บทที่ 3 มีคนมาเชิญ

บทที่ 3 มีคนมาเชิญ

หลินหยุนรู้ ว่านี่เป็นกฎเก่าแก่ของเซี่ยหยู่เวย

ในอดีตเขาฝันเอาไว้ว่าวันหนึ่ง เขาจะได้เห็นร่างกายที่ทำให้คน สั่นไหวของเซี่ยหยู่เวย แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอีกต่อไป

หลังจากทานอาหารเช้าที่โจวเฟินทำเสร็จ หลินหยุนก็ไปที่ คลินิกกับเซี่ยหยู่เวย

หลังจากมาถึงคลินิก หลินหยุนก็เตรียมจากไป และคิดจะไปหาส ถานที่เพื่อฝึกฝนต่อ

ชาติก่อนเขาเป็นหมาตามตูดของเซี่ยหยูเวย ในชาตินี้เขาได้รู้จัก ใบหน้าที่แท้จริงของเซี่ยหยู่เวยแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะตามติด เธออีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันที่หลินหยุนจะได้จากมา กลับมีคนบุกเข้า มาเสียก่อน

คนที่เข้ามาเป็นชายหนุ่มสองคนในชุดดำสวมแว่นกันแดด รูป ร่างกำยำ แค่เห็นก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องได้ง่ายๆ
จากนั้น ก็ตามมาด้วยชายกลางคนในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว ท่าทาง สุภาพและสง่างาม

“ใครเป็นหมอของที่นี่?” ถามชายวัยกลางคนด้วยน้ำเสียงหยิ่ง ผยอง

เซี่ยหยู่เวยเงยหน้าขึ้นและเอ่ย “ฉัน!”

“ได้โปรดมากับผมสักหน่อย!” ชายวัยกลางคนพูดด้วยน้ำเสียง สั่งการและมีอำนาจที่ทำให้คนไม่อาจปฏิเสธได้

เซี่ยหยู่เวยขมวดคิ้วและถาม “พวกคุณเป็นใคร? หาฉันทำไม?”

ในเวลานี้เอง มีคนอีกสองคนผลักประตูเข้ามา

คนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนท่าที่น่าเกรงขาม บนตัวสวมชุดสูทสี

เทา

ส่วนอีกคนหนึ่งกลับกลายเป็นหญิงสาวเมื่อคืน

“คุณผู้หญิงอย่าได้เข้าใจผิด ข้าน้อยจินซื่อหรง พวกเราแค่อยาก

เชิญคุณไปรักษาอาการป่วยของลูกชายเรา
เมื่อได้ยินว่าเป็นการเชิญเธอไปตรวจอาการ สีหน้าของเซี่ยหยู่เว ยก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

แต่จู่ๆเธอก็ตะลึงขึ้นมา “คุณคือจินซื่อทรงของบริษัทชิรงกรุ๊ป!”

“เป็นผมเอง!”จินซื่อทรงเอ่ยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ มองดูแล้วไม่มี มาดใด ๆ แต่กลับรู้สึกได้ถึงพลังที่มองไม่เห็น

หลินหยุนอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองดูจินซื่อหนึ่ง

จินซื่อหรงแห่งบริษัทชิรงกรุ๊ปเป็นองค์กรชั้นนำที่มีชื่อเสียงใน เมืองหลินโจว จินซื่อทรงเองก็มักจะออกทีวีบ่อยครั้งและร่วมเวที เดียวกันกับผู้นำใหญ่หลายคนในเมือง

ชาติก่อนหลินหยุนเองก็มีความเคารพอย่างสูงต่อบุคคลที่ยิ่ง ใหญ่คนนี้ และภูมิใจเสมอที่ได้ทำงานในบริษัทชิรงกรุ๊ป

อย่างไรก็ตาม หลินหยุนจำได้ว่า เขาไม่เคยพบกับจินซื่อทรงมา ก่อนในชาติที่แล้ว แต่นี้พอกลับมาเกิดใหม่ได้ไม่นานกลับได้พบ หน้าจินซื่อทรง

หรือว่าการกลับมาเดินใหม่ของเขา ส่งผลให้เกิดเป็นบัตเตอร์ ฟลายเอ็ฟเฟ็ค และมีวิถีแห่งชะตากรรมที่เปลี่ยนไป?ประวัติศาสตร์แต่เดิมกำลังจะเปลี่ยนไปหรือไม่?

เซี่ยหยูเวยรีบลุกขึ้นยืนและถามด้วยความเคารพ “คุณจินโปรด รีบนั่งลงก่อน ไม่ทราวว่าลูกชายของคุณเป็นอะไร?”

ใบหน้าของเซี่ยหยู่เวยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงที่ใช้เต็มไป ด้วยความให้เกียรติ

จินซื่อทรงดูเหมือนกำลังตกที่นั่งลำบาก เขาเอ่ยเสียงเข้ม “ลูกชายของผมตอนนี้อยู่ในโรงพยาบาลประชาชน รบกวนคุณ ผู้หญิงช่วยไปดูหน่อยก็จะรู้เอง ต้องใช้ค่ารักษาเท่าไหร่ได้โปรด อย่าลังเลที่จะเอ่ยปาก!

“ในเมื่อคุณจินถึงกับมาเชิญฉันไป ฉันย่อมต้องไปอย่างแน่นอน เพียงแต่ถ้าผู้เชี่ยวชาญในโรงพยาบาลประชาชนไม่สามารถรักษา โรคของลูกชายคุณได้ ต่อให้ฉันไปก็เกรงว่าจะไม่ช่วยอะไรไม่ ได้!”

เซี่ยหยู่เวยรู้ว่าตนเองมีความสามารถมากน้อยแค่ไหน ทักษะ ทางการแพทย์ของเธอไม่ดีเท่าผู้เชี่ยวชาญในโรงพยาบาลชั้นนำ สามแห่งแน่

“เอ่อ….”จินซื่อหรงหันกลับมามองผู้หญิงข้างๆ
ผู้หญิงคนนั้นรีบกระซิบ “ท่านประธานจิน คนที่รักษาลูกชายของ ฉันไม่ใช่เธอ แต่เป็นชายหนุ่มคนนั้น

เซี่ยหยู่เวยตะลึงไป จากนั้นกระแสความโกรธก็พุ่งขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงว่าที่แท้จินซื่อหรงจะมาเชิญหลินหยุนคนขี้แพ้คนนั้น

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นต้องรบกวนน้องชายคนนี้เองก็ไป ด้วยกันเถอะ ค่ารักษาพยาบาลแยกต่างหาก!” จินซื่อทรงกล่าว ด้วยรอยยิ้มทันที

ห้างสรรพสินค้าของจินซื่อทรงเปิดมานานหลายสิบปีและเป็นไป อย่างราบรื่น แม้ว่าจะเคยทำผิดพลาดมาก่อน แต่แค่เพียงประโยค เดียวก็เอาอยู่

เซี่ยหยู่เวยรีบเอ่ย “คุณจินโปรดรอสักครู่ ฉันขอเตรียมตัวสัก หน่อยและรีบเดินทางได้ทันที!

“ผมไม่สนใจ” หลินหยุนกล่าวขึ้นอย่างกะทันหัน

เขาเข้าใจสาเหตุที่เจอจินซื่อทรงก่อนเวลาได้แล้ว นั่นก็คือ เป็นเพราะเด็กที่เขาช่วยไว้เมื่อวานนี้ส่งผลต่อโชคชะตาให้ เปลี่ยนแปลงไป
ถ้าเขายังคงยื่นมือเข้าไปต่อ ก็มีแต่จะเปลี่ยนแปลงเรื่องราวสิ่ง ต่างๆมากขึ้น และอนาคตก็จะอยู่เหนือการควบคุมของเขา

เซี่ยหยูเวยตกตะลึง และมองไปที่หลินหยุนเหมือนคนโง่

สามารถมีความเกี่ยวข้องกับจินซื่อทรงได้ ถือเป็นความฝันของ ผู้คนนับไม่ถ้วนในหลินโจว

ตอนนี้ผู้เป็นเจ้าของบริษัทชิรงกรุ๊ปถึงกับมาเชิญด้วยตนเอง แต่ เจ้าคนขี้แพ้นี่กลับบอกว่าไม่สนใจ

เซี่ยหยู่เวยโกรธจนหน้าซีดขาว

“ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของฉันจะต้องหาลูกเขยแต่งเข้ามาเพื่อ สืบทอดตระกูลเซี่ยให้ได้ แม้ว่าผู้ชายทั้งหมดบนโลกจะตายไป ฉันก็จะไม่ยอมแต่งงานกับคนขี้แพ้ไร้ความก้าวหน้าแบบนี้แน่!”

จินซื่อหรงที่เดิมแค่ทดสอบดูท่าทีและเชื้อเชิญหลินหยุน แต่เดิม เขาคิดว่า หากเขาออกหน้าด้วยชื่อเสียงของเขาเองแล้ว แม้แต่ นายกเทศมนตรีก็ยังเชิญสำเร็จ

ไม่คาดคิดเลยว่า หลินหยุนจะไม่ไว้หน้าเขาขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม ยิ่งท่าทีของหลินหยุนหยิ่งผยองมากเท่าไหร่จิน ชื่อหรงก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเท่านั้น

นับตั้งแต่สมัยโบราณคนที่มีพรสวรรค์ มักจะแปลกประหลาด

เสมอ

จินซื่อทรงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “น้องชาย จะให้คุณไปกับฉันต้องมี เงื่อนไขอะไร?”

หลินหยุนมองเขาอย่างเรียบนิ่ง และเอ่ย “บนตัวคุณไม่มีสิ่งที่ผม ต้องการ”

จินซื่อหรงยิ้มน้อยๆ ความน่าเกรงขามของเขาแผ่ออกมาโดย

ธรรมชาติ “น้องชาย คุณต้องการอะไร ล้วนบอกมาได้!” หลินหยุนยิ้ม “ผมต้องการดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า คุณมีได้หรือ?”

จินซื่อหรงโมโหอยู่บ้าง “นายตั้งใจทำให้คุณจินอับอาย!”

“ถ้าคุณคิดอย่างนั้น ก็ช่างเถอะ!” หลินหยุนไม่ได้อธิบาย กาล ครั้งหนึ่ง เขาเคยยืนอยู่บนยอดดวงอาทิตย์ และสังหารเซียนสู่ แดนธรรมะสามคน
ดวงอาทิตย์สําหรับหลินหยุนแล้ว สามารถตัดได้เพียงดาบเดียว!

เมื่อเห็นว่าจินซื่อทรงโกรธ เซี่ยหยู่เวยก็รีบกระซิบ “คุณจินอย่า รีบร้อน เขาก็เป็นคนอย่างนี้แหละ ฉันเกลี้ยกล่อมเขาเอง!”

อันที่จริง เซี่ยหยู่เวยอยากจะทิ้งหลินหยุนเอาไว้แล้วไปเองอย่าง ยิ่ง เพียงแต่เป็นหลินหยุนที่ได้รับเชิญอย่างแท้จริง

เซี่ยหยู่เวยเดินไปหาหลินหยุนและพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย “ทำไม? กลัวว่าโชคจะไม่ดีแล้วหรือไง เผยโฉมหน้าที่แท้จริงออก มาแล้วล่ะสิ? ก็เลยไม่กล้าไป?”

“ใครใช้ให้นายอวดดีเมื่อวาน!

“นายไม่ต้องกังวล เรื่องการดูอาการนายไม่ต้องมายุ่ง แต่ไปด้วย กันก็พอ”

หลินหยุนเหลือบมองเธอและเห็นว่าเธอมีท่าทีสะใจอยู่บ้างก็เอ่ย ขึ้น “เธอคิดว่าเมื่อวานฉันแค่โชคดี? ก็ได้ ฉันไปกับเธอ!”

เซี่ยหยู่เวยคิดมาตลอดว่าที่หลินหยุนสามารถรักษาเด็กชายคน นั้นได้ ก็เหมือนกับแมวตาบอดที่พบเข้ากับหนูที่ตายแล้ว วันนี้การ ที่หลินหยุนไม่กล้าตอบรับคำเชิญของจินซื่อทรงเป็น
หลักฐานที่ดีที่สุด

ไม่ใช่ว่าหลินหยุนไม่ไป แต่เขาไม่กล้า

“คุณจิน เขาตกลงแล้ว พวกเราไปกันเถอะ!” เซี่ยหยู่เลยเปลี่ยน ท่าทีไปเป็นประจบประแจงทันทีและเอ่ยขึ้น

“ขอบคุณคุณผู้หญิงแล้ว!”จินซื่อทรงยิ้มน้อยๆ ราวกับว่าเรื่องราว ไม่พอใจเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น

หลินหยุนและเซี่ยหยู่เวยนั่งรถAudi A8 สีดำของจินซื่อทรงไป ที่โรงพยาบาลของประชาชน

ในหอผู้ป่วยหนัก

บนเตียงสีขาวมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนอนอยู่พร้อมถูกมัดด้วย เชือกเอาไว้ในปากมีผ้าขนหนูสีขาวอุดอยู่ ท่าทางของเขากำลัง พยายามดิ้นรนไปมา

ถัดจากเขามีสตรีสวมใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ท่าทางมีสง่าราศี กำลังเช็ดน้ำตาอยู่

“ท่านทั้งสอง เชิญเข้ามา!”จินซื่อทรงผายมือ แสดงท่าทาง ต้อนรับหลินหยุนและเซี่ยหยู่เวยเข้าไปในห้องผู้ป่วย
“นี่หมอเทพที่คุณเชิญมาหรือ?”สตรีมีราศีมองดูพวกหลินหยุนที่ ยังคงเป็นอ่อนวัยและถามอย่างสงสัย

“เวลากระชั้นชิด รับให้ทั้งสองคูหยวนเป่า คุณหลบไปอีกด้าน! จินซื่อทรงเอ่ยอย่างเด็ดขาด

แม้ว่าหลิวลี่จะสงสัย แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะละเลยและรีบไปยืนอยู่ ข้างๆแทน

“เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของคุณคะ?” เซี่ยหยูเวยถาม

จินซื่อหรงกล่าว “เมื่อไม่กี่วันก่อนยังสบายดี จู่ๆวันนี้ก็กลายเป็น แบบนี้ขึ้นมา เจอใครก็เข้าไปกัด เหมือนกับคนบ้า!”

“นี่น่าจะเป็นปัญหาทางสมอง คุณพบเชี่ยวชาญด้านสมองหรือยัง คะ?” เซี่ยหยู่เวยถาม

“ไปพบมาแล้ว และทำ CT สมองไปแล้วไม่พบความเสียหายใด ๆ อีกทั้งผู้เชี่ยวชาญยังมองไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติ

“คุณเอาผ้าขนหนูออกจากปากเขาได้ไหม? ฉันจะถามเขาดูว่า เขายังมีสติอยู่หรือเปล่า!”เซี่ยหยู่เวยเอ่ย

ก่อนที่จินซื่อหรงจะพูดขึ้นต่อ หลิวลี่ภรรยาของเขา ซึ่งก็คือสตรีมีราศีข้างๆผู้นั้นกลับรีบหยุดขึ้นทันที “ไม่ได้ เขาจะกัดตัว เอง!”

เซี่ยหยู่เวยครุ่นคิดและเอ่ย “อย่างนั้นก็ทำได้แค่รอให้เขาสงบสติ อารมณ์ลงก่อน จากนั้นจึงค่อยตรวจสอบอย่างละเอียด!”

“อืม!” จินซื่อทรงพยักหน้า ตอนนี้ได้แต่ต้องทำแบบนี้เท่านั้น

เซี่ยหยู่เวยหยิบกล่องเงินขนาดเล็กออกมา และหยิบเข็มเงิน สามเล่มออกมา

“ฉันจะทำให้เขาหลับไปก่อน!”

ในใจของหลินหยุนคิด เซี่ยหยู่เวยเพื่อที่จะเอาใจตระกูลเซีย ถึง กับเตรียมจะใช้ทักษะของตระกูลออกมาแล้ว

ตระกูลเซียเป็นตระกูลแพทย์แผนจีน แม้ว่าเซี่ยหยู่เวยจะเรียน แพทย์แผนตะวันตก แต่ทักษะที่สืบทอดมาจากตระกูลอย่างการ ฝังเข็มและการรมยาก็มีอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มคนนี้นั้นไม่ได้ป่วยแต่อย่างใด แต่กลับชี้ มหาโหดเข้าครอบงำสติสัมปชัญญะต่างหาก
เหนือศีรษะของเขา มีกลุ่มหมอกสีแดงที่มีเพียงหลินหยุน เท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ปกคลุมอยู่

“การฝังเข็มไม่มีประโยชน์ อาการป่วยของเขาเธอไม่สามารถ รักษาได้”

หลินหยุนไม่คิดจะสอดมือ แต่ถ้าหากเซี่ยหยู่เวยเกิดเรื่องขึ้น น้า โจวเฟินจะต้องเสียใจอย่างมาก เขาไม่อยากเห็นโจวเฟินเสียใจ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ