5

ร่างอ่อนระโหยโรยแรงเดินเข้าไปในห้องล็อกเกอร์และหยุดที่ หน้าตู้ล็อกเกอร์ของตัวเอง ลินินหยิบเสื้อผ้าที่เตรียมมาไว้เปลี่ยน หลังจากเลิกงานออกมาแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำซึ่งสร้างอยู่ ภายในห้องล็อกเกอร์สำหรับผู้หญิง จัดการเปลี่ยนชุดได้ก็มุ่ง หน้าตรงไปยังคลับแห่งหนึ่งที่ผู้คนค่อนข้างบางตา แม้ว่าภายใน โรงแรมจะมีบาร์คอยให้บริการอยู่แล้ว แต่หญิงสาวก็มักจะเลือก ไปนั่งที่คลับอื่นเพื่อต้องการหลีกหนีความวุ่นวายจากบรรดา

เพื่อนร่วมงานที่ส่วนใหญ่ช่างนินทาอยู่เสมอๆ

“เหมือนเดิมนะครับ?” บาร์เทนเดอร์วัยเกือบสามสิบซึ่งเป็น ลูกชายเจ้าของคลับถามขึ้นหลังจากที่ร่างบางทรุดกายนั่งที่หน้า เคาน์เตอร์บาร์เครื่องดื่ม เธอมาที่นี่เป็นประจำจนคุ้นเคยกับ พนักงานเกือบทุกคนในร้าน

“ค่ะ” รอเพียงไม่กี่นาทีต่อมา ไอ้ เหมือนเดิม ที่ว่าก็ถูกนำมา เสิร์ฟให้ตรงหน้าของลูกค้าคนสวย เป็นค็อกเทลที่มีชื่อเรียกว่า Sex on the beach’ ซึ่งมีส่วนผสมจากวอดกา น้ำแครนเบอร์รี่ และน้ำลูกพืช รสชาติหวานอมเปรี้ยวดื่มง่าย

หลังจากนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเสร็จแล้ว บาร์เทนเดอร์ก็หลบ ฉากออกไปเพื่อให้บริการลูกค้าคนอื่น ปล่อยให้ลินินได้มีเวลาจม อยู่กับความคิดตัวเองอีกครั้ง มือบางหยิบสมุดโน้ตเล่มเล็กและ ปากกาออกมาจากกระเป๋าถือของตัวเอง วางมันลงข้างๆ แก้วเครื่องดื่ม ตั้งใจจะจรดปากกาเขียนงานที่ค้างไว้ต่อให้เสร็จ แต่ ในสมองของเธอคิดไปเรื่อยเปื่อย กระทั่งมาหยุดอยู่ที่เรื่องของ ชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลเหลือบทองพราวระยับราวกับ อัญมณีน้ำเอก เครื่องหน้าคมคายราวกับหลุดออกมาจากภาพ วาดเทพเจ้าโบราณ ริมฝีปากบางเฉียบหยักลึกดูร้อนแรงพอๆ กับลมหายใจอุ่นๆ ของเขาที่เป่ารดวงหน้า น่าแปลกที่เธอยัง สัมผัสได้ถึงความร้อนจากลมหายใจของเขาอยู่เลย

“บ้าน่า! อย่าเชียวนะนั้น! แกอย่าให้เขาเข้ามา ถ้าเข้ามาเขา ต้องรู้แน่ๆ” หญิงสาวพึมพำเตือนสติตัวเองเบาๆ เธอเพียรสร้าง กำแพงให้ทุกคน โดยเฉพาะมนุษย์เพศชายที่มีท่าทีจะคิดกับเธอ ฉันท์ชู้สาว เธอให้ใครเข้ามาไม่ได้เพราะเบื้องหลังกำแพงสูง ใหญ่เย็นชืดที่เธอสร้างขึ้น มันซุกซ่อนความลับอันดำมืดของเธอ มาตั้งแต่เริ่มรู้ประสีประสาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างชาย หญิง

ถ้าหากเธอยอมปล่อยให้ใครเข้ามาในพื้นที่ที่กักเก็บความลับ ในกล่องแพนโดรา เธอกลัว… กลัวว่าคนคนนั้นจะรังเกียจเธอ มองเธอว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี

ลินินเป็นลูกสาวคนกลางของครอบครัวที่พ่อมีเชื้อสายจีน ส่วน แม่สาวไทยหน้าสวยคมแท้ๆ ที่เกิดมาในครอบครัวนายทหาร และคุณครูผู้ทรงเกียรติ จึงทำให้ตากับยายเป็นคนที่ค่อนข้าง เคร่งครัดและหัวโบราณ เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัว มีพี่ชายหนึ่งคนและน้องชายอีกหนึ่งซึ่งปกับย่าดูจะปลื้มและรัก ใครมากกว่าหลานสาวอย่างเธอ และดูเหมือนแม่ก็เห็นอย่างเดียวกันกับฝั่งพ่อและแม่สามี ดังนั้นลินินเลยถูกละเลยจาก ครอบครัวมาโดยตลอด และถูกส่งตัวไปอยู่กับตายายเจ้า ระเบียบทุกๆ วันหยุด

จนกระทั่งคืนหนึ่งที่เงียบสงัด วันที่พ่อของเธอพาพี่ชายและ น้องชายไปเยี่ยมกับย่าในวันหยุดยาว แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ถูกส่ง พักที่บ้านตากับยายเนื่องจากท่านทั้งสองไปราชการที่ต่างจังหวัด จึงกลายเป็นว่าแม่ของเธอ… วรรณภา ต้องอยู่บ้านเพื่อดูแล ลูกสาวคนกลาง ซึ่งก็พอดีว่าเธอเองก็ไม่อยากไปบ้านพ่อแม่สามี เหมือนกัน ในคืนนั้นลินินในวัยแปดขวบตื่นขึ้นมาในกลางดึก เธอรู้สึกกระหายน้ำจึงได้ปืนลงจากเตียงนอนแล้วเดินฝ่าความ มืดไปตามทางเดินเพื่อลงไปยังชั้นล่างซึ่งมีห้องครัวตั้งอยู่

ในขณะที่เท้าเล็กๆ ก้าวเดินอย่างระมัดระวัง หูของเธอก็ได้ยิน เสียงร้องครวญครางอย่าสุขสมของชายหญิงคู่หนึ่งดังก้องทั่ว บ้านหลังใหญ่นั้น ด้วยความสงสัยลินินจึงเดินไปนั่งมองพนักงาน คนหนึ่งของร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้างที่พ่อเธอเป็นเจ้าของ กำลัง ดำเนินกิจกรรมสวาทกับแม่ของเธอเองบนโซฟาตัวใหญ่ภายใน ห้องโถงที่มีไว้สำหรับต้อนรับแขก ในตอนนั้นเธอไร้เดียงสาวเกิน กว่าจะรู้ว่าสิ่งที่เห็นเขาเรียกว่าอะไร กระทั่งกิจกรรมดังกล่าวสิ้น สุดลง และบังเอิญที่คนทั้งคู่เงยหน้ามามองเห็นเด็กหญิงวัยแปด ขวบกำลังนั่งจ้องตรงมา แม่ของเธอจึงได้เดินหน้าบึ้งตึงเข้ามาหา

“แกลงมาทำอะไรที่นี่!? อีกป่านนี้แล้วทำไมยังไม่นอน!?” เธอ จําได้ว่าแม่ของเธอแผดเสียงถามอย่างไม่พอใจที่เห็นเธอลงมา ผิดเวลาอย่างนี้
“นะ….หนูหิวน้ำ” เด็กหญิงวัยแปดขวบน้ำตาคลอ “มะ…เมื่อ แม่กับน้าชัยทำอะไรเหรอคะ?”

“ไม่ใช่เรื่องของเด็ก! กลับขึ้นไปนอนได้แล้ว หรืออยากโดน ตี!?” คําพูดนั้นฃองวรรณภาทำให้ลินินหน้าหงอยก่อนรีบหมุนตัว เดินกลับไปยังห้องนอนของตัวเองเพราะกลัวว่าจะโดนลงโทษ อย่างที่คนเป็นแม่ขู่เอาไว้

ภาพกิจกรรมสวาทของแม่กับชู้รักยังคงตราตรึงอยู่ในสมอง ของเด็กหญิงลินิน เธอเพียรคิดหาคำตอบว่ามันคืออะไรกันแน่ แม่ของเธอดูจะทรมานจนต้องนิ่วหน้าจนเหยเก แต่หลังจากที่ “น้า ชัย’ ชู้รักของแม่หยุดการเคลื่อนไหวแล้ว ใบหน้าของแม่ก็ดูจะ เต็มไปด้วยความสุข เห็นได้จากรอยยิ้มที่ปรากฏบนริมฝีปาก อวบอิ่มสีระเรื่อ ซึ่งลินินได้รับความงามนั้นมาด้วยเช่นกัน

จนกระทั่งเธออายุได้สิบสอง นั่นเป็นครั้งแรกที่ลินินรู้ว่าสิ่งที่ผู้ เป็นแม่กับชู้รักทำร่วมกันในคืนนั้นเขาเรียกว่าอะไรกันแน่ วันนั้น เป็นวันปิดเทอมใหญ่วันแรก ทำให้เด็กหญิงยังไม่ได้กลับไป เยี่ยมตากับยายที่ต่างจังหวัด พ่อกับแม่ของเธอก็ยังคงอยู่ที่ร้าน พร้อมกับลัทธพล น้องชายวัยสิบขวบของเธอ ในขณะที่ลินิน กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ภายในห้องนั้น ก็ได้ยินเสียงสูดปากและ เสียงครวญครางดังแว่วมาจากห้องข้างๆ มันเป็นเสียงลักษณะ เดียวกับที่เคยได้ยินในคืนนั้นตอนที่เธออายุแปดขวบ และเธอจำ ได้ดีว่าห้องที่อยู่ติดกันเป็นห้องของลิขิตพงษ์ พี่ชายวัยสิบหกของ เธอเอง

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ลินินค่อยๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วสาวเท้าเดินไปตามเสียงที่ยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเด็กสาว ได้ดีว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของพี่ชายของเธอเอง ส่วนอีกเสียงเป็น เสียงผู้หญิงที่เธอก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร

“อ๊า… อย่านั้นแหละลิก ดีมากจ้ะ”