย่าง เอาเรื่อง

“อ๊ะ…คือเมื่อกี้ฉันล้อเล่นนะ สงสัยฉันดื่มมากไปหน่อยเลยเมา ขนาดนี้ ” ลี่เฟยรีบพูดขึ้นด้วยท่าทางหวาดกลัว เธอแกล้งหันไป คุยกับจ้าวหยูเหมย เพื่อกลบเกลื่อน

เวลาสี่ทุ่ม หลังจากมื้ออาหารอันแสนสุขจบลง ทุกคนก็แยก ย้ายกันกลับบ้าน โดยจ้าวเทียนกับน้องสาวนั้นได้หวูเฉินขับรถ ไปส่ง

หลังจากที่ได้กินข้าวด้วยกัน ในวันนี้ ช่องว่างระหว่างพวกเขาก็ หายไป ตลอดการเดินทางพวกเขาได้พูดคุยถึงเรื่องศิลปะการ ต่อสู้กันไม่หยุด

โดยส่วนมากจะเป็นจ้าวเทียน ที่ให้คำแนะนำหลายอย่างใน เรื่องที่หวูเฉินสงสัย ทำให้หนูเฉินนั้นได้ประโยชน์อย่างมากจนเขาแทบจะรีบกลับไปฝึกฝนทันที ซึ่งเฟยที่แอบฟังอยู่ก็รู้สึก ได้ประโยชน์เช่นกัน

เหยาเหยามองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าที่มีความสุข ตอนนี้ จ้าวหยูเหมยนั้นหลับไปแล้ว เด็กสาวนอนหนุนตักของเธออยู่ สาเหตุเป็นเพราะลี่เฟยแอบเอาเหล้าให้กิน เธอก็เลยเมาหลับไป ทันทีตอนขึ้นรถ

” วันนี้ขอบคุณนะ…ฉันสนุกมากเลย” เธอบอกจ้าวเทียนด้วย รอยยิ้ม ตอนนี้ถึงที่พักของจ้าวเทียนแล้ว เขากำลังอุ้มน้องสาวก ลับขึ้นห้อง

“ฉันก็สนุกเหมือนกัน….พรุ่งนี้ฉันรักษาคุณปู่ลี่สำเร็จแน่นอน ” จ้าวเทียนพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะอุ้มน้องสาวกลับห้องไป

“ เจอกันพรุ่งนี้นะ…”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ