ไม่ให้เธอเสียใจที่รักผม

ตอนที่ 1 มาอยู่กับฉันหนึ่งเดือนหนึ่งแสน



ตอนที่ 1 มาอยู่กับฉันหนึ่งเดือนหนึ่งแสน

ตอนที่ 1 มาอยู่กับฉันหนึ่งเดือนหนึ่งแสน

“หลับตาลง แล้วตามจังหวะฉัน”

เสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยฮอร์โมนเพศชายนั้นค่อยๆผ่าน เข้าไปในหูของหญิงสาวอย่างช้าๆ

เสียงนั้นทำให้เกิดความสับสนเป็นอย่างมาก เธอที่นอน อยู่บนเตียงใหญ่ สายตาของเธอไม่สามารถปกปิดความ รู้สึกที่รักใคร่นั้นได้ เธอโดนทับอย่างแน่นจากคนที่ร้อน แรง

ในห้องที่เต็มไปด้วยความมืด เตียงที่สั่นไหวอย่างต่อ เนื่อง เสียงของลมหายใจที่หนักแน่น รวมกันกลายเป็น บทเพลงของกันและกัน

หนึ่งคืนที่แปลกประหลาด ฟางหยิวลืมตาขึ้น ข้างหูของ เธอเป็นลมหายใจของชายคนนั้น

ฟางหยิวเข้าไปในห้องน้ำอย่างระมัดระวัง เธอมองตัวเอง จากในกระจก รอยแดงบนตัว มันทำให้เธอรู้สึกดีอย่าง บอกไม่ถูก

เธอไม่คิดเลยว่าจะได้ใกล้ชิดกับเหยนเฉินขนาดนี้ เขาเป็นคนที่เธอหลงรักมานานหลายปีแล้ว

หลังออกมาจากห้องน้ำ เธอก็ไปที่ห้องครัว เพื่อเตรียม อาหารเช้าให้เหยนเฉิน

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง อาหารเช้าก็วางอยู่บนโต๊ะและ เหยนเฉินก็ปรากฏตัวขึ้นที่ทางเดินบนชั้นสอง

ฟางหยิวเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นดวงตาสีดำคมชัดของชาย หนุ่ม แก้มของเธอก็แดงเล็กน้อย เธอก้มศีรษะลงอย่าง และพูดด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวล “เฉิน อาหารเช้า ทำเสร็จแล้ว”

ริมฝีปากสวยของชายคนนั้นมีเสน่ห์มาก “เธอ… ”

เสียงนี้ไพเราะดังเช่นเมื่อวาน แต่สิ่งที่แตกต่างออกไป คือความเฉยเมยที่เพิ่มขึ้น

ฟางหยิวกำมือแน่น เธอรู้สึกเหมือนมีเชือกมามัดเธอไว้ ภายในใจ เขาจะพูดถึงเรื่องเมื่อวานไหม? แล้วเขาจะพูด อะไรบ้าง? ให้เธอเป็นแฟนของเขาหรอ? จะรับผิดชอบ เธอ? หรือว่าอย่างอื่น….

“เธอชื่ออะไร?”
ฟางหยิวซะงักไป ภายในสมองเธอว่างเปล่า…เขาจะไม่รู้ ชื่อของเธอได้ยังไงกัน…..

“ฉัน…ฉัน…” เพราะว่าความตื่นเต้น ทำให้ฟางหยิวพูดติด อ่าง ” อฟางหยิว นาย….”

เขาแถบจะจำเธอไม่ได้เลย

“หลินหยู่? ”

“ฟางหยิว” ฟางหยิวก้มหน้าอยู่ตลอดเวลา มองไปยังนิ้ว เท้าของตัวเอง

“เธอทําอาชีพอะไร?”

“ฉันเป็นคุณครู ครูสอนดนตรี”

ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ มันเงียบมาก จนทำให้ฟางหยิว รู้สึกอายเล็กน้อย เธอกลัวว่าตัวเธอจะทำอะไรผิดไป และ ทำให้เหยนเฉินไม่มีพอใจ

“เป็นครูได้เงินเดือนเท่าไหร่?”

“สาม…สามพัน” เหยนเฉินถาม และฟางหยิวก็ตอบ เธอ รู้สึกว่ายอดเงินเท่านี้มันน่าอายมาก และรีบพูดเสริมว่า”เพราะว่าเพิ่งจบมา ยัง ยังอยู่ในช่วงฝึกงาน”

เหยนเฉินมองสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขา เธอเป็นผู้หญิง ที่มีความคิดและมีความสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง

เป็นเพียงแค่ครูธรรมดา แต่กลับทำให้งานเลี้ยงเมื่อคืน ต่างก็พูดถึงเธอและแน่นอนว่าต้องใช้ความพยายามมาก

มีผู้หญิงจำนวนมากที่วิ่งเข้าหาเขา แต่ผู้หญิงคนนี้ฉลาด มาก ควรจะเก็บไว้

“มาอยู่กับฉัน หนึ่งเดือนหนึ่งแสน ได้ไหม?”

ฟางหยิวชะงักไปและเงยหน้าขึ้นถาม “นายพูดว่าอะไร นะ?”

จนกระทั่งฟางหยิวเงยหน้าขึ้นมา เหยนเฉินจึงมองเห็น รูปร่างหน้าตาของเธอได้ชัดเจนมาขึ้น ปากนิดจมูกหน่อย ไม่ถือว่าเป็นสาวสวย แต่ก็ไม่ถือว่าแย่

“ถ้าราคาไม่โอเค เธอบอกมาเลยว่าต้องการเท่าไหร่”

ฟางหยิวคิดว่าตัวเองไม่ได้โง่ แต่ความขมขื่นในใจของ เธอก็เพิ่มขึ้นอย่างเงียบๆ เธอพูดอย่างไม่รู้ตัว ฉัน ฉันไม่ต้องการเงิน…”

เสียงนั้นเบามาก เบาจนเหยนเฉินไม่ได้ยิน

“ห้ะ?”

ฟางหยิวสูดลมหายใจเข้า ค่อยๆยิ้ม เด็กหญิงตัวเล็กที่ มีท่าทางขี้เล่น มองไปที่เหยนเฉินและกระพริบตา “ฉัน สามารถเป็นแฟนนายได้ แต่ฉันไม่ต้องการเงิน”

ผมสีเข้มของหญิงสาวกระจัดกระจายอยู่ข้างหู ผมสี ดำทำให้ผิวของเธอดูโดดเด่นยิ่งขึ้น ดวงตาคู่นั้นเปล่ง ประกายแวววาว ริมฝีปากสีแดงของเธอก็ยกยิ้มขึ้นเล็ก น้อย เมื่อมองเธออย่างตั้งใจดูเหมือนว่าเธอจะสวยมาก ขึ้น

ฟางหยิวมองไปที่ดวงตาสีเข้มของเหยนเฉิน ซึ่งดูเหมือน ว่าจะมีกระแสน้ำวนขนาดใหญ่ที่ดึงดูดเธอไว้ไม่ให้หลุด ลอยไปไหน

ข้างหูมีเสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่ม “แฟนของฉัน เธอเหมาะหรอ?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ