ตอนที่5 ผู้ชายคนนี้จะสวยเกินไปแล้ว

ผู้จัดการเห็นท่าทางที่ตื่นเต้นจนน่าประหลาดใจของเซียวลั่ว หยาวจึงถอนหายใจและแสดงความเห็นใจและพูดขึ้น “สหาย เชียวลั่วหยาว ฉันเข้าใจอารมณ์ของเธอในตอนนี้ ฉันรู้ว่านี้คือ ช่วงเวลาของการตัดสินใจ ฉันตกใจกว่าเธออีก ไปเถอะ ชั้น 29กำลังรอเธออยู่

“อืม อืม”

เซียวลั่วหยาวกระพริบตาเดินเกาหัวออกไปด้านนอก

เฉียวฟาน ประธาน ผู้นําแห่งบริษัท…

เธอเดินเข้าลิฟท์อย่างมึนงงและแล้วก็ถึงชั้น29

เชี่ยวลั่วหยาวสวมกระโปรงจีบสีขาวและเสื้อยืดเมื่อก้าวเข้า มายังชั้น2 ชั้นของเลขาธิการจึงดึงดูดความสนใจจากทุกคนใน

ภายในดวงตาเหมือนกำลังตรวจสอบเซียวลั่วหยาว

เขียวลั่วหยาวยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น แม้แต่มือก็ไม่รู้จะวางเอาไว้ตรง

ไหน

สํานักงานเลขาธิการ ประธานคนนี้มีเลขาเยอะแยะมากมาย

ตั้งสมาธิเอาไว้

“สาวน้อย เธอมาหาใคร?” ผู้หญิงอายุประมาณ30ได้ถามชื่นและจับแว่นกรอบทองของเธอ

“ฉันมาหาประธาน…….

เพียงคำว่าประธาน ที่ทำให้ทุกคนตะลึง

มีคนกำลังคิด ไม่หรอกมั้ง ประธานเจียวไม่ได้เอานักเรียน มัธยมมาทํางานหรอก?

เซี่ยวลั่วหยาวไม่กล้าที่จะสบตากับทุกสายตาที่มองมาและพูด อย่างพึมพำ “เอ่อ…ฉันคือผู้ช่วยชั่วคราวของประธานเฉียว…..

“ฮะ!” ทุกคนตกตะลึง

เชี่ยวลั่วหยาวเหมือนถูกตีกรอบ จึงรีบพูดขึ้น “จริงๆ แล้วฉัน อายุ18แล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้วจริงๆ

ในขณะเดียวกัน ก็มีผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากห้องของประธาน ดูๆแล้วอายุประมาณ 25-26ปี ดูมีประสบการณ์ เสื้อผ้าเขาเป็น ระเบียบแต่งกายดี ดูมีความมั่นใจ เมื่อมองเห็นเขียวลั่วหยาวที่ ยืนทำอะไรไม่ถูกก็พูดอย่างใจเย็น เซียวลั่วหยาว?”

“คะ? ฉันเอง!” เซียวลั่วหยาวมองที่ต้นตอของเสียงและยืนตัว ตรงพร้อมทํางาน

หลิว โอเฉินหยักหน้า “เซียวลั่วหยาว ประธานเฉียวให้เธอเข้า

พบ”

“คะ? อ่อ! รับทราบ!” ในระหว่างทุกคนกำลังหายใจ เชี่ยวว หยาว วิ่งไปหาหลว ไอเฉินและถามอย่างโง่เง่า “ห้องประธานเฉียวอยู่ที่ไหน?”

เลขาทุกคนตกตะลึง

มีเพียงหลิว โอเงินเท่านั้นที่ยังใจเย็นและควบคุมตัวเองได้จึง ยื่นมือไปทางด้านหลัง เดินไปตามทางนี้และจะมีเพียงแค่ห้อง

เดียว”

“อ่อ ขอบคุณ” เซี่ยวลั่วหยาวเหลือบไปมองป้ายชื่อของหลิว โอ เฉิน หลิว โอเงิน อ่อ เขาชื่อนี้ ทันใดนั้นก็ยิ้มและพูดขึ้น “ขอบคุณ พี่หลิว”

หลิวโอเฉินพูดอย่างไม่แสดงสีหน้าใดๆ “เรียกผมว่า รอง ประธานหลิว”

“หา?” เซียวลั่วหยาวตกใจจนเผลอแลบลิ้น “อ๋อค่ะ รอง ประธานหลิว”

จริงๆแล้วทุกคนที่นี่ล้วนแต่ถือสถานะ ถ้าเรียกเขาว่าพี่หลิวเธอ ก็เหมือนได้สิทธิพิเศษ จึงต้องเรียกอย่างเป็นทางการ ทั้งหมด ใน สํานักงาน

เขียวลั่วหยาวบ่นโวยวาย และเดินไปตามทาง โดยไม่สนใจ ความประหลาดใจของเลขาคนอื่นที่อยู่ภายในห้องเลขาแล้ว ประหลาดใจเหรอ หรือว่าเธอน่ากลัว? เธออายุน้อยกว่าแต่เธอ ก็ไม่ได้โง่ อย่างน้อยก็ทำความสะอาด เทน ซงซาได้ก็แล้วกัน

ไม่รู้ว่าท่านประธานเฉียวคนนี้อายุเท่าไหร่?

40? หรือว่า 50?
บวมเบียร์ ? เหมือนกับในละครทีวี หัวล้าน?

ผู้ช่วยชั่วคราวคือต้องทำอะไร?

ชงชาให้เฉพาะลุงเฉียว? พิมพ์ไฟล์งาน? หรือว่าทิ้งขยะเก็บ กวาด โต๊ะ?

เซียวลั่วหยาวมาถึงหน้าห้องของประธานเฉียว สูดลมหายใจ ลึกๆ ลูบหน้าอกของเขา และเคาะประตูสองสามครั้งหลังจากนั้น ก็เอาหูแนบประตูและฟังอย่างระมัดระวัง

ฟังไปสักครู่ภายในห้องก็ไม่มีท่าทีตอบรับใดๆ

“มีใครไหม? ประธานเจียว?”

เชี่ยวลั่วหยาวเคาะประตูอีกสองครั้ง ภายในห้องก็ยังไม่มีเสียง ตอบรับ ในที่สุดเชี่ยวลั่วหยาวก็เปิดประตูเข้าไปอย่างกล้าหาญ และเดินเข้าไปในห้องของประธานอย่างประหลาดใจ

ว้าว……เชียวลั่วหยาวอ้าปากกว้าง ใช้สายตากวาดมองไปทั่ว ห้อง นี่มันคือห้องที่มีขนาดใหญ่มากๆ ใหญ่มากจริงๆ อย่างไร ก็ตามเธอคิดไม่ถึงเลยว่าออฟฟิศจะมีพื้นที่กว้างขวางหรูหราและ มีสไตล์มากขนาดนี้!

“ไอ้บ้า! ใหญ่กว่าพื้นที่บ้านของฉันอีก… เซียวลั่วหยาว พึมพำกับตัวเองอย่างเบาๆและมองเห็นตู้หนังสือที่ติดกับกำแพง เธอมองหนังสือเล่มใหญ่ๆและยังมีหนังสือคลาสสิคอีกมากมาย หนังสือทางเศรษฐกิจ ก็มีเยอะมาก หนังสือการจัดการ “ຄົນໆ ตาแก่เฉียวเป็นคนรักการอ่านหนังสือแนะ”
ตาแก่เฉียว …..นี่คือชื่อที่เชี่ยวลั่วหยาวแอบตั้งให้กับประธาน

เจียว

มีใครบางได้ยินเข้า และยืนมองอยู่ด้านหลังของเซียวลั่วหยาว เมื่อได้ยินเช่นนั้นจึงขมวดคิ้ว

ตาแก่เฉียว เด็กสาวคนนี้พูดถึงใคร? คงไม่ใช่เขาใช่ไหม?

“อยากอ่านเล่มไหน?” เสียงนุ่มลึกของผู้ชายดังมาจากด้าน หลัง เซียวลั่วหยาวจึงตอบอย่างไม่รู้ตัว “ไม่มีเล่มไหนที่ฉันชอบ ฉันชอบอ่านนิยาย ที่นี่ไม่มี

เมื่อพูดจบ เซี่ยวลั่วหยาวจึงรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร ทำให้เธอถึง กับตา โตและเอามือปิดปากหันไปทางต้นตอของเสียง

“อ๊ะ!” เซียวลั่วหยาวสูดลมหายใจเข้า เงยหน้าขึ้นมองที่ไป ดาราภาพยนตร์ อย่างตกใจ

คนเราสามารถโตมาได้หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?