ตอนที่ 2 เทพแห่งเข็ม

ทันใดนั้นดวงตาของหลินหยางเบิกกว้างขึ้นมาทันที ผู้หญิงใน หมู่บ้านนี้มักจะไม่สวมใส่ชุดชั้นในกันเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว หลัง จากถอดเสื้อออกนั้น ก็สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ด้านในได้อย่าง ชัดเจน

เนินอกที่ตั้งชัน ร่างกายอันแสนจะอวบอิ่ม ผิวพรรณเรียบเนียน ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา

หลินหยางรู้สึกถึงกระแสความร้อนที่ไหลผ่านในช่องท้องของ

ตัวเอง

“เสร็จแล้ว รีบรักษาเถอะ” เซียยิงรีบเอ่ยบอกเขา โดยไม่มี สีหน้าเขินอายใดๆ

“คุณมานอนที่เตียงผมสิ อย่างนั้นคุณจะได้ไม่เมื่อย” หลิน หยางรีบเปิดประตูห้องเล็กด้านข้าง เปิดไฟแล้วให้เซียพึ่งเข้าไป

นอน

ขณะนั้นเซียยิ่งรู้สึกปวดท้องเป็นอย่างมาก อยากจะลุกขึ้นยืน แต่ต้องขมวดคิ้วเข้าหากันอีก

หลินหยางเห็นความผิดปกติของเธอ จึงรีบเอ่ยถาม “พี่ผึ้งจะ ให้ผมอุ้มคุณเข้าไปไหมครับ?”

“อืม” เธอพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการตกลง
หลินหยางอุ้มเธอขึ้นมา

สัมผัสได้ถึงผิวอันแสนจะเรียบเนียนที่ด้านหลังของเธอ กลิ่น หอมบางๆที่ลอยมาเตะจมูกเขา หลินหยางรู้สึกแทบจะทนไม่ไหว สิ่งที่อยู่ด้านล่างกลับยกตัวสูงขึ้น

ก้มลงกวาดตามองไปยังเม็ดหยกทั้งสองข้าง หากไม่ได้เป็น เพราะการนอนลงของเธอทําให้มันราบลงไปเช่นนั้น สิ่งที่ยังคง ตั้งตระหง่านอยู่ ความขาวเรียบเนียนนั้น ทำให้เขาต้องจ้องมอง อย่างเต็มตา เริ่มรู้สึกหายใจถี่ขึ้น

“ผมจะแทงเข็มลงไปแล้วนะ” เมื่อเห็นสีหน้าอันแสนเจ็บปวด ของเซี่ยผิงแล้วนั้น เขาจึงรีบเอ่ยบอกกับเธอ

แล้วหยิบกล่องเข็มของคุณขึ้นมา หยิบเข็มออกมาจำนวน หนึ่ง แล้วทิ่มเข็มเข้าไปยังจุดลมปราณบริเวณช่วงกระเพาะของ เธอ และเนื่องจากไม่ได้มีการประคับประคองใดๆ หลินหยางเอง จึงไม่กล้าประมาท

เมื่อปักเข็มเล่มสุดท้ายตรงจุดลมปราณระหว่างเนินอกแล้วนั้น มือของเขากลับสั่น มือขวาเลื่อนไปดึงเอาเข็มทางด้านซ้ายของ เธอออกมา

ใจของเขาสั่น แต่ก็เริ่มขยับเข็มเหล่านั้น ในแต่ละรอบที่ขยับ นั้น สีหน้าของเซียผิงจะแสดงออกถึงความผ่อนคลายลง

หน้าอกของเธอใหญ่มาก อีกทั้งยังขาวมากอีกด้วย ช่าง เหมือนกับกระต่ายสองตัวเสียจริงๆ เพียงแค่เธอขยับร่างของเธอ หน้าอกก็จะสั่นตามแรงไปด้วย
เมื่อหลินหยางเอามือไปวางตรงเข็มด้านบนสุดนั้น ขยับเข็ม ทำให้เขามองร่างของเธอด้วยสายตาอันแสนเร่าร้อน ความรู้สึกที่เหมือนกับไม่มีกำลังวังชาเช่นนั้น ยิ่งทำให้เขารู้สึก

ควบคุมตัวเองไม่ได้

“หลินหยาง นี่เธอกำลังเอาเปรียบฉันอยู่หรือเปล่า?” เธอจ้อง มองเขากลับ พลางเอ่ยถามด้วยความโมโห

เขามองไปยังเซียผึ้ง ถึงแม้ว่าคำพูดจะดูเหมือนกำลังโมโห แต่ แววตาของเธอกลับไม่ได้แสดงความรู้สึกโมโหแต่อย่างใด นั่น

ทำให้เขาหัวเราะออกมา

“ที่ไหนกัน ตรงนั้นของคุณใหญ่มากเลยต่างหาก เผลอโดนไป บ้างก็คงไม่แปลกอะไร

ตอนที่หลินหยางฝังเข็มให้กับเธอนั้น อาการปวดท้องของเธอ จากเดิมที่ปวดขั้นรุนแรงก็ค่อยๆดีขึ้น

คิ้วที่ขมวดอยู่นั้นก็ค่อยๆคลายลง จึงสังเกตเห็นเรื่องอื่นๆบ้าง

แล้ว

“ใหญ่จริงหรือ? แล้วถ้าเทียบกับแฟนของเธอล่ะ?” เธอเอ่ย

ถามอย่างใจกล้า

“อา… เมื่อถูกถามเช่นนั้น ก็ทำให้เขารู้สึกอึ้งไป แล้วจึง หัวเราะพร้อมตอบกลับไป “ผมยังไม่มีแฟนครับ”

“จริงหรือ? หล่อขนาดนี้แต่ยังไม่มีแฟน?” เมื่อได้ยินดังนั้น เสีย ยิ่งกลับรู้สึกตกใจเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้มีออร่าเหมือนกับดารา แต่ หน้าตาคมเข้ม ความสามารถที่มี ก็ถือว่าไม่เลว

“ผมจะโกหกคุณไปทำไมกัน? คุณไม่ได้จะมาแต่งงานกับผม เสียหน่อย” เขาเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจ

“ฮ่าๆ ยังคิดจะให้ฉันแต่งงานกับเธออีกหรือ ดูแล้วถ้าหลี่เฉียง กลับมาคงจะไม่ไปตีเธอหรอกนะ” หลังจากหัวเราะแล้วนั้น เธอก็ พูดคุยกับเขากลับไปเช่นกัน

“เธอยังไม่เคยมีความรักสินะ?” เซียผิงเอ่ยถาม

“ไม่เคย”

“แล้วเธอเคยเห็นหน้าอกของผู้หญิงไหม?” เธอมองเขาด้วย

สายตาล้อเลียน

เคยเห็นแต่ของคุณนี่แหล่ะ” หลินหยางกัดฟันแล้วตอบกลับ ไป ทำไมกลายเป็นรู้สึกว่าเซียยิ่งกำลังพูดจาแทะโลมตัวเขากัน?

“พูดแบบนี้ ฉันก็เป็นผู้หญิงคนแรกของเธอ?” เธอเอ่ยต่อ และนั่นทําให้เขาแทบจะสําลักออกมาเป็นเลือด

ทำไมเธอไม่หาจีบผู้หญิงไว้ซักคนล่ะ ได้ข่าวว่าผู้หญิงในเมือง ทั้งสวยทั้งมีน้ำมีนวลกันทั้งนั้น อีกอย่างเธออยู่คนเดียวแบบนี้ จะ อดกลั้นไว้คงทรมานแม่?”

เมื่อได้ยินคำพูดที่เอ่ยออกมาด้วยความใจกล้าของเซียฝั่ง จากที่เขาเป็นคนมุ่งมั่นนั้น ทำให้เขาหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย
อย่าพูดเลย ถ้ายังพูดอีกผมจะจัดการคุณแล้วนะ” เขากล้า จ้องมองไปยังเขียผิง

“ฮ่าๆ ใจกล้าไม่เบา ที่คิดว่าจะจัดการฉันไหนลองถอด กางเกงเธอออกมาให้ฉันดูหน่อยซิ ว่าตรงนั้นของเธอมีขนขึ้น

ครบหมดหรือยัง?”