ตอนที่ 13 ต่ำต้อย

แน่นอนว่าเธอไม่ยอมรับความน่าอายเช่นนี้ แต่เธอก็ไม่อยาก จะปรากฏตัวที่นี่เช่นกัน

สายตาก็เหลือบมองไปที่ฟางน่าที่อยู่ข้างเธอ เธอก็คิด แผนการขึ้น

จ้าวเทียนอั้ยนั่งลงข้างๆเธอและถามเธออย่างเงียบๆ “เธอ รู้ไหมว่าทำไมพวกเราถึงได้มานั่งกินข้าวกับพวกผู้ชายเหล่า

นี้?”

น้ำเสียงของฟางน่าตอนตอบคำถามของจ้าวเทียนอัยนั้น ดังมาก เมื่อพูดก็ทำให้คนรอบข้างได้ยิน

“ใครจะไปรู้ว่าทำไม มองเห็นผู้ชายจนๆแบบนี้แล้วฉันไม่มี ความอยากอาหารเลยจริงๆ

“ว!” จ้าวเทียนอัยชนิ้วไว้ที่ปาก และพูดเสียงเบา “เธอ อย่าเสียงดังไป เห็นคนนั้นไหมที่นั่งข้างๆนางเยอะ เขาเป็น หลานชายของพ่อบ้าน

“จริงเหรอ?” ฟางลื่น่าไม่กล้าส่งเสียงดัง เธอไม่กล้าไปยุ่ง วุ่นวายกับพ่อบ้าน นอกเสียจากสักวันหนึ่งเธอจะเป็นผู้หญิง ของคุณชาย

“จริง! ฉันได้ยินกับหู ฉันจะบอกเธอ” เธอเข้าไปใกล้หูของเธอและกระซิบสองสามประโยค ฟางน่ากัดฟันด้วยความ เกลียดชัง

” ดม ดม! เธอสามารถคิดกลยุทธ์เพื่อหลอกล่อหลาน ชายของพ่อบ้าน เช่นนี้พ่อบ้านจึงไม่เข้มงวดกับเธอใช่ไหม? เธอพูดทำไมเธอเห็นผู้ชายและคิดจะเข้าไปอ้อย ต่ำตมจริงๆ เธอไม่กลัวจะติดโรคทางเพศหรือไง?” เธอด่าด้วยน้ำเสียงต่ำ และถอนหายใจออกมาสองครั้ง

จ้าวเทียนอัยรู้สึกว่าการตอบกลับของเธอน่าพอใจมาก และพูดต่ออย่างไม่ได้ตั้งใจ

“นี่ ใครทำให้เธอขุ่นเคืองในตอนนี้นะถือว่าโชคร้ายมาก เธอต้องตอบโต้กลับแน่ๆ” ฟางน่าคิดถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปทั้งหมด ไม่จำเป็น

ต้องพูดก็รู้แล้วว่าถ้าเธอจะเอาคืนก็ต้องมาจัดการเธอเป็นคน

แรก

“เทียนอั้ย เธอพูดมาทำอย่างไรถึงจะทำให้นางเซียทำไม่ สําเร็จ?” เธอถามเสียงเบา

“อันนี้ง่าย ถ้าคุณไปบอกพ่อบ้านว่านางเซียเคยมีผู้ชายมา ก่อน และมีลูกนอกสมรส เขายังจะยอมให้หลานชายเขาแต่ง กับผู้หญิงแบบนี้ไหม?”

“เธอมีจริงๆเหรอ?” ดวงตาของฟางน่าเบิกกว้างและมองไปยังเซียหวั่นหลายครั้งต่อหลายครั้ง และคิดว่ารูปร่างของ เธอไม่เหมือนกับคนที่เคยมีลูกมาก่อน แต่คนที่มองไม่ออก บางทีเธออาจลดน้ำหนักก็เลยเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก หากเธอจะมีลูกนอกสมรสเป็นร้อยคน

“โอ๊ย คุณบอกว่ามีก็มี พ่อบ้านเชื่อคือสิ่งที่สำคัญ ใครจะ นความจริง?”

“เธอนี่ฉลาด! ฟางลื่น่าพูดอย่างดีใจ

“รอให้ฉันเจอพ่อบ้านก่อนฉันจะเอาเรื่องนี้ไปพูดให้เขาฟัง ถึงตอนนั้นฉันจะรอดู หลานชายพ่อบ้านที่จะไม่เหลียวตามอง นางเซีย”

“ลีน่า เธอกล้าหาญมาก ฉันชื่นชมผู้หญิงอย่างเธอที่สุด! จ้าวเทียนอัยพูดพร้อมกับจับมือเธอไว้แน่น

“แน่นอนอยู่แล้ว! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงทำอะไรลับๆล่อๆแบบ นางเซียหรอกนะ” ฟางน่าตั้งใจพูดเสียงดังและใช้สายตา มองไปยังเซียหวั่นอย่างจงใจ

เสียงของเธอดังมาก ทุกคนจึงมองไปที่เธอและเห็นสายตา ของเธอมองไปยังเซียหวั่น ทุกคนจึงหันไปมองเซีย หวั่น

ใบหน้าของเซียซีทรนถูกทุกคนจ้องมองและแก้มของเธอก็ แดงโดยไม่รู้ตัว เธอกลัวการถูกจับตามองมากที่สุด และมือที่ เธอถือตะเกียบอยู่ก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
เจิ้งเห่าเหลียวมองไปยังฟางน่าก็รู้แล้วว่าไม่ใช่เรื่องที่ดี เมื่อครู่มองผ่านๆสองสามครั้งก็เห็นตอนอยู่ตรงนั้นก็กระซิบ กัน ครั้งนี้เธอก็ชี้นิ้วของเธอไปที่เซียหวั่น เขาทนมองไม่ ไหว และลุกขึ้นยืนมองไปยังฟางน่าพร้อมกับพูดเสียงดัง “คุณพูดถึงใคร? คุณก็เป็นคนของครอบครัวเข่ พูดแบบนี้ ไม่รู้สึกอายบ้างเหรอ? ”

ฟางน่าคิดไม่ถึงว่าเจิ้งเห่าจะพูดต่อหน้าคนมากมายเพื่อ เซียหวั่น เป็นแบบนี้ทำเธอตกที่นั่งลำบากแล้ว