ตอนที่ 4 เขากำลังจะมา

ตอนที่ 4 เขากำลังจะมา

เมื่อถึงตอนเช้าตรู่ ฟางหยิวก็ยังไม่เห็นเหยนเฉิน

ทุกครั้งที่มีรถผ่านหน้าประตู ฟางหยิวจะเปิดประตูออก ไปรอ … แต่ก็ผิดหวังเสมอ

เธอทําอาหารเย็นเป็นเวลาหนึ่งเดือน แต่เหยนเฉินก็ไม่ เคยมาทานเลย

เธอไม่สามารถกินได้มากขนาดนั้น ตอนที่เธอทิ้งอาหาร เธอรู้สึกแย่มาก การที่กินทิ้งกินขว้างเป็นเรื่องที่ไม่สมควร จะทำ

ต่อมา เธอก็ไม่ได้ทําอาหารอีก การทานอาหารของเธอก็ ดูสบายมากขึ้น เธอซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปทางออนไลน์มา เยอะมาก เอาไว้ทานตอนที่เธอหิว

ประมาณสามเดือนต่อมา ฉินช่งส่งข้อความมาทาง WeChat : ประธานเหยนจะไปหาคืนนี้

ฟางหยิวที่กำลังมึนงง เมื่อเห็นข้อความ เธอกระโดดลง จากโซฟาทันที เขากำลังจะมา!
ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า และมีเวลากว่าสิบชั่วโมง ก่อนจะถึงตอนกลางคืน เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว และไปที่ตลาดเพื่อซื้อวัตถุดิบในการทำอาหาร หลังจาก กลับมาเธอก็ทำความสะอาดบ้าน ตอนนี้บ้านดูสะอาด และเรียบร้อยมากยิ่งขึ้น

เมื่อเตรียมอาหารมื้อดึกไว้แล้ว เธอก็ไปแต่งตัว ประมาณ หนึ่งทุ่มเธอก็เอาอาหารมาวางบนโต๊ะ เพื่อป้องกันไม่ให้ อาหารเย็น เธอใช้หม้อขนาดเล็กใส่อาหารและจัดอาหาร

สุดท้าย เธอก็รอเขาอย่างมีความสุข

หนึ่งทุ่มยังไม่มา

สองทุ่มก็ยังไม่มา

สี่ทุ่มก็ยังไม่มา

เที่ยงคืนแล้วก็ยังไม่มา

เธอรออยู่ตรงหน้าต่าง มองไปยังนอกหน้าต่าง…ในที่สุด ภายใต้แสงไฟ ก็มีรถ Rolls Royce มาจอดอยู่ตรงหน้า บ้านพัก
ฟางหยิวดีใจมาก แม้แต่รองเท้าก็ลืมใส่ เธอรีบวิ่งไปออก ไปหาเขาทันที

ในขณะที่ชายร่างสูงโปร่งก็ออกมาจากรถ ฟางหยิววิ่ง เข้าไปกอดเขาโดยไม่คำนึงถึงตัวเอง

หลังจากที่ห่างกันสามเดือน ความคิดถึงมันก็เพิ่มพูนมาก ขึ้นทุกวัน

หญิงสาวที่อ่อนโยนและบอบบางรีบวิ่งเข้าไปในอ้อม แขนของเขา เขาให้ความอบอุ่นแก่เธอในคืนฤดูหนาวนี้

เหยนเฉินยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดวงตาที่แสดงถึงความ เหนื่อยล้าดูสว่างขึ้นมาในทันที

เขาก้มหน้าลง เห็นเท้าของหญิงสาวที่ไม่ได้ใส่รองเท้า และถุงเท้า เท้าที่บอบบางก้าวเดินบนถนนหินแข็งที่เปื้อน โคลนสีเทา

“ทำไมรองเท้าก็ไม่ใส่ แล้ววิ่งมาแบบนี้?”

ฟางหยิวกอดเขาไว้แน่น พูดว่า “ฉันนึกว่านายจะไม่ ต้องการฉันแล้ว”

เธออดไม่ได้ที่จะน้ำตาคลอ หัวใจเธอเต้นเร็วมากเพราะรู้สึกตื่นเต้น

สามเดือนแห่งความเหงาและความเงียบ มันทรมานมาก แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็กลับมาแล้ว

เธอสวมชุดกระโปรงที่สวยงาม แต่งหน้าอ่อนๆ ริมฝีปาก สีชมพู ทำให้อยากจะจูบสักที

เหยนเฉินใจเต้น และก็เริ่มขยับตัวทันที

เขาโอบเอวของหญิงสาวไว้ ก่อนที่จะจูบลงไป

ดูเหมือนว่าเธอจะไร้เรี่ยวแรง ร่างกายของเธอก็ดูนุ่มนิ

มมาก

ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาว เดินเข้าไปในห้อง และมองข้าม อาหารบนโต๊ะนั้นและขึ้นไปที่ชั้นสอง ก่อนที่จะวางเธอลง บนเตียงและเริ่มทำเรื่องที่เขาคิดถึงมาตลอดสามเดือน

“เฉิน ฉันคิดถึงนายมาก นายคิดถึงฉันไหม?” ฟางหยิว ถามด้วยน้ำตาคลอ น้ำตาของเธอทำให้หัวใจของชาย หนุ่มอ่อนโยน

เหยนเฉินตอบ “คิดถึงสิ เพราะงั้นก็เลยรีบมาหาเธอเลย”

“จริงหรอ?” ฟางหยิวร้องไห้ด้วยรอยยิ้ม ภายในใจเธอ เต็มไปด้วยความสุข

จูบของชายหนุ่มยังดำเนินต่อไป มันดูอ่อนโยนแต่ก็ดู เอาแต่ใจ จากนั้นก็ยกขาของหญิงสาวขึ้นก่อนที่จะเริ่ม กิจกรรมนั้น

เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนที่ฟางหยิวจะตื่นขึ้นมา เหยนเฉินก็จาก

ไปแล้ว

สามครั้งต่อคืน เธอถูกกระทำมากเกินไป เธอจึงไม่ สามารถตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าให้กับเขา

ตอนเช้าประมาณสิบโมง ฉินช่งมาที่นี่เพื่อเอาของบางสิ่ง

บางอย่างมาให้ฟางหยิว

มีเสื้อผ้าที่สวยงาม กระเป๋าและเครื่องประดับ

ฟางหยิวถามอย่างดีใจ “พวกนี้คือที่เฉินให้ฉันหรอ?”

ฉินช่งเห็นใบหน้าที่มีความสุขของฟางหยิว เขามองเธอ ด้วยสายตาที่เหยียดหยาม แต่เขาก็รีบเก็บมันกลับไป ก่อนที่จะพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ประธานเหยนพอใจกับคุณฟางมาก นี่เป็นรางวัล”

รางวัล? ฟางหยิวชะงักไป และถามกลับไป “นี่คือรางวัล แต่ไม่ใช่ของขวัญหรอ?”

ฉิน งไม่คิดว่าฟางหยิวจะถามแบบนี้ “ถ้าคุณฟางชอบ คิดเสียว่าเป็นของขวัญก็ไม่ได้เสียหายอะไร

ของขวัญ เป็นสิ่งที่ให้พร้อมกับความรู้สึก

รางวัล เป็นเพราะทําหน้าที่ของตัวเองได้เป็นอย่างดี จึงมี สิ่งนี้มาตอบแทน

ความหมายของสองคํานี้ต่างกันมาก และฟางหยิวก็คิด แบบนั้น ความสุขที่อยู่บนใบหน้าก็หายไปทันทีเพราะการ สนทนาในครั้งนี้

ตอนกลางคืน เหยนเฉินมาอีกแล้ว

อาหารที่เตรียมไว้ของฟางหยิวก็สูญเปล่าเช่นเคย

ไม่มีการสื่อสารระหว่างคนทั้งสอง เพราะส่วนใหญ่จะใช้ เวลาอยู่บนเตียงมากกว่า

ที่จริงฟางหยิวอยากจะพูดคุยกับเหยนเฉินให้มากยิ่งข็น อยากขยับความสัมพันธ์ให้มากขึ้น แต่เขาก็ไม่ได้ให้ โอกาสเธอเลย

ทุกครั้งหลังเสร็จจากกิจกรรม เธอก็จะเหนื่อยมากๆ

บางครั้งเธอก็พูดตอนที่เหนื่อยล้า ว่า “ฉันเป็นแฟนให้ นายดีไหม ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้า เครื่องประดับ กระเป๋า ของนาย และไม่เอาบัตรของนายด้วย ฉันจะทำกับข้าวให้ นายทุกวัน ทำความสะอาดบ้าน ทำเรื่องบนเตียง แต่ฉัน อยากเป็นแฟนของนาย”

เหยนเฉินคิดว่ามันตลกมาก “ไม่ต้องการเงิน แค่อยากจะ เป็นแฟนของฉัน ทำไม?”

ฟางหยิวเผลอพูดออกมา “เพราะฉันชอบนาย นายจำฉัน ไม่ได้แล้วจริงๆหรอ….