บทที่ 7

“วันนี้ฉันจะตายใช่ไหม ฉันกลับไม่คิดอย่างนั้น!”

เฟนด์ไม่สะทกสะท้าน เขามองออกไปข้างนอกและเห็น ว่าชาวน่า ได้พาไคลีมาหลังจากที่ไปเล่นที่ใต้ต้นไทรมา แล้ว

“ฮี…ฉันจะดูว่าแถวางแผน ท่าตัว แข็งกร้าว ได้ภายหลัง อย่าง!

นายน้อยคลาร์กไม่สนใจที่พูดคุยกับเฟนด์ เพราะเขา เชื่อว่าเฟนด์จะต้องเสียใจอีกในไม่ช้า

สักครู่นึงมีรถสองสามคันพุ่งเข้ามาจอดที่ด้านนอก แดน เจมสัน นักสู้อันดับ หนึ่งของตระกูล คลาร์ก เดินเข้ามา พร้อมกับผู้ชายกล้ามโตสองสามคน

ขณะที่เขาเดินเข้ามาภายในบ้าน แดนก็ตะโกนถามว่า “ ใครกันที่มันกล้ามารังแก นายน้อยของเรา? แกอยาก ตายใช่ไหม”

ตอนนี้แดนกำลังโมโหมากเมื่อเขาได้เข้าไปหาเรื่องใคร บางคนที่เขาไม่สามรถจะเอาชนะได้ จนทำให้เขาต้อง เสียนิ้วมือไป

เขาเพิ่งรักษาบาดแผลจากที่โรงพยาบาลเสร็จ นายของ เขาก็โทรหาเขาอีกครั้ง โดยบอกว่านายน้อยคลาร์กถูกค นทำร้ายให้เขาไปจัดการจัดเรื่องนี้“มันคือถังขยะที่ชื่อ เฟนด์ วู๊ด เป็นแค่ทหารเกษียณตัว เหม็น ที่ยังมากล้าทำตัวหยิ่งต่อหน้าฉัน!”

นายน้อยคลาร์กเริ่มพูดออกมาทันทีเมื่อเขาเห็นแดนเดิน เข้ามาใกล้เขา

“ไอพวกสวะ นี่มันจริง ๆ” แดนร้องเสียงหลงขณะที่เขา กำลังจะลงมือเพื่อระบายความโมโห

อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเคนเขาก็แทบ จะตกตะลึงด้วยความกลัว

“นึกไม่ถึง ว่าจะเจอกันอีกครั้ง!”

ฟาเน่ยิ้มอย่างใจเย็น จากนั้นมองไปที่มือที่มีผ้าพันแผล ของอีกฝ่าย “ดูเหมือนว่าคุณจะมีบุคลิกที่ดี คุณเป็นลูก ผู้ชายจริง ๆ ที่รักษาคำพูดของคุณ!”

ตอนแรกเคนไม่เข้าใจว่าเฟนด์พูดถึงอะไร เขาขมวดคิ้ว และมองไปที่แดนถามว่า “เคยเจอแล้วเหรอ”

แดน แผ่น ยิ้มออกมาอย่าง ขมขื่น แล้ว พยักหน้า “นาย น้อย เอ่อ …ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว ทำไมเรายังไม่ กลับไป”

ในขณะที่เขาพูดแดนก็ขยิบตาให้เคนสองสามครั้ง

“อาหารกลางวัน? อาหารกลางวันอะไร ให้แกไปเอาไอ้ สวะนี่! ถ้าฉันไม่ได้ระบาย ความ ผิดหวังในวันนี้ ฉันก็ ไม่ใช่ผู้ชาย เคนพูดไม่ออก เขาไม่เข้าใจความหมายของ แดนผัวะ!

เฟนด์ก้าวไปข้างหน้าเพื่อให้นายน้อยคลาร์ก ต่อยเข้าที่ ใบหน้าของเขา

“คุณ…”

“แดนจับมัน!”

ผัวะ!

“แดน…”

พลั่ก!

หลังจากต่อย ติดต่อกันสองสามครั้งอาจารย์หนุ่มคลาร์ กก็เกือบจะเป็นลมหมดแรง

“แดนทําไมแกกับคนของแกถึงไม่ลงมือ

นายน้อยคลาร์กน้ำตาไหล เขารู้สึกผิดมาก เขาไม่เคย ได้รับสัมผัสกับความรู้สึกแบบนี้มาก่อน

แดนไม่กล้าที่จะลงมือ คนรอบตัวเขาล้วนแต่เคยเห็นมา ก่อน ว่ามังกร ดำถูกฆ่ายังไง พวกเขา ต่าง ก้ม หน้า ด้วย ความกลัว ไม่กล้า แม้แต่ จะก้าวไปข้างหน้า แม่ แต่ก้าว เดียว

“ขอโทษที่รบกวน!”

เรื่อง ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น แดนเดินไปหาเฟนด์ และโค้ง คำนับเขาด้วยความเคารพ จากนั้นเขาก็สั่งลูกน้องของพวกเขา “พานายน้อยกลับบ้าน!”

ทันใดนั้นพวกอันธพาลก็ประคองเคนเดินออกไปที่ประตู

“วางฉันลง แดนวันนี้แกเป็นอะไรไป ฉันขอให้แกจัดการ กับมัน ทำให้มันพิการ แต่แกก็ไม่ทำ แดนทำไมวันนี้แก เป็นคนขี้ขลาดเสียจริง

นายน้อยคลาร์กกำลังสาปแช่งไปตลอดทั้งทาง แต่ก็ไม่มี ผล เขาถูกพาตัวไปเช่นนั้น

ฟีโอน่าและแอนดรูว์ต่างรู้สึกล้มเหลว ตอนแรกพวกเขา คิดว่าเฟนด์ต้องเสร็จแน่ ใครจะคิดว่าฉากละครน้ำเน่า แบบนี้จะตามมา

“เป็นไปได้ไหมที่แดนจะกลัวคุณ? รู้จักกันมาก่อนเหร อ” เซเลน่าถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“เรื่องมันยาว!”

เฟนด์ยิ้มอย่างขมขื่นแล้วมองไปที่ถุงขยะที่ตกอยู่บนพื้น “เซเลน่า ทำไมคุณถึงต้องมาเก็บขยะ มันเกิดอะไรขึ้น ตลอดห้าปีที่ผ่านมา”

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จนกระทั่งมีการนำเรื่องนั้นเอ่ยขึ้น มาอีก ฟีโอน่าก็เดือดดาลทันที

ด้วยความโกรธเธอเดินก้าวเข้าไปข้างหน้า และกำลังจะ ผลักเฟนด์ออกด้านนอกประตู “ทั้งหมดมันเป็นเพราะแ ไอ้ ขยะ! ถ้า ไม่ใช่ เพราะ แกบังคับ ลูกสาว ฉัน มันจะทำให้เธอมีไคลีแล้วถูกไล่ออกจากครอบครัวแบบนี้ ไหม? แกคิดว่าฉันอยากจะเก็บขยะเพื่อประทังชีวิตเหรอ ไง”

“แม่พอเถอะ เขาไม่ควรถูกต่อว่าในเรื่องนั้น มันเป็นการ ตัดสินใจของหนูเอง เขาไม่ได้บังคับฝืนใจหนู”

เซเลน่าตอบโต้กลับอย่างรุนแรง “เหตุการณ์ ในคืนนั้น ไม่มีอะไรน่าเสียใจ หนูไม่ได้เสียใจกับการตัดสินใจของ ตัวเอง หนูจะต้องรับผิดชอบต่อการกระทำ คุณปู่ให้หนู แต่งงานกับเขาไม่ใช่เหรอ เขาคือผู้ชายที่หนูจะใช้ชีวิต อยู่ด้วย

“เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นคนขี้โกงที่บังคับแกขืนใจแก มันคงใช้ประโยชน์จากที่แกเมา มันต้องเป็นอย่างนั้นแน่ 7!” +

“ลูกเป็นคนของครอบครัวเทย์เลอร์ แต่มันเป็นเพียงแค่ เด็กส่งของ มันจะมีอะไรคู่ควรที่จะเป็นครอบครัวกับลูก ได้อย่างไร”

พีโอน่าปฏิเสธที่จะเชื่อคำพูดของเซเลน่า เธอจ้องมองไ ปที่เฟนด์ แล้วพาลกัดฟัน “สารเลว แกต้องชดใช้ที่ ทำให้ลูกสาวฉันเสียความบริสุทธิ์ โดยการหย่าและให้ เธอแต่งงานกับนายน้อยคลาร์ก”

“แม่ ผมบอกคุณไปแล้ว เว้น แต่เซเลน่าจะพูดว่าต้อง อย่างนั้น ไม่อย่างนั้นผมจะไม่หย่ากับเธอ!”

เฟนด์พูดอย่างตั้งใจ เขามองไปที่เซเลน่าในที่สุดก็แสดงสีหน้าอ่อนโยนขณะที่เขาถามว่า “เซเลน่าคุณบอกผม ได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น? แม้ว่าคุณจะถูกไล่ออกจาก ครอบครัวเทย์เลอร์ แต่คุณก็ไม่จําเป็นต้องไปเก็บขยะ ใช่ไหม? คุณมีบริษัทในเครือตั้งมากมาย และด้วยความ สามารถของคุณ คุณจะหางานที่ดีไม่ได้ ได้อย่างไรกัน”

เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่น รอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยความทุกข์ ทรมาน อย่างบอกไม่ถูก “คุณคิดว่าฉันต้องการ ให้มัน เป็น แบบนี้เหรอ? หลังจากที่ฉันท้อง ฉันถูกบอกให้ไป ทำแท้ง ซึ่งฉันไม่เห็นด้วยจึงถูกไล่ออกมา ฉันจะทำงาน อะไรในขณะท้อง? ยิ่งไปกว่านั้นคุณปู่ของฉันได้ออกค่า สั่งห้าม บริษัทในเครือทั้งหมดไม่ให้จ้างฉัน!”

เซเลน่าทรุดลงนั่งข้าง ๆ โต๊ะ แววตาของเธอดูน่าสงสาร น่าเห็นใจ “บริษัท บางแห่ง เต็มใจ จ้างฉันตัวอย่าง เช่น บริษัทจากตระกูลคลาร์ก แม้ว่าพวกเขาเต็มใจ แต่ เงื่อนไขก็คือการทำแท้งเด็ก ยิ่งไปกว่านั้นนายน้อยคลา ร์ก ก็คอยตามฉันมาตลอด! ฉันจะทําอะไรได้อีก? ครอบ ครัวเทย์เลอร์ยิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ ฉันถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เมื่อ ฉันต้องไปเก็บขยะ ต่อให้ฉันทำธุรกิจ หรือ ตั้ง แผง ขายของธรรมดา ๆ พวกเขาก็จะส่งคนมาทำลาย ธุรกิจ ของฉัน คุณคิดว่าฉันจะมีทางเลือกอะไรได้อีก!”

“บ้าเอ้ย!

เฟนด์ ได้ยิน แบบนั้น ก็ไม่สามารถทนรับฟังได้ ภรรยา ของนักรบ สูงสุด ถูกบังคับ ให้เดินเก็บขยะและจากไป โดยที่ไม่คิดจะช่วยเหลืออะไร“แกเห็นไหมทั้งหมดเป็นเพราะแก ถ้าไม่ใช่สวะอย่างแก ครอบครัวของเราจะอยู่ในสภาพแย่ขนาดนี้ไหม?

ฟีโอน่ายังคงรังเกียจ เขาเหมือนเดิม “แล้วดูตอนนี้พ่อ ของเซเลน่าขาก็หักยังต้องมาเป็นพนักงานยกกระเป๋า แ กดูเขาเดี๋ยวนี้! ดู! เธอร้องไห้สะอึกสะอื้น ทำไมชีวิตฉัน ต้องมาเจออะไรแบบนี้!”

“พ่อ แม่ผมขอโทษ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้!”

เมื่อเห็นฟีโอน่าร้องไห้ในสภาพที่น่าเวทนา แถม ครอบครัว ก็ไม่สามารถอยู่ดี กินดีได้ หัวใจของเฟนด์ก็ เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “ไม่ต้องกังวล ตอนนี้ผมกลับม าแล้ว จะไม่มีใครกล้ารังแกพวกคุณอีก!”

“แกมันก็แค่พูดเรื่องไร้สาระ!

เสียงของฟีโอน่า สั่นอย่างเห็นได้ชัดขณะที่เธอชี้นิ้วไปที่ เฟนด์ “แกเป็นแค่ทหาร จะทำอะไรได้บ้าง? อย่างมากแ กก็ทําได้แค่ใช้ปาก เท่าที่ฉันเห็นมันจะดีกว่านี้ 10 เท่า ถึง 100 เท่า ถ้าเซเลน่าได้แต่งงานกับนายน้อย คลาร์ก หรือนายน้อยวิลสัน เมื่อเทียบกับคนอย่างแก