บทที่ 12

เวนดี้หน้าแดงขณะที่ฮาร์วี่ย์จ้องตรงมาที่เธอ เธอรู้สึก อาย เมื่อคืนนี้เธอยังหยิ่งผยอง ต่อหน้าฮาร์วี่ย์ และยังดู หมิ่นเขาที่รอาจมานั่งข้างๆเธอ ถึงอย่างนั้นเธอยังคงยืน อยู่ที่นี่ในวันนี้เพื่อรอคำสั่งของเขา

ฮาร์วี่ย์จ้องมองเธอสักพัก แม้ว่าเพื่อนร่วมชั้น คนนี้ของ เขาจะดูเย็นชาไปหน่อย แต่นิสัยของเธอก็ไม่ได้แย่ ขนาดนั้น

เขาพูดอย่าง ใจเย็น ทันทีที่คิดถึง เรื่องนี้ “ผมจะไม่ไล่ คุณออกเพราะเรื่องนี้หรอก สำหรับการเลื่อนตำแหน่ง ของคุณ คุณต้องแสดงให้ผมเห็นว่าคุณมีความสามารถ แค่ไหนแล้วเราค่อยมาพูดถึงเรื่องนี้กัน”

เขาไม่สนใจเธอหลังจากพูดแบบนั้นออกไป เขาเพิ่งได้ม าบริษัทมาและยังไม่รู้ว่าบริษัทดำเนินธุรกิจอย่างไร แล้ว เขาจะมาเสียเวลาคุยเรื่อง ไร้สาระ แบบนี้กับเวนดี้ได้ อย่างไร?

แม้ว่าเวนดี้จะสวย แต่ฮาร์วี่ย์ก็เคยเห็นผู้หญิงที่สวยกว่า อย่างน้อย แมนดี้ ภรรยาของเขาก็สวยกว่า เธอด้วยซ้ำ

เมื่อประธาน ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์เปลี่ยนไป การลงทุน โครงการปัจจุบัน ทั้งหมดก็ชะลอเอาไว้ ถึงอย่างนั้นพวก เขาได้เพิ่มเงิน 5 พันล้านดอลลาร์เพื่อจะลงทุนในโครงการที่มีปะสิทธิภาพ

ข่าวที่ออกมาเป็นเหมือน สายฟ้า ฟาดดังสนั่นไปทั่วผืน ดิน ข่าวนั้น ได้กระจายไปทั่วนิอัมมี่ ภายในเวลาอันสั้น

ทุกคนรู้ดีว่านี่คือการเปลี่ยนแปลง ครั้งสำคัญ ในนิอัมมี่ หากครอบครัวไหนสามารถทำให้ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ลงทุนในโครงการของพวกเขาได้บริษัทของพวกเขาก็จะ เติบโตอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นหนึ่งในตระกูลอันดับ ต้น ๆ ในนิอัมมี่!

ตระกูลซิมเมอร์จะไม่อยู่เฉยอย่างแน่นอน ท่านซิมเมอร์ นัดทานอาหารค่ำกับครอบครัวทันทีและเรียกสมาชิกใน ครอบครัวทุกคนมารวมตัวกัน 1

แมนดี้รีบโทรหาฮาร์วี่ย์ เธอขอให้เขากลับบ้านและ เตรียมตัวไปทานอาหารค่ำด้วยกัน

ฮาร์วี่ย์รีบกลับบ้านทันที ในขณะเดียวกันแมนดี้นั่งอยู่ใน รถปอร์เช่สีแดงของเธอแล้วมองไปที่โทรศัพท์อย่างไม่ส บอารมณ์

“ที่รักผมมาสาย” ฮาร์วี่ย์วิ่งเหยาะๆตลอดทางและมุ่ง ตรงมาหาแมนดี้

คืนนี้แมนดี้สวมชุดเกาะอกพร้อมเข็มกลัดดอกกุหลาบ ติดที่หน้า

“หัวใจแห่งปราก” ดวงตาของฮาร์วี่ย์สว่างสดใสขึ้น เขา รู้ว่าสิ่งนี้มาจากไหน เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะชอบสิ่งที่เขาให้เธอมากจนแทบรอไม่ไหวที่จะใช้มันในตอนนี้

แมนดี้จ้องไปที่ฮาร์วี่ย์อย่างไม่มีความสุข เธอพูดอย่าง เย็นซาว่า “ถ้าคุณยังคงมองฉันแบบนี้ฉันจะควักตาคุณ

“โอเค…โอเค…” ฮาร์วีย์สะดุ้ง เขาไม่เคยคาดคิดว่าแมน ดี้จะจับได้ เขาจึงรีบหันหน้าไปทางอื่น

“คืนนี้ยังเป็นมื้อค่ำของครอบครัว ท่าตัวดี ๆ อย่าทำให้ ฉันต้องอับอาย

“เอาล่ะผมรู้” ฮาร์วี่ย์ เข้าไปในรถ จากนั้นเขาก็ได้ยิน เสียง ตะโกน มาจากด้านหลัง ก่อนที่เขาจะคาดเข็มขัด นิรภัย

“ฮาร์วี่ย์ นี่นายใส่เสื้อผ้าขาดๆ มาทานมื้อค่ำของ ครอบครัวหรือเปล่า? ทำไมคุณมีกลิ่นหม้อไฟ? อย่าบอก นะว่าคุณเอาเสื้อผ้าพวกนี้มาจากกองขยะ?” สีหน้าของ แม่ยายของเขาเย็นชาและเยือกเย็นขึ้น ยิ่งเธอมอง ลูกเขยคนนี้เธอก็ยิ่งไม่ชอบเขามากขึ้นไปอีก

ลิเลียน สวม ชุดราตรีสั้น อวดเรียว ขา เธอดูสมกับเป็น ผู้ใหญ่และเซ็กซี่สง่างามและน่าดึงดูด

รสนิยมของฮาร์วี่ย์แย่มากเมื่อเทียบกับเธอ

อย่างไรก็ตามฮาร์วี่ย์ไม่ต้องการโต้เถียงกับเธอ เขาแค่ ยิ้มและนิ่งเงียบ

ลิเลียนตัวสั่นด้วยความโกรธและพูดว่า “นายมันโง่หรือหูหนวกหะ? นายเป็นเหมือน ขยะ! ลูกสาว ของฉันยอม แต่งงานกับนายได้อย่างไร? เป็นโชคร้ายของตระกูลซิม เมอร์ที่สุด!”

“คุณแม่อย่าโกรธเลยค่ะ คุณแม่ แต่งหน้ามาสวย ๆ” แมนดี้ที่กำลังขับรถถอนหายใจและพูดออกมาเธอไม่มี ความคิดเห็นใดๆเกี่ยวกับการแต่งตัวของฮาร์วี่ย์

“ทำไมฉันจะโกรธไม่ได้? ฉันอิจฉาเวลาที่มองลูกเขย ของคนอื่น ทำไมลูกเขยของฉันเป็นแบบนี้” ลิเลียนชี้ไ ปที่ฮาร์วี่ย์ “ฉันจะบอกแก คิดว่ามันจะดีขึ้นเหรอที่ไม่ พูดอะไรออกมา พรุ่งนี้แกไปเอาใบหย่ากับเธอซะ นี่คือ ค่าตอบแทนของแก เข้าใจไหม”

ลิเลียนควักธนบัตรมูลค่าหนึ่งร้อยดอลลาร์จากกระเป๋า ถือของเธอ แล้วโยนใส่หน้าของฮาร์วี่ย์

ฮาร์วี่ย์นั่งนิ่งไม่ไหวติงราวกับว่าเขาไม่เข้าใจอะไร

แม้ว่า แมนดี้จะรู้สึกเสียใจกับเขา แต่เธอก็นึกโกรธเมื่อ เห็นพฤติกรรมไม่แยแสของฮาร์วี่ย์ ถ้าเขาเก่งกว่านี้เธอก็ คงไม่อายใครขนาดนี้

แมนดี้ระงับโกรธของตัวเองแล้วขับรถพาฮาร์วีย์ออกมา

ที่ประตูทางเข้าคฤหาสน์ซิมเมอร์มีรถหลายสิบคันจอด อยู่ที่นั่น ทั้งหมดล้วนเป็นรถหรูนำเข้า

เมื่อพวกเขามาถึงห้องโถงก็เต็มไปด้วยผู้คนซีนเธียร์ น้องสาวของแมนดี้ก็มาด้วย ในวันนี้เธอยังอยู่ใ นชุดนักเรียน ถ้าหากเธอกลับไปเปลี่ยน ชุดหลัง เลิก เรียนมันอาจจะทำให้เธอมาสาย

อย่างไรก็ตาม ชุดนักเรียน ทำให้เธอ ดูอ่อนเยาว์ สมวัย น้องสุดท้องของตระกูลซิมเมอร์เป็นคนที่หน้าตาดีที่สุด เมื่อซีนเธียร์โตขึ้นจะเป็นผู้หญิงที่สวยมาก!

พวกเขานั่งลงและสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ ก็เข้ามา ทักทาย ในช่วงเวลานี้ฮาร์วี่ย์เหมือนมนุษย์ล่องหน ไม่มี ใครใส่ใจที่จะมองมาที่เขา 1

เขาไม่ใส่ใจ ถึงยังไงสถานะของเขาในตระกูลซิมเมอร์ก็ เป็นเช่นนั้นอยู่ดี คืนนี้เขาอยู่ที่นี่เพื่อมาดูอะไรสนุก ๆ เท่านั้น ดังนั้นเขาควรกินมากกว่าที่จะสนใจสิ่งอื่น

อย่างไรก็ตาม ยังมีใครบางคนต้องการที่จะทำให้เขามี เวลาที่ยากลําบาก ซินเธียร์นั่งข้างๆ เขา และพูดอย่าง เย็นชาว่า “คนขี้แพ้ นายรู้ไหมเริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้น ไป นายจะต้องออกไปจากตระกูลซิมเมอร์