บทที่ 5 ช่วยให้เกียรติกันด้วย

เวลานี้ ในหัวของฉันเต็มไปด้วยรูปถ่ายนั้น

ด้านบนคือภานุวัฒน์กับผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่ง ซึ่ง ในรูปถ่ายนั้นถ่ายด้วยมุมภาพแปลกๆ

ต่อให้ฉันจะผิดหวังในตัวเขามากเท่าไหร่ แต่ฉันก็ไม่ อยากจะไปเชื่อว่าเขาจะมีคนอื่น

หลังจากเลิกเงิน ฉันรีบกลับไปที่บ้านทันที เมื่อมณี จันทร์เห็นฉันกลับมาก็รีบวางเมล็ดทานตะวันในมือลง

“เพียงขวัญ กลับมาแล้วหรอลูก แม่ทำอาหารเอาไว้ ในห้องครัวไปอุ่นแล้วกินนะลูก”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันคงจะตกใจกับท่าทีของแม่สามีใน ตอนนี้มาก แต่เวลานี้ฉันไม่มีใจไปคิดเรื่องพวกนั้น

ฉันอยากจะคุยกับภานุวัฒน์ให้รู้เรื่อง อยากจะถามเขา

ให้แน่ใจ

ฉันเดินเข้าไปในห้องครัว ไม่นานหลังจากนั้นก็มี เสียงเปิดประตูบ้านเข้ามา

ภานุวัฒน์เดินเข้ามาหาฉัน “ทำไมวันนี้คุณกลับมาเร็ว

จัง?”
กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงลอยฟุ้งมาตรงหน้า

“คุณภานุวัฒน์ หอมจังเลยนะคะ” ฉันแสยะยิ้มขึ้น ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกของตนเองในตอนนี้ยังไงดี ฉันมีคำถามอยากจะถามเขามากมาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะเริ่ม ถามจากตรงไหน

เพราะมันคงไม่สําคัญแล้ว

เหมือนว่าภานุวัฒน์จะคิดไม่ถึงว่าฉันจะถามอะไรแบบ นี้ขึ้นมา สีหน้าของเขาดูประหม่าเล็กน้อย “ขวัญ วันนี้ผม ไปลองน้ำหอมมา อยากจะซื้อให้คุณสักขวดแต่ผมเลือก ไม่ถูกเลย ถ้าคุณชอบกลิ่นนี้พรุ่งนี้ผมซื้อกลิ่นนี้ให้คุณดี ไหมครับ?”

ซื้อให้ฉัน? จู่ๆฉันก็สังเกตว่าตลอดสามปีที่ผ่านมานี้ เขาแทบจะไม่เคยซื้ออะไรให้ฉันเลย “คุณภานุวัฒน์ คุณ ทำแบบนี้เหนื่อยไหมคะ?”

เขารีบพูดอย่างร้อนตัว “เปล่านะครับ ผมแค่อยากจะ ซื้อน้ำหอมให้ขวัญก็เท่านั้น คุณอย่าทำแบบนี้ได้ไหม วันนี้ ผมเหนื่อยมาทั้งวันแล้วและยังไม่ได้กินข้าวเลย”

“ไปเลือกซื้อน้ำหอมให้ฉัน? แล้วคุณไปเลือกซื้อ แบรนด์อะไรคะ? รุ่นไหนเอ่ย? คุณจำได้ไหมคะ?” ฉันพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองแล้วพูดเสียงเรียบเฉย “คุณภานุวัฒน์ เราเลิกกันเถอะค่ะ เชิญคุณไปรักกับคนอื่น ให้ตามสบาย”

“คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไง? หลายวันมานี้แม่ ของผมท่านก็ทำดีกับคุณมาตลอด แต่ยังต้องทนกับนิสัย เสียๆของคุณอีกหรอ คุณจะเอายังไงจ๊ะ?”

“ใครกันแน่คะที่จะเอายังไง?” ฉันมองไปที่เขาแล้ว มองไปที่แม่สามี สีหน้าของมณีจันทร์ที่เคยใจดีเมื่อก่อน หน้านี้แปรเปลี่ยนเป็นโมโหขึ้นมาในทันที

“เพียงขวัญ ทําไมเธอต้องตะคอกลูกชายฉันด้วย ! “ภานุวัฒน์รีบเข้าไปห้ามแม่ของตนเอง แล้วบอกให้ฉัน กลับที่ห้อง

แต่ฉันเหนื่อยแล้วจริงๆ ฉันเข้าไปในห้องสงบสติ ตนเองและเข้านอน ซึ่งนอนแค่เปลือกตาเท่านั้นเพราะฉัน นอนไม่หลับสักนิด

จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันหันไปมองดูโทรศัพท์ และมองดูข้างๆเตียง ที่ไม่มีภานุวัฒน์อยู่

ฉันมองดูหน้าจอโทรศัพท์ จากนั้นก็รับสาย
เสียงเย็นชาและทุ้มต่ำของชายหนุ่ม ไม่ต้องเดา ฉันก็รู้ว่านี่คือเสียงของพิรภพ “ให้เวลาคุณสิบนาที มาที่ ห้อง303 ของโรงแรมแอมพริเรียล

ฉันนิ่งค้าง อยากจะถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ปลาย สายกลับวาดไปแล้ว

ฉันไม่รู้ว่ากลางดึกแบบนี้พิรภพโทรมามีเรื่องอะไร เปล่า ฉันกลัวว่าจะเป็นเรื่องงาน แต่พอคิดถึงสีหน้าของ เขาเวลาที่มองมานั้น ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง เขาคง ไม่ทําอะไรฉันหรอกใช่ไหม

ณ โรงแรมแอมพรีเรียล

ฉันมาถึงโรงแรมที่พิรภพบอกแล้วและตอนนี้ฉันก็อยู่ หน้าห้อง303 ฉันผลักประตูเข้าไป ด้านในมืดมาก

ฉันจึงตัดสินใจที่จะไม่เข้าไป แต่ทันใดนั้นเองฉันก็ ถูกมือหนึ่งคว้าจับเอาไว้ ฉันที่ไม่ทันตั้งตัวจึงเซล้มลงซบ กับแผ่นอกกว้าง ไออุ่นที่คุ้นเคยและกลิ่นหอมอ่อนๆนั้น ไม่ ต้องเดาก็รู้ว่าเขาคือพิรภพ ฉันพยายามที่จะขัดขืนแต่เขา กลับพูดขึ้นเสียงเรียบ

“เงียบ”
ฉันตัวแข็งทื่อ สัมผัสได้ว่าลมหายใจของเขารดอยู่ที่ หน้าของฉัน

จากนั้นก็ยัดตัวฉันเข้าไปในตู้เสื้อผ้า ฉันพยายามที่จะ ขัดขืน แต่กลับต้องถลึงตาโตเพราะมือหนาของเขาเลื่อน จับเข้าไปด้านในเสื้อของฉัน

นิ้วมือเย็นเฉียบทำให้ฉันตัวแข็งทื่อ เงยหน้าขึ้นมอง เขาอย่างไม่เข้าใจ พิรภพมองมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

เขาเอามือปิดปากฉันเอาไว้ บอกให้ฉันมองผ่านช่อง เล็กๆของตู้เสื้อผ้าและให้ฉันเบาเสียง

เสียงปรบมือดังขึ้นทำให้ไฟในห้องเปิดสว่าง ฉันเห็น

ผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่นอนอยู่บนเตียง

ฉันคิดไม่ถึงว่าพิรภพจะให้ฉันมาทำเรื่องทุเรศๆแบบนี้ กับเขา ฉันรับไม่ได้กับเรื่องนี้จึงยกเท้าขึ้นเพื่อที่จะเตะเขา แต่เขากลับเร็วกว่า เขาจับมือของฉันเอาไว้และเอามันไป ไว้ข้างหลัง

พิรภพพูดเสียงเรียบ “ผมไม่ได้จะทำอะไรคุณ คุณ ช่วยเงียบหน่อยได้ไหม”

“คุณบ้ารึเปล่าคะ ถึงพาฉันมาทำเรื่องทุเรศๆแบบนี้ ! ”

เขาทำเกินไปแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้านายแต่เขาก็ ไม่มีสิทธิ์สั่งให้ฉันทำเรื่องบ้าๆพวกนี้

ขณะที่ฉันกำลังจะด่ากราดเขาอีกครั้ง ก็มีเสียงของ ผู้ชายที่แสนจะคุ้นหูดังขึ้น

จากนั้นภาพที่ฉันเห็นก็คือ ภานุวัฒน์เดินไปบนเตียง และจูบผู้หญิงคนนั้นอย่างอ่อนโยน

เวลานี้ สมองของฉันว่างเปล่า ทุกอย่างมันว่างเปล่า ไปหมด และน้ำใสๆก็ไหลมารวมกันที่ตา

“ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้าง”

เขาพูด จากนั้นมือหนาก็เลื่อนมาใต้กระโปรงของฉัน ความร้อนในตัวของเขาอยู่ใกล้จนฉันสัมผัสได้

ฉันรีบเอามือไปหยุดมือของเขาที่กำลังเลื่อนขึ้นมา แล้วพูดเสียงค่อย

“คุณช่วยให้เกียรติกันหน่อย ! ”

พิรภพหัวเราะอยู่ข้างหู เสียงและความร้อนของเขา ทำให้ฉันสั่นเทาไปทั้งตัว